Izolacja niepalna – charakterystyka, wymagania, zastosowanie, rodzaje, zasady doboru
Nowoczesne technologie budowlane umożliwiają niezawodną izolację drewnianych, szkieletowych i kamiennych domów prywatnych. Chęć uczynienia życia tak bezpiecznym, jak to tylko możliwe, zmusza dewelopera do wyboru materiałów niepalnych. Jednak wszelkie aspiracje pójdą na marne, jeśli izolacja termiczna okaże się niebezpieczna dla pożaru. Przeanalizujmy, czym jest izolacja niepalna, jakie ma cechy, jakie wymagania są na nią nałożone, na jakie odmiany jest podzielona i co należy wziąć pod uwagę przy wyborze jej do określonych warunków użytkowania.
Izolacja niepalna – charakterystyka, wymagania, zastosowanie
Głównym celem każdej izolacji jest stworzenie bariery dla wyjścia ciepła z pomieszczenia na ulicę. Za ten parametr odpowiada współczynnik przewodności cieplnej. Im jest mniejszy, tym lepsze właściwości termoizolacyjne materiału. Jednocześnie jego struktura nie powinna być w stanie nasycić się wilgocią z atmosfery. W przeciwnym razie główna właściwość ulegnie gwałtownemu pogorszeniu.
Trzecią ważną cechą, choć niezwiązaną bezpośrednio z powyższymi parametrami eksploatacyjnymi, jest ognioodporność. Niepalna izolacja termiczna wymagana jest zarówno dla elementów ogrzewanych bezpośrednio – np. kominów, kominków, pieców saunowych, kominów kotłowych, jak i dla zapewnienia bezpieczeństwa przeciwpożarowego konstrukcji budowlanych – ścian, podłóg, stropów, dachów.
Dlatego pełnowartościowy ognioodporny materiał izolacyjny musi mieć następujący zestaw właściwości:
- Odporność termiczna.
- Wytrzymałość cieplna.
- Odporność na ogień.
- Odporność na wilgoć.
- Hydroizolacja.
- Paroizolacja.
Jednocześnie zgodnie z wymaganiami technicznymi izolacja termiczna do ochrony przed ogniem w kontakcie z ogniem powinna zachowywać się następująco:
- Po zapaleniu utrzymywać płomień nie dłużej niż 10 sekund.
- Rozgrzej w konstrukcji nie wyższą niż 50-60°C.
- Zwiń i chudnij o nie więcej niż 50%.
Ze względu na obecność kompleksu właściwości ochronnych, a nie tylko odporności ogniowej, niepalną izolację stosuje się do ścian, kominów i innych konstrukcji zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku:
- Wewnątrz .
Głównym przeznaczeniem do użytku wewnętrznego jest ochrona cieplna, dźwiękowa i przeciwpożarowa następujących elementów:
- Ściany kapitałowe i przegrody wewnętrzne.
- Podłogi, podłogi, dachy.
- Kanały powietrzne, kanały kablowe i inne systemy komunikacyjne.
Od wewnątrz warstwa termoizolacyjna jest również układana pod materiałem niepalnym. Często są to płyty gipsowo-kartonowe.
- Na zewnątrz .
Do izolacji zewnętrznej, ochrony konstrukcji przed nagrzewaniem i zapobiegania rozprzestrzenianiu się ognia materiał stosuje się w następujących przypadkach:
- Wykończenie elewacji mokrą lub wentylowaną wersją technologii.
- Izolacja termiczna rur i kominów.
- Ochrona konstrukcji przed bezpośrednim działaniem wysokich temperatur.
Uwaga! Zastosowanie materiałów termoizolacyjnych o właściwościach ognioodpornych umożliwia spowolnienie rozprzestrzeniania się ognia podczas pożaru, a tym samym zyskanie czasu na zastosowanie środków gaśniczych oraz ograniczenie lub zapobieganie stratom.
Odmiany
Izolacja niepalna dzieli się na następujące główne kategorie:
- Wełna mineralna.
- Płyn.
- Luźny.
- Porowaty.
- Folia.
- Do komina.
Każda z nich ma swoje odmiany. Przeanalizujmy szczegółowo ich cechy.
Wełna mineralna
Należy do grupy włóknistych materiałów izolacyjnych na bazie bazaltu i innych substancji mineralnych o podobnych właściwościach. Istnieją następujące odmiany:
- Wełna mineralna.
- Wełna szklana.
- Żużel.
Główną właściwością jest odporność na nagrzewanie do 400-500 ° C bez utraty wydajności. Wśród zalet wyróżniają się:
- Dostępność.
- Optymalny koszt.
- Całkowita niepalność.
- Łatwość instalacji dzięki wydaniu w różnych formach - talerze, maty, rolki, style.
- Przyjazność dla środowiska.
Wady przejawiają się w zdolności materiału do gromadzenia wilgoci i toksyczności, gdy producent stosuje tanie surowce.
Notatka! Niektóre odmiany wełny mineralnej mają wierzchnią warstwę folii. To znacznie zwiększa ich odporność na wilgoć i trwałość.
