Jak zrobić półki w wannie: wybór materiału i projektu, niuanse instalacji
Tak prosta sprawa, jak zrobić półki w wannie, nie powinna przysporzyć pytań i trudności osobom, które nie są pierwszymi, które podnoszą narzędzia budowlane. Ale nawet oni często popełniają błędy, tracąc z oczu niektóre niuanse i warunki pracy mebli łazienkowych. Aby ich uniknąć i lepiej zrozumieć temat wewnętrznego układu wanny, przeczytaj tę publikację do końca. Pomoże dobrać odpowiedni materiał i optymalną technologię montażu półki.
Co musisz wiedzieć o półkach łazienkowych
Jeśli wanna budowana jest nie tylko jako pomieszczenie, w którym można się umyć, ale także jako domowe centrum relaksu i regeneracji, to trzeba ją odpowiednio wyposażyć. Zwrócenie szczególnej uwagi na najbardziej „duchowe” pomieszczenie - łaźnię parową. Pobyt, w którym powinien być wygodny i bezpieczny. Można to osiągnąć znając zasady optymalnego rozmieszczenia półek i dobierając do ich produkcji materiały przyjemne dla ciała.
Zasady umieszczania
Nie ma ścisłych wymagań dotyczących tworzenia półek w łaźni, w łaźni parowej. Ich wielkość, kształt, poziom lokalizacji zależą od parametrów pomieszczenia, lokalizacji pieca i otworów, liczby osób jednocześnie wykonujących zabiegi i innych czynników. Ale aby stworzyć najbardziej komfortowe i bezpieczne warunki w łaźni parowej, powinieneś posłuchać pewnych zasad. Uwzględniają doświadczenia wielu pokoleń miłośników kąpieli.
- Jeśli pozwala na to przestrzeń i wysokość sufitu, zaleca się wykonanie półek na 2 lub 3 poziomach, układając je etapami. Umożliwi to indywidualny wybór komfortowej temperatury, ponieważ gorące powietrze ma tendencję do unoszenia się, a im wyższy poziom, tym jest cieplejsze.
- Odległość od sufitu do górnego poziomu powinna wynosić co najmniej 110-120 cm, aby wygodnie było nie tylko leżeć na półce, ale także siedzieć, wspinać się po niej i kąpać się miotłą.
- Odległość od podłogi do dolnej półki dobierana jest w granicach 25-40 cm.
- Optymalna odległość między sąsiednimi poziomami to około 50 cm.
- Wystarczająca szerokość półek do siedzenia - 30-40 cm, do leżenia - co najmniej 60 cm, ale lepiej zrobić to 80-90 cm.
- Długość dobierana jest z uwzględnieniem wzrostu najwyższego członka rodziny, pożądane jest, aby wynosiła co najmniej 180 cm, aby można było leżeć z wyciągniętymi nogami.
Oczywiste jest, że spełnienie wszystkich tych parametrów nie zawsze jest możliwe, zwłaszcza jeśli pomieszczenie jest małe i jednocześnie służy jako łaźnia parowa i myjnia. Jak zrobić półki w wannie własnymi rękami, w takich przypadkach dyktuje zdrowy rozsądek i pragnienie właścicieli.
Półki można ustawić wzdłuż jednej ściany, równolegle w 2 rzędach wzdłuż przeciwległych ścian lub pod kątem do siebie. „Bawiąc się” lokalizacją można znaleźć najlepszą opcję i zbliżyć się do zalecanych standardów.
Rada. Projektując wnętrze wanny nie należy zapominać o bezpieczeństwie i starać się nie montować łóżek zbyt blisko gorącej powierzchni pieca. Umieszczenie pod oknem jest również niepożądane, ponieważ szkło w nim może zostać przypadkowo stłuczone przez aktywne używanie miotły.
Polecane materiały
Kolejnym ważnym pytaniem jest, z czego zrobić półki w wannie. Wiadomo, że musi to być drzewo, ale nie każdy rodzaj drewna zachowuje się równie dobrze w warunkach wysokiej temperatury i wilgotności oraz nie powoduje dyskomfortu przy dotyku. Może się bardzo nagrzewać, uniemożliwiając siadanie lub leżenie na powierzchni, szybko gnije, traci swój wygląd, uwalnia żywicę itp.
