Tynkowanie ścian: jak i czym wyrównać ściany do malowania i innych wykończeń
Aby dekoracyjne wykończenie wyglądało pięknie i schludnie, musisz wykonać wiele wstępnych prac, aby wyrównać wszystkie powierzchnie. Najtrudniejszym i najbardziej czasochłonnym z nich jest tynkowanie ścian. Technologia jego wykonania może różnić się w zależności od materiału bazowego, jego jakości i warunków pracy. A także z wybranego lakieru nawierzchniowego.
Jak tynkować
Bardzo ważnym punktem jest wybór rodzaju zaprawy tynkarskiej. Podstawą może być gips lub cement, z piaskiem i różnymi dodatkami, które często stosuje się jako wapno, glinę, różne dodatki zwiększające plastyczność, mrozoodporność i inne właściwości kompozycji.
Jego wybór opiera się przede wszystkim na warunkach pracy ścian.
- Rozwiązanie na bazie gipsu
Dobrze przylega do każdej powierzchni, łatwo się rozprowadza, a dzięki niewielkiej wadze nie obciąża podłoża. Warstwa o dowolnej grubości schnie szybko, nie kurczy się przy tym i nie tworzy pęknięć. Powierzchnia jest gładka i równa, więc jeśli potrzebujesz tynku do malowania bez dodatkowej szpachli, najlepiej wybrać zaprawę gipsową.
Ale gips ma jedną negatywną właściwość: zbyt łatwo i szybko wchłania wilgoć, jednocześnie rozluźniając się i tracąc siłę. Dlatego zaprawę gipsową można nakładać tylko na wewnętrzne ściany pomieszczeń o normalnej i stabilnej wilgotności powietrza. Oznacza to, że nadają się tylko do prac wewnętrznych w ogrzewanych budynkach, ai to z ograniczeniami: nie zaleca się ich stosowania w łazienkach, łazienkach i innych mokrych pomieszczeniach bez wykończenia materiałami odpornymi na wilgoć. Wady to również wysoki koszt i szybkie ustawienie rozwiązania.
- zaprawa cementowa
Dużo mocniejszy i tańszy od gipsu, nie zapada się pod wpływem wilgoci, jest odporny na ekstremalne temperatury i obciążenia mechaniczne, dzięki czemu jest bardziej uniwersalny. Znajduje zastosowanie w każdych warunkach i na dowolnych powierzchniach, w tym do tynkowania elewacji i ścian w pomieszczeniach wilgotnych i nieogrzewanych.
Jednak ze względu na dużą wagę zaczynu cementowego podłoże jest przygotowywane ostrożniej, aby zapewnić maksymalną przyczepność materiałów. Wady - wysoki stopień skurczu prowadzący do pęknięć w przypadku nieprzestrzegania technologii oraz bardzo długi okres całkowitego schnięcia i utwardzenia, co opóźnia czas wykończenia.
Decydując o tym, czy lepiej tynkować ściany w domu wewnątrz lub na zewnątrz, wybierają między gotowymi suchymi mieszankami lub samodzielnie przygotowanymi kompozycjami. Pierwsza opcja jest preferowana, choć droższa, ponieważ takie mieszanki są profesjonalnie dobrane pod względem składu, mają określony cel i instrukcje dotyczące hodowli i użytkowania.
Domowe rozwiązanie jest zwykle tańsze, ale rodzaje i proporcje wszystkich składników, marka cementu, wielkość ziarna piasku będą musiały zostać wybrane niezależnie.
Jak przygotować bazę
Przed tynkowaniem ścian pokrytych starymi wykończeniami należy je dokładnie oczyścić. Wskazane jest całkowite oczyszczenie wszystkiego do ziemi, w przeciwnym razie tynk nie będzie dobrze trzymał. Wyjątek można zrobić tylko dla starej warstwy tynku, która jest mocno przymocowana do powierzchni, nie odkleja się, ale należy ją zrekonstruować. Możesz to sprawdzić, stukając w powierzchnię młotkiem: jeśli kawałki nie odłamują się i nie pojawiają się pęknięcia, warstwa jest mocna.
Dalsze działania zależą od materiału ścian.
Beton
Głównym problemem ścian betonowych są pęknięcia i dziury na powierzchni, połączenia między płytami betonowymi. Muszą być uszczelnione i wyrównane z płaszczyzną ściany. Jeśli tego nie zrobisz, na ich miejscu w nowej warstwie tynku pojawią się pęknięcia.
