Obciążenie płyty stropowej: ile wytrzyma 1m2 płyty kanałowej
Stropy międzypodłogowe w budynkach mieszkalnych i budynkach użyteczności publicznej są często wykonane z lekkich, pustych płyt żelbetowych. Przy projektowaniu i doborze odpowiednich produktów zawsze określa się obciążenie płyty stropowej, ciężar, który może wytrzymać przez długi czas bez odkształceń i ugięć. Dokładne obliczenie tego parametru jest niezbędne do zapewnienia integralności konstrukcji i bezpieczeństwa jej eksploatacji. Znając parametry płyty odpowiadające obliczonym obciążeniom, określa się również obciążenie fundamentu domu.
Rodzaje obciążeń na podłogach
Sama płyta żelbetowa ma pewną wagę. Opierając się na dwóch lub trzech ścianach, płyta powinna utrzymywać ją na całej powierzchni bez ugięcia lub odchylenia. Oprócz własnego ciężaru podłoga podlega obciążeniom statycznym (stałym) i dynamicznym (zmiennym). Te ostatnie tworzą ludzie poruszający się po górnych kondygnacjach, podczas gdy statyczne działają na górną i dolną płaszczyznę płyty. Obejmują one:
- izolacja i izolacja akustyczna podłóg;
- jastrych podłogowy i jego dekoracyjne wykończenie;
- konstrukcja sufitu leżącej pod spodem podłogi;
- przegrody;
- meble i wyposażenie;
- lampy wiszące i komunikacja zamocowane na suficie lub w samej płycie;
Z kolei obciążenie statyczne dzieli się na rozproszone i skoncentrowane. Meble, ściany wewnętrzne, jastrych tworzą obciążenie rozłożone, a ciężkie żyrandole lub hamak zawieszony pod sufitem tworzą obciążenie punktowe. Podczas wykonywania obliczeń do obciążeń punktowych stosowane są mnożniki.
Dopuszczalne obciążenie płyty stropowej nie powinno przekraczać jej nośności. Podczas projektowania budynków wybiera się płyty z przyzwoitym marginesem bezpieczeństwa, aby wyeliminować wszelkie ryzyko przy wzroście obciążenia.
Cechy paneli podłogowych z pustkami
Zdolność płyt do wytrzymywania obciążeń zależy od ich konstrukcji i marki cementu użytego do produkcji. Na przykład, jeśli płyta jest wykonana z cementu M500, gotowy produkt może wytrzymać obciążenie punktowe 500 kg na centymetr kwadratowy. Jest to maksymalne krótkotrwałe obciążenie płyty kanałowej, podczas gdy obciążenie stałe jest znacznie mniejsze od tej wartości.
Dane te byłyby jednak ważne tylko dla płyt wykonanych z betonu bez zbrojenia. W rzeczywistości ich nośność jest znacznie wyższa dzięki stalowej ramie zbrojeniowej wykonanej z wysokiej jakości zbrojenia.
Zbrojenie płyt odbywa się we wszystkich kierunkach ze wzmocnieniem końców spoczywających na ścianach podwójnym pasem. Jest to konieczne dla zwiększenia nośności krawędzi, na których spoczywają ściany górnych kondygnacji oraz konstrukcja dachu.
To jest ważne! Jeżeli budynek wykonany z lekkiego betonu komórkowego lub pustaków ceramicznych pokryty jest płytami żelbetowymi, na ścianach nośnych umieszcza się pas pancerny.
Rodzaje płyt na podłogi
Zanim spróbujemy określić, jakie obciążenie może wytrzymać płyta stropowa o długości 6 metrów lub innej, warto poznać odmiany takich płyt. Są to płaskie panele z podłużnymi wnękami wewnętrznymi o przekroju okrągłym, owalnym lub ośmiokątnym.
Oprócz nich zakłady żelbetowe produkują również monolityczne płyty żebrowe i w kształcie litery U. Brak w nich otworów zwiększa nośność do 2000-3000 kg / m 2 , ale duża waga takich produktów poważnie obciąża fundamenty i ściany budynków. Dlatego w budownictwie mieszkaniowym, a zwłaszcza prywatnym, preferowane są płyty kanałowe. Ich dodatkowymi zaletami są najlepsza izolacja akustyczna oraz możliwość ukrytego układania komunikacji w pustych kanałach.
