Jak wybrać i prawidłowo zamontować prefabrykowaną monolityczną podłogę?
Nowoczesne technologie, przy nasyceniu rynku budowlanego różnymi materiałami, narzędziami, sprzętem, pozwalają szybko i sprawnie budować domy. Zastanów się, czym są prefabrykowane stropy monolityczne, jakie są ich zalety i wady. Zapoznajmy się z konstruktywnymi propozycjami producentów zagranicznych i krajowych. Przeczytaj do końca, a poznasz cechy instalacji lekkiej wersji posadzki betonowej.
Cechy konstrukcyjne
SMP lub prefabrykowana posadzka monolityczna to konstrukcja składająca się z przegród, bloków i wylewki betonowej. Belki o długości do 9 metrów, są również elementami nośnymi, wykonane są ze stali i betonu, reprezentowane przez pręt nośny z trygonami (metalowa rama o przekroju trójkątnym). Produkty blokowe mogą być solidnymi i pustymi, zaprawami cementowymi i ceramicznymi. Pasują do szczelin między belkami. Aby uzyskać monolityczną płytę stropową, konstruktor wylewa się betonem.
Warto zwrócić uwagę na różnicę między koncepcjami prefabrykacji monolitycznej i żebrowanej. Terminy są często uważane za zamienne. Żebra nie oznaczają jednak nadproży wewnątrz pustaków, lecz wypełnione betonem, zbrojone szczeliny między przęsłami bloczków. Oznacza to, że żebra są belkami betonowymi, które są używane jako szalunek stały. Jeśli więc zastosujemy wykładziny o szerokości np. 450 mm, to uzyskamy często żebrowaną posadzkę betonową.
Jeśli chodzi o nośność, w obliczeniach należy pomniejszyć wagę samej konstrukcji prefabrykowanej. Na przykład, jeśli stwierdzimy, że często użebrowana konstrukcja o rozpiętości do 7,2 m przy monolitycznej grubości stropu 340 mm jest w stanie wytrzymać około 1200 kg/m2, to w rzeczywistości 1200-400=800 kg /mkw.
Dla porównania: płyta żelbetowa z pustkami jest zaprojektowana na 850 kg / mkw. Średnio SMP wytrzymują obciążenie 400-500 kg / mkw.
Rodzaje struktur
Warto zauważyć, że w Rosji technologia była znana już w latach 30. XX wieku. Tutaj do formowania pustaków po raz pierwszy użyto drewnianych skrzynek, które ubrano w matę z trzciny. Zaobserwowano odległość między przegrodami 750 mm, łączna minimalna grubość stropu betonowego wynosiła 300 mm, do zbrojenia zastosowano metalowe pręty o średnicy 18 i 20 mm. Wymienione parametry są prawie podobne do współczesnych.
Ponadto opracowano bloczki betonowe z pustkami, które umożliwiły zmniejszenie wysokości płyty do 210-240 mm. W latach 80. przeprowadzono pomyślne testy z próbkami betonu komórkowego. Technologia na tle zastosowania monolitu żelbetowego pomogła obniżyć koszty cementu i zbrojenia średnio o 30%, zmniejszyć obciążenie fundamentu i ścian nośnych. Jednak od prawie 50 lat technika jest rozwijana za granicą, ale nie została zastosowana w Rosji. Na tej podstawie na współczesnym rynku budowlanym wyróżnia się projekty SMP według technologii opatentowanych w różnych krajach:
- OSTRE .
Polscy technolodzy opracowali oryginalną ramę z trójkątnym przekrojem metalowego wzmocnienia.
Belki żelbetowe o wymiarach 40 * 120 mm ważą 13,3 kg, pustaki z betonu spienionego - 17,7 kg. Pakiet SMP zawiera również usztywniacze, pas wzmacniający i zaprawę betonową. Dopuszczalne obciążenie na metr kwadratowy stropu monolitycznego wynosi 4,6-8 kN.
