Metody i urządzenia do urządzenia z funkcją mikrowentylacji do okien plastikowych
Każde pomieszczenie wymaga stałej lub okresowej wentylacji. W tym celu stosuje się różne systemy, wśród których częściej stosuje się mikrowentylację do okien plastikowych. Rozważ możliwe sposoby zapewnienia takiej funkcji. Aby zapoznać się z odmianami rzeczywistych urządzeń, ich zaletami i wadami, zaleceniami ekspertów w zakresie doboru akcesoriów.
Ogólny opis okien PCV
Wcześniej dopływ świeżego powietrza był zapewniony dzięki naturalnej luzie drewnianych ram. Kanały wentylacyjne w domach pełnią rolę okapu kuchennego tylko do usuwania wilgoci, zapachów i masy powietrza w górnej części pomieszczeń. Instalacja nowoczesnych hermetycznych konstrukcji w takich budynkach prowadzi do zaduchu, wzrostu wilgotności w domu. Decyzją jest początkowo wybór lub dodanie okna z okuciami do mikrowentylacji.
Do produkcji oprawy ramowej stosuje się profil metalowy, który na zewnątrz jest pokryty plastikową powłoką. Materiał ma minimalną przepuszczalność pary, co wyklucza przenikanie świeżego powietrza do pomieszczenia. To samo można powiedzieć o półprzezroczystych wkładach z niezawodnym uszczelnieniem listew przyszybowych i taśm uszczelniających. Oznacza to, że bloki okienne ze skrzydłami żaluzji absolutnie nie przyczyniają się do pojawienia się tlenu w domu.
Najprostszym rozwiązaniem w dotychczas stosowanych konstrukcjach były otwory wentylacyjne z ryglami, które znajdowały się w górnej części bloku. Nowoczesne okna PCV wyróżnia obecność skrzydeł, zwykle znajdujących się na całej wysokości otworu. Oznacza to, że aby przewietrzyć pomieszczenie, konieczne jest otwarcie dostępu powietrza na całej długości okna. Z tego powodu chłód w zimie jest odczuwalny w każdym miejscu pomieszczenia. Aby rozwiązać ten problem, opracowano metody i wyposażenie, które umożliwiają zaaranżowanie bezpiecznej dla zdrowia mikrowentylacji w domu.
Większość rodzajów okuć okiennych często znajduje się na parkietach handlowych, ma niski koszt i jest dozwolona do samodzielnej wymiany lub instalacji. Wiele rozwiązań działa prawidłowo przez długi czas, nie wymaga żadnej konserwacji ani okresowej konserwacji. Istnieje również możliwość doboru odpowiedniego produktu w każdym typie urządzeń do mikrowentylacji.
Zalety i wady trybu mikrowentylacji
W okresach ujemnych wskazań termometrów wnętrze szyby jest często pokryte kondensatem i szronem. Możesz okresowo się ich pozbyć, czyszcząc lub traktując okna specjalnymi narzędziami. Ale to wszystko ma efekt tymczasowy. W przypadku stałego okna konieczne jest utworzenie szczeliny powietrznej wzdłuż okna z podwójnymi szybami, która usunie wilgoć z konstrukcji okna. W tym celu wystarczy zapewnić mikrowentylację z przepływem w ilości powyżej 15 metrów sześciennych/godz.
W okresie letnim i jesiennym, kiedy panują dodatnie temperatury, otwieranie zaworów jest dopuszczalne. Jednocześnie zdejmowana moskitiera ochroni przed pewną ilością kurzu i owadów. Ale to podejście nie wyklucza zanieczyszczenia powietrza w pomieszczeniach, powstają tu przeciągi niebezpieczne dla zdrowia, a izolacja akustyczna jest całkowicie nieobecna. A także skrzydło w pozycji uchylonej przecina i załamuje promienie słoneczne, co zmniejsza stopień doświetlenia pomieszczenia. Wszystkie powyższe, w takim czy innym stopniu, są eliminowane dzięki systemom mikrowentylacji.
Sposoby mikrowentylacji w domu
Najpopularniejszą opcją są producenci wszystkich okien metalowo-plastikowych, w których konstrukcji znajduje się otwierane skrzydło. Jest to wbudowana oprawa do ustawiania trybu letniego lub zimowego dla pozycji zamkniętej. Regulacja odbywa się za pomocą standardowego lub specjalnego śrubokręta, klucza imbusowego poprzez przewijanie mimośrodu w jednym lub drugim kierunku. Znajduje się na końcu ramy. W ten sposób zapewnione jest maksymalnie szczelne, neutralne lub warunkowo swobodne dopasowanie skrzydła do profilu skrzydła głównego. Oznacza to, że latem niewielka ilość świeżego powietrza przejdzie przez szczelinę uformowaną w pomieszczeniu przez całą dobę, a nie zimą.