Dlatego przede wszystkim musisz wybrać odpowiedni materiał, decydując się na rodzaj drewna. W tym celu zwykle wybiera się drewno liściaste, ponieważ drzewa iglaste, które są odporne na wilgoć i przyjemny zapach, nie nadają się jednak do użytku w łaźni parowej. Z tego prostego powodu, że po podgrzaniu uwalnia się żywica, której dotyk nie tylko grozi poparzeniem, ale także plami skórę. Żywica jest bardzo trudna do zmycia, zwłaszcza jeśli dostanie się na włosy. Jest mało prawdopodobne, że jego pachnący zapach sprawi, że ktoś zniesie te wady.
Uwaga! Z niedrogiej i praktycznej sosny możesz zrobić ramę nośną, ponieważ musisz zrobić półki w łaźni własnymi rękami z drewna, aby były mocne i niezawodne. Drewno to, ze względu na swoją żywiczną naturę, jest bardziej odporne na wilgoć.
Najbardziej odpowiednie rodzaje drewna do aranżacji siedzisk i łóżek to:
- lipa to najpopularniejszy materiał, przyciągający optymalnym stosunkiem ceny do wydajności, na który składa się przyjemny kolor i zapach drewna, jego niska przewodność cieplna, łatwość obróbki i konserwacji;
- olcha będzie kosztować więcej niż lipa, ale jest mocniejsza i trwalsza, mniej się nagrzewa i nie odkształca się pod wpływem wysokich temperatur i zmiennej wilgotności;
- osika jest bardzo powszechna w naszym kraju, kosztuje mniej niż lipa, ale ma wszystkie niezbędne właściwości wymagane od materiału do wykańczania wanien i saun. Jest bardzo odporny na wilgoć, nie odkształca się, nie gnije (wcześniej dobrze domki z bali robiono z osiki), ale z czasem zmienia kolor, nabierając szarego odcienia;
- abash to egzotyczny gatunek drewna zwany także dębem afrykańskim. Drogie elitarne odmiany. Jego drewno nie pęka podczas montażu łączników, nie odkształca się i nie kurczy, powoli wchłania wodę, praktycznie nie zmienia koloru z upływem czasu, a w kontakcie z nim szybko przejmuje temperaturę ludzkiego ciała. Główną zaletą dębu afrykańskiego jest brak sęków.
Decydując, co i jak zrobić półki w łaźni parowej własnymi rękami, wybór zatrzymuje się na drewnie o niskiej przewodności cieplnej i dobrej odporności na wilgoć. Posiadają je wszystkie wymienione rasy, dlatego wybierając z nich, kierują się innymi kryteriami: wyglądem i ceną. Abash jest świetny, ale lipa czy olcha wyglądają równie dobrze za znacznie bardziej przystępną cenę.
Jak zrobić półki
Przed zakupem materiału zaleca się wykonanie rysunku lub szkicu przyszłego projektu. Nie jest konieczne rysowanie na nim wszystkich węzłów, ponieważ takie produkty są niezwykle proste w produkcji. Zaleca się jednak zapisanie wymiarów, aby obliczyć liczbę desek, prętów i niezbędnych elementów złącznych.
Obliczenia materiałowe
Drewno potrzebne do wykonania tej prostej konstrukcji to drewno na ramę i deski krawędziowe na podłogę:
- Słupki podporowe i poprzeczki wykonane są z prętów lub grubych desek. Ich ilość zależy od wielkości ramy i przekroju prętów. Sekcja 50x50 lub 50x80 mm jest uważana za wystarczającą, maksymalna to 100x100 mm. Branie grubszych sztabek nie ma sensu. Im mniejszy przekrój, tym częściej należy montować słupki w celu równomiernego rozłożenia obciążenia. Na przykład krok między podporami o wymiarach 50x50 mm powinien wynosić 60 cm, a przy użyciu masywniejszej tarcicy można go zwiększyć 1,5-2 razy. Znając wysokość i głębokość każdej półki, obliczenie listwy zgodnie z rysunkiem nie będzie trudne.
