Budowa domów wiejskich z bloczków z betonu komórkowego: cechy technologiczne i ceny
Beton komórkowy jest przeszkodą w wielu sporach budowlanych. Pomimo bitew wielu profesjonalnych budowniczych uważa, że jest to dobry, jeśli nie idealny materiał budowlany. Jak jednak i cała reszta. Decydując się na budowę domu z bloczków z betonu komórkowego, musimy pamiętać, że materiał ma wiele przydatnych właściwości, stał się już dość powszechny.
Trochę historii
Od wieków ludzie używali naturalnego kamienia budowlanego - tufu - do budowy domów. Ceniony był za lekkość, łatwość obróbki i zdolność do dobrego zatrzymywania ciepła. Od XIX wieku naukowcy próbowali odtworzyć te cechy, eksperymentując z mieszankami betonowymi. Za ważne kamienie milowe na drodze do powstania nowoczesnego betonu komórkowego uważa się konsekwentną pracę kilku badaczy:
- Inżynier Hoffman (Czechy). W 1889 roku przeprowadził serię eksperymentów z zaprawą cementową, dodając do niej kwasy i sole. Podczas krzepnięcia uwolnione gazy utworzyły charakterystyczną porowatą strukturę.
- Amerykanie Owlsworth i Dyer . W 1914 roku jako pierwsi zastosowali sole glinu i cynku. Reakcja przebiegała z wydzielaniem wodoru, który utworzył jednorodną porowatą strukturę. Metoda położyła podwaliny pod przyszłe technologie.
- Architekt Erickson . W 1922 roku Szwed opatentował metodę produkcji betonu komórkowego z proszkiem aluminiowym, stając się ojcem chrzestnym nowoczesnego autoklawizowanego betonu komórkowego. Pierwszy gazobeton do budowy budynków przemysłowych i mieszkalnych zaczęto produkować w 1929 roku.
W ZSRR przemysłowa produkcja betonu komórkowego powstała również w latach 30. XX wieku. W 1937 r. w Rydze wyprodukowano pierwszy autoklawowany bloczek gazobeton; budynki zbudowane z tych bloków nadal stoją w mieście. W powojennych latach 50. gazobeton pomagał w odbudowie zniszczonej infrastruktury, zarówno w ZSRR, jak iw Europie. We współczesnej Rosji ponad 80 nowoczesnych zakładów produkcyjnych zaspokaja zapotrzebowanie na materiały.
Skład i technologia
Beton komórkowy jest przedstawicielem kategorii betonu komórkowego, materiałów budowlanych, różniących się właściwościami i cechami działania. Cechą jednoczącą jest porowata struktura, niska waga i niska gęstość. W produkcji betonu komórkowego stosuje się następujące komponenty:
- Ściągające . Cement portlandzki.
- Wypełniacz . Piasek kwarcowy.
- Gazogenerator . Proszek lub pasta aluminiowa.
- Woda do oczyszczania przemysłowego .
- Suplementy wzmacniające . Wapno, gips, odpady przemysłowe (żużel, popiół).
Produkcja betonu komórkowego rozpoczyna się od wymieszania składników i wylania mieszanki do form. W wyniku reakcji chemicznej powstaje wodór. Gaz zwiększa objętość mieszaniny (pęcznieje) i tworzy pory. Po zakończeniu reakcji mieszanina twardnieje, wyjmuje się ją z form i tnie zgodnie z normą. Dalsze przetwarzanie przebiega na dwa sposoby. W zależności od zastosowanej metody suszenia uzyskuje się jedną z dwóch odmian betonu komórkowego:
- Utwardzanie w autoklawie (syntezie). Bloki nabierają twardości (pary) w autoklawach (urządzeniach wytwarzających wysokie ciśnienie w środowisku nasyconym parą wodną).
- Utwardzanie bez autoklawu (hydratacja, powietrze). Bloki twardnieją pod ciśnieniem atmosferycznym w komorach suszarniczych.
Klasyfikacja
Zgodnie z normą betony komórkowe (w tym gazobeton) dzielą się na trzy typy w zależności od ich przeznaczenia użytkowego:
- Strukturalny . Gęstość waha się od 1000–1200 kg/m³.