Zmiana trybów pozwala przedłużyć żywotność zainstalowanej uszczelki. Ale takiej mikrowentylacji nie można uznać za wystarczająco skuteczną dla osoby. Wadą jest również niemożność urządzenia do głuchych skrzydeł.
Szczelinowa mikrowentylacja
Ta metoda dotyczy również tylko bloków okiennych z otwieranymi skrzydłami. W drzwiach na zawiasach zainstalowany jest mechanizm składania. Została zaprojektowana tak, aby poprzez zmianę położenia klamki można było regulować szerokość szczeliny powstałej między skrzydłem a ramą główną. Tryb mikrowentylacji dla większości projektów ustawia się poprzez przekręcenie klamki pod kątem 45 stopni w stosunku do oryginału. W bardziej złożonych systemach można skonfigurować wiele pozycji. W każdym razie okucia w takim czy innym stopniu radzą sobie z porywistymi wiatrami. Nie zaleca się jednak uprawiania mikrowentylacji szczelinowej w agresywnych warunkach (silny wiatr, huragan, ulewny deszcz lub grad).
W konstrukcjach budżetowych może nie być możliwości odchylenia skrzydła w tryb mikrowentylacji. Lub blok w ogóle nie zapewnia mechanizmu składania. W takim przypadku rozwiązaniem jest samodzielne zainstalowanie jednego lub drugiego ogranicznika otwarcia okna. To podejście dotyczy zarówno drzwi wahadłowych, jak i przesuwnych.
Zawór odpowietrzający
To uniwersalne rozwiązanie, które można zabudować pomiędzy szybą a otworem, niezależnie od rodzaju skrzydła otwierającego, lub zamontować jako nakładkę na profil lub wkładkę między ościeżnicą. Pierwsze klapy wentylacyjne wcinają się z reguły w górną ramę skrzydła głównego okna. Tutaj dozwolona jest regulacja, dzięki czemu można kontrolować ilość świeżego powietrza napływającego z zewnątrz.
Nawiewniki ramowe charakteryzują się stosunkowo niską wydajnością. Dlatego służą jako dodatkowy system wentylacji pomieszczenia. Niektórzy rzemieślnicy instalują kilka jednostek okuć do mikrowentylacji na blokach rolet okiennych lub łączą na przykład próbki do ramy i parapetu.
Okna samowentylowane
Tutaj charakterystyczną cechą konstrukcji jest profil „oddychający”. Proces ten zapewniają otwory w ramie, które znajdują się na zewnątrz u dołu skrzydła okiennego oraz wewnątrz u góry. Zasada mikrowentylacji polega na wprowadzaniu zimnego powietrza do ramy, a następnie jego ogrzewaniu w komorze. Zgodnie z prawami fizyki ciepła masa jest lżejsza od zimnej i unosi się. Dlatego tlen dostaje się do domu przez górny profil.
To praktyczna innowacja w oknach, ale nie pozbawiona wad. W szczególności wraz ze wzrostem wysokości budynku siła ciągu maleje. A na pierwszych piętrach, do pełnej wentylacji pomieszczenia, dopływ świeżego powietrza nie wystarcza. Z drugiej strony zimą na oknie z podwójnymi szybami nie gromadzi się kondensacja. Do zalet należy również niezależność od rodzaju skrzydła do otwierania.
Który sposób jest lepszy
Każda z opcji ma swoje zalety i wady. Opcja z wielostopniową regulacją jest uważana za optymalną. W tym celu taniej będzie wybrać zwykły grzebień lub urządzenie blokujące. Ta ostatnia zapewnia lepszą odporność na porywiste wiatry i zapobiega nieautoryzowanemu wejściu do domu.
Jeśli bloki okienne są ułożone ze skrzydłami żaluzjowymi, właściwym rozwiązaniem byłoby zainstalowanie zaworu wlotowego. Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednie okucia, ponieważ produkty mogą być montowane przed i po montażu okien i mają różne właściwości techniczne.
Dobór kształtek do mikrowentylacji
Każda metoda mikrowentylacji przez plastikowe okna ma swoje zalety i wady. Dodatkowe okucia mogą być napowietrzne i wbudowane, a każdy typ jest oferowany przez rynek w asortymencie. Rozważ cechy techniczne, zalety / wady i kryteria wyboru dla każdej z możliwych opcji.
