Jak zastosować kornika na elewacji: metody i technologia tynkowania ścian
Dekoracja elewacji domu prywatnego powinna zapewnić zewnętrzną atrakcyjność budynku i chronić ściany przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Te kryteria spełnia tynk o nietypowej fakturze. Mimo dużej liczby odmian często wykorzystuje się kornik. Rozważ jego zalety i wady, technologię tworzenia, opcje kolorowania. Przeczytaj i dowiedz się, jak zastosować kornika na elewacji - jeden ze sposobów na praktyczną i dekoracyjną okładzinę budynku.
Cechy kompozycji tynku „Kora chrząszcza”
Ten materiał wykończeniowy elewacji otrzymał swoją nazwę, ponieważ prawidłowo nałożona warstwa okładziny przypomina strukturę drewna zniszczonego przez korniki. Efekt ten występuje dzięki obecności w mieszance wiórków marmurowych. To ona podczas fugowania przyczynia się do pojawienia się na powierzchni małych wgłębień i rowków, które larwy chrząszcza drzewnego wyglądają jak skorodowane drzewo.
Uwaga! Do produkcji mieszanek wykorzystuje się ziarna marmuru, których wielkość może wynosić od 0,8 do 3,5 mm. Dzięki temu podczas tynkowania możliwe jest uzyskanie małych lub dużych bruzd na powierzchni. Grubość warstwy wykończeniowej zależy również od wielkości okruchów kamienia naturalnego.
Do dekoracji zewnętrznych domów w różnych stylach stosuje się rozwiązania tynkarskie. Jedną z tych sprawdzonych i już klasycznych mieszanek jest kornik. Wykończenie o ciekawej fakturze kryje wiele niedoskonałości powierzchni, w tym drobne nierówności.
Producenci produkują takie mieszanki wykończeniowe elewacji na podstawie:
- Cement, do którego dodaje się wióry kwarcowe. Gatunek ten wytrzymuje ujemne temperatury i narażenie na zjawiska atmosferyczne.
- Potas, z którego wykonane są roztwory ochronne odporne na krzemiany i silikony. Są płynnym szkłem.
- Akryl, który pozwala tworzyć mieszanki hydrofobowe.
- Żywica silikonowa, z której produkowane są kompozycje tynkarskie do stosowania w warunkach dużej wilgotności.
Tynk z kornika może być gotowy lub suchy. Pierwsza wersja materiału to kompozycja na bazie akrylu lub silikonu, a druga to mieszanka cementowa.
Gotowa kompozycja tynku to pasta. Pakowany jest w plastikowe wiaderka. Taka mieszanka charakteryzuje się zwiększoną plastycznością. Może być malowany przez producenta w fabryce.
Suchy tynk jest początkowo zwykle produkowany w kolorze białym lub szarym. Aby uzyskać pożądany odcień, wysuszoną podszewkę barwi się lub pigment dodaje się bezpośrednio do roztworu. Kompozycje na bazie cementu pakowane są w worki. Mieszanki w stanie suchym rozcieńcza się wodą przed procesem wykańczania.
Te kompozycje tynków służą do ochrony i dokładnej okładziny. Za pomocą mieszanek nadają ścianom oryginalny wygląd. Zanim wykonasz kornika na elewacji, z pewnością powinieneś wiedzieć, że często wykorzystuje się go do okładzin powierzchni wykonanych z betonu, płyt warstwowych, cegieł, a nawet wykończonych grzejnikami o solidnej konstrukcji, takimi jak pianka. Praca wykonywana jest bez respiratora, gdyż proces ten nie stanowi zagrożenia dla zdrowia.
Do zalet tego rodzaju tynku można zaliczyć również:
- wysoki stopień wytrzymałości i przyjazność dla środowiska, ponieważ materiał tynkarski jest produkowany wyłącznie z naturalnych surowców i przy użyciu nowoczesnej technologii;
- niewielka waga, która nie powoduje dużego obciążenia elementów konstrukcyjnych domu;
- odporność na promienie słoneczne, wodę, niskie temperatury i pleśń.
Żywotność takiego dekoru ochronnego wynosi około 17 lat. Jest przyjemny w dotyku i nie pali. Po wyschnięciu nie pojawiają się na nim pęknięcia. Ponadto materiał ma dobrą przyczepność.
Wady kornika obejmują złożoność wykonania, ponieważ do jego zastosowania konieczna jest znajomość technologii i doświadczenie. Jednocześnie tylko specjaliści przy pomocy specjalnego narzędzia będą w stanie wykończyć elementy architektoniczne o zakrzywionych powierzchniach. Minusem jest również konieczność nakładania koloru w celu uzyskania pożądanego koloru. Zwykle idealny odcień wybiera się za pomocą technologii komputerowej.
