Bloki gazowe - zalety i wady, charakterystyka, odmiany, cechy produkcji bloków gazowych
Budowa częstych domów na bazie krzemianu gazowego jest praktykowana od prawie wieku. W tym czasie materiał stał się jednym z najlepszych i najbardziej przystępnych cenowo dla ogólnej populacji – jednak przed jego użyciem każdy deweloper musi sam zdecydować, na ile nadaje się do określonych warunków użytkowania. Przeanalizujmy, jakie są główne cechy bloków gazowych - zalety i wady, parametry techniczne, klasyfikacja, specyfika produkcji, funkcje aplikacji.
Beton komórkowy - co to jest, cechy produkcyjne, cechy, odmiany
Zgodnie z szeregiem podstawowych cech, beton komórkowy jest sztucznym kamieniem o porowatej strukturze. Materiał łączy w sobie szereg właściwości, takich jak lekkość, wytrzymałość i trwałość. W porównaniu do tradycyjnego betonu ma znacznie większą zdolność zatrzymywania ciepła w pomieszczeniu. 90% składa się z mieszanki piaskowo-cementowej i niewielkiej ilości wapna.
Linia technologiczna do produkcji bloków gazowych składa się z następujących etapów:
- Przygotowanie formularzy.
- Mieszanie składników.
- Wlewanie roztworu do foremek.
- Przebieg reakcji polega na powstawaniu porów w strukturze.
- Zestalenie materiału.
- Wydobywanie surowców i cięcie ich na bloki o określonych rozmiarach.
- Wysuszenie.
W zależności od końcowych warunków suszenia krzemian gazowy nabiera różnych właściwości, które decydują o jego przeznaczeniu. Zgodnie z tą cechą produkty dzielą się na 3 typy:
- Autoklaw. Wyróżniają się maksymalną wytrzymałością, służą do tworzenia głównych konstrukcji budynków niskich. Leżakuje w piecu w temperaturze 2000°C i ciśnieniu 12 bar.
- Uwodnienie. Są przeznaczone do izolacji, ale nie do budowy konstrukcji kapitałowych. Suszone są w specjalnych komorach z ogrzewaniem i nawilżonym powietrzem.
- Rzemieślniczy. Bezpośrednio po cięciu surowiec układa się w pomieszczeniu i naturalnie wysycha. Zaletą takich bloków gazokrzemianowych jest szybka produkcja i niska cena, minusem jest brak gwarancji na deklarowane przez producenta właściwości. Dlatego nie zaleca się budowania głównych ścian i ich budowania.
Bloki gazowe znajdują szerokie zastosowanie w budownictwie prywatnym - do tworzenia domów, łaźni, garaży, pomieszczeń gospodarczych, ogrodzeń, piwnic i piwnic.
Odmiany, cechy
Właściwości bloków gazowych, a co za tym idzie zakres zastosowania, zależą bezpośrednio od gęstości. Zgodnie z tym parametrem są one klasyfikowane do następujących marek:
- D350. Ma minimalną gęstość. Dlatego jest używany tylko jako grzejnik.
- D400. Różni się 1,5-2 razy większą wytrzymałością w porównaniu z powyższą opcją. Nie jest jednak wykorzystywana jako samodzielna konstrukcja - jedynie w celu zwiększenia grubości i izolacji już wybudowanych ścian.
- D500 - D700. 3-5 razy mocniejszy niż oryginalny materiał. Przeznaczony do tworzenia konstrukcji nośnych i przegród w zabudowie niskiej.
- D800. Posiada maksymalną gęstość i trwałość. Stosuje się go w przypadkach maksymalnego obciążenia.
Pod względem długości i wysokości bloki są wykonane w standardowych parametrach - są to 60 i 20 cm, a grubość może być różna - od 75 i 100 do 400 mm w odstępach co 50 mm. Minusem jest to, że wymiary bloku gazowego mogą nie zawsze odpowiadać parametrom domu konkretnego projektu, ale plusem jest to, że materiał można przyciąć do określonych rozmiarów na życzenie klienta.