- ZNOWU .
Na początku XXI wieku analogi zaczęły powstawać na Białorusi na podstawie polskich rozwiązań. W efekcie na poziomie państwowym zatwierdzono dwie normy dla elementów prefabrykowanych stropów monolitycznych.
- POROTHERM .
Austriacka firma Wienerberger zajmuje się ceramiką. Z tego materiału do montażu podłóg oferowane są bloki w kształcie litery T z pustkami i belkami (podstawa do trygonów). Grubość wkładek w suficie może wynosić 80, 150, 190 lub 230 mm. W przeciwieństwie do Europy, w Rosji ta technologia okazała się nieodebrana. To prawda, pojawił się profil ATLANT, który jest kompatybilny z austriackimi klockami. Jednak zagraniczni technolodzy nie zgadzają się z tą alternatywą.
Istnieje inna opcja dla belek - ze sprężonym zbrojeniem. Przęsła formowane są do 8 m długości, waga metra bieżącego w zależności od wysokości ramy wynosi 20-35 kg. Bloki można tutaj stosować zarówno na bazie betonu, jak i ceramiki. Do wypełnienia przestrzeni można wykorzystać również tekturową wkładkę z Hiszpanii lub domowy odpowiednik z makulatury lub plastikowych butelek.
Również na rynku krajowym Ytong z Chin wyróżnia się na tle zagranicznych przedstawicieli. Tutaj bloki do podłóg prefabrykowanych są wykonane z betonu komórkowego, a belki są żelbetowe lub stalowe. Również w fabryce wykonywana jest z góry rama wzmacniająca pod konkretny projekt. Dopuszczalne obciążenie jest ograniczone do 450 kg/m2, co jest optymalne zarówno dla obiektów przemysłowych, jak i sektora prywatnego.
Spośród rosyjskich producentów wielu rzemieślników preferuje produkty firmy Marco. Tutaj najpopularniejsze można uznać za dwa konstruktywne rozwiązania. „Polistyren” - najlżejsza opcja, która nie wymaga dodatkowej izolacji, izolacji. To prawda, że wytrzymałość betonu z wypełniaczem ziarnistym ogranicza użycie bloków ze względu na niską wytrzymałość (nie dotyczy to sektora prywatnego). Seria z betonu komórkowego doskonale nadaje się do domów monolitycznych, budynków o złożonej geometrii. Charakterystyki wytrzymałościowe takiego zakładki są co najmniej 3 razy wyższe niż w przypadku próbki polistyrenowej.
Zalety i wady
Jedną z głównych zalet stropu prefabrykowanego nad monolityczną płytą żelbetową jest to, że większość montażu można wykonać ręcznie, w tym w trudno dostępnych miejscach (na przykład między piętrami lub pod dachem w przebudowanym domu). Od ciężkich i niewygodnych dla drzwi ze względu na długość, mogą tu znajdować się tylko belki żelbetowe. Muszą być transportowane i instalowane za pomocą sprzętu do podnoszenia.
Rozważ inne korzyści:
- Waga . Wylewka betonowa stanowi tylko część podłogi. Reszta to lekkie klocki z poprzeczkami. Na przykład przy rdzeniu ze styropianu uformowana płyta o wysokości 220-340 mm może ważyć zaledwie 190-400 kg (1 metr kwadratowy).
- Załaduj . Ta konstrukcja jest w stanie wytrzymać duże obciążenie, które jest równomiernie rozłożone na ścianach nośnych. Również część ciśnienia spada na podpory belek, co ma pozytywny wpływ na stan konstrukcji wsporczych. Na przykład stosunkowo krucha płyta „styropianowa” radzi sobie z naciskiem na 1 mkw. w granicach 600-1200 kg.
