Obróbka ogniochronna konstrukcji drewnianych: rodzaje impregnacji i ich właściwości, zasady stosowania, wymagania
Bezpieczeństwo, naturalność i podatność obróbki sprawiają, że drewno jest jednym z najpopularniejszych materiałów w budowie domów. Jednak konstrukcje drewniane są często narażone na działanie ognia i dlatego wymagają szczególnej ochrony. Zastanów się, na czym polega obróbka ogniochronna konstrukcji drewnianych, jakie impregnaty są stosowane i jakie są ich właściwości, na jakich etapach składa się technologia ich stosowania, a także jakich wymagań należy przestrzegać i kto je sprawdza.
Sposoby ochrony przeciwpożarowej drewna
W celu niezawodnej ochrony konstrukcji drewnianych stosuje się zintegrowane podejście, w tym następujące serie środków:
- W obliczu materiałów niepalnych .
Metoda obejmuje zarówno dekoracyjne wykończenie, jak i ukierunkowane powlekanie części konstrukcji w miejscach zwiększonego zagrożenia. W tym celu stosuje się tynk, płyty azbestowe, płyty gipsowo-kartonowe, płytki, cegły i sztuczny kamień, wełnę mineralną, tkaniny.
Plusy - możliwość nadawania powierzchniom przydatnych właściwości (hałas, wilgoć, izolacja cieplna, wystrój).
Minusy - dodatkowe koszty, waga, redukcja wolnej przestrzeni.
- Wprowadzenie do konstrukcji konstrukcji elementów zapobiegających rozprzestrzenianiu się ognia.
Pomiędzy poszczególnymi sektorami domu powstają przegrody przeciwpożarowe z kamienia lub cegły.
Zalety - przy prawidłowej i terminowej organizacji gaszenia metoda pozwala zapobiec przeniesieniu ognia na sąsiednie części domu lub z pobliskiego obiektu.
Wady - budowa techniczna wymaga dużego wkładu pracy i funduszy. Nie gwarantuje pełnego bezpieczeństwa.
- Obróbka przeciwpożarowa konstrukcji drewnianych specjalnymi kompozycjami nie wspomagającymi spalania .
Plusy - nie pochłania dodatkowej objętości, jest wykonywany łatwo i szybko.
Wady - zastosowane środki zatrzymują ogień tylko przez pewien czas i nie chronią przed nim całkowicie. Wymagane jest ścisłe przestrzeganie technologii.
Notatka! Obróbka ogniochronna konstrukcji drewnianych, której częstotliwość jest regulowana przez organy nadzoru, to tylko część środków przeciwpożarowych. Kompletny zestaw metod ochrony zależy od cech budynku, warunków technicznych i projektu. Tylko wyspecjalizowana firma może to optymalnie określić.
Rodzaje impregnacji ogniochronnych
W zależności od zdolności do opierania się procesowi spalania, impregnat ogniotrwały do drewna dzieli się na następujące trzy grupy:
- 1 - najwyższy .
Drzewo potraktowane tą kompozycją traci pod wpływem ognia nie więcej niż 9-10% swojej masy. Jednocześnie odporność może trwać do 2,5 godziny - w zależności od głębokości penetracji kompozycji i ilości jej warstw.
- 2 - średnie .
Drewno potraktowane taką kompozycją, które wpadło w płomień, zużywa nie więcej niż 25% substancji. Trwałość wynosi maksymalnie około 1,5 godziny.
- 3 - minimum .
Słaba ochrona - utrata wagi może osiągnąć 85%.
Zgodnie z ich właściwościami chemicznymi środki ogniochronne do konstrukcji drewnianych dzielą się na trzy główne grupy:
- Kwas.
- Alkaliczny.
- Sól.
Zgodnie ze składem i konsystencją kompozytu produkty prezentowane są w postaci:
- Zabarwienie.
- Łakow.
- Środki zmniejszające palność.
- Impregnacja.
- Pasta
Przeanalizujmy ich cechy bardziej szczegółowo.
środki zmniejszające palność
Ochrona przeciwpożarowa drewna tej klasy jest podstawowa i wchodzi w skład wielu innych produktów – farb, lakierów, impregnatów itp. Na podstawie rozpuszczalności dzielą się na rozpuszczalne w wodzie i rozpuszczalne organicznie. Te pierwsze służą głównie do obróbki konstrukcji drewnianych, które podczas pracy nie są narażone na wilgoć.
Te ostatnie są bardziej odporne na czynniki zewnętrzne – wodę, wilgoć, zmiany temperatury. Dodatkowo dzięki zawartym w ich składzie rozpuszczalnikom łatwo wnikają w głąb struktury drzewa. Zapewnia to bardziej niezawodną i trwałą ochronę. W większości przypadków znajdują zastosowanie w obiektach przemysłowych.