- Izolacja konstrukcyjna i termiczna . Od 500 do 900 kg/m³. Marka D500 mówi, że w 1 m³ część objętości wypełnia 500 kg materiału stałego, pozostała objętość to powietrze wypełniające puste przestrzenie (komórki).
- Izolacja termiczna . Od 200 do 500 kg/m³.
Specyfikacje
Beton komórkowy jest przykładem optymalnego stosunku między głównymi właściwościami użytkowymi:
- Trwałość . Pomimo małej gęstości (ciężaru właściwego) wytrzymałość jest wystarczająca do zastosowania betonu komórkowego do budowy ścian nośnych.
- Lekkość . Lekkość betonu komórkowego wynika z porowatości, która może osiągnąć 85-90% objętości materiału.
- Niska przewodność cieplna . Dobra sprawność cieplna wynika również z porowatości materiału. Beton komórkowy charakteryzuje się najniższą przewodnością cieplną, 0,12 W/m°C (suchy).
Błędy rzemieślnicze
Po znalezieniu w Internecie wielu wskazówek dotyczących produkcji betonu komórkowego własnymi rękami i upewnieniu się, że są one całkiem wykonalne, wielu decyduje się na rozpoczęcie własnej produkcji. Jednocześnie rzemieślnicy domowi nie uważają za konieczne ścisłe przestrzeganie standardów technologicznych, ale zawsze znajdują tych, którzy chcą kupić produkt po cenach dumpingowych.
Zastosowanie wysokiej jakości surowców i urządzeń technologicznych w produkcji fabrycznej umożliwia uzyskanie wyrobów z betonu komórkowego o stabilnych właściwościach fizycznych i chemicznych:
- Dokładne wymiary i prawidłowy, z minimalnym małżeństwem kształt.
- Podane parametry fizyczne i mechaniczne .
- Jednolita gęstość materiału , co potwierdza wizualnie (równomierne rozmieszczenie wnęk powietrznych).
- Obojętność chemiczna materiału , co potwierdza kontrola laboratoryjna w całym cyklu produkcyjnym.
Warunki produkcji rzemieślniczej nie mogą zapewnić wykonalności i kontroli na poziomie nowoczesnego warsztatu. Ręcznie robione bloczki z betonu komórkowego wyróżniają się gołym okiem: komórki (wnęki) są nierównomiernie rozmieszczone, a geometria pozostawia wiele do życzenia. Czasami takie produkty wyczuwalnie pachną chemią (często wapnem). Zastosowanie bloków wykonanych w warunkach rzemieślniczych prawdopodobnie obniży koszty budowy, ale z pewnością stanie się źródłem poważnych problemów:
- Bloki o dowolnej gęstości i składzie mają zwiększoną kruchość i częściej zaczynają pękać w pierwszym roku eksploatacji domu.
- Bloków o nieidealnej geometrii nie można nakładać na specjalny klej; należy użyć zaprawy. Szwy o grubości od 1 do 2 cm staną się mostkami zimnymi, obniżając sprawność cieplną obudowy i przyczyniając się do przemarzania ścian.
- Bloki z resztkami nierozłożonego wapna będą miały trwały zapach chemiczny (i wpłyną na zdrowie mieszkańców). Nadmiar wapna może rozpocząć proces korozji metalu w ścianie.
Zalety i wady materiału
Dom wiejski z krzemianu gazowego ma te same mocne i słabe strony, co oryginalny materiał. Na podstawie struktury betonu komórkowego można wyróżnić wiele zalet:
- Taniość . Ze względu na niskie zużycie cementu w produkcji wyrobów.
- Szybkość budowy . Bloki mają znaczny rozmiar i ważą 3-5 razy mniej niż cegła o tej samej objętości. Pozwala to na zbudowanie 1 m² ściany w 20-25 minut, co jest nieosiągalne w przypadku murowania.
- Koszty budowy . Oszczędności uzyskuje się poprzez racjonalne wykorzystanie czasu pracy i materiałów budowlanych.
