Płyta wiórowa to uniwersalny materiał, który warto lepiej poznać.
Płyta wiórowa to płyta wykonana z wiórów drzewnych, aktywnie wykorzystywana przez budowniczych i producentów mebli. Materiał jest prawie niezastąpiony, biorąc pod uwagę jego niski koszt, pozytywne cechy i różnorodność gatunków. Ma jednak poważne wady, o których należy pamiętać, planując wykorzystanie go w takim czy innym celu. Poniższe informacje na temat właściwości płyt wiórowych, ich klasyfikacji według określonych cech i obszarów zastosowań pomogą Ci w poruszaniu się w tym problemie.
Opis materiału
Kwestia wykorzystania odpadów z obróbki drewna pojawiła się bardzo dawno temu. Ponad sto lat temu ilość takich odpadów sięgała 60% całkowitej masy tarcicy, dziś spadła do 10%. Udało się to osiągnąć dzięki ich przetworzeniu na materiały kompozytowe, które można wykorzystać w budownictwie i nie tylko.
Jednym z tych materiałów jest płyta wiórowa, dekodowanie tego skrótu to płyta wiórowa. Jak sama nazwa wskazuje, wytwarzany jest z wiórów powstałych w procesie obróbki drewna, a także z posiekanego drewna, gałęzi i płyt nie przeznaczonych do celów komercyjnych. Między sobą cząstki są połączone żywicami syntetycznymi, głównie fenolowo-formaldehydowymi.
Jak powstaje płyta wiórowa
W pierwszym etapie produkcji surowce trafiają na specjalne szlifierki, w wyniku których należy uzyskać wióry o określonej wielkości:
- długość nie większa niż 40 mm;
- szerokość nie większa niż 10 mm;
- grubość do 0,5 mm.
Jeśli jako surowce stosuje się drewno okrągłe i duże kawałki drewna, to najpierw są one cięte na krótkie kawałki, oczyszczane z kory, a następnie moczone. Następnie są rozdzielane na włókna, które trafiają do kruszarki.
Jeśli spojrzysz na płyty wiórowe w przekroju, zobaczysz, że ich wewnętrzna warstwa składa się z dużych wiórów, a zewnętrzna z mniejszych. Dlatego po wstępnym kruszeniu część wiórów jest kierowana do ponownego zmielenia na drobną frakcję, niezbędną dla warstw zewnętrznych.
Gotowy surowiec jest suszony i sortowany przez przesiewanie. Duże części pozostałe na sicie wracają do kruszarki.
Przygotowane wióry trafiają do komory, do której wraz z nią natryskiwane są żywice wiążące. Przy silnym przepływie powietrza cząsteczki drewna unoszą się w powietrze i mieszają z kroplami żywicy, pokrywając się nią ze wszystkich stron. Następnie masa żywiczna za pomocą dozownika jest wypuszczana warstwami na przenośnik taśmowy, każda warstwa (wewnętrzna i zewnętrzna) ma określoną grubość.
Bezpośrednio na taśmie, solidny dywan wiórowy jest cięty na płyty, które są wstępnie zagęszczane wibroprasą w celu nadania wytrzymałości, podgrzewane i wysyłane do prasy hydraulicznej. Tam są przetwarzane przez ciśnienie i wysoką temperaturę, dochodzącą do 180 stopni. Po podgrzaniu żywice wiążące twardnieją, nadając prasowanemu materiałowi wysoką wytrzymałość.
Gorące blachy wychodzące z prasy hydraulicznej są przedmuchiwane zimnym powietrzem i schładzane naturalnie przez kilka dni, po czym są mielone i cięte na blachy o standardowych wymiarach.
W efekcie uzyskuje się zwykłe płyty budowlane, które po oznakowaniu i zapakowaniu trafiają do sprzedaży. Jeżeli producent produkuje laminowane płyty wiórowe dla przemysłu meblarskiego, to w procesie produkcyjnym włączany jest kolejny etap - laminowanie folią na bazie polimerów termoutwardzalnych.
W zależności od przeznaczenia materiału, produkcję można uzupełnić o inne cykle – dodatkowe szlifowanie, okleinowanie, okleinowanie, wycinanie rowków.