Sposób wypowiedzenia dobierany jest w zależności od wielkości wady:
- płytkie pęknięcia powierzchniowe zaszpachlować lub wypełnić masą uszczelniającą za pomocą specjalnej dyszy;
- głębokie spękania do wysokiej jakości wypełnienia zaprawą są poszerzone w celu uzyskania dostępu do najbardziej niedostępnych miejsc i starannie pokryte zaprawą cementową;
- największe szczeliny i połączenia między płytami zamyka się w ten sam sposób lub wypełnia pianką montażową, a po wyschnięciu porowatą masę wystającą poza płaszczyznę ściany odcina się ostrym nożem.
Przydatne wideo
To jest ważne! Przed uszczelnieniem wszystkie uszkodzone miejsca należy oczyścić z odłamków i kurzu oraz zwilżyć wodą lub jeszcze lepiej zagruntować penetrującym podkładem i pozostawić do wyschnięcia.
Przed tynkowaniem ścian materiał naprawczy również pozostawia się do wyschnięcia i związania, po czym całą powierzchnię pokrywa się podkładem np. Betonokontakt. Jego osobliwość i różnica w stosunku do innych podobnych kompozycji polega na tym, że w składzie materiału znajduje się piasek kwarcowy, który sprawia, że gładka powierzchnia betonu jest szorstka i poprawia jej przyczepność do mieszanek wyrównujących.
Wyschnięty podkład należy sprawdzić pod kątem wytrzymałości, dla której wystarczy przesunąć ręką po ścianie i upewnić się, że piasek nie kruszy się przy dotknięciu.
Bardziej niezawodnym, ale i czasochłonnym sposobem na zwiększenie przyczepności powierzchni betonowej do zaprawy tynkarskiej jest wykonanie nacięć na ścianie o głębokości około centymetra.
Wykonanie nacięć nie eliminuje konieczności gruntowania ścian. Ale należy to zrobić po usunięciu kurzu z powierzchni i na krótko przed rozpoczęciem tynkowania.
Cegła i inne mury
Cegła murarska ma szorstką powierzchnię, więc roztwór dobrze się do niej przylega. Aby uzyskać lepszą przyczepność, szwy w cegle i każdym innym murze są w razie potrzeby pogłębiane, co całkowicie zastępuje urządzenie nacinające.
Ale gładkie bloczki z pianobetonu i gazobetonu nie różnią się dobrą przyczepnością, a połączenia murowane między nimi są rzadkie i wąskie, dlatego przed tynkowaniem takich powierzchni zaleca się zamocowanie na nich odpornej na alkalia siatki wzmacniającej po nałożeniu podkładu .
Drzewo
Drewno to żywy materiał. Oddycha, porusza się wraz ze zmianami temperatury i wilgotności powietrza, a także wysycha lub gnije, jest atakowany przez owady i gryzonie. Dlatego przede wszystkim drewniane podstawy są dobrze wysuszone i potraktowane związkami o właściwościach antyseptycznych.
A potem montują na nich siatkę wzmacniającą, bez której szorstki tynk po prostu nie może utrzymać się na powierzchni. Może to być krata z gontów - cienkich i płaskich listew, które są napychane ukośnie na ścianę małymi goździkami.
Półpasiec należy również pokryć środkiem antyseptycznym, aby nie gnił pod warstwą tynku.
Również jako wzmocnienie ścian drewnianych można użyć metalowej siatki łańcuszkowej, która jest przymocowana do drewnianych listew o grubości 3-4 mm wstępnie wypchanych na ścianie. Są one potrzebne do utworzenia szczeliny między płaszczyzną ściany a siatką.
Tynkowanie krok po kroku
Sposób tynkowania ścian, a także ilość warstw dobieramy zgodnie z generalnym planem remontu i rodzajem wykończenia dekoracyjnego. Warstwa tynku może być wymagana jedynie do pogrubienia ściany w celu jej dodatkowej izolacji cieplnej i akustycznej, przywrócenia rażących ubytków. Jeśli w przyszłości planuje się wykładanie panelami lub materiałami arkuszowymi z izolacją lub bez, nie ma potrzeby starannego wyrównania i zgodności z poziomem.
W takich przypadkach ściany są tynkowane bez radiolatarni, a równość powierzchni jest w przybliżeniu kontrolowana za pomocą pionu i długiej poziomicy. Liczba warstw zależy od stanu wyjściowego podłoża i wymaganej grubości powłoki. W każdym razie wykończeniowa warstwa wyrównująca nie jest nakładana.
Inną rzeczą jest to, gdy potrzebujesz gipsowych ścian do malowania lub tapetowania. Tutaj gładkość powierzchni musi być idealna, a płaszczyzna ściany musi być ściśle pionowa. Dlatego tynk wykonuje się wzdłuż latarni, wcześniej ustawionych zgodnie z poziomem.