- Niska przewodność cieplna . Według tego wskaźnika beton komórkowy jest 2-3 razy lepszy niż cegła. Ściana z bloczków o grubości 37,5 cm zatrzymuje ciepło, podobnie jak mur z cegły o grubości 60 cm.
- Łatwość przetwarzania . Bloki są łatwo cięte dowolnym narzędziem ręcznym, piłowane, frezowane i strugane. Ta elastyczność umożliwia tworzenie złożonych projektów architektonicznych.
- Odporność ogniowa . Beton komórkowy charakteryzuje się wysokim stopniem odporności ogniowej i należy do grupy palności NG (niepalny). Po wystawieniu na działanie płomienia o temperaturze powyżej 100°C przez dwie godziny ściana z betonu komórkowego zaczyna tracić wytrzymałość i pękać do głębokości 3-4 cm (dość czasu, aby wyjść z domu i wezwać straż pożarną). W tym czasie drewniany dom spłonie doszczętnie.
- Przepuszczalność pary . Wysoki. Dzięki obecności połączonych ze sobą pustych przestrzeni materiał skutecznie reguluje wilgotność w pomieszczeniu (oddycha).
- Przyjazność dla środowiska . Stosowane w produkcji wapno i proszek aluminiowy są przekształcane w obojętne ciała stałe po reakcji gazowania. Dzięki temu materiał wykonany zgodnie ze wszystkimi wymogami technologii nie emituje do powietrza żadnych substancji lotnych.
To interesujące! Na różnych forach budowlanych często można znaleźć odniesienia do określonej tabeli współczynników przyjazności dla środowiska materiałów. Podano nawet niektóre liczby - np. dla keramzytu współczynnik ten wynosi 20, dla cegły - 10, gazobetonu - 2, a liderem i standardem jest drewno - ma tę wartość równą 1. W praktyce istnienie takich tabela nie jest potwierdzona w żadnym oficjalnym dokumencie, chociaż jeśli weźmiemy pod uwagę materiały dokładnie pod kątem uwalniania jakichkolwiek substancji do powietrza, to w takim podziale jest trochę prawdy.
Trwałość . W krajach skandynawskich, Niemczech i Francji jest wiele domów z gazobetonu, które powstały 40-50 lat temu i nadal nie noszą śladów zniszczenia. Taka odporność wynika z jakości prefabrykatu i montażu wykonanego zgodnie z technologią.
- Odporność na mróz . Beton komórkowy jest odporny na cykliczne zamrażanie.
Cechy bloczków z betonu komórkowego określają słabości konstrukcji:
- Wytrzymałość na zginanie . Beton komórkowy charakteryzuje się stosunkowo niskim współczynnikiem odkształcenia końcowego (0,5–2 mm/m). Odkształcenie fundamentu, które wykracza poza te granice, prowadzi do pojawienia się pęknięć w ścianie domu. Środkiem walki będzie budowa solidnego fundamentu z monolitycznym wzmocnieniem taśmowym lub siatkowym, taśmowaniem podłóg i wzmocnieniem muru. Nie zaleca się również budowania prywatnych domów powyżej 3 pięter.
- Łączniki . Gwoździe, kotwy i wkręty samogwintujące idealnie pasują do ściany z betonu komórkowego, ale tam pozostają obrzydliwe. Charakterystyczną wadę wszystkich betonów komórkowych niweluje zastosowanie specjalnych łączników do powierzchni porowatych (stal, nylon, rama). Należy również zwrócić uwagę na montaż okien i drzwi (w przypadku nieprawidłowego montażu mogą z czasem się poluzować).
- Adhezja (przyczepność do materiałów wykończeniowych). Jest niewielka, dlatego przed tynkowaniem ścianę należy przygotować (wykonać zbrojenie lub nałożyć warstwę podkładu).
- Skurcz . Skurcz nie autoklawowanego betonu komórkowego sięga 2 mm/m, autoklawowanego - do 1 mm/m.