Paleta kolorów
Podczas dekoracji elewacji często wykorzystuje się korniki o różnych kolorach. Pozwala to w oryginalny sposób udekorować dom, podkreślając go wśród innych podobnych budynków. Ze względu na doskonałą podatność na malowanie możliwe jest dokładne dobranie ciepłego lub zimnego odcienia tynku.
Kolor dekoru ochronnego dobierany jest w zależności od stylu architektonicznego budynku, projektu przestrzeni prywatnej i osobistych preferencji właściciela domu.
Uwaga! Brud ze ścian jest usuwany przez coroczne mycie. W końcu zawsze spada na konstrukcje z deszczem, a nawet wiatrem.
Łatwiej jest wybarwić suchą mieszankę, ponieważ proces przeprowadza się na etapie jej mieszania poprzez dodanie wymaganej ilości barwnika. Gotowe kompozycje są trudniejsze do pokolorowania. Najlepszą opcją jest skontaktowanie się z ekspertami. Często takie usługi świadczą sklepy sprzedające tego typu tynki.
Wstępne zabarwienie można pominąć, jeśli używasz emalii wykonanych na tej samej podstawie, co mieszanka licowa. Malują wyschnięty tynk.
Większość nowoczesnych fasad ma ciepły odcień. Wielu właścicieli domów wybiera wystrój beżowy, brązowy, żółty i czerwony.
Uwaga! Przed wykonaniem kornika na elewacji eksperci zalecają zwrócenie uwagi na jedno z ciekawych rozwiązań. To jest antyczna dekoracja domu. Do tego projektu stosuje się ciemny tynk z wiórami kamiennymi. W takim przypadku materiał nakłada się z najbardziej zbliżoną teksturą. Dodatkowo cokół wykończony jest kamieniem i zamontowane są elementy architektoniczne z kutego żelaza.
Niuanse wyboru „kornika”
Tynk z kornika wybiera się pod podstawę, którą należy chronić i ozdobić. Jest to główne kryterium wyboru takiego materiału na okładziny elewacyjne.
W przypadku wykończenia ścian betonowych stosuje się mieszankę cementową lub cementowo-wapienną. W takim przypadku do cegieł można użyć dowolnego rodzaju zaprawy tynkarskiej. Dodatkowo przy tego typu kompozycjach do wzmocnienia często stosuje się siatkę. Konieczne jest zwiększenie przyczepności warstwy dekoracyjnej i ochronnej.
Powierzchnie drewniane wyłożone są masą na bazie gipsu i wapienia. Często używają gliny jako plastyfikatora. Jednocześnie jego ilość jest ściśle monitorowana. Duża ilość gliny w roztworze prowadzi do pojawienia się pęknięć na wysuszonej powierzchni. Przy stosowaniu kompozycji gipsu i wapienia dodatkowo stosuje się również siatkę wzmacniającą.
Bloki piankowe różnią się małą przyczepnością. Dlatego ich wykończenie jest trudniejsze. Aby zwiększyć przyczepność, najpierw mocuje się specjalną siatkę na podstawie, a dopiero potem okładzinę wykonuje się za pomocą kompozycji ze składnikami wzmacniającymi.
Technologia prac wykończeniowych tynkiem kornikowym
Proces zabezpieczania i wykańczania powierzchni elewacji odbywa się zawsze etapami. Pozwala to ściśle obserwować technologię pracy i bezbłędnie wykonywać podszewkę. Dlatego specjaliści prawie zawsze za pierwszym razem wykonują wykończenie z wysoką jakością.
Przygotowanie
Przed nałożeniem kornika na ścianę elewacji przygotuj podstawę. Usuń brud, tłuszcz, stare wykończenia. Jeśli są pęknięcia, usuwa się je za pomocą mieszanki cementowej. Duże defekty są najpierw rozszerzane. Zwykle odbywa się to za pomocą młynka. Dopiero wtedy wady są uszczelniane roztworem. Po wyschnięciu mieszanki naprawczej powierzchnie są powlekane związkami, które zapobiegają pojawieniu się grzyba.
Przyczepność ścian na zewnątrz domu poprawia się poprzez nałożenie grubego podkładu akrylowego. Proces ten realizowany jest ręcznie lub zmechanizowany. Aby przyspieszyć pracę, często używany jest pistolet natryskowy.
