Prawidłowy montaż paroizolacji na dachu - etapy i technologia prac
Wilgotne powietrze w pomieszczeniach mieszkalnych ma tendencję do wychodzenia na zewnątrz, w tym przez dach. Ułożenie paroizolacji na dachu pomaga uniknąć gromadzenia się wilgoci w konstrukcji dachu. W artykule omówiono odmiany, właściwości i funkcje folii paroizolacyjnych oferowanych na rynku budowlanym. Zapoznasz się z zawiłościami technologii układania i głównymi etapami prac paroizolacji dachu.
Funkcje paroizolacji
Jednym z warunków długotrwałej eksploatacji dachu jest wentylowane urządzenie dachowe. Szczeliny powietrzne w prawidłowo skonstruowanym dachu pomagają regulować temperaturę w domu, zapewniając ciepło zimą i chłód latem. Powietrze unoszące się z pomieszczeń mieszkalnych jest ciepłe i wilgotne; raz w przestrzeni pod dachem ochładza się. Jednocześnie para wodna gromadzi się w kondensacie i ma tendencję do osadzania się w cieście dekarskim. Z biegiem czasu, jeśli dach nie jest chroniony, izolacja staje się wilgotna, a drewno ramy kratownicy staje się łupem pleśni.
Rozwiązaniem tego problemu jest zastosowanie w torcie dachowym specjalnych warstw ochronnych. W celu normalnego funkcjonowania dachu na zewnętrznej stronie izolacji (pod pokryciem) kładzie się hydroizolację; pod izolacją - arkusz paroizolacyjny.
Kanwie przypisane są następujące funkcje:
- Ochrona izolacji . Paroizolacja, która została zainstalowana zgodnie z technologią, blokuje przenikanie kondensatu do warstwy termoizolacyjnej. Pozwala to zachować właściwości użytkowe materiału i skuteczność izolacji budynku.
- Ochrona ramy krokwi . Paroizolacja zainstalowana zgodnie z przepisami ochroni drewniane krokwie przed zamoczeniem i gniciem.
- Przedłużenie żywotności powłoki wykończeniowej . Dolna powierzchnia powłoki jest znacznie gorzej chroniona przed wilgocią niż przód. Folia paroizolacyjna chroni wnętrze przed szkodliwym kondensatem.
wymagania materiałowe
Główną właściwością wszystkich materiałów paroizolacyjnych jest ich odporność na przenikanie pary. Im mniejsza paroprzepuszczalność, tym mniej pary wodnej jest w stanie przejść przez warstwę materiału i tym lepsze ma właściwości ochronne. W sprzedaży dostępne są trzy klasy materiałów; różnią się między sobą dwoma powiązanymi parametrami: paroprzepuszczalnością i wytrzymałością mechaniczną:
- 1 klasa . Sztywne materiały na bazie folii o najwyższej odporności na przepuszczanie pary.
- Klasa 2 . Materiały na bazie polietylenu lub polipropylenu.
- Klasa 3 . Miękkie materiały o niskiej (50-100 razy niższej niż klasa 1) wydajności.
Dodatkowe wymagania są również nakładane na materiały foliowe, które są ważne dla trwałości dachu:
- Żywotność . Montaż paroizolacji dachowej o żywotności 10-15 lat jest nieodpowiedni dla nowoczesnych konstrukcji dachowych zaprojektowanych na 20-25 lat. Po upływie 10-15 lat warstwa paroizolacyjna nie poradzi sobie już ze swoimi obowiązkami, co zacznie wpływać na stan całego dachu. Wymiana folii w tym przypadku to niezwykle kłopotliwa (i kosztowna) sprawa, często związana z analizą konstrukcji.
- Parametry pracy . Cenione są materiały, które mogą prawidłowo pełnić swoje funkcje w szerokim zakresie temperatur. Większość produktów foliowych przeznaczona jest do pracy w zakresie od -70 do +100°C.
- Elastyczność . Parametr ważny zarówno ze względu na łatwość montażu, jak i podczas eksploatacji, gdy warstwa izolacji wywiera nacisk na folię.
Rodzaje filmów
Rynek budowlany reprezentuje walcowana paroizolacja, stworzona przy użyciu kilku technologii i mająca inny zestaw właściwości i żywotności. Certyfikowane produkty dostarczane są wraz z instrukcją szczegółowo opisującą parametry materiału i jego przeznaczenie – znajomość tych informacji pomoże w dokonaniu właściwego wyboru. Oferowane na rynku folie dachowe można podzielić na dwa sposoby:
- Według materiału . Nowoczesne arkusze paroizolacyjne wykonane są z polietylenu lub polipropylenu.
- Według funkcjonalności . Istnieją materiały paroizolacyjne, wodoodporne i antykondensacyjne. Cel określa, po której stronie umieścić paroizolację na dachu.
