Czym jest beton komórkowy i jakie są jego właściwości techniczne
Do budowy domów w sektorze prywatnym obecnie aktywnie wykorzystuje się lżejsze materiały na tle tradycyjnej cegły i litego drewna. Do produkcji takich półfabrykatów stosuje się beton komórkowy. Zastanów się, jak różni się od monolitycznych analogów, jak i z czego jest wykonany. Zapoznajmy się z odmianami porowatych materiałów budowlanych, właściwościami technicznymi. Przeczytaj do końca, a dowiesz się o gotowych produktach: jak i gdzie są używane, jakie są formy.
ogólna charakterystyka
Na podstawie nazwy łatwo zrozumieć, czym jest beton komórkowy. Materiał ma porowatą strukturę, różni się od monolitu dużą zawartością powietrza. Wskaźniki mogą sięgać 85% całkowitej objętości danej próbki. Dlatego wyroby blokowe charakteryzują się niską wagą i niską gęstością.
Produkcja materiałów jest kontrolowana zgodnie z wymaganiami technicznymi określonymi w GOST 25485 z 2019 r. (wcześniej przyjętym w 1989 r.). Norma ta dotyczy betonu komórkowego nie autoklawowanego. W przypadku próbek do hartowania w autoklawie GOST 31359 został opracowany i wprowadzony w życie w 2007 roku.
Klasyfikacja
Zgodnie z metodą produkcji rozróżnia się 2 rodzaje materiału porowatego: pianobeton i gazobeton. Pierwszy w składzie roztworu roboczego zawiera specjalne środki pieniące. Są przygotowywane osobno, masa ma płynną konsystencję. Druga opcja przewiduje użycie aktywnych odczynników, które w procesie reakcji chemicznej z cementem lub innym składnikiem wiążącym przyczyniają się do powstawania gazu.
Jeśli chodzi o część produkcyjną, jest jeszcze jedna różnica. Gotowe wyroby blokowe mogą nabierać wytrzymałości i wysychać w warunkach naturalnych (istnieje możliwość zastosowania urządzeń do ogrzewania elektrycznego) lub w piecu autoklawowym. W tych instalacjach zapewnione jest niezbędne ciśnienie, przedmioty obrabiane są okresowo nawilżane. Pierwsza metoda utwardzania produktów blokowych nazywana jest inaczej hydratacją, druga - syntezą.
Składnik wiążący wpływa również na to, czym jest beton komórkowy zgodnie z jego głównymi właściwościami technicznymi. Według tego parametru rozróżnia się 5 odmian głównego materiału
- Ashy . Zawartość popiołu w roztworze sięga 50%.
- Wapno . Do połowy całkowitej objętości kompozycji jest gotowane wapno. Kolejne 15% to gips, cement, żużel.
- Mieszane . Tutaj 15-50% przypada na cement, możliwa jest obecność wapna z żużlem.
- Cement . Minimalna ilość cementu w kompozycji to 50%.
- Żużel . Żużel zajmuje co najmniej 50% całkowitej objętości.
Kolejny parametr klasyfikacyjny określa beton komórkowy, do którego jest przeznaczony. Tutaj rozważana jest gęstość materiału. Do 600 kg/m3 - bloczki stosowane są jako materiał pomocniczy przy budowie ścian w celu izolacji oraz do budowy przegród. Do 900 kg/m3 - opcja izolacji termicznej, którą można wykorzystać do budowy konstrukcji nośnych i nieobciążonych. Do 1200 kg/metr sześcienny - rodzaj konstrukcyjny wyrobów jest trwalszy, dlatego służy do budowy obciążonych ścian o wysokości do 12 metrów.
Specyfikacje
Wybierając produkty z betonu komórkowego, należy wziąć pod uwagę kompleks różnych parametrów. Jeśli chodzi o niezawodność, są to wytrzymałość, skurcz i gęstość. Materiał musi być odpowiedni do warunków pracy w środowisku. Istotne są również właściwości izolacyjne. Rozważmy każdy przedmiot bardziej szczegółowo.