Gęsta kompozycja podkładowa koryguje chłonność ścian. Przyczynia się również do bardziej równomiernego schnięcia tynku dekoracyjnego i ochronnego. Podkład nie zawsze stosuje się na ścianach wykonanych z betonu i materiałów cementowo-wapiennych. Takie fasady często po prostu zwilża się wodą. Ta operacja jest wykonywana na godzinę przed rozpoczęciem tynkowania.
Sygnalizatory są również przygotowywane przed tynkowaniem. Są to profile metalowe lub plastikowe. Posiadają otwory do montażu. Za pomocą ograniczników w kształcie litery L lub T nakłada się warstwę tynku ochronnego i dekoracyjnego o grubości od 3 do 10 mm.
Przygotowanie mieszanki
Podczas stosowania suchego tynku ugniata się go wodą. Roztwór jest przygotowywany w częściach, ponieważ ma zdolność szybkiego wysychania. Mieszanie odbywa się zgodnie z instrukcjami producenta. Jest zawsze umieszczany na opakowaniu. Podczas przygotowywania mieszanki ściśle przestrzega się temperatury, proporcji składników i następującej kolejności:
- Pojemnik, taki jak wiadro lub głęboka misa, jest wypełniony wodą. Musi mieć temperaturę pokojową.
- Kompozycję gipsową w stanie suchym wlewa się do wody małymi porcjami. Zwykle do wyrabiania używa się wiertarki elektrycznej wyposażonej w nasadkę mieszającą. Pozwala to szybko wymieszać mieszaninę i uzyskać masę o jednorodnej strukturze. Mieszanie odbywa się z małą prędkością iz dyszą całkowicie zanurzoną w kompozycji gipsowej, aby nie tworzyły się w niej pęcherzyki powietrza. Proces jest kontynuowany do momentu zniknięcia wody z powierzchni roztworu.
- Wymieszaną kompozycję pozostawia się na około 5 minut. W tym czasie upiera się. Następnie roztwór jest ponownie dokładnie mieszany. Rezultatem jest kompozycja podobna do gęstej śmietany.
Masa nie powinna być zbyt gęsta, ponieważ jest niewygodna w aplikacji. Ponadto wzrasta zużycie takiej kompozycji. Jeśli roztwór jest przygotowany bardzo płynnie, spłynie. Dlatego nie będzie możliwe utworzenie teksturowanego wzoru.
Jeśli chcesz użyć mieszanki określonego koloru, dodaj specjalny barwnik. W takim przypadku roztwór jest bardzo dokładnie wymieszany, aby po jego nałożeniu nie dostał powierzchni z plamami.
Ważny! Producenci zalecają barwienie zawiesin przed ich użyciem i powlekanie suchych mieszanek specjalnymi farbami już na elewacji po wyschnięciu.
Powszechne metody tynkowania
Decydując o tym, jak prawidłowo zastosować kornika na elewacji, należy wziąć pod uwagę podstawę, na której prowadzone są prace. W końcu od tego zależy sposób tynkowania. Rzemieślnicy stosują ręczną i zmechanizowaną wersję dystrybucji tworzywa sztucznego.
Ręczna metoda nakładania „kornika”
Zwykle ta opcja jest używana, jeśli konieczne jest pokrycie niewielkiej powierzchni elewacji. Nakładanie tynku odbywa się natychmiast na całej powierzchni ściany. Jednorazowe pokrycie całej powierzchni konstrukcji nośnej pozwala na równomierne wyschnięcie zaprawy i uniknięcie widocznych przejść. Ponadto warstwa ochronna i dekoracyjna będzie miała jeden ton. W końcu nie musisz kilkakrotnie kolorować kompozycji. Dlatego przygotowuje się go z góry w odpowiedniej ilości, która wystarczy na pokrycie całej powierzchni.
Całościowe tynkowanie ściany pozwala na stworzenie monolitycznej warstwy wykończeniowej. Wychodzi bez zarzutu. Jeśli do wykończenia elewacji zostaną użyte inne materiały, to one lub miejsca, w których zostaną zamocowane, są zabezpieczone taśmą maskującą.
Ekspozycja latarni morskich
Zazwyczaj beacony są używane, gdy wykończone są bardzo nierówne ściany. Przed naprawieniem ograniczników wykonywany jest znacznik. Praca zaczyna się od rogu. W większości przypadków latarnie są umieszczane pionowo w odległości 1600 mm od siebie. Odległość między ogranicznikami zależy od długości reguły.