Folie polietylenowe
Jednowarstwowa folia dachowa o małej gęstości, która jednak może zapewnić wystarczającą szczelność i chronić izolację przed wilgocią. Główną zaletą tego materiału izolacyjnego jest jego koszt budżetowy. Głównym zagrożeniem jest niska jakość: na powierzchni najcieńszych folii wady produkcyjne nie są rzadkością, a żywotność nie jest długa.
Wzmocniony polietylen
Pod względem zdolności przepuszczania pary folie polietylenowe ze wzmocnieniem są porównywalne z poprzednią odmianą. Cienkie płótno wzmocnione jest wciskaną ramą wykonaną z nici polimerowych, co zwiększa jego wytrzymałość i trwałość. Materiał ma minus - podczas laminowania termicznego (sklejania warstw) połączenia polietylenu z siatką wzmacniającą stają się cieńsze, tworząc mikroskopijne pęknięcia. Producenci zachodnioeuropejscy praktycznie zrezygnowali z produkcji wzmocnionej folii polietylenowej, ponieważ nie jest ona w stanie zapewnić stabilnego blokowania pary.
Folie polipropylenowe (paroizolacje)
Wzmocnione folie propylenowe korzystnie wypadają w porównaniu z materiałami polietylenowymi dzięki dłuższej żywotności, zwiększonej wytrzymałości i wyższym stopniu paroizolacji. Ochrona z polipropylenu jest odporna na promieniowanie ultrafioletowe i niskie temperatury, wystarczająco elastyczna pod napięciem i nie rozdziera się na zgięciach; połączenie tych właściwości pozwala na ułożenie na dachu w okresie zimowym hydroizolacji paroizolacyjnej.
tkaniny na torby
Tkanina paroizolacyjna wygląda jak płótno; Wykonany jest z nici polipropylenowych laminowanych stopionym polietylenem. Paroizolacja charakteryzuje się dużą wytrzymałością mechaniczną, ale słabą paroizolacją, co sprawia, że znajduje zastosowanie głównie w aranżacji dachów zimnych.
Membrany antykondensacyjne
Materiał nadaje się zarówno do parowania, jak i hydroizolacji. Jedna strona ma chropowatą powierzchnię, która utrudnia tworzenie się kondensacji. Podczas montażu ta strona jest umieszczana wewnątrz budynku; wilgoć jest usuwana przez szczeliny wentylacyjne. Druga, gładka strona materiału znajduje się na wierzchu i chroni przed ewentualną infiltracją wody atmosferycznej.
folie foliowe
Paroizolacja z folii aluminiowej jest najskuteczniejszą paroizolacją; ma szerokie zastosowanie do izolacji pomieszczeń mokrych (kuchnie, łaźnie, sauny). Zastosowanie materiałów foliowych jest najbardziej odpowiednie do budowy dachu mansardowego. Powierzchnia folii jest w stanie akumulować ciepło, odbijając je wewnątrz obudowy.
Membrany z włókniny dyfuzyjnej
Materiał technologiczny wyprodukowany ze specjalnie perforowanego polietylenu lub polipropylenu. Najmniejsze otwory dyfuzyjne membrany przepuszczają powietrze z parą wodną, ale zatrzymują wodę (kropelki lub kondensat). Bez względu na to, z jakiej technologii i z jakiego materiału jest wykonana membrana, nadal będzie wykazywała właściwości „oddychające”, zapewniając dyfuzję (przenikanie na poziomie molekularnym) pary wodnej z równoległą ochroną przed kondensatem. Istnieją następujące rodzaje membran włókninowych:
- Dyfuzja . Takie materiały charakteryzują się niższą przepustowością, co wymaga obowiązkowego rozmieszczenia szczelin wentylacyjnych (nie układa się ich bezpośrednio na izolacji). Membrana dyfuzyjna jest rozciągnięta z zewnątrz w stosunku do izolacji; tylko w tym przypadku opary zostaną usunięte z konstrukcji dachu, utrzymując izolację termiczną w stanie suchym.
Przydatne wideo
- Superdyfuzja . Charakteryzują się wysoką paroprzepuszczalnością, co pozwala na układanie membrany bezpośrednio na warstwie termoizolacyjnej. Rozróżnij membrany jedno- i dwustronne. W pierwszym przypadku ważne jest, aby paroizolacja była ułożona w ściśle określony sposób - właściwą stroną do wewnątrz. W drugim przypadku materiał rozkłada się w dowolny sposób (nie ma znaczenia, która strona jest na górze czy na dole).
Subtelności instalacji paroizolacyjnej
Głównym pytaniem, które pojawia się podczas instalowania paroizolacji na dachu, jest to, po której stronie ułożyć materiał iw której części tortu dachowego. Lokalizacja zależy od rodzaju budowanej konstrukcji dachu:
- Poddasze ocieplone i dach mansardowy . W takim przypadku ważne jest, aby chronić warstwę termoizolacyjną przed oparami przenikającymi z dolnych pomieszczeń. Dlatego folię rozprowadza się pod izolacją (od wewnątrz), na konstrukcji kratownicy lub szorstkim poszyciu. Panele z materiału walcowanego układa się poziomo i nakłada na siebie, mocuje gwoździami lub zszywkami.