Wbudowany mechanizm
Z punktu widzenia producentów najwygodniejszy jest typ uchylno-rozwierny klasycznego mechanizmu sterowania skrzydłem za pomocą jednej klamki. Z reguły górna pozycja dźwigni odpowiada maksymalnemu uchyleniu/uchyłu okna, środkowa – otwarciu/rozwinięciu, a dolna – szczelnemu zamknięciu.
Zalety mechanizmu mikrowentylacji do okien plastikowych poprzez szczelinę do 1 cm w górnej części (tryb standardowy) obejmują brak przeciągu w pomieszczeniu. Tutaj mechanizm wykazuje dobrą odporność na porywisty wiatr. Skrzydło jest łatwe w obsłudze przy dowolnych wymiarach okna z podwójnymi szybami. Świeże powietrze stopniowo napływa do pomieszczenia, co eliminuje gwałtowne wychłodzenie pomieszczenia nawet zimą.
Takie okucia muszą spełniać szereg wymagań technicznych:
- odporność na naprężenia mechaniczne;
- łatwość użytkowania i dobry stan;
- odporność na zużycie, korozję i inne agresywne warunki pracy.
Wielu ekspertów woli sprawdzonych niemieckich producentów. Zwiększony koszt ich produktów procentuje trwałością i jakością. Próbki budżetowe często muszą zostać zmienione, co w sumie jest droższe niż wybór najlepszej opcji od razu. A wymianę i regulację mechanizmu wychylnego należy powierzyć profesjonalistom. Takie podejście będzie brane pod uwagę przy kontaktowaniu się ze sprzedawcą w kwestiach gwarancyjnych.
Ograniczniki otwarcia skrzydła
Najprostszym sposobem samodzielnego wykonania mikrowentylacji w plastikowych oknach jest zainstalowanie grzebienia. Urządzenie to składa się z dwóch części: płytki do kontroli stopnia otwarcia skrzydła oraz części przeciwstacjonarnej do mocowania ogranicznika w jednej lub drugiej pozycji. Drugi jest zamocowany na impostu lub na ramie głównej. Szczelina do wentylacji pomieszczenia może być wykonana o szerokości od 5 do 80 mm.
Przy wyborze grzebienia eksperci zalecają zwrócenie uwagi na następujące punkty:
- produkty składające się z minimalnej liczby części trwają dłużej (lepiej wziąć pod uwagę próbki stałe);
- najbardziej praktyczne w wykonaniu są produkty wykonane na metalowej podstawie z plastikowymi nakładkami lub skorupą (zalety w zakresie odporności na naprężenia i estetyki);
- kształt i położenie otworów na „stacjonarnej” platformie musi odpowiadać wymiarom siedziska na okucia (dotyczy to uchwytów lub stelaża, w zależności od rodzaju ogranicznika, a także ścisłego dopasowania do sąsiednich konstrukcji).
Pod względem funkcjonalności istnieje kilka rodzajów akcesoriów:
- Grzebienie Euro przeznaczone są do mikrowentylacji pomieszczenia w okresie zimowym, gdyż skrócone płytki pozwalają na tworzenie wąskich szczelin pomiędzy skrzydłem a ramą główną. Hak z platformą tutaj jest umieszczony pod uchwytem, zatrzask z rowkami jest nieco wyższy przy impostu lub profilu bocznym.
- ZSRR. Jest to odpowiednik grzebienia euro, używany tylko latem, aby jeszcze bardziej otworzyć okno. Tutaj płyta jest wykonana o zwiększonej długości.
- W dogodnym dla użytkownika miejscu można umieścić grzebień okienny z obustronną częścią montowany w nakładce. Tutaj zatrzask jest zamocowany na głównym profilu, ma przelotowy otwór na płytę o fakturowanej powierzchni lub poprzecznych szczelinach. To rozwiązanie świetnie sprawdza się w przypadku jednostek okiennych, które nie posiadają zawiasowego mechanizmu otwierania skrzydła.
Osobno jedną modyfikację okuć zamkowych można przypisać grupie ograniczników. Istnieje również para platform zamocowanych na stałe. Przewód jest zamocowany w pierwszym, maska pod klucz do instalacji kabla jest wbudowana w drugą. Szerokość powstałej szczeliny można regulować tylko raz, wybierając różnicę wysokości każdej z witryn.
