Wełna mineralna do izolacji ścian - co to jest, zastosowanie, wady i zalety, odmiany, technologia układania
Właściwa izolacja termiczna domu rozwiązuje jednocześnie kilka problemów - zwiększa komfort mieszkania, obniża koszty ogrzewania i chroni budynek przed szkodliwym wpływem środowiska. W przypadku ścian i ścianek działowych najczęściej stosuje się nowoczesne niepalne materiały włókniste na bazie mineralnej. Zastanów się, czym jest specjalna wełna mineralna do izolacji ścian, jaki jest jej zakres, jakie rodzaje istnieją, jakie są jej wady i zalety, jak jest układana i jakich zasad bezpieczeństwa należy przestrzegać podczas pracy z nią.
Wełna mineralna – co to jest i gdzie jest używana
Wełna mineralna stała się dostępna dla przeciętnego konsumenta ponad 10-15 lat temu. Od tego czasu producenci tylko poprawili jego właściwości - zmniejszając szkodliwy wpływ na środowisko i zwiększając właściwości termoizolacyjne. Jednak jego główna podstawa pozostaje niezmieniona - włókna mineralne w przestrzennym układzie powietrzno-strukturalnym.
Materiał ma strukturę bezkształtną lub ziarnistą z grudkami w kolorze żółtym, brązowym lub zielonym z domieszką różnych odcieni. Wełna mineralna jest wytwarzana poprzez topienie piasku, szkła, skał i żużla, a następnie odwirowywanie roztopionej masy przez wdmuchiwanie (podobnie jak przy produkcji waty cukrowej).
W rezultacie powstaje bawełniana masa o trzech kierunkach włókien - poziomym, pionowym i chaotycznym. Aby nadać produktowi wymaganą wytrzymałość, włókna są impregnowane składnikami wiążącymi - żywicami syntetycznymi, bitumem i innymi substancjami. Ponadto masę formuje się w dogodną do użycia formę - talerze lub maty.
Wełna mineralna służy nie tylko do izolacji ścian prywatnego domu od zewnątrz lub od wewnątrz, ale także w wielu innych przypadkach:
- Izolacja termiczna sieci komunikacyjnych - wodociągi, kanalizacja, gazociąg.
- Izolacja akustyczna przegród wewnętrznych.
- Produkcja płyt warstwowych.
- Ochrona przed utratą ciepła przez poziome stropy i dachy.
- Poszycie sprzętu.
- Produkcja systemu filtracji.
- Stworzenie mokrej i wentylowanej elewacji.
Notatka! Wełna mineralna jest często wyłożona kominami na strychach i w pomieszczeniach na poddaszu, aby lepiej się nagrzewać i zapobiegać gromadzeniu się kondensacji. Jednak po podgrzaniu do 300-400 0 C materiał ulega destrukturyzacji z utratą właściwości. W przyszłości po prostu się rozpadnie. Aby tego uniknąć, należy wybrać opcję żaroodporną - wełnę bazaltową.
Odmiany
Wełna termoizolacyjna jest klasyfikowana według surowców użytych do produkcji na 3 odmiany:
- Złóg.
- Żużel.
- Szkło.
Przeanalizujmy ich cechy bardziej szczegółowo.
Złóg
Wełna kamienna lub bazaltowa wytwarzana jest ze skał pochodzenia wulkanicznego - głównie z granitu, porfirytu i bazaltu. Ze względu na drobnoziarnisty charakter surowców, włókna podczas produkcji są bardzo cienkie (około 1-3 mikronów) i długie - do 50 mm. Takie cechy strukturalne determinują szereg następujących pozytywnych właściwości materiału:
- Odporność na agresywne środowisko.
- Zachowanie struktury po podgrzaniu do 1000°C.
- Wysokie wskaźniki elastyczności, wytrzymałości, elastyczności, porowatości.
- Zagłuszanie dźwiękowego powietrza i wstrząsowe wibracje dźwiękowe.
- Możliwość zastosowania do dekoracji wnętrz.
- Możliwość montażu pod tynkiem.
- 50 lat służby.
- Higroskopijność - nie więcej niż 1%.
Kamienna wełna mineralna do ocieplania ścian domów nie jest pozbawiona wad. Przede wszystkim kojarzą się z najwyższą ceną wśród analogów oraz obniżoną odpornością cieplną (dla odmian polimerowych).
żużel
Sercem produkcji żużla odmiany materiału termoizolacyjnego są odpady z produkcji metalurgicznej. Jednocześnie średnie parametry włókien są następujące - długość 15-16 mm, średnica 5-12 mikronów. Ponieważ materiał nie wytrzymuje dużej liczby cykli spadku temperatury i zawiera szkodliwe składniki kwaśne, nie służy do wykańczania pomieszczeń mieszkalnych, ale głównie do budynków gospodarczych.
