Urządzenie podłóg w domu z betonu komórkowego: użyte materiały i procedura wykonywania prac
Beton komórkowy to nowoczesny materiał budowlany, który pozwala szybko zbudować dom. Jego główne cechy to dobre zatrzymywanie ciepła i łatwość obróbki. Obliczenia ostatecznych obciążeń materiału pokazują, że za pomocą betonu komórkowego można budować domy o maksymalnej wysokości trzech pięter - jest to maksymalna masa ścian i stropów, jaką można zagwarantować, że materiał wytrzyma bez zmiany jego Charakterystyka fizyczna. Sufity międzypodłogowe w domu z betonu komórkowego są wykonane z różnych materiałów i dla każdego z nich stawiane są określone wymagania.
Wymagania dotyczące pokrycia
Każdy budowany dom musi być niezawodny, wygodny i odporny na różne warunki klimatyczne i temperaturowe. Ważne jest, aby zrozumieć, że sufit jest główną konstrukcją łączącą dom, na którą nałożone są następujące wymagania:
- Odporność na obciążenia , które są zarówno tymczasowe, jak i trwałe;
- Sztywność - "ugięcia" mogą być, ale nie więcej niż pozwalają na to normy;
- Izolacja akustyczna - hałas zewnętrzny i wewnętrzny nie powinien rozpraszać właścicieli;
- Izolacja termiczna - mówimy o konstrukcjach dzielących pomieszczenia o różnych temperaturach (wilgotne poddasze i salon).
Sufity do domu z betonu komórkowego
Strop jest poziomym elementem konstrukcyjnym w budynku, za pomocą którego dzielone są kondygnacje. Sufity muszą wytrzymać obciążenia od podłóg, mebli i ścianek działowych.
W chwili obecnej rozróżnia się następujące typy:
- Strop monolityczny w domu z betonu komórkowego;
- Płyta : płyty z betonu komórkowego lub żelbetowe;
- Belka : belki drewniane lub metalowe.
Wybierając rodzaj posadzki należy zacząć od liczby kondygnacji budynku, rozpiętości, sejsmiczności regionu oraz obciążenia pionowego.
Sufity drewniane
Podłogi drewniane w domu z betonu komórkowego to popularna metoda, która ma następujące pozytywne cechy:
- Koszt . Drewno należy do kategorii niedrogich materiałów budowlanych. Nawet jeśli używane jest najwyższej klasy, starannie wykonane drewno, ta opcja podłogi będzie wielokrotnie tańsza w porównaniu z zastosowaniem podłóg żelbetowych;
- Mała masa . W dziedzinie budownictwa istnieją pewne warunki regulujące wagę użytego materiału. Na przykład nie wolno, aby konstrukcja była zbyt lekka - oznacza to niewystarczającą wytrzymałość. Z reguły drewno nie sprawia, że konstrukcja jest zbyt ciężka, ale biorąc pod uwagę fakt, że dom jest zbudowany z betonu komórkowego - materiału, który jest mniej obciążony, ta metoda jest tak istotna, jak to tylko możliwe. Nie sprawi to, że budynek będzie mniej trwały, a deweloper odniesie tylko korzyści - materiał jest łatwy i prosty w utrzymaniu;
- Niewymagający . W porównaniu do posadzek betonowych konstrukcje drewniane są znacznie łatwiejsze w przygotowaniu i obróbce. Przede wszystkim warto zauważyć, że nie ma operacji „mokrych”. Po drugie, instalacja jest łatwa nawet w chłodne dni.
Musisz również wziąć pod uwagę niektóre wady podłóg drewnianych:
- Ograniczenia operacyjne . Bloki z betonu komórkowego, choć mają niewielką masę, w niektórych miejscach należy mocować za pomocą elementów żelbetowych. Zakładka nie jest elementem podtrzymującym moc, ale nadal są używane jako ogniwo łączące, więc muszą być mocne. Podłogi drewniane nie zawsze spełniają ten wymóg. Na przykład, jeśli dwupiętrowy dom budowany jest na terenie o sejsmiczności większej niż 8 punktów, to podłogi drewniane nie sprostają swojemu zadaniu;
- Kruchość . Dotyczy to wszelkich konstrukcji wykonanych z drewna. Po pewnym czasie właściwości fizyczne i eksploatacyjne materiału zostają utracone. Oczywiście drewniane elementy konstrukcyjne są traktowane specjalnymi środkami: impregnacjami, uniepalniaczami i innymi, ale żywotność zależy bardziej od warunków zewnętrznych - zmian wilgotności i innych.
Jeśli jednak belka jest zepsuta, można ją stosunkowo łatwo wymienić na nową. A jeśli konieczna jest rekonstrukcja lub aktualizacja posadzki żelbetowej, zajmie to znacznie więcej czasu i wysiłku.
Podłogi monolityczne
Równie popularna metoda układania podłóg w budowie domów z bloków piankowych i gazowych. Jego główne zalety :
- użycie części ognioodpornych;
- trwałość;
- różnorodne materiały do prac budowlanych;
- względna łatwość instalacji.