Na przykład! Istnieje inny sposób produkcji płyty wiórowej - ekstruzja, w której zamiast pras stosuje się ekstrudery, wyciskające przygotowane wióry żywiczne przez głowice szczelinowe. Płyty ekstrudowane są znacznie mniej gęste i trwałe w porównaniu z prasowanymi, co tłumaczy luźna struktura i prostopadłe położenie wiórów w stosunku do płaszczyzny arkusza.
Rodzaje płyt
Ponieważ podstawą materiału są odpady drzewne, nie różni się on specjalną odpornością na wilgoć. Ale zastąpienie konwencjonalnych żywic związkami mocznikowo-melaminy i wprowadzenie hydrofobowych dodatków polimerowych do składu surowców umożliwia zwiększenie odporności płyt wiórowych na wilgoć i produkcję odpornych na wilgoć rodzajów płyt wiórowych.
Notatka! Odporność na wilgoć nie oznacza, że materiał nie pęcznieje pod wpływem bezpośredniej wody. Tylko lepiej znosi wahania wilgotności powietrza, zachowując przy tym stabilność kształtu i wielkości.
Wodoodporne często tworzą płyty pióro-wpust przeznaczone do okładzin ściennych i sufitowych, szorstkich urządzeń podłogowych. Na końcach posiadają kolce i rowki, które pozwalają na montaż niemal monolitycznej powłoki poprzez ciasne łączenie elementów ze sobą.
Oprócz płyt litych produkowane są również płyty do wytłaczania perforowane z otworami przelotowymi w postaci rur. Nazywane są rurowymi. Nie można ich znaleźć w sprzedaży, ponieważ trafiają do produkcji drzwi, pełniąc funkcję wewnętrznego wypełniacza. Ten materiał ma następujące specjalne właściwości:
- niska waga - jest o 50-60% lżejsza od konwencjonalnych płyt o tej samej grubości;
- wysoka izolacyjność akustyczna;
- zwiększona izolacja termiczna;
- stabilność wymiarowa.
Te cechy są po prostu niezbędne do produkcji niedrogich, ale wysokiej jakości drzwi.
Płyty fornirowane i laminowana płyta wiórowa wyróżniają się: co można łatwo zrozumieć, patrząc na meble skrzyniowe w domu. Zewnętrznie wygląda jak drewno, ale w rzeczywistości jest wykonany z płyty wiórowej z dekoracyjną powłoką.
Takim zasięgiem może być:
- okleina z różnych gatunków drewna;
- lakier;
- folia melaminowa lub folia termoutwardzalna.
Ostatni rodzaj materiału to płyta wiórowa, dekodowanie - płyta wiórowa laminowana. Folia to papier z nadrukowanym wzorem lub wzorem drewna, impregnowany żywicami. Nakładany jest na blachę poprzez prasowanie na gorąco, podczas którego żywice topią się, wnikają w strukturę blachy i mocno łączą okładzinę z podłożem. Taka powłoka nadaje materiałowi właściwości dekoracyjne, a także zwiększa jego odporność na zużycie, odporność na wilgoć oraz twardość powierzchni.
Prasa do klejenia folii może nadać powierzchnie i pewną fakturę imitującą strukturę różnych materiałów, znacznie zwiększając efekt dekoracyjny i atrakcyjność wizualną mebli i desek wykończeniowych.
Przydatne wideo
Wymiary
Głównym dokumentem regulującym wymiary płyt wiórowych i płyt wiórowych jest GOST 10632-2014, zgodnie z którym krajowi producenci produkują płyty o długości 2440 mm i szerokości 1830 i 1220 mm. Innym popularnym standardem jest 2750 mm x 1830 mm. Grubość materiału od 10 mm do 25 mm.
Uwaga! Płyty produkcji zagranicznej o wymiarach 2800 mm x 2070 mm dostarczane są również na rynek rosyjski.
Panele laminowane mogą być licowane jednostronnie lub dwustronnie, przy czym końce pozostają otwarte. W razie potrzeby można je przykleić taśmą krawędziową. W hipermarketach budowlanych sprzedawane są również gotowe panele krawędziowe o niestandardowych rozmiarach, przeznaczone do samodzielnej produkcji półek, blatów, szafek i innych mebli.
