Czym jest murarstwo bawarskie i jak je dziś odtworzyć
Bawarski murarstwo nie ma sobie równych w nadaniu niezwykłego wyglądu elewacji domu z cegły. Niezwykły efekt dekoracyjny tworzy naprzemienność elementów wykończeniowych o różnych kolorach i odcieniach. Takie obiekty architektoniczne nabierają szczególnego uroku ze względu na komponent historyczny – zaprojektowane w ten sposób budynki postrzegane są jako stare.
Historia technologii
Technika murowania bawarskiego jako pewnego rodzaju konstrukcji ściennej powstała w Niemczech w XVII wieku. Domy tego typu są rozpoznawalne, znane wszędzie ze znacznie wcześniejszych czasów. Powodem ich pojawienia się jest niedoskonałość technologii tworzenia, wypalania cegieł.
Materiały budowlane były wcześniej produkowane w małych partiach, natomiast elementy poszczególnych „dostaw” nie przypominały siebie wyglądem. Murarze zmieniali je w dowolnej kolejności, nieco chaotycznie, aby uniknąć pojawiania się dużych, monochromatycznych plam o różnych odcieniach. Wspólne ułożenie cegieł o doskonałym losowym wyglądzie pozwoliło na uzyskanie płynnych przejść kolorystycznych na wszystkich płaszczyznach konstrukcji, rozpoznawalnych kolorowych ścian, które stały się znakiem rozpoznawczym stylu.
W przeszłości celem rzemieślników było aranżacje powierzchni, które były jak najbardziej jednolite kolorystycznie. Domy zamożnych obywateli były pokryte tynkiem, ale biedni ludzie nie mogli sobie pozwolić na taki luksus. Dziś, zwłaszcza wraz z wejściem w modę ducha wsi, aby uzyskać pożądany efekt starożytności, architekci świadomie nabywają partie cegieł różniących się zewnętrznie tonem i fakturą.
Podstawowe zasady układania bawarskiego muru
Niezależne wykonanie bawarskiego muru w domu wymaga przestrzegania ustalonych zasad.
- Ważne jest, aby „malować” sąsiednie bloki na różne kolory. Cegły o całkowicie identycznym wyglądzie nie powinny mieć wspólnych granic.
- Zmiana odcieni na wykończonej ścianie powinna wyglądać chaotycznie, niedopuszczalne jest pojawianie się obszarów z przewagą jednego lub drugiego koloru, a także tonu (jasny, matowy, jasny lub ciemny).
- Wynikowy wzór powinien również wyglądać chaotycznie, mieć niedokończone linie i charakteryzować się brakiem powtarzającego się okresowo wzoru.
- Żaden z użytych odcieni nie powinien podkreślać tła reszty.
- Wybraną proporcję w stosunku tonów należy przestrzegać w skali całego muru.
Technika wykonywania bezpośrednio prac murarskich pozostaje standardem. Wykonuje się je w taki sposób, aby pionowe szwy ściśle pokrywały się w jednym rzędzie.
Największą trudnością jest opracowanie wzoru. Aby przygotować kompetentny projekt, możesz użyć wygodnej technologii. W formie papierowej lub elektronicznej (za pomocą edytora graficznego) powstaje około 10–12 szablonów murarskich. Wszystkie powinny wykazywać różne zmienność odcieni przeznaczonych do stosowania w tej samej raz wybranej proporcji.
Po przygotowaniu powstałe wzory miesza się ze sobą, łącząc losowo. Dzięki temu w skali całej konstrukcji zestawienia poszczególnych elementów, wzorów i kolorów okażą się absolutnie chaotyczne, ale proporcje tonów będą doskonale zachowane.
Technologia bawarskiego murowania stosowana jest głównie do okładzin elewacji budynków mieszkalnych, administracyjnych, konstrukcji o różnym charakterze. Znajduje również zastosowanie do budowy ogrodzeń, ogrodzeń murowanych, małych form architektonicznych (altanki, przystanki autobusowe), indywidualnych elementów dekoracyjnych i użytkowych.
W ramach tej techniki można realizować szeroką gamę wzorów murarskich. W tym projekcie szczególnie dobrze prezentuje się tradycyjny mur z łyżką „dziki”. W drugim przypadku do unikalnej, pozornie przypadkowej mieszanki odcieni zostanie dodana konstrukcja podobnego typu, ponieważ naprzemienność łyżek i szturchnięć również będzie arbitralna.
Jako surowca dopuszcza się stosowanie cegieł gładkich, szorstkich, inaczej teksturowanych. Przed rozpoczęciem budowy materiał jest sortowany według cech wyglądu.