Wytrzymałość i skurcz
Wytrzymałość materiału zależy od liczby i wielkości komórek. Liczy się również technologia wytwarzania produktów i skład. W tabeli przedstawiono porównawczy opis trzech przykładów często stosowanych w budownictwie.
| Specyfikacja techniczna | Blok piankowy | blok gazowy | Beton komórkowy na popiele |
| Gęstość lub waga wolumetryczna (w kg/m3) | 200-800 | 100-1600 | 600 |
| Wytrzymałość na ściskanie (w kg/cm2) | 25 | 7-60 | 35 |
| Przewodność cieplna (w W/m*K) | 0,12 | 0,1-0,33 | 0,1-0,33 |
Proces skurczu betonu komórkowego jest wynikiem nacisku na materiał, który jest kierowany na zginanie. Pianobeton charakteryzuje się wskaźnikiem 3,5 mm/m. Beton komórkowy ma dużą gęstość, więc średni parametr wynosi 0,5 mm/m. Warto zauważyć, że ze względu na kurczliwość ścian z bloczków piankowych, po kilku miesiącach zaleca się tynkowanie. Wtedy prawdopodobieństwo pęknięć na wykończeniu zostanie zminimalizowane.
Właściwości izolacyjne
Jednym z głównych kryteriów wyboru materiałów porowatych jest przewodność cieplna. Wskaźnik ten w przypadku betonu komórkowego zależy od gęstości próbki i sytuacji z wilgotnością względną powietrza. To ostatnie jest uzasadnione zdolnością bloków do wchłaniania wilgoci. W tabeli przedstawiono współczynniki przewodności cieplnej (w W / m * K) z uwzględnieniem wymienionych czynników.
| Wilgotność względna (w %) | Gęstość betonu komórkowego | |||||||
| 400 | 500 | 600 | 700 | 800 | 900 | 1000 | 1200 | |
| 0 | 0,1 | 0,12 | 0,14 | 0,16 | 0,18 | 0,21 | 0,23 | 0,34 |
| 5 | 0,14 | 0,16 | 0,19 | 0,2 | 0,23 | 0,25 | 0,28 | 0,39 |
| dziesięć | 0,19 | 0,21 | 0,24 | 0,25 | 0,27 | 0,3 | 0,33 | 0,44 |
| piętnaście | 0,23 | 0,25 | 0,29 | 0,31 | 0,32 | 0,34 | 0,37 | 0,49 |
| 20 | 0,27 | 0,29 | 0,33 | 0,35 | 0,37 | 0,39 | 0,42 | 0,54 |
Inną właściwością charakterystyczną materiału jest zapobieganie przechodzeniu hałasu przez konstrukcje. Jest to uzasadnione porowatą strukturą i wysoką zawartością powietrza. W rezultacie z reguły nie jest wymagana dodatkowa izolacja akustyczna dla przestrzeni życiowej w domu.
Temperatura i wilgotność
Jeśli porównamy strukturę pianobetonu z gazobetonem, to ten pierwszy ma system zamkniętych komórek. Taki materiał ma mniejszą zdolność pochłaniania wilgoci. Jeśli chodzi o produkty blokowe wśród budowniczych, istnieje nazwa „woda pitna”.
Po nasiąknięciu wodą bloczków z betonu komórkowego bierze się pod uwagę mrozoodporność. Minimalna liczba cykli zamrażania i rozmrażania zgodnie z obowiązującymi normami wynosi 25 jednostek. Ten wskaźnik jest typowy na przykład dla bloków gazowych o gęstości 600 kg / m3. Przy tej samej wadze metra sześciennego pianobeton może wytrzymać co najmniej 35 cykli. Według producentów niektóre próbki mogą mieć F100-F150.