Na tle ogólnych zalet charakterystycznych dla tego rodzaju materiału cieplnego, wełna żużlowa ma sporo wad:
- Minimalna odporność na ciepło to tylko 300°C.
- Świetna higroskopijność.
- Manifestacja kaustyki podczas układania.
- Obecność szkodliwych składników.
- Reakcja z powierzchniami metalowymi.
Niemniej jednak wełna żużlowa jest niedrogą opcją izolacji o dobrej trwałości, izolacyjności akustycznej i możliwości łatwego montażu w trudno dostępnych miejscach.
szkło
Wełna szklana produkowana jest głównie z masy szklanej z dodatkiem wapienia, sody i dolomitu. Długość włókien materiału może sięgać 5 cm, a jego główne zalety to:
- Odporność na ciepło do 450°С.
- Wysoka sprężystość, odporność na wibracje i odporność na hałas uderzeniowy.
- Odporność chemiczna.
- Wszechstronność w zastosowaniu.
Jednak izolacja szklaną wełną mineralną ma szereg ograniczeń. Ma wysoki współczynnik wchłaniania wody, niewystarczającą odporność na ciepło i manifestację kaustyki podczas układania.
Uwaga! Wełna mineralna w rolkach zawsze charakteryzuje się minimalną gęstością. Wynika to z faktu, że sam materiał jest bardzo delikatny, a przy dużej gęstości po prostu pękłby podczas próby zwinięcia go w rolkę.
Wymiary, kształt
Współcześni producenci pakują letnie w dwóch głównych formach:
- Rolki lub maty. Długość produktu 7-10 m, szerokość 120 cm, grubość 50 mm. Gęstość materiału jest dość niska. Wynika to z przeznaczenia rolek - do wykańczania podłóg, dachów, ścianek działowych i innych nieobciążonych konstrukcji.
- Talerze. Standardowe wymiary - 120 x 60 cm, szerokość 5-10 cm Średnia lub duża gęstość. Przeznaczony do układania w trudno dostępnych miejscach i elementach konstrukcyjnych z obciążeniem.
Dobrze wiedzieć! Główną zaletą wełny mineralnej, jako grzejnika do ścian drewnianych, jest niezakłócony przepływ pary wodnej. Pozwala to na zachowanie naturalnego mikroklimatu w domu. Jednak przed ułożeniem materiału powierzchnię drewna należy potraktować związkami antyseptycznymi - aby uniknąć powstawania pleśni i grzybów z powodu możliwego gromadzenia się wilgoci.
Zalety i wady
Ogólne zalety stosowania wełny mineralnej:
- Dobra izolacyjność termiczna.
- Pochłanianie hałasu.
- Bezpieczeństwo środowiska.
- Odporność na ogień.
- Odporność na wilgoć.
- Przepuszczalność pary.
- Trwałość.
- Odporność na czynniki biologiczne.
- Podatność na przetwarzanie.
- Łatwa instalacja.
- Wytrzymałość.
Negatywne czynniki w korzystaniu z materiału to:
- Konieczność używania sprzętu ochronnego podczas układania.
- Wysoki koszt w porównaniu z alternatywną izolacją syntetyczną.
- Odkształcenie konstrukcji pod wpływem obciążenia, wiatru, wibracji, skurczu, zwilżania.
- Niewystarczająca odporność na ciepło.
Ważny! Ze wszystkimi oczywistymi plusami i minusami, wełna mineralna od dawna jest niezawodnym materiałem do izolacji ścian domu. Jednak, aby jego żywotność odpowiadała deklarowanej przez producenta, a konstrukcja nie cierpiała na skutek gromadzenia się wilgoci pod skórą, należy ściśle przestrzegać technologii układania.
Technologia ocieplenia
Dekorując ściany domu wełną mineralną, najpierw należy wziąć pod uwagę tak ważne aspekty:
- Materiał będzie układany od wewnątrz lub na zewnątrz ścian domu.
- Obliczanie punktu rosy.
- Grubość wymaganej warstwy i jej gęstość.
Rozważmy te funkcje bardziej szczegółowo.
Na wolnym powietrzu
Izolację ścian w technologii mokrej wykonujemy według następującego algorytmu:
- Zewnętrzna powierzchnia ściany jest czyszczona, w razie potrzeby zagruntowana i traktowana środkiem antyseptycznym.
- Cokół jest zainstalowany.
- Następnie płyty mineralne są układane, sklejane i przykręcane do kołków na przygotowanej powierzchni.
- Siatka wzmacniająca jest montowana na wierzchu warstwy materiału.
- Następnie ściana jest zagruntowana, otynkowana i pomalowana.