- Deski układane na ramie po ostatecznym szlifowaniu muszą mieć grubość co najmniej 25 mm. A ich szerokość nie powinna być większa niż 4-krotność grubości. Oznacza to, że im grubsza deska, tym może być szersza. Ilość jest obliczana z uwzględnieniem szczeliny między sąsiednimi płytami, która jest niezbędna dla lepszej wentylacji i szybkiego schnięcia. Jej standardowy wymiar to 1-2 cm pomiędzy sąsiednimi elementami posadzki oraz pomiędzy jej wewnętrzną krawędzią a ścianą.
Zanim wykonasz półki i ławki w wannie, upewnij się, że tarcica nie ma wad w postaci głębokich pęknięć, poprzez sęki i ślady zgnilizny. Należy go dokładnie przeszlifować, pozbywając się wszelkich zadziorów i szorstkości.
Od elementów złącznych do bezpiecznego zamocowania elementów ramy wymagane będą ocynkowane wkręty samogwintujące i stalowe narożniki. Jeśli podłoga ma być składana, musisz zadbać o zawiasy ze stali nierdzewnej.
Montaż ramy
Rama zaczyna się montować od górnej kondygnacji przylegającej do ściany. Po co odciąć wymaganą liczbę stojaków o obliczonej wysokości i zworach poprzecznych, których długość jest równa głębokości półki.
Powiedzmy więcej o tym, jak zrobić półki w wannie własnymi rękami: przewodnik krok po kroku ułatwi pracę:
- Pręty mocujące są przymocowane do ścian wzdłuż wewnętrznego obwodu półki na określonej wysokości.
- Pod uprzężą montuje się belki nośne: w punktach skrajnych i pośrednich.
- Naprzeciw nich drugi rząd podpór jest odsłonięty i mocowany pierwszymi poziomymi nadprożami.
- Następnie podpory drugiego rzędu są połączone ze sobą zworkami. Tworzą zewnętrzną taśmę.
- Taśmy dolnej warstwy są przymocowane do zewnętrznych podpór i cały proces jest powtarzany.
Przydatne wideo
Ramę można montować na stalowych narożnikach, ale przecięcie na pół drzewa jest uważane za bardziej niezawodne połączenie, gdy na końcu każdej części wycina się stopień i są one połączone ze sobą za pomocą powstałych półek.
Rada! Aby zmniejszyć wpływ wilgoci na regały, pod nimi umieszcza się gumowe uszczelki lub do dolnego końca przymocowane są plastikowe obcasy.
Bardzo ważne jest wykorzystanie poziomu budynku w procesie produkcji ramy, okresowo sprawdzając poprawność montażu. Wszystkie stojaki muszą być instalowane ściśle pionowo, a zworki powinny leżeć w tej samej płaszczyźnie poziomej, w przeciwnym razie ułożenie desek podłogowych będzie trudne podczas poszycia deski podłogowej. A przy mocowaniu siłą pojawią się w nich naprężenia wewnętrzne, które z czasem mogą prowadzić do powstawania pęknięć.
Produkcja podłóg i oparcia
Często pojawia się pytanie: jak zrobić półki w wannie własnymi rękami - układając deski podłogowe równolegle do ściany lub w kierunku poprzecznym? Nie ma znaczenia, można je nawet zamontować po przekątnej, jeśli taki jest zamysł projektowy. Najważniejsze jest, aby dokładnie przetworzyć i zmielić końce oraz zaokrąglić wszystkie rogi, aby zminimalizować możliwość kontuzji i dyskomfortu.
Aby punkty mocowania nie były widoczne, wkręty można wkręcać od wewnątrz, podciągając je na długość, aby nie przebijały desek na wskroś. Ale pewniejszym sposobem jest zamontowanie go od zewnątrz: od góry do dołu, przez deskę do ramy. Jednocześnie zaślepki wkrętów samogwintujących muszą być zatopione w korpusie deski, w przeciwnym razie rozgrzany metal spali skórę.
Kolejne często zadawane pytanie dotyczy pionowego poszycia między poziomami lub podłogą a dolną półką. To także kwestia gustu i osobistych preferencji. Z estetycznego punktu widzenia takie poszycie sprawia, że konstrukcja jest kompletna i bardziej atrakcyjna wizualnie. Dodatkowo dodatkowo ją wzmacnia. Ma jednak kilka wad:
- zapobiega swobodnemu przepływowi powietrza i spowalnia suszenie drewna;
- utrudnia konserwację konstrukcji i mycie podłóg;
- ogranicza możliwość wyboru wygodnej pozycji dla osoby siedzącej, nie pozwalając na zdjęcie nóg;
- w przypadku łaźni parowej połączonej z myjnią ogranicza wielkość umywalek do mycia.
