Zadaszenie onduliny: opis i charakterystyka materiału, metody montażu
Artykuł zawiera informacje na temat pokryć dachowych na dachy domów prywatnych - „Ondulin”. O jego właściwościach technicznych, technologii montażu, właściwościach. Dowiesz się jakie są pozytywne i negatywne strony dachu ondulinowego oraz uzyskasz informacje o podstawach obliczania materiału do aranżacji dachu.
Trochę historii
Ondulin, czyli euroslate, wziął swoją nazwę od nazwy firmy, która zaczęła go produkować. Stało się to w 1944 roku we Francji, kiedy po wojnie zabrakło materiałów budowlanych. Popyt na nie był duży, ale potrzebne były niedrogie produkty. Dlatego firma Onduline zaczęła produkować łupki, w których zamiast azbestu dodawano celulozę. A spoiwem był bitum.
Pokrycie dachowe było więc przyjazne dla środowiska, a jego koszt był niski. Francuska firma oprócz onduliny wyprodukowała swój podtyp pod nazwą „ondura”. W zasadzie jest to nadal ten sam falisty materiał dachowy, tylko jego wymiary są większe niż ondulina. Dlatego jego główne zastosowanie znajduje się na dachach o dużych powierzchniach skarp.
Należy zauważyć, że jedna z amerykańskich firm produkowała również faliste arkusze celulozowo-bitumiczne. Nazwali swoje produkty „Nulin”. Ponieważ firma „Onduline” próbowała utrzymać światowy rynek konsumpcji onduliny w swoich rękach, w 2010 roku po prostu kupiła amerykańską firmę.
Dodajemy, że Francuzi nie zaczęli wywozić produktów do wszystkich krajów. Woleli je infiltrować, organizując produkcję. Tak więc w 1994 roku zbudowano zakład w Niżnym Nowogrodzie. Dlatego ondulin jest reprezentowany na rynku rosyjskim przez produkty tej rośliny. Chociaż należy zauważyć, że obecna jest również produkcja na małą skalę. Jednak jakość ich materiału pozostawia wiele do życzenia.
Technologia produkcji jednej linii
Jak wspomniano powyżej, ondulina na dach wykonana jest na bazie włókien celulozowych i rafinowanego bitumu. Na szczęście wszystko to w Rosji jest w nieograniczonych ilościach. Na przykład celulozę wytwarza się z odpadów z przemysłu drzewnego, produkcji tektury i papieru, drewnianych materiałów budowlanych oraz zbiórki makulatury.
Sam proces produkcji onduliny jest prosty:
- Oczyszczona celuloza jest mieszana ze specjalnymi dodatkami, które zwiększają plastyczność powstałej mieszanki i wytrzymałość produktu końcowego. Na tym etapie do całego ciała dodawane są również pigmenty, które barwią ondulinę.
- Powstałą mieszaninę zwija się w pasek o określonej grubości i szerokości.
- Łupek jest formowany przez prasowanie. Proces odbywa się w określonej temperaturze i ciśnieniu. To właśnie w tym obszarze masa celulozowa jest impregnowana bitumem.
- Malowane dwustronnie lub jednostronnie.
- Wysuszenie.
- Cięcie na arkusze według wymaganych wymiarów.
- Pakowanie i magazynowanie.
Charakterystyka onduliny
Zaznaczmy od razu, że pod marką Ondulin produkowane są dwa modele: DIY i SMART. Różnią się od siebie szerokością, która wynosi odpowiednio 760 i 950 mm. Oczywiście liczba fal, które będą miały, jest inna: 8 i 10. W przeciwnym razie nie mają różnic. Oto inne wymiary:
- długość - 1950 mm;
- grubość 3 mm;
- wysokość grzebienia - 38;
- krok fali - 95;
- ciężar właściwy arkusza - 3,4 kg / m².
I charakterystyka techniczna onduliny:
- gęstość - 0,87-1,15 g / cm³;
- wytrzymałość - 6,5 MPa;
- graniczna wytrzymałość na zginanie: w temperaturze -40C - 23 MPa, w + 20C - 7 MPa;
- maksymalna temperatura pracy: +110С;
- mrozoodporność - 25 cykli;
- nasiąkliwość wodą - 1,5%.