- Instalacja . Technologia jest prosta do wykonania przez trzyosobowy zespół. Praca jest wykonywana szybko, a dokładne sprawdzanie poziomów i odległości między belkami nie jest wymagane. Proces polega na montażu szalunku stałego, wzmocnieniu i wylaniu monolitycznej płyty stropowej.
- Jastrych . Podstawa wylana betonem jest gotową bezszwową powłoką do późniejszego wykończenia dekoracyjnego. Dodatkowe wyrównanie nie jest tutaj wymagane. Zalecana warstwa jastrychu na wykładzinach wynosi co najmniej 30 mm.
- Odporność ogniowa . W konstrukcji brakuje elementów wspierających i zdolnych do rozprzestrzeniania ognia. Nie dotyczy to jednak wykładzin zawierających kulki polistyrenowe. Tutaj rozwiązaniem jest warstwa tynku na suficie o minimalnej grubości 15-20 mm. Ten środek pozwala zachować wszystkie cechy struktury monolitycznej przez dwie godziny pod wpływem otwartego płomienia.
- Aplikacja . Prefabrykowana monolityczna zakładka jest dopuszczalna do montażu między piętrami, nad ziemią i pod dachem (pod dachem). Okazuje się, że płaska podłoga i sufit o dowolnej geometrii w tej samej płaszczyźnie.
- Operacja . Gotowy sufit można wykorzystać do dowolnego wykończenia dekoracyjnego, do instalacji ogrzewania podłogowego (dowolnego). W przypadku pustaków można rozważyć wewnętrzne wnęki do układania mediów.
Mówiąc o plusach, warto zwrócić uwagę także na same klocki.
Mogą być pełne i puste, a także łukowate lub trapezowe. Dwa ostatnie są często używane na dużych obiektach, służą jako gotowy sufit w ciekawym designie. Dla wygody prac instalacyjnych producenci oferują również solidne wtyczki. Stosowane są w połączeniu z lekkimi klockami (pustymi).
Wady prefabrykowanego sufitu monolitycznego sprowadzają się do cech instalacyjnych. Na tle drewnianych konstrukcji w prywatnym domu jest to bardziej złożony proces, który należy poprawnie obliczyć i zaprojektować. W pracy wykorzystuje się płynny roztwór betonu, dlatego pod poprzeczkami należy zamontować tymczasowe podpory na okres jego dojrzewania. Dokowanie dwóch belek jest tutaj niedopuszczalne, wszystkie przęsła muszą być wykonane z elementów litych. Użytkownicy przypisują również wysoki koszt minusom. Ale jeśli porównamy to z oszacowaniem montażu monolitycznej płyty z niwelacją lub rekonstrukcją starego stropu, różnica często okazuje się na korzyść NSR.
Technologia instalacji
W pierwszym etapie montowany jest system nośny lub konstrukcja belkowo-belkowa. Nie ma tutaj zasadniczej różnicy. Najważniejsze jest przestrzeganie pewnych zasad i zaleceń. Rozważmy je bardziej szczegółowo:
- Ściany . Podstawa pod belkami musi być wyrównana zgodnie z projektem (najczęściej poziomo). Miejsce powinno być wstępnie oczyszczone i zaimpregnowane ziemią. Dzięki temu możliwe będzie mocowanie poprzeczek na zaprawie cementowej warstwą do 15 mm. (odpowiedni M100).
- Belki . Odległość między każdym elementem jest równa szerokości montażowej bloczków. Prawie wszyscy producenci trzymają się zakresu 620-650 mm. Aby nie odwoływać się stale do taśmy mierniczej, wystarczy położyć jedną wkładkę od krawędzi, a następnie wyrównać prowadnice.
- Podstawa łożyska . Układanie elementów belkowych dozwolone jest tylko na ścianach nośnych budynku, co należy uwzględnić na etapie projektowania. W takim przypadku należy wziąć pod uwagę pas pancerny. Jeśli w przypadku ścian monolitycznych nie jest to konieczne, to w przypadku konstrukcji blokowych wykonanych z lekkiego betonu jest to konieczność. Tutaj możesz użyć zbrojenia o przekroju 12-18 mm.