Zawór zasilający
W rzeczywistości zawory wentylacyjne obejmują armaturę w postaci korpusu i przedziałów. Te ostatnie są do pewnego stopnia pokryte membraną. Jej położenie zmienia się za pomocą pokrętła lub automatu.
W przeciwieństwie do ramek samowentylujących, w przypadku zaworów nie ma zależności od wysokości budynku czy warunków atmosferycznych. Tutaj świeże powietrze zawsze wchodzi przez szczeliny w kształtkach. Dlatego druga nazwa elementów wentylacyjnych to powietrze nawiewane. Objętość przepływu dopływającego do pomieszczenia jest regulowana ręcznie lub automatycznie. Można również podłączyć różne czujniki, na przykład te, które reagują na wilgotność powietrza lub ciśnienie atmosferyczne.
Zaletom zaworów zasilających można przypisać trzy główne punkty:
- kontrolowana mikrowentylacja pomieszczenia realizowana przy zamkniętych drzwiach;
- przepływ powietrza jest filtrowany z kurzu, owadów;
- nie ma przeciągów, hałasu (na tle otwartego okna jest niższy) i kondensatu;
- nadmiar wilgoci jest usuwany z pomieszczenia;
- zmniejsza prawdopodobieństwo powstawania grzybów i pleśni zarówno w obszarze okna, jak i w całym pomieszczeniu.
Tutaj jest mniej wad. W szczególności w przypadku zaworów wbudowanych konieczne jest naruszenie integralności ramy. Oznacza to, że po usunięciu okuć pozostaną otwory i szczeliny, które można skorygować tylko poprzez całkowitą wymianę profilu lub całego bloku. Kolejna wada dotyczy próbek automatycznych, które ze względu na obecność czujników nazywane są inaczej klimatycznymi. Montaż takiej mikrowentylacji na oknach plastikowych odbywa się poprzez demontaż konstrukcji.
Istnieją trzy typowe rozwiązania wykonawcze:
- szczelinowy . Szerokość oprawy może wynosić od 17 do 40 mm, wysokość ograniczona do 16 mm. Wewnątrz widoku znajdują się instancje z jednym lub dwoma blokami. Jest montowany pomiędzy ramą główną a skrzydłem zamiast gumy uszczelniającej na siedzeniu. Dodatkowo wymagane jest wyfrezowanie plastikowej części profilu.
- Szew . Uniwersalna opcja polega na utworzeniu otworu w plastikowej części profilu głównej osłony lub skrzydła. Najważniejsze tutaj jest wykluczenie uszkodzenia mechanizmów wbudowanych w ramę. Na zewnątrz zainstalowano blok z wbudowanymi płytami do filtrowania pyłów, izolowania kanału powietrza od hałasu i naturalnych opadów. Istnieją również próbki automatyczne.
- Faktura . Na tle wymienionych opcji takie zawory zapewniają maksymalny dopływ świeżego powietrza, dlatego są częściej używane w pomieszczeniach niemieszkalnych w celu stałej wentylacji. Okucia są instalowane jeszcze przed włożeniem bloku okiennego w przygotowany otwór. Oznacza to, że wymiana obejmuje demontaż i ponowną instalację okna.
Tabela analizuje 5 powszechnych stanowisk z punktu widzenia „mitów lub rzeczywistości” dotyczących działania zaworów wlotowych powietrza do mikrowentylacji okien plastikowych.
| Opinia | Czy to prawda | Racjonalne uzasadnienie |
| Przemarza zimą | być może | Jeśli występują przeszkody w swobodnej cyrkulacji powietrza, ciepły strumień zaczyna wydobywać się z pomieszczenia na zewnątrz, co powoduje pojawienie się szronu i szronu na armaturze. |
| Zapachy przechodzą przez zawór | Prawda | W obszarach o silnym zanieczyszczeniu powietrza, na obszarach z autostradami, przedsiębiorstwami przemysłowymi i innymi źródłami brudu i zapachów, należy wybrać zawory wyposażone w elementy filtrujące. Jednak nadal nie da się całkowicie wyeliminować aromatów i gazów. |
| Zawory są przeczyszczone | Nie prawda | Masa powietrza przed wejściem do pomieszczenia napotyka na szereg przeszkód. Są to ściany zwężonego światła, z reguły kanał skierowany w górę (czyli spód kanału lub membrana), ciepłe powietrze wewnątrz pomieszczenia. |
| Hałas jest taki sam jak przy otwartym skrzydle | Nie prawda | Poziom przenikających fal dźwiękowych zależy od cech konstrukcyjnych wybranego zaworu zasilającego. W każdym razie niektóre z nich są zasłaniane, wielokrotnie załamywane i odbijane, gdy zderzają się z przeszkodami, gdy świeże powietrze przechodzi z ulicy do pomieszczenia. |
| Zawór nie jest potrzebny w zimnym regionie | Nie prawda | Z technicznego punktu widzenia w takich obszarach znaczenie instalacji zaworów jest najbardziej istotne. Powodem jest to, że otwarcie skrzydła w dowolnym stopniu nie zawsze jest możliwe, a pomieszczenie musi być regularnie wietrzone. |
Wybierając jeden lub drugi zawór zasilający do mikrowentylacji, należy wziąć pod uwagę kilka współzależnych momentów. Są to wymiary obsługiwanego lokalu, optymalna dla niego wymiana powietrza (informacje można pobrać z dokumentacji regulacyjnej). Uwzględnia również istniejące już rozwiązania wentylacji danego pomieszczenia oraz dopuszczalną opcję montażu, pożądany sposób sterowania urządzeniem. W razie potrzeby instalowane są 2 lub więcej próbek.