Obliczanie ilości onduliny
Zwróć uwagę, że ten materiał dachowy ma całkowitą powierzchnię arkusza i jest użyteczny. Za podstawę obliczeń należy przyjąć drugi wskaźnik. Chodzi o to, że ondulina zachodzi między sąsiednimi arkuszami wzdłuż okapu i z lekkim przesunięciem wzdłuż zbocza. Zmniejsza to jego całkowitą powierzchnię. Ponadto obliczenia muszą uwzględniać kąt nachylenia połaci dachowej. Oto zależność powierzchni użytkowej od nachylenia dachu (wg modeli).
| Stromość dachu | Powierzchnia użytkowa onduliny, m² | |
| majsterkowanie | MĄDRY | |
| 10° | 0,94 | 1,25 |
| 11-15 | 1,16 | 1,5 |
| powyżej 15 | 1,22 | 1,56 |
Obliczenie kwoty jest proste. Konieczne jest określenie powierzchni połaci dachu. Następnie określ kąt jego nachylenia. I wybierając parametr z tabeli, podziel powierzchnię dachu przez powierzchnię onduliny. Zwiększ wynikową liczbę w górę.
Ondulin jest częściej stosowany przy budowie dachów jedno- lub dwuspadowych. Jeśli dach ma złożoną konstrukcję, będzie dużo odpadów materiałowych. Dlatego Onduline oferuje dziś unikalny materiał o nazwie Onduvilla. Przypomina nieco metalową płytkę. W przypadku zastosowania na skomplikowanych dachach nie powstaje dużo odpadów.
Technologia instalacji Onduliny
Pokrycie dachu onduliną to przede wszystkim wybór odpowiedniego rodzaju skrzyni: wyładowanej lub stałej. Jeśli nachylenie dachu mieści się w zakresie 5-10 °, montowana jest ciągła skrzynia, ponad 10 ° - rozładowana.
Do ciągłej skrzyni można użyć desek o grubości 20-25 mm i szerokości 100-150 mm. A także materiały z arkuszy lub płyt: sklejka odporna na wilgoć, płyta OSB, płyta wiórowa itp. Ważny punkt - dokowanie elementów skrzyni odbywa się na krokwiach. Płyty i arkusze należy układać w stos, optymalnie – na pół arkusza. A między nimi szczelina kompensacyjna jest koniecznie pozostawiona w zakresie 1-2 mm. Dzieje się tak w przypadku rozszerzalności cieplnej tarcicy.
Jeśli chodzi o rozładowaną skrzynię, jeśli kąt nachylenia dachu mieści się w zakresie 11-15 °, stosuje się deski o wyżej wskazanych parametrach. W tym przypadku krok instalacji wynosi 45 cm, jeśli kąt nachylenia przekracza 15 °, stosuje się drewniane listwy o przekroju 50x50 mm. Ich krok montażowy wynosi 61 cm Należy pamiętać, że krok to odległość między środkiem desek lub listew .
Instalacja onduliny
Prawidłowe ułożenie onduliny na dachu zależy od pewnych warunków:
- montaż najlepiej wykonać od strony zawietrznej, jeśli budowa domu odbywa się w miejscu, w którym przeważają wiatry działające w jednym kierunku;
- przy temperaturach zewnętrznych poniżej + 5C lepiej nie zakrywać dachu onduliną;
- przy temperaturach powyżej +30C materiał staje się zbyt plastyczny, dlatego zaleca się, aby nie przeprowadzać montażu w takim upale.
Teraz w odniesieniu do nakładania się sąsiednich arkuszy. Tutaj wszystko zależy również od kąta nachylenia dachu. Układanie z zakładką odbywa się zarówno w kierunku poprzecznym, tutaj brana jest pod uwagę liczba fal, jak i w kierunku podłużnym.