Jeśli ściany są wykonane z drewna lub pianobetonu, stosowana jest technologia elewacji wentylowanej. Różni się on od opisanego powyżej tym, że letni jest umieszczony we wstępnie zainstalowanej ramie skrzyni. Jednocześnie jego głębokość jest taka, że pomiędzy zamontowanym na nim w końcowym etapie materiałem wykończeniowym a izolacją zachowana jest kilkucentymetrowa szczelina. Dodatkowo powierzchnia wełny musi być wyłożona folią chroniącą przed wiatrem i wilgocią.
Wewnętrzny
Czasami konieczne staje się ocieplenie ścian domu wełną mineralną nie tylko od zewnątrz, ale także od wewnątrz. W takim przypadku izolacja zewnętrzna może być całkowicie nieobecna. Następnie technologia układania przebiega w podobny sposób - z tym, że nie jest wymagane pozostawienie luki. Ponadto niezwykle ważne jest wykonanie wysokiej jakości ochrony przed wilgocią i parą. Wykonywany jest w kilku wersjach:
- Jeśli ściana jest wykonana z materiału przepuszczającego powietrze (np. drewna) - para musi wydostawać się z pomieszczenia, ale wilgoć z zewnątrz nie może się przedostać.
Przydatne wideo
- Jeśli ściana nie przepuszcza powietrza (na przykład z cegły) - para nie powinna przenikać ani do ściany, ani od ściany do pomieszczenia.
W przeciwnym razie istnieje duże prawdopodobieństwo gromadzenia się wilgoci w materiale ściany i warstwie termoizolacyjnej. W tym przypadku nieunikniony jest rozwój wszystkich towarzyszących negatywnych procesów - zamarzanie ścian, powstawanie grzybów i pleśni.
Punkt rosy
Najważniejszym czynnikiem we właściwym ułożeniu warstwy termoizolacyjnej jest uwzględnienie punktu rosy. Jeśli jego pozycja znajduje się wewnątrz ściany, oznacza to, że wilgoć zacznie się w niej gromadzić i niszczyć materiał. Izolacja termiczna zmienia swoje położenie na dwa sposoby:
- Na zewnątrz - z zewnętrznym układaniem letnim.
- Wewnątrz - z wewnętrzną izolacją.
Przydatne wideo
Z tego powodu warstwa termoizolacyjna jest najczęściej instalowana wewnątrz w obecności zewnętrznej. Dość problematyczne jest wykonanie tylko izolacji wewnętrznej bez izolacji zewnętrznej, która jest bezpieczna w eksploatacji.
Grubość i gęstość warstwy
Wielkość zewnętrznej warstwy ocieplenia ścian płytami z wełny mineralnej jest bardzo zróżnicowana i zależy od warunków klimatycznych regionu. Tak więc w regionach południowych jego wartość może być ograniczona do 5 cm, umiarkowana 10-15 cm, na północy - 20-25 cm.
Jednocześnie w przypadku powierzchni pionowych gęstość materiału powinna wynosić co najmniej 50-70, w przypadku elewacji wentylowanej i tynkowania - od 100. Tylko w przypadku nieobciążonych sufitów poziomych wełna mineralna o gęstości około 40 może być użytym.
Środki ostrożności podczas pracy z wełną mineralną
Procedura układania wełny mineralnej na ścianach w pomieszczeniu powinna być przeprowadzona z obowiązkową ochroną narządów wzroku i oddychania. Ponieważ materiał podczas obróbki i załadunku tworzy drobno rozproszone szkodliwe pyłki. Ponadto w zależności od odmiany może podrażniać skórę dłoni i przenikać do ciała. Dlatego konieczne jest wykonywanie wszystkich prac w rękawiczkach i odzieży wykonanej z gęstej tkaniny.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Wełna mineralna to materiał włóknisty o strukturze powietrznej, wytwarzany przez wirowanie powietrzem stopionych skał, żużla i szkła. Jest szeroko stosowany do izolacji cieplnej i akustycznej ścian, ścianek działowych, stropów, komunikacji, urządzeń i konstrukcji.
W zależności od rodzaju surowców wełny mineralnej istnieją 3 odmiany:
- Złóg.
- Żużel.
- Szkło.
Każdy z nich ma swoje plusy, minusy i cel. Materiał produkowany jest w postaci płyt i mat-rolek. Główne zalety wełny mineralnej to odporność na ogień, wilgoć i czynniki biologiczne, trwałość. Wady - wysoki koszt i możliwe zniszczenie konstrukcji z biegiem czasu. Podczas układania należy wziąć pod uwagę, po której stronie odbywa się instalacja - od wewnątrz lub na zewnątrz, gdzie będzie punkt rosy i jaka powinna być grubość warstwy termoizolacyjnej.