Najwyższą nośność uzyskuje się przy zastosowaniu płyt monolitycznych, co również zwiększa funkcjonalność konstrukcji. Rozpiętość może mieć dowolny rozmiar, wymiary i kształt geometryczny. Zgodnie z technologią nakładanie odbywa się bezpośrednio na obiekcie. Do realizacji zadania wymagany jest beton (zakupiony lub wykonany na miejscu), którym wypełnia się szalunek na 1 piętrze. Mieszankę wylewa się w taki sposób, aby płyta miała grubość od 100 do 200 mm (w zależności od projektu).
Przy wyborze tej metody należy wziąć pod uwagę następujące czynniki :
- Przed wypełnieniem szalunku wymagane są prace przygotowawcze ;
- Jeśli planujesz produkować beton na miejscu, będziesz potrzebować specjalnego sprzętu (betoniarka i specjalna pompa);
- Konstrukcje nośne będą musiały całkowicie stwardnieć, co wymaga czasu ;
- Aby uzyskać pożądaną wytrzymałość betonu, potrzebujesz kompetentnego specjalisty , który rozumie proporcje;
- Monolityczne nakładanie się nie jest najtańszą, ale niezawodną opcją.
Sufity z belek żelaznych
Nowoczesne domy z betonu komórkowego są również pokryte metalowymi belkami. Metoda jest popularna ze względu na to, że pozwala na wykonanie mocnego i niezawodnego zakładki o dużej długości między ścianami nośnymi. Ale ważne jest, aby zrozumieć, że pomimo jakiejkolwiek obróbki, metal z czasem się pogarsza, przynajmniej staje się zardzewiały, tracąc wydajność.
Jak mocowane są podłogi drewniane
W celu prawidłowego mocowania drewnianych klocków w ścianach z betonu komórkowego powstają specjalne otwarte lub zamknięte gniazda. Trzeba też mieć pewność, że drewno może „oddychać”, przez co koniec każdej belki jest cięty pod kątem 60-75 stopni. Cięcie jest starannie traktowane środkami antyseptycznymi.
Koniec belki potraktowany środkiem antyseptycznym (z wyjątkiem przyciętej krawędzi) należy następnie owinąć materiałem dachowym lub innym materiałem hydroizolacyjnym. Oprócz ochrony drewna odbywa się to również po to, aby belka „siedziała” ciasno w gnieździe.
Z punktu widzenia izolacyjności termicznej gniazda są najsłabszymi punktami zachodzenia na siebie drugiego piętra w domu z gazobetonu. Dlatego są dodatkowo izolowane, do czego nadają się płyty z wełny mineralnej lub styropianu.
Po całkowitym przetworzeniu, owinięciu i zamontowaniu belki należy dodatkowo sprawdzić gniazda - mogą być w nich pęknięcia, które należy zablokować specjalnymi roztworami i uszczelniaczami, aby zapobiec przedostawaniu się wilgotnego i ciepłego powietrza do gniazd. W każdym razie dodatkowa ochrona gniazd nie będzie zbyteczna i przedłuży żywotność belek.
Mocowanie sufitu monolitycznego
Przed budową stropu wykonuje się pas pancerny, ponieważ bloczki z betonu komórkowego są delikatnym materiałem, który łatwo pęka pod obciążeniem. Pod pasem pancernym należy zbudować drewniany szalunek, powtarzający kontur ścian. Ważne jest, aby był solidny, to znaczy nie przerywany. Następnie pas pancerny wylewa się betonowym roztworem.
Przed przystąpieniem do budowy szalunku będzie to wymagało zainstalowania podpór. Z reguły na tym etapie stosuje się podpory stalowe. Ważne jest, aby zamontować podpory równomiernie, bez błędów, ponieważ konsekwencje mogą powodować duże trudności. Do wyrównania trybun wygodnie jest wykorzystać poziom budynku. Jeden stojak może wytrzymać obciążenie 300-500 kg.
Następnie układane są belki poprzeczne (można zacząć zarówno od góry, jak i od dołu, szyjąc do podpór). Kolejnym krokiem jest założenie siatki wzmacniającej. Przede wszystkim układa się kable, ponieważ jeśli beton zostanie najpierw wylany, ułożenie ich będzie już problematyczne. Na tym samym etapie montowane są rury wentylacyjne i pozostawia się niewypełniony obszar, w którym będą schody między piętrami. Drut nadaje się do wiązania zbrojenia, po czym konstrukcja jest wylewana betonem.
W oparciu o objętość betoniarki beton jest wytwarzany według następującej proporcji :
- Cement - 7 litrów;
- Piasek - 15 litrów;
- Kruszony kamień i woda - 30 litrów.
Miejsce jest przygotowywane z wyprzedzeniem, gdzie następnie wylewa się gotową mieszankę. Sama posadzka monolityczna powinna mieć grubość od 150 do 300 mm. Aby mieszanina całkowicie stwardniała, wystarczy odczekać kilka dni. Jeśli podłoga została podzielona na sekcje, należy usunąć zużyte belki, którymi została rozdzielona.
Przydatne wideo
Wniosek
W tej chwili istnieje kilka opcji aranżacji podłogi dla domu z betonu komórkowego. Właściwy wybór powinien opierać się na szacunkowych obciążeniach i możliwościach finansowych. Na trwałość domu wpływa wiele czynników, takich jak temperatura, wilgotność, obciążenia i tak dalej. Płyty stropowe z gazobetonu nie są rzadkością, ale bardziej popularne są typy monolityczne, prefabrykowane monolityczne i żelbetowe.