- Bloki . Tutaj obowiązuje tylko jedna ważna zasada - musisz ułożyć je tak ciasno, jak to możliwe względem siebie.
- Deskowanie na całym obwodzie . Beton wypełnia nie tylko puste przestrzenie między wkładkami (tak powstają usztywnienia żelbetowe stropu monolitycznego). W tym samym czasie układany jest jastrych o takiej lub innej wysokości. Aby to ustalić, zwykle bierze się pod uwagę taki punkt orientacyjny: wysokość wynosi 1/30 długości przęsła. W przypadku formowania składanego można zastosować materiały improwizowane, w przypadku konstrukcji nieruchomej rozwiązania mogą zapewnić konkretna technologia lub projektanci.
- Obsługuje . Wygodniej jest tutaj zastosować konstrukcje przesuwne. Do nich stosuje się deski o przekroju 200 * 250 mm. Ponadto, aby nie szukać później wykorzystania pozostałych materiałów, można je wypożyczyć. Pod belkami stopień znajduje się na wysokości 1,5 m. System oporowy wzdłuż obwodu może być konstrukcją tymczasową lub stałą. W przyszłości będzie odpowiedni do stworzenia ramy do izolacji i okładzin ściennych.
- Zbrojenie . Urządzenie z monolityczną zakładką dla nieobciążonych SMP umożliwia niepodejmowanie działań w celu dodatkowego wzmocnienia. W innych przypadkach kładzie się metalową siatkę z zakładką na poprzednim arkuszu większą niż 150 mm. Dla większej niezawodności jest mocowany za pomocą trygonów za pomocą drutu dziewiarskiego.
Wylewanie płyty podłogowej zgodnie z technologią odbywa się na czystej powierzchni. Oznacza to, że musisz wcześniej usunąć cały brud i kurz. Stosuje się tutaj beton z drobnoziarnistym kruszywem (wielkość żwiru do 5 mm) w gatunku M250 i wyższym. Przez pierwsze trzy dni powierzchnia jest zwilżona i pokryta folią. Po 14-15 dniach można zdemontować tymczasowy szalunek i konstrukcję nośną.
Jeśli prefabrykowana monolityczna konstrukcja ma dużą powierzchnię, wygodniej jest wypełnić sufit, zaczynając od drugiego piętra za pomocą jednostki pompującej. Wibratory mechaniczne służą do zagęszczania masy. Następnie powłoka jest wyrównywana zgodnie z regułą.
Przydatne wideo
Przydatne wideo
Przydatne wideo
Podsumowanie
Prefabrykowana strop monolityczny lub SMP to konstrukcja belek i bloków między nimi, które są wylewane zaprawą betonową.
Belki prezentowane są w formie platformy z trygonami (klatka wzmacniająca o przekroju trójkątnym).
Bloczki wykonuje się z różnych zapraw na bazie cementu lub ceramiki, montaż odbywa się tylko na ścianach nośnych (dla wytrzymałości można go mocować zaprawą cementową M100 o warstwie do 15 mm).
Mogą mieć różne kształty, rozmiary, puste przestrzenie lub bryły.
Dodatkowe wzmocnienie konstrukcji jest obowiązkowe dla wszystkich obciążonych obiektów, w przypadku nieobciążonego domu monolitycznego procedura nie jest obowiązkowa.
Przed wylaniem betonu z szalunku stałego M250 pod poprzeczki należy zainstalować tymczasowe podpory w odstępach co 1,5 metra.
Warstwa jastrychu musi mieć co najmniej 30 mm w stosunku do wykładziny.
Przez pierwsze trzy dni powierzchnię jastrychu należy zwilżyć i przykryć folią, po 14 dniach można zdemontować tymczasowe podpory i zdejmowane szalunki na całym obwodzie.