Nowoczesne opcje dla bawarskiego muru
Wykonanie klasycznego bawarskiego murowania wymaga udziału czterech kolorów:
- ciemno czerwony;
- ciemny brąz;
- jasnoczerwony;
- jasnobrązowy.
Możliwe jest użycie większej ilości kolorów (do dziewięciu). Aby zacienić piękno pstrokatego wzoru, wyeksponowane części konstrukcji budynku (narożniki, kolumny, gzymsy) wydzielono jednokolorową okładziną.
Nowoczesne kompozycje w większości przypadków wykonywane są przy użyciu ciemnych odcieni wypalanej gliny, zbliżonych do naturalnych. To właśnie one pozwalają tworzyć solidne konstrukcje, które zachwycają swoim wyglądem. Lekkie kombinacje są używane rzadziej. Doświadczeni murarze często sięgają po spektakularne mury w jodełkę.
Innym popularnym połączeniem jest połączenie domów bawarskich i dwukolorowych. Narożniki, otwory okienne i drzwiowe w tym przypadku są ozdobione jaśniejszymi odcieniami, a główna powierzchnia ścian jest wyłożona czerwoną cegłą i blokami o podobnej gamie.
Większość współczesnych mistrzów nie stara się dokładnie wypracować linii przyszłego wzoru na etapie przygotowawczym pracy. W uproszczonej wersji stylowy design wymaga cegły tylko w trzech odcieniach, z których jeden staje się głównym. To on jest uwzględniony w oszacowaniu w wysokości 50%, reszta jest kupowana w dowolnej proporcji.
Oczywiste jest, że wymóg, aby bloki o tym samym odcieniu nie stykały się ze sobą w tym przypadku, nie zostanie spełniony. Aby poprawić wygląd budynku przy wyborze tej metody budowy, możesz kupić kolorową zaprawę.
Jak wybrać materiał
Aby ułożyć ściany budynku z bawarskim murem, konieczne jest zakupienie palet wielokolorowych bloków, najlepiej na zamówienie. Pomimo standaryzacji produkcji partie materiału z różnych zakładów mogą się różnić. Cała objętość cegieł potrzebnych do budowy musi zostać obliczona z góry.
Aby wybrać wysokiej jakości surowce do budowy ścian, musisz wziąć pod uwagę wszystkie jego kluczowe cechy.
- Każda cegła powinna mieć jednolity kolor. Wady tego rodzaju wprowadzą dysharmonię w ogólny obraz gotowego muru.
- Uszkodzenia (odpryski, pęknięcia, głębokie rysy) są niedopuszczalne. Taki materiał nie potrwa długo, sprawi, że konstrukcja będzie niebezpieczna.
- Szczególne znaczenie ma reputacja zakładu. Tylko świadomy producent może zaoferować trwały produkt wysokiej jakości.
- Parametry techniczne cegły wymaganej do murowania bawarskiego są następujące: klasa mrozoodporności nie niższa niż F50, klasa wytrzymałości nie mniejsza niż M150, nasiąkliwość około 8-10%. Właściwości fizyczne materiału powinny pozwolić na wykorzystanie go do budowy silnie obciążonych elementów architektonicznych.
Duzi producenci mogą zaoferować swoim klientom gotowe partie tzw. cegły bawarskiej. Materiał budowlany powstaje przy użyciu specjalnej technologii wyżarzania, aby nadać jej frontowej powierzchni dekoracyjnej określony kolor. Złożona technika produkcji powoduje wzrost kosztów gotowych produktów, ale czyni je idealnymi do zadania.
Technika tworzenia bawarskich bloków
Technologiczna cegła bawarska wytwarzana jest metodą wypalania błyskowego. Powtarza stosowaną od niepamiętnych czasów metodę czernienia wyrobów z czerwonej gliny. Jej podstawą jest fakt, że pod koniec okresu naświetlania materiału w strefie najwyższego nagrzewania, w piecu umieszczono surowce organiczne, zdolne do szybkiego i łatwego rozpalania.
Substancje organiczne służyły jako źródło znacznej ilości sadzy, którą faktycznie posypywano gotowy materiał budowlany. Wchodząc na gorące płaszczyzny cegieł, składnik węglowy rozpoczął pewne reakcje chemiczne, w wyniku których powierzchnia gliny została pomalowana na różne odcienie szarości, czerni.