Klasyfikacja
Ponieważ nasz kraj produkuje głównie deski prasowane, porozmawiamy o ich klasyfikacji.
- Klasa emisji.
Ten parametr odzwierciedla stopień przyjazności dla środowiska materiału, jego zdolność do uwalniania wolnych oparów formaldehydu do powietrza. Istnieją klasy E0.5, E1, E2. Ten ostatni nie jest dopuszczony do użytku w pomieszczeniach, ponieważ zawartość w nim szkodliwych substancji przekracza dopuszczalną normę.
- Wytrzymałość.
Odzwierciedla on odporność na odkształcenia i wypaczenia, w zależności od gęstości, która dla tego materiału waha się od 550 do 750 kg/m3. Pod względem wytrzymałości (P) płyty dzielą się na dwie grupy. P1 wskazuje, że takie arkusze mogą być stosowane jako pomocnicze materiały budowlane, a P2 w oznaczeniu płyt wiórowych wskazuje, że są to trwałe płyty do ścianek działowych i innych konstrukcji wewnętrznych, a także do produkcji mebli.
- Jakość powierzchni.
Parametr określający klasę materiału. Grade 1 przypisuje się płytom bez widocznych defektów, Grade 2 pozwala na pewne uszkodzenia powierzchni. Płyty wiórowe z poważnymi defektami nie będą klasyfikowane.
- Rodzaj powierzchni - polerowana i niepolerowana.
Zalety i wady
Każdy materiał ma zalety i wady. Porównując płytę wiórową z drzewem i innymi jego pochodnymi można lepiej docenić i zrozumieć jej właściwości.
Przyjazność dla środowiska płyt wiórowych jest nieporównywalna z drewnem naturalnym i klejonym, sklejką i MDF, ponieważ zawierają toksyczne spoiwa, które emitują szkodliwy dla zdrowia formaldehyd. Jednak tylko arkusze o klasie emisji E2 są niebezpieczne, dlatego nie wolno ich używać w pomieszczeniach. Klasa E1 zawiera niewielką ilość formaldehydu dozwoloną przez normy sanitarne. A płyta wiórowa klasy E0,5 praktycznie nie emituje wolnego formaldehydu, co pozwala na stosowanie jej nawet w pokojach dziecięcych.
Wytrzymałość paneli na zginanie jest również mniejsza niż drewna, gorzej trzymają łączniki, ale sam materiał nie pęka i nie wysycha z czasem.
Notatka! Podczas wkręcania wkrętów samogwintujących do końca maksymalne obciążenie jest prawie o połowę mniejsze.
Podobnie jak drewno, płyta wiórowa boi się wody i wysokiej wilgotności, dlatego przeznaczona jest do użytku wyłącznie w suchych warunkach. Nie przyciąga jednak owadów i nie sprzyja rozprzestrzenianiu się grzybów, nawet w wilgotnym środowisku.
W zależności od stopnia zagrożenia pożarowego materiał na równi z drewnem lub sklejką ma wysoki stopień palności, ale wolniej się zapala i gorzej pali.
Przewodność cieplna materiału ze względu na wysoką zawartość w nim żywic jest znacznie wyższa niż drewna. Może być stosowany jako izolator ciepła tylko wtedy, gdy pod nim powstanie szczelina powietrzna.
Ale pod względem kosztów, łatwości obróbki i możliwości tworzenia monolitycznych paneli bez przerw i pokryć o dużej powierzchni przewyższa drewno dowolnego gatunku.
Przydatne wideo
Aplikacje
Płyta wiórowa i płyta wiórowa - jaki to materiał, dowiedzieliśmy się. A teraz staje się jasne, dlaczego jest to tak interesujące dla budowniczych i producentów mebli. To właśnie w tych obszarach produkcji jest najczęściej używany.