Malatura
Składają się głównie z uniepalniaczy i składnika barwiącego. Ochrona przeciwpożarowa drewna w postaci farb zgodnie z mechanizmem działania dzieli się na dwa rodzaje:
- Pęczniejący .
Należy do I grupy. Podczas ekspozycji termicznej warstwa zaczyna bulgotać, zwiększając swoją objętość do 30 razy i tworząc niezawodną warstwę ognioodporną.
- Nie napompowane .
Zawiera krzemiany.
W zależności od przeznaczenia farby ogniochronne dzielą się na farby elewacyjne oraz te przeznaczone do obróbki wewnętrznej.
Łatwe!
Lakier ogniochronny to produkt ogniochronny o szerokim spektrum zastosowań. Ze względu na swoją specyfikę pozwala zachować naturalną fakturę drewna. Dlatego jego głównym celem jest dekoracja + ochrona przeciwpożarowa. Obrabiają podłogi, ściany, meble oraz inne konstrukcje i przedmioty.
Impregnaty, pasty
Impregnacja przeciwpożarowa przeznaczona jest do głębokiej impregnacji konstrukcji drewnianej i jej pewniejszego zabezpieczenia. Można na niego nakładać inne środki - farby, lakiery. Ponadto często zawierają składniki antyseptyczne, które zapobiegają powstawaniu zgnilizny i pleśni. Zatem kompozycje impregnujące pełnią podwójną funkcję.
Zastosowanie impregnujących środków zmniejszających palność znacznie ułatwia odnowę powłoki lub dalszą aplikację materiałów lakierniczych. Kompozycje impregnujące nie tworzą filmu na powierzchni drewna, w związku z czym poprzednia powłoka nie wymaga mechanicznego usuwania (szlifowanie, piaskowanie).
Większość środków zmniejszających palność dostępnych na rynku jest opartych na soli. Takie impregnaty wyróżniają się niską ceną, ale mają krótką żywotność i słaby efekt ognioodporności.
Przykładem niesolnych impregnatów ogniochronnych są kompozycje serii Pirilax. Wnikając głęboko, osadzają się w drewnie, oddziałując z nim na poziomie chemicznym. Składniki związane z drewnem – lignina i celuloza, tworzą wiązanie chemiczne ze składnikami drewna i nie są przez niego odrzucane, natomiast składniki impregnatu solnego ostatecznie wychodzą na powierzchnię, tworząc tzw. „wykwit”. Z tego powodu żywotność niesolnych impregnatów przeciwpożarowych „Pirilax” sięga 16 lat, a w ukrytych wnękach wcale nie jest ograniczona.
Istotną zaletą kompozycji z serii Pirilax jest również właściwość wysoce skutecznego środka antyseptycznego - niezawodnie chronią drewno przed pleśnią, grzybami, glonami i szkodnikami owadzimi. Impregnaty solne nie zapewniają takiego poziomu ochrony, aw niektórych przypadkach nawet stanowią pożywkę dla powyższych mikroorganizmów.
Pasty ognioodporne, w przeciwieństwie do wszystkich powyższych opcji ochrony, pokrywają konstrukcje grubszą warstwą - około 1,5-2 cm, jednak stosuje się je w dość suchych pomieszczeniach. Aby nie zaburzać efektu estetycznego nakłada się je na powierzchnie niewidoczne – na strychach, krokwiach, pod poszycia itp.
Ważna informacja! Obróbka konstrukcji drewnianych kompozycją ognioodporną 1. grupy z reguły jest konieczna w miejscach o zwiększonym zagrożeniu pożarowym. Na przykład mogą to być obiekty masowo odwiedzane przez ludzi.
Zasada impregnacji
Impregnacja ogniowa drewna lub jego innych analogów farb i lakierów opiera się na zasadzie działania osadzania soli zawartych w środkach ogniochronnych na obrabianej powierzchni. W takim przypadku mechanizm przeciwdziałania pożarowi zależy od charakteru komponentów:
- Po nałożeniu sole nieorganiczne po prostu osadzają się na powierzchni, tworząc warstwę ochronną, a tym samym zapewniają ognioodporność.
Ich główną wadą jest topienie się bazy solnej iw rezultacie uwolnienie powierzchni pod działanie ognia. Taka ochrona jest krótkotrwała.
- Sole organiczne, oprócz ochrony czysto mechanicznej, zapewniają chemiczną ognioodporność. Podczas ogrzewania rozkładają się na gaz i wytrącają. Składniki gazowe spowalniają proces spalania i chłodzą, natomiast składniki ciężkie wnikają w pory drewna, tworząc również ognioodporną warstwę ochronną.