Przydatne wideo
Przydatne wideo
Praktyczne rekomendacje ekspertów
W rzeczywistości musisz wietrzyć przestrzeń życiową 4 razy dziennie przez 15 minut. W przypadku montażu okien plastikowych z mikrowentylacją, czas ten można wydłużyć przy niskiej wydajności zastosowanych okuć. Nie warto jednak skracać odstępów nawet przy całkowitym otwarciu skrzydła (zwłaszcza zimą).
Grzebienie budżetowe z haczykami mogą być plastikowe, metalowe i łączone w skład. Pierwsze pękają szybciej, zdeformowane. Te ostatnie często uszkadzają ramę, a rysy na plastiku szybko stają się czarne. Dlatego trzecia opcja jest uważana za optymalną.
Okucia do wentylacji szczelinowej można częściowo zamontować dopiero na etapie produkcji pakietu okiennego. Dlatego, jeśli chcesz wybrać właśnie takie próbki, ważne jest, aby określić ten moment podczas sporządzania wniosku przed wysłaniem go do wykonawcy. To samo dotyczy zaworów górnych. Należy je zgłosić instalatorom na etapie przygotowania otworu technologicznego pod oknem. I lepiej podczas pomiarów, aby prawidłowo uformować szczelinę montażową.
Szereg urządzeń do montażu skrzydła w trybie mikrowentylacji wiąże się z tworzeniem szczelin między ramami. W takim przypadku powietrze przenikające przez moskitierę wraz ze wszystkimi zawartymi w niej substancjami częściowo osiada na profilu i wnika w wiązanie. Od tego przede wszystkim „cierpią” wbudowane mechanizmy i regulujący sprzęt. Aby zapobiec negatywnym konsekwencjom, konieczne jest okresowe przeprowadzanie prewencyjnego czyszczenia i smarowania metalowych elementów konstrukcyjnych, a także uszczelnienia (jeśli charakteryzuje się pękaniem z powodu przesuszenia).
Podsumowanie
Mikrowentylacja pomieszczenia zapewnia stopniowy dopływ świeżego powietrza do domu bez gwałtownej zmiany temperatury i wilgotności wewnątrz pomieszczenia.
W przypadku okien plastikowych jedną z głównych cech jest szczelność, dlatego mikrowentylacja jest niezbędną częścią domowego systemu wentylacyjnego w przypadku braku specjalistycznej komunikacji.
Nowatorskim rozwiązaniem jest zastosowanie do produkcji profilu samowentylującego z otworami wewnątrz i na zewnątrz pomieszczenia, które są połączone ze sobą jednym kanałem.
Jest to nieefektywne rozwiązanie stałe, ale na wyższych kondygnacjach sprowadza się do bezużyteczności z powodu braku trakcji.
Praktyczną opcją jest mechanizm uchylno-obrotowy skrzydła.
Może pracować w dwóch lub więcej trybach, dobrze radzi sobie z obciążeniem wiatrem, ale nie chroni pomieszczenia przed opadami atmosferycznymi, kurzem, gazami i owadami.
Decyzja budżetowa to grzebień.
Próbki metalu z plastikowymi nakładkami / powłoką są uważane za optymalne, alternatywą są blokady kablowe.
Uniwersalnym rozwiązaniem dla okien ze skrzydłami stałymi i/lub otwieranymi jest zawór nawiewny.
Zawór wpuszczany montowany jest dopiero na etapie produkcji okien;