Jeżeli kąt nachylenia waha się od 5 do 10 °, to w kierunku poprzecznym arkusze nakładają się na siebie dwiema falami. W kierunku wzdłużnym do 30 cm Gdy dach opada w granicach 11-15 °, układanie odbywa się w poprzek w jednej fali, wzdłużnie - 20 cm Pod kątem powyżej 15 °: w poprzek - 1 fala, wzdłużnie - 12 cm.
Schemat układania
Istnieją dwie opcje: liniowa i drabinowa. Pierwszym z nich jest układanie arkuszy jeden na drugim w kierunku wzdłużnym od okapu do kalenicy. Drugi - gdy elementy pokrycia dachowego są układane w stos z przesunięciem połowy arkusza. Oznacza to, że pierwszy rząd zaczyna się od pełnego panelu, drugi (górny) od połowy arkusza. Okazuje się, że połączenia między arkuszami w jednym rzędzie wypadają pośrodku arkuszy następnego rzędu.
Mocowanie arkusza
Ondulin jest przymocowany do skrzyni za pomocą specjalnych gwoździ. Posiadają szeroką czapkę i gumową (neoprenową) wyściółkę. Ten ostatni pod negatywnym wpływem obciążeń naturalnych nie zmienia swoich właściwości, wielkości i kształtu. Gwoździe są wbijane w górną falę. Producent posiada zalecenia dotyczące liczby gwoździ na jednostkę pokrycia dachowego. Tak więc dla modelu DIY wymagane jest 15 gwoździ na panel, dla SMART - 20.
Należy pamiętać, że nasadki elementów złącznych są pomalowane na różne kolory. Daje to możliwość dobrania koloru do lakierowanej powierzchni pokrycia dachowego.
Teraz o kolejności wbijania gwoździ. Przede wszystkim pierwszy arkusz, który znajduje się w dolnym rogu skarpy, musi być dokładnie wyrównany w płaszczyźnie. Najłatwiejszą opcją jest przeciągnięcie nici między skrajnymi nogami krokwi wzdłuż ich dolnych końców, która jest przymocowana do przykręconych śrub. Oznacza to, że nić określa równość okapu. Jest ustawiony w płaszczyźnie poziomej, a wzdłuż niej ułożone są arkusze onduliny pierwszego rzędu.
Najpierw blacha jest wbijana czterema gwoździami w rogach panelu. Jednocześnie nie są całkowicie zatkane, dzięki czemu można jeszcze raz sprawdzić, czy panel dachowy jest prawidłowo zamontowany. Potem walnął do końca.
Materiał jest mocowany wzdłuż pierwszego rzędu skrzyni w każdej fali. Pozostałe rzędy przez falę, ale w układzie szachownicy w stosunku do rzędów.
Podczas konstruowania dachu z onduliny należy wziąć pod uwagę niektóre punkty:
- paznokcie nie zwijają się w falę zachodzącą na staw;
- łączniki muszą być wbijane w falę przylegającą do zakładki;
- arkusze również nie są zapinane wzdłuż górnej krawędzi.
Tak składa się dach z onduliny w jednym rzędzie. Chociaż istnieją inne schematy, na przykład w pierwszym rzędzie układane są 3-4 arkusze, następnie montowany jest drugi rząd 2-4 paneli i tak dalej w rzędach aż do kalenicy.
Dodajemy, że Onduline oferuje wszystkie elementy dachowe. Jest to element kalenicowy, naczółek do dolin, a także listwy gzymsowe. Mocuje się je do dachu w taki sam sposób jak w przypadku tektury falistej czy blachodachówki.
Przydatne wideo
Wniosek na ten temat
Należy zaznaczyć, że firma Onduline sama produkuje ondulinę. Nie przenosi na nikogo żadnych praw. Wszystkie fabryki pracują według jednego standardu i technologii. Firma sprzedaje pokrycia dachowe wyłącznie za pośrednictwem dystrybutorów, z którymi zawiera umowę. Dlatego nie wszystkie sklepy ze sprzętem zawierają dokładnie towary z Onduline. Zapytaj sprzedawców o certyfikat jakości potwierdzający producenta.