Rekomendacje! Obróbkę ogniochronną konstrukcji drewnianych na strychu prywatnego domu najlepiej zapewnić za pomocą kompleksowej ochrony. Zanim deski staną się częścią systemu krokwi, są impregnowane. Gdy rama jest gotowa, jest malowana. Na dodatek - jeśli dach ma być ocieplony - stosuje się rolki wełny bazaltowej lub folii.
Wymagania, dokumentacja, weryfikacja
Częstotliwość przetwarzania konstrukcji drewnianych o składzie ognioodpornym zależy przede wszystkim od żywotności kompozycji i warunków ich działania. Dlatego trwałość powłoki waha się od kilku miesięcy do kilkudziesięciu lat. Inspekcję przeprowadza straż pożarna co najmniej raz w roku, w sezonie lub w innym okresie ustalonym przez producenta lub wykonawcę.
Ponadto, jeśli podczas oględzin stwierdzono uszkodzenie, powierzchnia jest natychmiast aktualizowana. Skład impregnatów do napraw powinien być podobny do tych, które były pierwotnie stosowane. Wszystkie prace muszą być objęte specjalną ustawą przeciwpożarową i poświadczone przez przedstawicieli organów kontrolnych.
Ważny! Impregnacja ogniowa konstrukcji drewnianych musi być przeprowadzona przez wyspecjalizowaną organizację, która posiada specjalną licencję Ministerstwa Sytuacji Nadzwyczajnych. Bez tego warunku dozór przeciwpożarowy nie będzie mógł podpisać aktu oględzin wykonanej ochrony przeciwpożarowej. Należy zwrócić uwagę na częstotliwość leczenia środkami zmniejszającymi palność. Wielu producentów twierdzi, że trzy lata, podczas gdy "Pirilax" na przykład - 1 raz na 5 lat.
Kryteria doboru impregnacji
Impregnat ogniochronny do drewna należy dobierać w oparciu o następujące kryteria:
- Grupa obrony . Informacje znajdują się w dokumentacji technicznej producenta produktu.
- Stopień trwałości . Najwyższą wartość mają pasty, a także różne niepalne materiały okładzinowe.
- Odporność na czynniki zewnętrzne . Zależy od miejsca i warunków eksploatacji impregnatu - na zewnątrz lub wewnątrz, temperatury, wilgotności.
- walory dekoracyjne . Lakiery mają maksymalny efekt, pasty – minimum.
- Data ważności .
- Zalecenia dotyczące ponownego złożenia wniosku . Należy zwrócić uwagę na lokalizację i warunki eksploatacji. W miejscach o dużej wilgotności, obszarach ryzyka oraz w miejscach narażonych na ścieranie i bezpośrednie działanie wody producenci zalecają ponowne malowanie w razie potrzeby.
Dobrze wiedzieć! Obróbka ogniowa drewna nie ma na celu tworzenia konstrukcji ognioodpornych. Jedynie spowalnia proces spalania, lokalizuje pożar i zmniejsza ryzyko gwałtownej ekspansji jego obszaru. W praktyce impregnacja przeciwpożarowa pozwala kupić czas na bezpieczną ewakuację ludzi z płonącego budynku, a strażakowi wraz z czasem na dotarcie przed globalnym rozprzestrzenieniem się ognia.
Przydatne wideo
Przydatne wideo
Technologia aplikacji
Impregnacja drewna z ognia przy użyciu specjalnych związków odbywa się w następujących trzech etapach:
- Nakładanie kompozycji na powierzchnię konstrukcji zgodnie z wybranym projektem.
- Sprawdzenie jakości nałożonej warstwy, jej jednorodności i kompletności rozprowadzenia.
- Sporządzenie raportu z inspekcji.
Dobrze wiedzieć! Sposób nakładania kompozycji przeciwpożarowych jest w dużej mierze zdeterminowany konsystencją produktu i wygodą jego aplikacji. W zależności od warunków może to być - pędzle, wałki, szpachelka, pistolet natryskowy. W celu dokładniejszego przetwarzania głębokiego stosuje się również metodę namaczania, w tym w gorącym środowisku.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Impregnat ognioodporny do drewna ma na celu powstrzymanie rozprzestrzeniania się ognia i różni się następującymi odmianami:
- Malatura.
- Impregnacja.
- Szczęściarz.
- Pasty.
- Środki zmniejszające palność.
Wszystkie mogą należeć do różnych grup ochrony - od pierwszej do trzeciej. Środki z I grupy mają maksymalną trwałość - drzewo wypala się o nie więcej niż 10% w ciągu 2,5 godziny. Skład powinien być stosowany przez profesjonalistów, w przeciwnym razie protokół z kontroli nie zostanie podpisany przez organy nadzoru. Przy wyborze ochrony należy kierować się jej stopniem odporności na ogień i czynniki zewnętrzne, grupą ochrony, właściwościami estetycznymi, terminem ważności oraz zaleceniami ponownego zastosowania.