Aby wzniesiony dom służył przez długi czas i bez problemów, należy wziąć pod uwagę cechy materiału:
- Higroskopijność . Porowata ściana jest w stanie pochłaniać i oddawać wilgoć (jak np. drewniana). Aby chronić elewację przed nadmierną wilgocią, ściany są wyłożone, najlepiej - wentylacją.
- Ogrzewanie . Dom z betonu komórkowego może znacznie obniżyć koszty ogrzewania, należy jednak pamiętać, że im wyższy gatunek betonu komórkowego, tym gorsze są jego właściwości termoizolacyjne. Efektywność energetyczną można poprawić przez proste tynkowanie.
- Usuń . Ponieważ gazobeton to dość duże klocki, wzrasta prawdopodobieństwo złej jakości instalacji, nawet biorąc pod uwagę doskonałą geometrię produktów. Na przykład, jeśli klej jest zbyt gęsty, to nie wypełnia całkowicie przestrzeni między bloczkami i przez pęknięcia. Jeśli istnieje taka możliwość, to po zakończeniu budowy zaleca się przeprowadzenie badania termowizyjnego domu, aby dowiedzieć się, czy istnieją połączenia i szwy, które wymagają naprawy.
Mity o technologii
Wielu spotkało się z niezbyt pochlebnymi opiniami na temat betonu komórkowego i wydajności domów, które miały nieszczęście zostać z niego zbudowane. Takie sądy i wnioski często mają niewiele wspólnego z rzeczywistością i wynikają z niezrozumienia cech materiału i technologii. Najczęściej można usłyszeć takie „eksperckie” opinie:
- Ściany z betonu komórkowego są podatne na pękanie . Pęknięcia mogą pojawić się nie tylko w ścianach z betonu komórkowego, ale także np. w murze. Po badaniu musimy przyznać, że w większości przypadków przyczyną wady wcale nie jest jakość betonu komórkowego. Najczęściej winowajcą jest fundament o niskiej jakości, którego konstrukcja nie uwzględniała cech gleby i lokalizacji wód gruntowych. Innym powodem mogą być błędy zbrojenia (zarówno ścian, jak i fundamentów). Jakość betonu komórkowego będzie odgrywać niefortunną rolę tylko wtedy, gdy zostanie użyty materiał garażowy.
- Budynki z betonu komórkowego wymagają niezbędnej izolacji . Jeżeli przy opracowywaniu projektu domu grubość konstrukcji ścian została ułożona zgodnie z normami SNiP 23-02-2003 (w sprawie ochrony termicznej budynków), dodatkowa izolacja nie jest wymagana. Ale ponieważ domy z betonu komórkowego zdecydowanie wymagają dekoracji elewacji, izolacja jest często montowana „w tym samym czasie”.
- Bloczki z betonu komórkowego do domu to bardzo delikatny materiał , który pęka po uderzeniu młotkiem. Tę samą cegłę można również rozłupać przy użyciu określonej siły. Według SNiP, do konstrukcji niskich (do trzech pięter) zalecane są bloczki z betonu komórkowego marki D500, które są wystarczająco mocne, a jednocześnie lekkie i ciepłe. Materiał D400 jest bardziej kruchy i ciepły, podczas gdy gatunek D600 jest przeciwnie, mocniejszy i zimniejszy. Domy budowane z uwzględnieniem cech technologicznych doskonale radzą sobie z pojawiającymi się obciążeniami, nawet na terenach aktywnych sejsmicznie.
- Beton komórkowy chłonie wilgoć jak gąbka , dlatego świeżo wybudowana elewacja wymaga szybkiego wykonania hydroizolacji. Jedną z głównych cech materiału jest jego przepuszczalność dla gazów i pary, która jednak nie odbiega zbytnio od właściwości drewna pod względem parametrów użytkowych. Podobnie jak drewno, gazobeton jest w stanie pochłaniać wilgoć, a następnie ją oddawać, regulując mikroklimat w pomieszczeniach. Oba materiały mają wilgotność odpowiadającą wilgotności otaczającego powietrza, a ponieważ beton nie rozpuszcza się w wodzie, nic nie zagraża blokom gazowym. W domkach całorocznych i odpowiednio wyposażonych okładzinach (nie uniemożliwiających cyrkulacji wilgoci) ściany zewnętrzne nie zamoczą się nadmiernie.