Zgodnie z geometrią bloki mają następujące modyfikacje:
- Gładki. W wersji klasycznej produkt ma kształt prostokątnego równoległościanu o litych ścianach.
- Grzebień. Ponadto są wyposażone w system blokowania na bocznych powierzchniach typu „groove-comb”, co upraszcza procedurę montażu, poprawia wytrzymałość muru i oszczędza zaprawę.
- W kształcie litery U. Przeznaczony do montażu zworek nad otworami drzwiowymi i okiennymi. Bloczki ustawione w rzędzie tworzą wnękę, którą następnie wypełnia się zbrojeniem i zalewa betonem.
- Opcja NN. Stosowane są jako szalunki stałe.
Uwaga! Bloki gazowe charakteryzują się takim wzorem – im wyższa gęstość, tym mniejsze możliwości oszczędzania ciepła, ale także lepsza wytrzymałość konstrukcyjna. Dlatego do budowy 1-2-piętrowego budynku wybierana jest średnia opcja - ze wskaźnikiem D500-700.
Plusy i minusy bloków gazowych
Główne zalety bloczków z betonu komórkowego są następujące:
- Łatwość. Pomimo tego, że beton komórkowy faktycznie należy do sztucznego kamienia, jest bardziej zbliżony wagowo do drewna. Zapewnia to minimalne wymagania dotyczące fundamentów, a także ułatwia transport materiału na plac budowy.
- Wytrzymałość. Modyfikacje autoklawów charakteryzują się wytrzymałością wystarczającą do budowy niskiej zabudowy. Dodatkowo konstrukcję zawsze można wzmocnić ramą wzmacniającą.
- Izolacja cieplna. W przeciwieństwie do głównego minusa konstrukcji betonowych i ceglanych, gazobeton ma wyraźny plus - wysoką zdolność oszczędzania ciepła. Aby osiągnąć taką samą wydajność izolacyjną dla betonu komórkowego, wymagana jest znacznie mniejsza grubość ścian w porównaniu z tradycyjnymi materiałami.
- Izolacja akustyczna. Porowata struktura dobrze izoluje pomieszczenie od obcych dźwięków z zewnątrz, a także zagłusza je od wewnątrz.
- Podatność na przetwarzanie. Beton komórkowy można łatwo ciąć, piłować, wiercić, polerować nawet bez użycia elektronarzędzi. To znacznie ułatwia i przyspiesza prace budowlane.
- Wysoka prędkość układania. Zapewniona lekkość, dokładność wymiarowa i duże gabaryty materiału.
- Wszechstronność w zastosowaniu. Z bloków można tworzyć prawie wszystkie rodzaje budynków - ściany, ścianki działowe, ogrodzenia, schody itp.
- Idealna geometria. Zastosowanie w produkcji maszyn precyzyjnych pozwala nadać formie niemal idealną równość i dokładność. Błąd wielkości średnio nie przekracza 1-2 mm. Jednocześnie materiał nie kurczy się.
- Obojętność na biofaktory. Beton komórkowy nie jest narażony na działanie pleśni, grzybów, owadów i gryzoni.
- Odporność termiczna. Krzemian gazowy nie tylko nie pali się, ale jest również w stanie wytrzymać pożar przez kilka godzin, zachowując przy tym swoje właściwości strukturalne.
- Odporność na mróz. Średni wskaźnik osiąga 35 cykli. Oznacza to, że materiał wytrzyma co najmniej 35 okresów zimowych.
- Oddychalność. Obecność porów w strukturze zapewnia zdrowy mikroklimat pomieszczenia – powoduje wymianę gazową i normalną wilgotność.
- Zdrowie i bezpieczeństwo. Beton komórkowy składa się z przyjaznych dla środowiska, nieszkodliwych składników. Dlatego dom na nim oparty jest bezpieczny przez cały okres eksploatacji.