- Zimny dach . Jeśli dach pozostaje nieocieplony, ale planowana jest dalsza izolacja, najlepszym rozwiązaniem będzie zastosowanie wzmocnionej pary i hydroizolacji. Folię mocuje się na krokwiach lub kładce (jeśli dach ma niewielki kąt nachylenia, można uniknąć ugięcia materiału). Metoda nadaje się również do dachu o złożonej (złamanej) konstrukcji.
Każdy certyfikowany materiał paroizolacyjny jest dostarczany z instrukcją obsługi. Dostarcza wszystkich niezbędnych informacji na temat ułożenia paroizolacji na dachu; po której stronie znajduje się ten lub inny materiał, zależy od warstwy odpowiedzialnej za blokowanie pary wodnej. Ogólną zasadę można sformułować w następujących zapisach:
- Membrany dwustronne (superdyfuzyjne) , folie polietylenowe zwykłe i wzmocnione mają te same właściwości obu powierzchni. Takie materiały można układać na warstwie termoizolacyjnej po obu stronach.
Przydatne wideo
- Gładką stroną w kierunku izolacji, a chropowatą w kierunku źródła ciepłego wilgotnego powietrza, pomieszczeń mieszkalnych, rozłożona jest dwuwarstwowa folia antykondensacyjna .
- Folię układa się warstwą metalową do pomieszczeń mieszkalnych - dzięki temu może oddać część ciepła do wewnątrz, zwiększając wydajność cieplną budynku.
- Dwustronne membrany dyfuzyjne umożliwiają „oddychanie” tortu dachowego. Jeśli obie powierzchnie membrany są takie same, układa się ją po obu stronach. Jeśli wybrałeś membranę jednostronną, lepiej sprawdzić u producenta dane dotyczące powierzchni przedniej i tylnej (w większości przypadków membrana sąsiaduje z izolacją termiczną o chropowatej powierzchni).
Etapy montażu warstwy paroizolacyjnej
Należy przestrzegać instrukcji montażu podanych przez producenta; jednocześnie przepisy dopuszczają układanie materiałów foliowych zarówno przed, jak i po ułożeniu tortu dachowego. Postęp montażu paroizolacji wygląda następująco:
- Przed montażem należy zapoznać się z instrukcją producenta, określić stronę materiału, której funkcją jest kontakt z parą.
- Wybierz metodę układu , poziomą lub pionową. Większość producentów dopuszcza oba schematy; w instrukcjach możesz dowiedzieć się o akceptowanych opcjach i szczegółach układu. Na kierunek układu ma wpływ nachylenie stoków. Na spadzistym dachu rolka jest rozwijana poziomo, prostopadle do krokwi. Na stromym dachu folię układa się wzdłuż nóg krokwi.
- Przy każdej metodzie montażu materiał układa się na zakładkę , której wartość często podawana jest wzdłuż krawędzi folii. Instrukcje wskazują również inne wartości (w zależności od stromości konstrukcji).
Przydatne wideo
- Głównym warunkiem układania jest to, że folia jest zamocowana bez naprężenia , z ugięciem około 2 cm Rezerwa powstaje dzięki możliwości zmiany wymiarów drewnianej ramy wraz ze zmianą pór roku (ze zmianami wilgotności); w przeciwnym razie istnieje ryzyko rozdarcia folii.
- Przy montażu poziomym układanie odbywa się od góry (od kalenicy). Paski układa się z odwrotną zakładką (dolny pasek zachodzi na górny), w celu dodatkowego zabezpieczenia izolacji; połącz je taśmą samoprzylepną i przymocuj do konstrukcji za pomocą ocynkowanych gwoździ lub zszywacza.
- Jeśli warstwa izolacji termicznej jest luźna, zwinięta tkanina jest mocowana za pomocą szyn , które z konieczności są antyseptyczne.
- Szczególną uwagę zwraca się na połączenia (poddasze, okna, włazy, rury, kanały wentylacyjne); są starannie izolowane.
Wniosek
Zastosowanie nieodpowiedniej paroizolacji, a także błędy w jej instalacji prowadzą do smutnego wyniku - izolacja jest nasycona wilgocią i traci właściwości termoizolacyjne, a kondensat zaczyna niszczyć drewniany system kratownicy. W zaawansowanych przypadkach dach zamarza, wykończenie sufitu traci swój wygląd, a nieplanowane remonty generalne stoją przed właścicielami na pełną wysokość. Właściwy wybór arkusza paroizolacyjnego i przestrzeganie zasad technologicznych podczas jego instalacji pomoże uniknąć niepotrzebnych problemów i kosztów pieniężnych.