W pracach remontowo-budowlanych stosuje się głównie płyty nielaminowane klasy E2, z wyjątkiem drobnego wykończenia wewnątrz lokalu. Są niezastąpione tam, gdzie potrzebne są duże części o dużej powierzchni. Na przykład:
- podczas budowy przegród;
- w obliczu ramek;
- podczas wyrównywania ścian;
- na urządzeniu ciągłych podstaw do wykładzin podłogowych;
- do produkcji szalunków.
Głównym warunkiem zastosowania materiału jest wykluczenie jego kontaktu z wilgocią. Dlatego zewnętrzna okładzina fasad lub konstrukcji ramowych jest dozwolona tylko wtedy, gdy tworzone są wentylowane fasady na zawiasach.
Podczas układania na podłodze wymagana jest wysokiej jakości hydroizolacja od dołu, a elementy szalunkowe wykonane z płyty wiórowej chronią przed wodą nieprzepuszczalną dla niej folią.
Z laminowanej płyty wiórowej i płyt z innymi wykończeniami dekoracyjnymi, paneli do okładzin ściennych i sufitowych, powstają rowkowane płyty podłogowe. Te ostatnie pozwalają szybko wyrównać powierzchnię, jednocześnie nadając jej estetyczny wygląd, eliminując etap tworzenia powłoki wykończeniowej.
Przydatne wideo
Produkcja mebli
W tej dziedzinie bardzo poszukiwane są panele laminowane. Wszyscy doskonale wiedzą, czym jest płyta wiórowa w meblach. Są to wszystkie widoczne części mebli tapicerowanych i skrzyniowych: ścianki, półki, blaty, ramy łóżek, a także fronty szafek niedrogiego segmentu. Części ukryte i pod tapicerowane mogą być wykonane z desek bez powłoki dekoracyjnej.
Pod względem produkcyjności w produkcji mebli ten materiał kompozytowy pod wieloma względami przewyższa drewno, zwłaszcza jeśli chodzi o tworzenie konstrukcji wielkogabarytowych. Nie jest potrzebne:
- plan;
- mielić;
- farba;
- łączenie lub sklejanie kilku elementów w celu uzyskania szerokich detali.
Aby wykonać meble z płyty wiórowej, wystarczy wyciąć i wyciąć detale, zaznaczyć i wywiercić otwory na łączniki oraz z ich pomocą zmontować produkt i zamontować akcesoria. Ale ten materiał zmusza nas do włączenia do technologii dodatkowego etapu, którego nie ma w produkcji mebli drewnianych. Mówimy o dokończeniu końcówek. Może to stać się problemem przy samodzielnej produkcji, podczas gdy w produkcji krawędź jest klejona specjalnym sprzętem.
Przydatne wideo
Przystępna cena to nie jedyny plus takich produktów. W przeciwieństwie do drewna zachowują stabilne wymiary przy zmianie wilgotności powietrza, nie wypaczają się ani nie pękają przy wahaniach temperatury.
W ostatnich latach płyta wiórowa laminowana w przemyśle meblarskim zaczęła wypierać materiał bardziej przyjazny dla środowiska - płyty MDF (drobna frakcja zrębków). Wykonany jest z drobnych trocin bez użycia toksycznych żywic. Zostały one zastąpione naturalnymi substancjami – parafiną i ligniną, czyli naturalnym polimerem występującym w drewnie.
MDF jest mocniejszy i bardziej plastyczny niż płyty wiórowe, nadaje się do frezowania i innej drobnej obróbki, ale kosztuje znacznie więcej.
Wniosek
Jeśli uważnie przeczytasz artykuł, możesz sobie wyobrazić, jak powstaje płyta wiórowa, jakie ma właściwości, gdzie jest używana, czym jest płyta wiórowa laminowana i płyta MDF w meblach. Rozszyfrowanie tych skrótów wskazuje, że obejmują one odpady z obróbki drewna. Ale te materiały wypadają korzystnie w porównaniu z naturalnym drewnem pod względem stabilności wymiarowej, możliwości tworzenia dużych części bez łączeń i szwów oraz niższej ceny. To pozwala „wybaczyć” im pewne niedociągnięcia. Co więcej, posiadając niezbędną wiedzę, będziesz mógł wybrać płyty o takich cechach, które będą odpowiadać celowi użytkowania.