Płyn
Ta kategoria czynników grzewczych obejmuje:
- Farba termiczna. Kompozycja jest mieszaniną mikrosfer wypełnionych powietrzem i zmielonej bazy opóźniającej palenie. Wygląda jak gęsta pasta. Kompatybilny z dowolnymi materiałami budowlanymi.
- Pianka natryskowa. Penoizol, w przeciwieństwie do klasycznego styropianu, nie pali się dobrze lub w ogóle się nie pali. Może jednak zawierać toksyczne składniki.
- Natryskiwana pianka poliuretanowa. Charakteryzuje się najniższym współczynnikiem przewodności cieplnej, niepalnością oraz dobrą przyczepnością do podłoża.
Ciekła izolacja żaroodporna ma dobre właściwości termoizolacyjne, bezpieczeństwo i wydajność, ale jednocześnie jest droga i ma złożoną technologię aplikacji.
Wielka ilość
Głównym celem izolacji ziarnistej jest izolacja termiczna podłóg i stropów międzypodłogowych, ponieważ zastosowanie jej do ścian jest dość trudne. Istnieją 3 główne odmiany:
- Rozszerzona glina. W rzeczywistości są to granulki upieczonej gliny. Absolutnie niepalny, ale ma niewystarczającą zdolność oszczędzania ciepła.
- Perłowiec. Baza zawiera ekspandowaną skałę wulkaniczną. Posiada dobrą izolację termiczną, ale jest bardzo krucha.
- Wermikulit. Wykonany z miki. W porównaniu z perlitem jest bardziej wytrzymały i wodoodporny. Minus - może zawierać pył azbestowy.
W przeciwieństwie do analogów płyt i rolek, izolacja rolek wymaga uformowania wnęk lub szalunku do instalacji.
porowaty
Izolatory cieplne w tej kategorii obejmują:
- Szkło piankowe. Wykonane przez topienie i spienianie szkła. Główne zalety to przyjazność dla środowiska, trwałość, odporność na zamoczenie. Wady - wysoki koszt.
- Betony komórkowe. To przede wszystkim pianobeton i gazobeton. Mają całkowitą niepalność, ale jednocześnie niewystarczającą izolację termiczną.
Materiały bazują wyłącznie na nieszkodliwych i niepalnych surowcach mineralnych.
folia
Jest to podstawa termoizolacyjna, wyposażona z jednej lub obu stron w folię aluminiową. W zależności od rodzaju materiału dzieli się na następujące typy:
- Spieniony polietylen. Elastyczny cienki materiał w formie rolki.
- Minwata. Jedna z najlepszych ogniotrwałych izolacji mineralnych. Produkowany jest w postaci płyt, rolek, mat i cylindrów do rur.
- Styropian. Posiada sztywną konstrukcję, która nie wchłania wilgoci.
Obecność wierzchniej warstwy folii polerowanej znacznie poprawia właściwości termoizolacyjne i ognioodporne materiału.
do komina
Do izolacji kominów okrągłych stosuje się wyroby kształtowe w postaci walca o odpowiedniej średnicy. Można również użyć rolek, a do kominów kwadratowych - płyt.
Zastosowanie tego rodzaju zabezpieczenia termicznego zapobiega nie tylko zniszczeniu rur, pogorszeniu trakcji i sprawności zespołu cieplnego, ale również eliminuje ryzyko pożaru w wyniku kontaktu nagrzanych części z materiałami konstrukcyjnymi. Jako podstawę najczęściej stosuje się całkowicie niepalną wełnę bazaltową, ponieważ materiały piankowe mogą łatwo stopić się i odkształcić.
Przydatne wideo
Kryteria wyboru
Ognioodporny materiał termoizolacyjny stosowany w określonych warunkach musi spełniać następujący zestaw kryteriów:
- Rodzaj wykonywanej pracy.
- Akceptowalny stosunek jakości do ceny.
- Wystarczające właściwości oszczędzające ciepło.
- Wodoodporność lub przeciwnie paroprzepuszczalność - w zależności od rodzaju pomieszczenia.
- Bezpieczeństwo środowiska.
- Niezawodność jakości, świadomość marki.
Rekomendacje! Wybierając niepalną izolację komina, należy zwrócić uwagę nie tyle na jego maksymalną wartość oporu cieplnego, co na jego odporność na upadki. Jest to szczególnie ważne w zimnych porach roku, kiedy konstrukcja szybko nagrzewa się od temperatury otoczenia poniżej zera do poziomu nagrzewania spalin rzędu kilkuset stopni.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Niepalny materiał termoizolacyjny musi mieć nie tylko ognioodporność, ale także dobrą zdolność do oszczędzania ciepła i odporność na wilgoć, a także spełniać szereg wymagań technicznych. Stosowany jest zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz do ochrony ścian, podłóg, podłóg, dachów, a także komunikacji i kominów.
Istnieją następujące kategorie grzejników ognioodpornych:
- Bazalt.
- Płyn.
- Porowaty.
- Luźny.
- Folia.
- Komin.
Każda z nich jest podzielona na kilka odmian, które mają swoje własne cechy, plusy, minusy i cechy aplikacji. Przy wyborze bierze się pod uwagę rodzaj pracy, stosunek jakości do ceny, właściwości oszczędzające ciepło, wodoodporność, zdolność przesyłu pary, bezpieczeństwo, świadomość marki.