„Naturalna” kolorystyka produktów pozwala uzyskać półton o wyjątkowej urodzie, którego nasilenie zależy tylko od ilości węgla, który opadł na powierzchnie robocze. Wyspecjalizowane nowoczesne barwniki nie są w stanie wytworzyć podobnego efektu, ponieważ są obojętne, nie wywołują reakcji chemicznej.
Na samym końcu cyklu technologicznego do pieca wprowadzana jest pod ciśnieniem dodatkowa ilość powietrza. Tlen wchodzący w jego skład aktywnie podgrzewa warstwy powierzchniowe przerabianej gliny, stając się tym samym potężnym akceleratorem reakcji zachodzących w substancji. W wyniku tego procesu materiał traci szereg składników chemicznych i zmienia kolor.
Jednocześnie wysokie temperatury spiekają warstwy bloków znajdujących się na zewnątrz, zamieniając je w szkło i czyniąc materiał znacznie mocniejszym i trwalszym. Takie bloczki przestają wchłonąć nadmiar wilgoci, stają się odporne na wpływy mechaniczne i zachowują swoje właściwości przez setki lat.
Nowoczesne zakłady dysponują wszystkimi niezbędnymi narzędziami, aby zapewnić pełną kontrolę trybów obróbki materiałów. Ułatwia to uzyskanie produktów o precyzyjnie określonych właściwościach i kolorze. Wyraźnie regulowana jest również grubość warstwy szklistej, zwykle nie mniej niż 2 mm, ale nie więcej niż 4 mm.
Technologia wytwarzania cegieł bawarskich ma jeszcze jedną istotną zaletę: wykwity nie mogą pojawić się na powierzchni materiałów, które przeszły wszystkie etapy obróbki. Krótkotrwałe silne ogrzewanie powoduje rozkład soli na zewnątrz bloków, a wewnętrzne „rezerwy” nie mogą następnie wydostać się na powierzchnię, ponieważ warstwa zewnętrzna spiekana do stanu szklistego jest na tyle szczelna, że nie przepuszcza ich.
Zalecenia dotyczące układania cegieł bawarskich
Po zakupie materiału budowlanego o wymaganej jakości i przygotowaniu szkicu, możesz w końcu przejść do najważniejszego etapu pracy, samego murowania. Jako przykład można wziąć pod uwagę najpopularniejsze zastosowanie cegły bawarskiej - tworzenie okładziny.
Sprawdzanie pionowości ścian
Geometria elewacji jest sprawdzana pionem. Położenie przegród pionowych jest badane wszędzie, na fundamencie wskazują przybliżoną linię lokalizacji przyszłej okładziny.
Jeżeli równolegle z pracami głównymi planowane jest wykonanie izolacji ścian, pomiędzy przegrodą cokołową a okładziną zostanie pozostawiona szczelina o szerokości nie mniejszej niż grubość dodatkowego elementu konstrukcyjnego ograniczającego przenikanie ciepła. W przypadku jej braku szczelina powinna być jak najmniejsza, wolną przestrzeń trzeba będzie uszczelnić zaprawą.
Pierwsze kroki
Po zaznaczeniu zaczynają układać pierwszą linię bloków, pożądane jest, aby wszystkie okazały się solidne. Ruch zaczyna się od jednego rogu do drugiego, odstęp między poszczególnymi elementami nie powinien przekraczać 0,1 cm.
Aby wszystkie bloki kompozytowe pierwszego poziomu pozostały nienaruszone, dopuszczalne jest nieznaczne zwiększenie odległości między nimi, rozszerzając szczeliny w granicach 3 mm. Ta technologia pozwala opanować do 100 mm miejsca na 25 cegieł. Jeśli przycinanie nadal okaże się konieczne, pozostałą część trzeba będzie odłożyć na bok, aby ułożyć niepozorne fragmenty muru.
Praca przygotowawcza
Pełne przygotowanie przestrzeni roboczej zajmie dużo czasu.
- Platforma o wymaganym rozmiarze w pobliżu głównej ściany jest w pełni dostępna poprzez usunięcie konstrukcji i innych zanieczyszczeń, odpychając niepotrzebne przedmioty.
- Rusztowania mocowane są do ściany, wykonywane są niezależnie z drewna lub pobierają gotowe wyroby z walcowanego metalu. Druga opcja jest preferowana, ponieważ pozwala zapewnić pełne bezpieczeństwo mistrza, przyspieszyć pracę.
- Zaprawa murarska jest nieco grubsza niż zwykle, aby wyeliminować ryzyko poślizgu niehigroskopijnej cegły bawarskiej. Cement i piasek miesza się w stosunku 1: 4, w razie potrzeby dodaje się wodę.