Montaż latarni morskich
Latarnie morskie to prowadnice instalowane pionowo wzdłuż całej ściany, wzdłuż których zostanie wyrównana pierwsza warstwa tynku. Mogą to być płaskie listwy drewniane lub profile metalowe. Najlepiej jednak stosować specjalne produkty wykonane ze stali ocynkowanej – można je pozostawić w grubości zaprawy, natomiast latarnie z innych materiałów należy usunąć po wstępnym związaniu warstwy, a następnie uszczelnić powstałe bruzdy tynkiem.
Przydatne wideo
Pierwsza warstwa jest szorstka
Najbardziej odpowiedzialna jest pierwsza warstwa tynku. Przeprowadza się ją wzdłuż latarni tak, aby zaprawa wypełniała całą przestrzeń między nimi a podłożem i wyrównywała duże ubytki ścian i różnice poziomów.
Grubość tej warstwy będzie nierówna - od 1 mm do 8-10 mm, a czasem więcej, jeśli różnice poziomów są bardzo zauważalne.
Notatka! Przy różnicach większych niż 20 mm stosowanie siatki zbrojącej jest obowiązkowe, niezależnie od materiału ścian.
Technologia polega na rzucaniu grubego roztworu na ścianę i wyciąganiu go z reguły wzdłuż latarni morskich. Możesz szkicować za pomocą kielni lub po prostu rękami w gumowych rękawiczkach. Najważniejsze, żeby zrobić to z rozmachem, żeby rozwiązanie lepiej przylegało do podłoża. Zaczynają szkicować od dołu, między sąsiednimi latarniami, wypełniając całą przestrzeń między nimi. Stosy zaprawy powinny wznosić się ponad poziom radiolatarni.
Podnosząc się na około metr od podłogi, przyjmują regułę, instalują ją końcami na sygnalizatorach i wyrównują roztwór, powoli podnosząc regułę wzdłuż prowadnic i wykonując częste ruchy z boku na bok.
Przy dużej ilości pracy często stosuje się maszyny tynkarskie, za pomocą których roztwór jest natryskiwany na ściany.
Jeśli planowana jest dalsza okładzina ścian wzdłuż ramy lub montaż płytek ceramicznych, prace tynkarskie są zakończone, ponieważ dodatkowe wyrównanie doprowadzi tylko do niepotrzebnych kosztów. Jeśli potrzebujesz płaskiej powierzchni, po 2-3 godzinach przejdź do drugiego etapu.
Druga warstwa to wyrównywanie
Teraz o tym, jak prawidłowo tynkować szorstkie podkłady pod tapetę lub malowanie. Aby to zrobić, musisz wyeliminować wszystkie wady pierwszej warstwy - małe dziury i guzki, ślady reguły. Odbywa się to za pomocą bardziej płynnego roztworu o konsystencji pasty, który nakłada się o grubości 5-8 mm.
Roztwór jest pobierany z pojemnika za pomocą średniej łopatki i przenoszony szerokim ruchem wzdłużnym w celu równomiernego rozprowadzenia. Następnie, przy niewielkim wysiłku, rozmazuje się go na ścianie szerokimi ruchami krzyżowymi w dowolnym kierunku.
Przydatne wideo
Paski pozostawione przez krawędź szpatułki są natychmiast usuwane kolejnym ruchem lub tarką zwilżoną wodą.
Trzecia warstwa - wykończeniowa lub dekoracyjna
3 godziny po nałożeniu warstwy wyrównującej przygotowuje się płynny kremowy roztwór, w którym nie powinno być grudek ani dużych wtrąceń piasku. Ostatnia warstwa jest najcieńsza, nie większa niż 2 mm, więc roztwór musi być jak najbardziej jednorodny i jak najwyższej jakości.
Rada! Jeśli poprzednia warstwa jest bardzo sucha, przed rozpoczęciem pracy należy ją zwilżyć wodą z butelki z rozpylaczem.
Tynk wykończeniowy nakłada się w taki sam sposób, jak wyrównujący, a jego celem jest wyeliminowanie najmniejszych niedoskonałości i wygładzenie powierzchni. Oświetlenie ścian jasną żarówką stycznie do powierzchni pomoże kontrolować proces. Doprowadź powierzchnię do idealnego stanu poprzez szlifowanie pacą. Wykonywany jest po 6-8 godzinach na zwilżonym podłożu.
Zamiast wykańczać tynk do malowania, na ściany można nakładać kompozycje dekoracyjne. Istnieje wiele technologii do ich zastosowania i to jest temat na osobną dyskusję.
Wniosek
Wiedząc, jak prawidłowo tynkować ściany, możesz spróbować zrobić to sam. Ale sama wiedza teoretyczna nie wystarczy, w tej materii niezbędne jest doświadczenie praktyczne. Dlatego nie powinieneś ryzykować kosztownych materiałów własnym czasem - pozwól specjalistom wykonać tę pracę.