Między sobą różnią się wielkością, kształtem i wielkością pustek. Najczęściej spotykane są panele z okrągłymi wnękami, mają oznaczenie PC, a liczba poprzedzająca ten skrót wskazuje średnicę przekroju kanałów.
- 1 szt. - średnica cylindrycznych pustych przestrzeni wynosi 15,9 cm.
- 2szt - 14 cm.
- 3szt - 12,7 cm.
- 7szt - 11,4 cm.
W budownictwie prywatnym i niskim zaleca się stosowanie płyt stropowych 7PK o zmniejszonym przekroju pustki.
Skrót PB dla płyt kanałowych wskazuje sposób jej formowania bez szalunku.
Wymiary zewnętrzne płyty regulują normy. Istnieje wiele różnych rozmiarów:
- grubość (od 160 do 400 mm);
- długość (od 2,4 do 15,5 m);
- szeroki (od 1,0 do 3,6 m).
Dane te, jak również obliczone obciążenie płyty stropowej, są zapisywane na etykiecie produktu.
Jak rozszyfrować oznaczenie
Oznakowanie płyt żelbetowych odzwierciedla wszystkie parametry niezbędne do prawidłowego doboru produktów. Zawiera wskazanie rodzaju płyty, jej zaokrąglonej długości i szerokości w decymetrach oraz maksymalnego obciążenia wyrażonego w setkach kilogramów na metr kwadratowy.
Podajmy jeszcze jeden przykład znakowania z analizą każdego oznaczenia dla płytki 1PK40.12-8.
- 1szt - płyta kanałowa z okrągłymi otworami o przekroju 15,9 cm;
- 40 - długość 400 cm (zaokrąglona);
- 12 - szerokość 120 cm (zaokrąglona);
- 8 - obciążenie niszczące wyrażone w kg na 1 dm 2 (lub 800 kg / m 2 ).
W związku z tym, jeśli trzecia liczba w oznaczeniu wynosi 10, to wskaźnik obciążenia jest w przybliżeniu równy 1000 kg / m 2 , jeśli 12 - 1250 kg / m 2 itd. Dokładne wartości tych wskaźników i rozmiarów do milimetrów i gramów są podane w dokumentacji produkcyjnej i specjalnych książkach referencyjnych, ale obliczenia obciążenia płyty podłogowej można również przeprowadzić za pomocą zaokrąglonych liczb.
Według SNiP standardowe obciążenie płyt kanałowych może wynosić nie więcej niż 800 kg / m 2 , jest to wystarczające dla budynków mieszkalnych. Płyty o wyższych wskaźnikach są niepraktyczne w użyciu ze względu na duży ciężar i zwiększony nacisk na podłoże.
Przydatne wideo
Jak samemu obliczyć obciążenie
Aby obliczyć obciążenie stropu, należy określić położenie płyty w konstrukcji budynku, co wymaga projektu lub planu kondygnacji. Waga na płytę zależy od wykończenia podłogi i sufitu, obecności stojących na niej przegród, mebli i wyposażenia pomieszczenia.
Obliczenia można przeprowadzić na powierzchni całej podłogi, sumując obciążenia całej podłogi i dzieląc wynikową wartość przez liczbę paneli wymaganych do montażu przegrody międzypodłogowej. Ale dokładniejsze dane uzyskuje się, obliczając obciążenia na pomieszczenie lub na oddzielnej płycie, ponieważ w przypadku sypialni z jasnym wykończeniem i łazienki z ciepłą podłogą w wylewce betonowej i ciężkim sprzętem może to być bardzo różne.
Na przykład weźmy tę samą płytkę PK40.12-8. Przy grubości 220 mm jego waga wynosi 1420 kg (parametr ten jest wskazany w dokumentacji technicznej). Będziesz także musiał obliczyć powierzchnię panelu betonowego. W naszym przypadku jest to 4,8 m 2 .
Obliczenia przeprowadza się pod warunkiem, że płyta jest podparta z dwóch stron końcowych. Jeżeli jest dodatkowo podparty przez wewnętrzne ściany nośne lub słupy, obciążenie jest zmniejszone.