- Zastosowanie specjalnego kleju do muru. Ze względu na precyzyjną geometrię, lekkość i porowatość bloczki można układać za pomocą specjalnego kleju. To z kolei zapewnia minimalną grubość spoiny, co zmniejsza utratę ciepła z pomieszczenia o prawie jedną czwartą.
Główne wady betonu komórkowego są wyrażone w następujący sposób:
- Duża grubość ścianki. Zgodnie z zaleceniami producenta, aby osiągnąć komfortowy poziom ciepła w strefie umiarkowanej, ściana domu powinna mieć co najmniej 20 cm, a w chłodnych 35 cm, jednak w praktyce istnieje wiele czynników, które przyczyniają się do wyciek ciepła - jest to obecność metalowej ramy i niedoskonałej hydroizolacji, zamarzanie mokrego materiału oraz obecność mostków termicznych, okien i drzwi. Dlatego konieczne będzie prawie dwukrotne zwiększenie grubości lub zastosowanie izolacji.
Przydatne wideo
- Zdolność do przechowywania wilgoci. Absorpcja wody może osiągnąć 30% masy. To nie tylko minimalizuje właściwości izolacyjne, ale także przyczynia się do niszczenia konstrukcji podczas przemarzania. Wadę eliminuje odpowiednia hydroizolacja, a także okresowa obróbka powierzchni środkami hydrofobowymi.
- Odkształcenia ścian podczas kurczenia się fundamentu. Pomimo tego, że na podstawę nałożone są minimalne wymagania, ze względu na lekkość materiału, wymagania konstrukcyjne muszą być nadal ściśle przestrzegane podczas jego produkcji. W przeciwnym razie najmniejsze zmiany geometrii fundamentu spowodują osiadanie i pękanie muru.
Przydatne wideo
- Minimalna odporność na obciążenia nieliniowe. Beton komórkowy nie może być zginany i ściskany. Z tego powodu można z niego budować tylko niskie budynki przy użyciu sprawdzonej technologii.
- Niewystarczająca przyczepność do powierzchni. Z tego powodu często pojawiają się problemy przy dekorowaniu pomieszczeń. W szczególności do tynkowania konieczne jest zastosowanie specjalnych metod i środków - wielowarstwowa głęboka gleba, siatka zbrojąca itp.
- Słaba retencja łączników. Niska gęstość materiału wymusza stosowanie specjalnych metod mocowania do ścian, ponieważ tradycyjne nie wytrzymują obciążenia przedmiotów.
Notatka! Pomimo istotnych wad blok gazowy jest nadal szeroko stosowany w budownictwie mieszkaniowym, ponieważ jego głównymi zaletami są dostępność, łatwość przetwarzania i optymalna wydajność - pozwalają szybko i samodzielnie budować domy, które są dopuszczalne na pobyt stały.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Beton komórkowy to porowaty sztucznie wykonany kamień, składający się z piasku, cementu, wapna i wody. Powstaje poprzez wylanie przygotowanej mieszanki do specjalnych form, a następnie pocięcie na bloki i suszenie. W zależności od warunków suszenia dzieli się na 3 rodzaje - autoklaw, nawodnienie i rękodzieło. Każdy z nich ma swoje właściwości i przeznaczenie. Jest również klasyfikowany według jego gęstości i kształtu.
Zalety materiałowe:
- Łatwość.
- Wytrzymałość.
- Izolacja cieplna i akustyczna.
- Dostępna urabialność.
- Wygoda murowania.
- Wszechstronność.
- Płaskość krawędzi i geometria.
- Odporność na czynniki niszczące.
- Odporność na mróz.
- Odporność termiczna.
- Bezpieczeństwo.
- Oddychalność.
- Możliwość ekonomicznego układania na specjalnym kleju.
Pomimo obecności tak wielu zalet, bloki silikatowe mają również wady - domy oparte na nich muszą mieć grube ściany lub być dodatkowo izolowane, materiał jest w stanie zgromadzić do jednej trzeciej masy wody, nie toleruje zginania i ściskanie, nie ma wystarczającej przyczepności do wykończenia, odkształca się podczas skurczu podłoża i nie trzyma dobrze łączników.