Przydatne wideo
Zalecenia dotyczące stosowania materiałów z betonu komórkowego
Opracowując projekt wiejskiego domu wykonanego z elementów z betonu komórkowego, opierają się na właściwościach materiału. Aby mieszkanie było wygodne i trwałe, brane są pod uwagę następujące punkty:
- Grubość ścianki . Ustawione przez konstruktywną konieczność. Optymalna grubość ścian nośnych w warunkach klimatycznych centralnej Rosji waha się od 300-400 mm, przegrody wewnętrzne - 100-150 mm.
- Odpowiedni podkład . W przypadku ścian wykonanych z betonu komórkowego ważny jest niezawodny i stabilny fundament. Zwykle zaleca się monolityczną podstawę płyty; warto stosować na różnych glebach.
Przydatne wideo
Subtelności projektowe
Beton komórkowy to materiał, który daje najszersze możliwości rozwiązań architektonicznych, wystarczy tylko przypomnieć słynny Tańczący Dom w Pradze. Na projekt wiejskiego domku z betonu komórkowego nakładane są następujące wymagania:
- Oryginalność . Szczegóły stylu architektonicznego są w stanie oddać gust właścicieli i podkreślić ich indywidualność. Ekskluzywny wygląd często uzyskuje się poprzez połączenie stylu nowoczesnego i tradycyjnego.
- Praktyczność (funkcjonalność). Obecnie projektowane są domy z gazobetonu o przemyślanym układzie iz wszelkimi dodatkami - garażem, tarasem (również na ostatniej kondygnacji), poddaszem, przeszklonym wykuszem czy balkonem.
- Komfort . Pojęcie komfortu może być różne, a wnętrze domu z bloczków z betonu komórkowego można urządzić w dowolnym stylu, od tradycyjnego klasycznego po ascetyczno-minimalistyczny. Często wybór klienta to przytulny styl wiejski, malownicza Prowansja lub energiczny loft.
Projekty i ceny domów z betonu komórkowego pod klucz
Jeśli zdecydujesz się zbudować dom z betonu komórkowego, jego cena i tak będzie bardziej budżetowa niż podobny domek z cegły. Na koszt wpłynie wiele zmiennych:
- Typ projektu . Możesz kupić popularny standardowy projekt (z gotową dokumentacją) lub zamówić indywidualne opracowanie uwzględniające osobiste preferencje.
- Marki materiałów budowlanych . Cena zależy od producenta (krajowego lub zagranicznego) oraz wielkości zakupów.
- Złożoność rozwiązania architektonicznego . Decyduje o tym powierzchnia i liczba kondygnacji projektu, a także rodzaj fundamentu i dachu.
- Ulga terenu . Jeśli na terenie znajduje się nachylenie, projekt będzie musiał zostać sfinalizowany.
Przydatne wideo
Przydatne wideo
Wybierając firmę budowlaną, należy skoncentrować się na czasie jej istnienia, liczbie i jakości zrealizowanych projektów oraz opiniach realnych klientów. Firmy z dużym doświadczeniem posiadają własne biuro projektowe, stałych dostawców oraz profesjonalne zespoły robocze o różnym profilu. Firmy budowlane, które dbają o swoją reputację, działają według ustalonego schematu, preferują utrzymanie optymalnych cen i często mają system rabatów na materiały.
Ceny za budowę domów wiejskich z bloków gazowych w regionie moskiewskim są następujące:
- Powierzchnia do 100 m² : średnio 2,25 - 3,700 mln rubli.
- Od 100 do 200 m² : 4,150 - 5,200 milionów rubli.
- Od 200 do 300 m² : 5,560 - 8,670 milionów rubli.
Wniosek
Myśląc o budowie wiejskiego domu z bloczków z betonu komórkowego, musisz mieć pewność, że mieszkanie zachwyci Cię komfortem przez wiele dziesięcioleci. Takie zaufanie dadzą wysokiej jakości surowce i rzetelna firma budowlana, której specjaliści znają i ściśle przestrzegają technologii budowlanych.