- Na fundamencie kładzie się hydroizolację. Aby osiągnąć pożądany efekt, wystarczy kilka warstw pokrycia dachowego.
Wstępne układanie zaczyna się od obu rogów naprzeciw siebie. Musi być podniesiony do 5 rzędów, stale monitorując geometrię połączeń. Najlepszym instrumentem kontroli jest pion, a poziom umożliwia akumulację błędów, które w przyszłości nieuchronnie spowodują nieuniknione trudności.
Zaczynamy kłaść
Czas więc nauczyć się w praktyce, czym jest murarstwo w Bawarii. Przed najważniejszym momentem rogi są ponownie sprawdzane pod kątem poziomości, przeciągając między nimi linkę. Jeśli wszystkie pomiary są normalne, blok po bloku jest pobierany z gotowego układu, umieszczając je na rozwiązaniu.
Rozmiar szwów jest dodatkowo kontrolowany za pomocą kwadratowej metalowej igły dziewiarskiej. Mieszanka murarska wystająca na przedniej powierzchni ściany jest natychmiast usuwana wilgotną szmatką.
Od tego momentu głównymi sojusznikami mistrza są dokładność i dokładność w obserwowaniu jednolitości szwów.
Wykonujemy fugowanie
Fugowanie zaczyna się, gdy tylko masa nieco się ochłodzi, ale nie jest jeszcze całkowicie stwardniała. Zwykle ten moment pojawia się po ułożeniu 4 lub 5 rzędów cegieł.
Narzędzia do fugowania to specjalne urządzenia wykonane z materiałów polimerowych, domowe narzędzia wykonane z drewna lub metalu. Ich najważniejszą cechą jest szerokość, powinna umożliwiać obróbkę szwów bez zakleszczania.
Jeśli podczas spoinowania pojawią się luki w spoinach, dodaje się roztwór, po czym obszar jest ponownie wyrównany. Przednie powierzchnie muru są natychmiast usuwane z zanieczyszczeń mokrymi szmatami, szmatami, aby zapobiec tworzeniu się zauważalnych plam. Ich spóźnione usunięcie może stać się niezwykle trudnym, wręcz niemożliwym zadaniem.
Robimy szwy
Głębokość łączenia w wykonaniu bawarskiego muru ma swoje własne niuanse. Jego głębokie wykonanie pozwala niezawodnie ukryć drobne wady w odcieniu, co jest wygodne przy przetwarzaniu zwykłej masy, ale wybrany styl najczęściej wymaga lekkiej zaprawy. To właśnie ta opcja nadaje okładzinie ekskluzywny wygląd, ponieważ wygładza kontrasty w projektowaniu konstrukcji elewacyjnych.
W tym przypadku cień nie staje się pomocnikiem, ale wrogiem. Biała fuga pogłębia się nie więcej niż o kilka milimetrów, co wymaga ułożenia początkowo gładkich szwów bez szczelin i szczelin. Pod koniec tego etapu pracy przednią powierzchnię muru czyści się sztywną szczotką.
Dodatkowe zalecenia
Główna trudność w wykonywaniu licowania bawarskiego muru staje się widoczna przy aranżacji otworów.
- Jeśli zajdzie potrzeba skrócenia długości cegły, należy użyć szlifierki wyposażonej w tarczę diamentową. W rogach konstrukcji nie stosuje się „przycinania”.
- Aby okładzina była bezpiecznie zamocowana, jest ona „przywiązana” do pionowej przegrody nośnej za pomocą komórkowych wyrobów metalowych, profilu lub ocynkowanych taśm perforowanych. Łączniki są mocowane do ściany podstawy za pomocą kołków.
- Narożniki metalowe służą do zasłaniania otworów okiennych i drzwiowych. Najpierw na ich poziomą powierzchnię nakłada się roztwór, a następnie kładzie się na nim cegłę ciosaną wzdłuż wewnętrznego narożnika. Układanie odbywa się wzdłuż nici rozciągniętej z góry w pozycji ściśle poziomej.
Jeśli łączniki leżą nierówno, nie powinieneś tracić czasu na dostosowywanie ich geometrii. Cegły są wystarczająco ciężkim materiałem, aby docisnąć walcowany metal i zamocować go w wymaganej pozycji.
Wniosek
Dokładne trzymanie się bawarskiej technologii murarskiej sprawia, że elewacja budynku jest piękna i trwała. Nie można spieszyć się w procesie jego realizacji, błędy mogą stać się śmiertelne, w najlepszym razie będą wymagały znacznie więcej czasu i pracy niż dokładna i uważna praca.