Przydatne wideo
W przypadku okładzin pionowych można pobrać tarcicę o mniejszej grubości, ponieważ nie będą one poddawane dużemu obciążeniu.
Wszystkie elementy skóry, w tym sam leżak, oparcia i detale dekoracyjne, zaleca się wykonać z drewna tego samego gatunku, które jednakowo reaguje na wszelkie zmiany w otoczeniu.
Zabieg ochronny
Zabieg ochronny związkami antyseptycznymi pomoże przedłużyć żywotność półki i na długo zachować jej pierwotny, świeży wygląd. Jest to szczególnie konieczne, jeśli łaźnia parowa nie ma systemu wentylacji lub konstrukcja półki jest zamknięta.
Kupując kompozycję ochronną, musisz upewnić się, że jest ona przeznaczona specjalnie do stosowania w saunach i łaźniach, ponieważ wszystkie inne produkty mogą uwalniać toksyczne substancje, gdy temperatura wzrasta. Do tego celu nie nadają się lakiery, farby, olej schnący, impregnaty rozpuszczalnikowe i różne wybielacze do drewna.
W razie potrzeby można poszukać impregnatu barwiącego, aby zmienić odcień drewna, nadając mu bardziej szlachetny wygląd. Lub przyciemnij tylko elementy dekoracyjne, a główną strukturę pokryj bezbarwną kompozycją.
W idealnym przypadku obróbkę ochronną każdej części należy wykonać przed montażem, po cięciu i szlifowaniu. Zaimpregnuje to wszystkie powierzchnie i końce, które mogą być niedostępne po instalacji. Pamiętaj o tym, budując półki w wannie: teraz wiesz, jak to zrobić dobrze. Jeśli przegapisz ten moment, kompozycję można nałożyć również pod koniec instalacji, starając się wprowadzić ją we wszystkie trudno dostępne miejsca.
Wosk lub olej mogą być alternatywą dla związków penetrujących. Tworzą na powierzchni hydrofobowy film, który odpycha wodę, brud i tłuszcz, utrzymując ją czystą i piękną.
Przydatne wideo
Jak dbać o półki
Pomimo tego, że produkcja półek nie wymaga poważnych inwestycji finansowych i kosztów pracy, każdy właściciel łaźni nie chce ich przerabiać w odstępach kilku lat z powodu utraty wyglądu, pleśni lub innych problemów. Proste zasady pielęgnacji mebli łazienkowych pomogą ich uniknąć:
- Za każdym razem po zakończeniu zabiegów kąpielowych łaźnię parową należy przewietrzyć, otwierając drzwi i okno, jeśli takie istnieją.
- Aby przyspieszyć wysychanie półek, przeciera się je suchą szmatką, która dobrze wchłania wodę.
- Całą wodę z pojemników podczas suszenia należy wylać lub zamknąć pokrywkami.
- Rzeczy pozostałe na powierzchni należy usunąć, a ślady zabrudzeń i kompozycji mydlanych zmyć. Nie można do tego użyć środków ściernych i chemicznie agresywnych.
Ogólnie rzecz biorąc, wnętrze wanny musi być utrzymywane w stanie czystym i suchym, organizując okresowo generalne sprzątanie. Lepiej jest zdejmować leżaki z półek w łaźni parowej, a w czasie upałów wyjąć je do wyschnięcia na słońcu.
Wniosek
Nawet coś tak prostego, jak tworzenie półek w łaźni parowej, może być trudne do wykonania bez doświadczenia, czasu lub odpowiednich narzędzi. Aby sobie z tym poradzić, musisz wykonać szkic, wybrać odpowiedni materiał, obliczyć jego ilość, prawidłowo obrobić drewno i zamontować konstrukcję o wysokiej jakości. Specjaliści łatwo i szybko poradzą sobie z tą pracą, a właściciel, który ma przeszkolenie teoretyczne, będzie musiał jedynie kontrolować jego realizację.