Sygnalizatory są instalowane na wkrętach samogwintujących, które są wcześniej umieszczane na ścianie poprzez wkręcanie w kołki, jeśli powierzchnia jest wykonana z cegły, betonu lub innego podobnego materiału. Jednocześnie upewnij się, że główki łączników znajdują się w tej samej płaszczyźnie pionowej.
Wsporniki dla sygnalizatorów są zwykle umieszczane co 300 mm. Jednak na tę wartość ma wpływ wysokość obrabianej powierzchni. W każdym razie ograniczniki nie powinny zwisać, gdy są przesunięte przez regułę. Pionowość latarni jest kontrolowana przez ekspertów za pomocą lasera i poziomnicy lub za pomocą pionu.
Przydatne wideo
W rozwiązaniu można również zainstalować ograniczniki. Częściej stosuje się mieszankę gipsową, której wysychanie zajmuje mniej czasu. Stosuje się go również pod lampami ostrzegawczymi co około 300 mm. Ograniczniki są zagłębione w roztworze.
Nakładanie tynku bazowego
Najpierw roztwór nakłada się szeroką szpachelką. Grubość tej warstwy powinna nieznacznie przekraczać głębokość radiolatarni. Następnie używana jest reguła do wyrównania powierzchni.
Następnie usuń beacony-ograniczniki. Operacja jest wykonywana przed stwardnieniem podstawowej warstwy tynku. Następnie tym samym rozwiązaniem uszczelnia się wnęki od latarni morskich.
W obliczu elewacji „Kora chrząszcza”
Przed nałożeniem kornika na elewację domu z zewnątrz należy przestudiować technologię licowania. Proces odbywa się zawsze na wcześniej przygotowanej powierzchni. Jej jakość wpływa na charakterystyczną dla tego wykończenia fakturę wzoru okładziny.
Kompozycję tynku nakładają profesjonaliści za pomocą szpachelki ze stali nierdzewnej i plastikowej tarki. Podczas tynkowania specjaliści często używają również kielni.
Zazwyczaj podszewka zaczyna się od dołu ściany. Mieszankę nakłada się małymi porcjami na szpatułkę. Następnie jest równomiernie rozciągnięty na powierzchni. Grubość warstwy jest nie mniejsza niż wielkość ziarna marmuru, a narzędzie jest trzymane pod kątem 60° w stosunku do wykładanej podstawy. Kompozycję tynku rozprowadza się w kierunku poziomym lub pionowym.
Przydatne wideo
Gdy wykańczanie jest wykonywane na dużej powierzchni przez jedną osobę lub wymaga przerwania, stosuje się taśmę maskującą. Jest przyklejony do granicy wyściełanego obszaru. Po nałożeniu tynku taśma maskująca jest usuwana. Rezultatem jest idealnie gładkie wykończenie. Przy kontynuowaniu okładziny wierzchniej taśma maskująca jest już przyklejona pionowo do granicy wyschniętej warstwy materiału licowego.
Rada! Zaleca się stosowanie taśmy maskującej w miejscach elewacji, w których występują otwory okienne i drzwiowe lub gdzie stykają się ściany. W takich miejscach spoiny materiału wykończeniowego są mniej widoczne. Nadpisuje się je bez nadmiernego nacisku, gdy tynk nie jest jeszcze całkowicie suchy.
Przydatne wideo
Zwykle duże obszary mierzy się jednorazowo przez zespół profesjonalistów. Praca jest wykonywana, gdy promienie słoneczne nie padają na fasadę. Idealna jest bezwietrzna sucha pogoda. W końcu ten rodzaj tynku ma zdolność szybkiego wysychania. Proces ten przyspiesza słońce i wiatr.
Wzór na wykończonej powierzchni powstaje, gdy warstwa nieco wysycha, a materiał przestaje przyklejać się do dłoni. Innymi słowy, eksperci nakładają zaprawę tynkarską i odczekują około 20 do 40 minut. Rysunek jest tworzony za pomocą plastikowej tarki. Porusza się w różnych kierunkach:
- od góry do dołu - uzyskaj teksturę „deszcz”;
- ruchy okrężne - tworzą „jagnię”;
- od lewego rogu górnej części ściany do prawego dolnego rogu - stwórz „deszcz ukośny”;
- naprzemienne ruchy w kierunku pionowym i poziomym - tworzą „dywan”.
Gdy warstwa nałożonego materiału szybko wysycha, spryskuje się ją wodą. Ta czynność pozwala zyskać trochę więcej czasu na stworzenie ornamentu z teksturą.