Jeśli chodzi o warunki temperaturowe pracy, ograniczenia dla różnych typów znacznie się różnią. Na przykład pianka magnezytowa zawiera chlor w tlenku magnezu. Takie próbki, w warunkach stopniowego nagrzewania, mogą wytrzymać bez utraty kształtu i jakości do +190 stopni Celsjusza, a następnie wskaźniki wytrzymałości maleją. Przy +340 stopniach obserwuje się proces kruszenia. To samo zaczyna się dziać z gipsem piankowym już przy +65 stopniach Celsjusza. Za najbardziej ognioodporną uważa się próbkę, która obejmuje popiół z odpadów przemysłu metalurgicznego.
Wyroby gotowe
Bloki ścienne, płyty i próbki w kształcie miseczek wykonane są z betonu komórkowego. Te pierwsze mają prostokątny przekrój i są w przybliżeniu równe wysokości i szerokości. Te ostatnie charakteryzują się stosunkowo niewielką grubością. Wymiary każdej z opcji są zwarte, ponieważ materiały porowate są kruche i mają niską wytrzymałość.
Dzięki bardziej szczegółowemu badaniu półfabrykatów do budowy domu producenci prezentowani są w szerszym zakresie. Wszystkie mają swój cel:
- małe bloki ścienne - materiał konstrukcyjny i konstrukcyjno-izolacyjny służy do budowy konstrukcji nośnych o wysokości do 5 pięter (w zależności od gęstości i wytrzymałości);
- panele ścienne - wysokoporowaty gazobeton stosowany jest jako warstwa izolacyjna w ścianach nośnych;
- płyty ogólne - bez zbrojenia próbki o wysokiej wytrzymałości nadają się do przegród, w połączeniu ze zbrojeniem dopuszczalne jest układanie obciążonych konstrukcji;
- Bloki w kształcie litery U - wysoce wyspecjalizowane półfabrykaty do instalacji zworek tac;
- strukturalny e - może być stosowany do budowy płyt stropowych;
- zaprawa pianobetonowa - stosowana do budowy konstrukcji monolitycznych, wylewania podłóg i stropów.
Wszystkie produkty w takim czy innym stopniu dobrze nadają się do piłowania i szlifowania. Do transportu i instalacji nie jest wymagany żaden dodatkowy sprzęt do podnoszenia. Bloki z betonu komórkowego typu nasyconego gazem wyróżniają się wysoką dokładnością parametrów geometrycznych. Pianobeton ma błędy, ale można je łatwo poprawić.
Przydatne wideo
Ten film pokazuje zachowanie autoklawu na przykładzie konkretnego domu.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Beton komórkowy to materiał porowaty o zawartości powietrza do 85% całkowitej objętości.
Aby uzyskać niezbędną strukturę, do kompozycji dodaje się substancje tworzące gaz lub roztwór spieniający.
Suszenie półfabrykatów fabrycznych odbywa się albo w warunkach naturalnych z możliwością ogrzewania za pomocą urządzeń elektrycznych, albo w piecach autoklawowych pod ciśnieniem z okresowym nawilżaniem.
Kompozycja może zawierać cement, gips, wapno, żużel, popiół z odpadów przemysłu metalurgicznego w różnych proporcjach.
Pianobeton różni się od swojego nasyconego gazem odpowiednika zamkniętymi komórkami, dzięki czemu ma mniejszą nasiąkliwość i lepiej radzi sobie z mrozem.
Beton komórkowy ma dużą gęstość, co przekłada się na minimalny skurcz konstrukcji, dzięki czemu dalsze tynkowanie ścian można przeprowadzić natychmiast po wyschnięciu zaprawy murarskiej.
Z betonu komórkowego producenci oferują wybór bloczków konstrukcyjnych, konstrukcyjnych i termoizolacyjnych i termoizolacyjnych, bloczków misowych, paneli ściennych i stosunkowo dużych płyt.
Materiał charakteryzuje się niską wytrzymałością i kruchością, niską wagą.
Produkty blokowe są łatwe do cięcia i mielenia, do transportu nie są wymagane żadne dodatkowe urządzenia.