Notatka! Nakładanie nie powinno opierać się na przegrodach wewnętrznych. Między ich górną krawędzią a płytą pozostaje szczelina równa 1/150 długości płyty - jest to wielkość dopuszczalnego ugięcia bez naruszenia integralności i nośności płyty. W naszym przykładzie szczelina wynosi 3,2 cm, jest wypełniona pianką montażową lub izolacją.
Wiemy ile wytrzyma płyta podłogowa na 1m2 - 800 kg. Znając jego powierzchnię łatwo określić, że cała płyta jest zaprojektowana na obciążenie 800 x 4,8 = 3840 kg.
Od uzyskanej wartości odejmujemy jego wagę: 3840 - 1420 u003d 2420 kg. I otrzymujemy całkowite dopuszczalne obciążenie płyty podczas jej pracy. Od tego należy odjąć ciężar konstrukcji podłogi, biorąc pod uwagę izolację, jastrychy wyrównujące, szorstką i wykończeniową powłokę.
Dla przybliżonych obliczeń przyjmuje się, że wynosi 150 kg / m 2 , ale jest to wartość średnia. W rzeczywistości, przy użyciu grubego jastrychu i ciężkiej podłogi, może być ona wyższa i w takich przypadkach wymagane będzie dokładniejsze obliczenie dla każdej warstwy.
Załóżmy, że całkowite obciążenie z podłogi wyniosło 200 kg / m2 lub 200 x 4,8 u003d 960 kg na całą powierzchnię płyty. Po odjęciu go od uzyskanej powyżej liczby, znajdujemy różnicę:
2420 – 960 = 1460 kg
Jest to maksymalne obciążenie płyty stropowej podczas jej eksploatacji. Składa się ze stałych obciążeń statycznych i dynamicznych, ciężaru przegród, konstrukcji dekoracyjnych podłóg. Zgodnie z normami SNiP 150 kg / m2 jest przeznaczone na dynamiczne i rozproszone obciążenia statyczne (ludzie, sprzęt, meble). Dla płyty o powierzchni 4,8 m 2 będzie to 720 kg. Odejmujemy ponownie:
1460 – 720 = 740 kg
Na metr kwadratowy otrzymujemy margines bezpieczeństwa:
740: 4,8 = 154 kg
Dzięki tej maksymalnej wadze możesz dodatkowo obciążyć płytę, wznosząc przegrody i wybierając dla nich wykończenie, instalując kominek w pokoju lub zawieszając ciężki żyrandol pod sufitem.
Jednak żyrandol nie tworzy obciążenia rozproszonego, ale skupionego, więc jego waga w obliczeniach jest mnożona przez mnożnik 1,3.
Do obliczania obciążeń podłóg stworzono specjalne programy komputerowe, które ułatwiają i przyspieszają ten proces, czyniąc go dokładniejszym.
Przydatne wideo
To jest ważne! Podczas napraw staraj się nie obciążać podłóg materiałami budowlanymi złożonymi w jednym miejscu, zwłaszcza suchymi mieszankami, które mają duży ciężar przy niewielkiej objętości.
Jeżeli w wyniku obliczeń całkowite obciążenie okazało się wyższe niż dopuszczalne wskazane w oznaczeniu, wówczas do urządzenia podłogowego wybiera się mocniejsze płyty lub ciężkie konstrukcje podłogowe, przegrody i elementy dekoracyjne są porzucane, zastępując je lżejsze.
Podsumowanie
Aby dowiedzieć się, ile wytrzyma płyta podłogowa osadzona w projekcie domu, musisz zrozumieć oznakowanie tych produktów żelbetowych. Maksymalne obciążenie jest w nim wskazane przez trzecią cyfrę w kilogramach na decymetr kwadratowy powierzchni. Aby określić jej nośność, sumuje się wszystkie obciążenia płyty od jej ciężaru własnego, konstrukcji podłogi i sufitu, ścianek działowych, mebli, ludzi, a uzyskane dane porównuje się z parametrami produktu. Całkowite obciążenie projektowe musi być mniejsze niż maksymalne dopuszczalne.