Możliwość tynkowania zmechanizowanego
Zanim zrobisz kornika na elewacji domu, musisz również zapoznać się z zaletami i wadami zmechanizowanej metody tynkowania ścian od strony ulicy. W końcu ta opcja wykończenia jest często wykorzystywana przez profesjonalistów przy wykonywaniu dużej ilości okładzin.
Specjaliści w pracy używają specjalnego zautomatyzowanego urządzenia. Jego dysza jest blisko i prostopadła do elewacji. Maszyna zrzuca gotową mieszankę pod ciśnieniem. Operator rozprowadza go równomiernie na powierzchni.
Za pomocą zmechanizowanej metody okładzin:
- Uzyskaj minimalną grubość warstwy tynku. Zmniejsza to zużycie materiału okładzinowego.
- Zapewniają równomierne nakładanie zaprawy tynkarskiej, doskonałą przyczepność do podłoża oraz najlepszą wytrzymałość warstwy wykończeniowej.
- Tworzą ciągły dopływ mieszanki do całego obszaru elewacji, co pomaga zapobiegać pojawianiu się połączeń doczołowych.
- Wyeliminuj pojawienie się pęcherzyków powietrza, obcych wtrąceń i suchych grudek.
Po tynkowaniu zmechanizowanym powierzchnia jest ręcznie wyrównywana. Często stosuje się dodatkowo specjalną szlifierkę, wyposażoną w wełnistą powierzchnię roboczą. Służy do tworzenia teksturowanego ornamentu.
Zmechanizowana wersja okładziny elewacyjnej z kornikami przyspiesza pracę około 4-krotnie w porównaniu z metodą ręczną. Szybkie nanoszenie mieszanki na dużą powierzchnię zapewnia równomierne wysychanie roztworu. Dlatego wykluczone jest pojawienie się pęknięć w wykończeniu. Z tej opcji można skorzystać tylko wtedy, gdy skontaktujesz się z wyspecjalizowaną firmą, ponieważ prace są wykonywane przy użyciu nieporęcznego i drogiego sprzętu.
Przydatne wideo
Tynkowanie na materiale izolacyjnym
Często na piankę nakłada się kornik. Podczas wykonywania prac dodatkowo stosuje się kompozycję klejącą, siatkę wzmacniającą i podkład. Materiały te są niezbędne, aby tynk nie kruszył się i nie odkształcał.
Najpierw na izolacji mocuje się siatkę z włókna szklanego za pomocą kleju. Kompozycja klejowa zyska siłę dopiero po 3 dniach. Dlatego dalsze prace są wykonywane po niezawodnym zamocowaniu siatki wzmacniającej.
Ważny! Proces nakładania tynku na izolację rozpoczyna się od gruntowania powierzchni iw przyszłości nie różni się od standardowych podobnych prac. Trzeba tylko chronić ściany przed słońcem i opadami przez 2 dni.
Powłoka tynkowanej elewacji
Gotową wyschniętą powierzchnię tynku maluje się farbą akrylową lub silikonową. Barwniki na bazie akrylu są używane dopiero dwa tygodnie po użyciu kornika. Barwniki silikonowe można nakładać po trzech dniach od zakończenia tynkowania elewacji.
Często proces barwienia odbywa się w dwóch etapach. Najpierw farba pokrywa całą powierzchnię. Podczas pracy rowki i inne zagłębienia są starannie zamalowane. W drugim etapie nakładana jest ta sama farba, ale już w ciemniejszym lub jaśniejszym odcieniu. Maluje tylko górną część tynku, nie naruszając bruzd i wgłębień.
Specjaliści używają również lakieru akrylowego do barwienia korników. Producenci dodają do tego materiału pigmenty barwiące lub masę perłową. Nakłada się równomiernie na powierzchnię. Praca wykonywana jest stalową szpachelką.
Podsumowanie
Ochronną i dekoracyjną kompozycję tynkową kornika stosuje się do okładzin elewacyjnych, ponieważ materiał jest odporny na działanie promieni słonecznych, wilgoci i niskich temperatur. Jest trwały i lekki. Jednak wykładzina jest wykonywana wyłącznie ściśle według technologii i często po nałożeniu musi być pomalowana farbą lub zabarwiona w trakcie przygotowania.
Roztwór tynku nakłada się na powierzchnię, która jest wstępnie przygotowana i może być wykonana z różnych materiałów, w tym betonu, cegły, a nawet drewna. Warstwa wykładziny jest nie mniejsza niż wielkość ziarna użytego w mieszance. Teksturowany ornament powstaje poprzez przesuwanie tarki w kierunku poziomym, pionowym, ukośnym lub po okręgu.
