W jakiej temperaturze można tynkować ściany zewnętrzne i wewnętrzne w domu bez ogrzewania
Zaleca się wykonywanie prac pociągowych przy dobrej pogodzie i dodatnich temperaturach. Wraz ze spadkiem stopnia proces suszenia, wiązania i nakładania zmienia się diametralnie. Latem nie zawsze można dokończyć naprawy, dlatego trzeba dostosować się do chłodnych warunków.
Optymalna temperatura
Prace tynkarskie w pomieszczeniach bez ogrzewania, a zimą na zewnątrz prowadzone są w odpowiednim mikroklimacie. Weź pod uwagę nie tylko optymalny stopień, ale także poziom wilgotności. Parametry wpływają na łatwość aplikacji i szybkość schnięcia.
Początkujący często stają przed pytaniem, w jakiej temperaturze można tynkować elewację domu. Jeśli powietrze na zewnątrz w ciągu dnia nagrzewa się do +8 C, warto popracować ze zwykłymi rozwiązaniami. Wymóg jest szczególnie ważny dla technologii maszynowej do nakładania kompozycji. W dniu zabiegu powinna być dobra, spokojna pogoda (bez opadów).
Jeśli temperatura na zewnątrz spada, do tynku dodawane są dodatki chemiczne. Składniki mrozoodporne nie pozwalają wodzie w roztworze twardnieć i przyspieszać wiązania. Ściana przed zabiegiem jest oczyszczona z lodu, rozgrzana. Maksymalna wilgotność obiektu - nie więcej niż 8%, otoczenia - do 60%. Aby poprawić przyczepność, na powierzchni wykonuje się nacięcia i zagruntowuje.
Wiedząc, w jakiej temperaturze można tynkować ściany w domu, profesjonaliści mogą pracować w pomieszczeniu bez ogrzewania. Stopień w najzimniejszym punkcie (0,5 m od posadzki) podczas aplikacji nie powinien spaść poniżej +8 C. W kolejnych dniach przy suszeniu mikroklimat utrzymywany jest w granicach +5 C.
Jeśli stopień w pomieszczeniu jest poniżej normy, do tynku wprowadza się dodatki mrozoodporne. W małym pomieszczeniu optymalne parametry można uzyskać poprzez ogrzewanie. W tym celu użyj suszarki do włosów w budynku lub podgrzej ją piecem na brzuch. Przegrody są gotowe do zabiegu po rozgrzaniu do 50% grubości ścianki. Ciepło pod sufitem nie powinno wzrosnąć powyżej +30 C, w przeciwnym razie rozwiązanie szybko pęknie.
Decydując się na to, w jakiej temperaturze można tynkować, warto pamiętać o wilgotności. Parametr powietrza w zamkniętym pomieszczeniu nie powinien być wyższy niż 70%, ściany - nie więcej niż 8%. Każdego dnia pomieszczenie musi być wentylowane, zmniejszając poziom do granic możliwości.
Przydatne wideo
Co się stanie, jeśli nie będziesz przestrzegać zasad
Jeśli elewacja na ulicy jest otynkowana na mrozie, roztwór zamarza i nie wysycha. Wraz ze wzrostem temperatury wykończenie złuszcza się, złuszcza się w dużych kawałkach. Wprowadzone dodatki zachowują plastyczność kompozycji do końca krzepnięcia.
Wiedząc, w jakiej temperaturze można tynkować na ulicy, nie należy dopuszczać do krótkotrwałego naruszenia. Bez dodatków chemicznych ściana może „unosić się”. Powierzchnia jest zdeformowana, ślizga się pod własnym ciężarem.
Jeśli przegroda jest zbyt zimna i mokra, szpachla straci przyczepność. Zaschnięty materiał pofaluje się lub pojawia się na nim sieć głębokich pęknięć. Powolne suszenie powoduje powstawanie mokrych plam lub kolonii pleśni na traktowanej powierzchni.
Rodzaje tynków
Ściany wewnętrzne i elewacyjne są tynkowane w celu ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi i wpływami atmosferycznymi. Pod gęstą warstwą łatwo ukryć wszelkie defekty. Powierzchnie po obróbce wyglądają idealnie gładko, pięknie i kompletnie.
Decydując, czy można tynkować zimą, musisz wybrać odpowiednią kompozycję. Profesjonaliści na ulicy wolą pracować z zaprawami cementowo-piaskowymi. Masa posiada niedrogie składniki, które wykonawca miesza przed aplikacją. Beton schnie długo w warunkach dużej wilgotności.
Jeśli zamiast części cementu zostanie pobrane wapno, kit stanie się plastyczny. Kompozycja jest łatwa w aplikacji, dlatego często używają jej początkujący mistrzowie. Ze względu na ubytek spoiwa roztwór traci swoją wytrzymałość.
Wszystkie rodzaje szpachli gipsowych stosuje się tylko w pomieszczeniach. Porowaty alabaster szybko wchłania wilgoć, dzięki czemu po zamoczeniu łatwo odsuwa się od ścian. Wahania temperatury negatywnie wpływają na wydajność masy.
Żywice polimerowe występują w składzie szpachli akrylowych i silikonowych. Materiał budowlany posiada doskonałą przyczepność, dzięki czemu przylega do wszelkich przegród. Rozwiązanie posiada podwyższoną odporność na wilgoć, nadaje się do stosowania w chłodniach i na zewnątrz w temperaturze 0 C. Wadą jest zawyżony koszt.
Do prac elewacyjnych zimą najlepiej wybrać tynki silikatowe. Drogi materiał budowlany oparty na szkle potasowym (żywicy) szybko twardnieje i nie jest wybredny jeśli chodzi o warunki temperaturowe i wilgotnościowe otoczenia. Wady to wysoka cena rozwiązania.
Dodatki mrozoodporne
Aby nie martwić się, w jakiej temperaturze można tynkować ściany, stosuje się dodatki. Dodatki to zarówno produkcja domowa, jak i przemysłowa. Każdy komponent ma zalety i wady, o których powinieneś wiedzieć.
Gotowe preparaty
Dodatki na bazie syntetycznych składników oferowane są w sklepach ze sprzętem. Nowoczesne narzędzia nadają się do tynkowania w chłodne dni (do -50 C). Trwałe, wodoodporne substancje zwiększają plastyczność roztworów, przyspieszają schnięcie.
Przy zastosowaniu na ścianach i elewacjach nie pojawiają się wykwity, co jest typowe dla gatunków domowych. Brak dodatków - duża waga. Masa składnika jest 1,5 razy większa niż w przypadku konwencjonalnych dodatków.
Producenci dodają do szpachli składniki odporne na mróz. Rozwiązania nadają się do prac elewacyjnych i wewnętrznych w niskich temperaturach (do -30 C). W celu ochrony przed pękaniem wprowadza się włókna wzmacniające. Środki są używane do ścian działowych z cegły, betonu i kamienia.
Zgodnie z metodą aplikacji masy nie różnią się od konwencjonalnych typów. Materiał budowlany można rozpoznać po łacińskiej literze „F”, po lewej stronie której znajduje się liczba cykli zamrażania i rozmrażania. Znane marki mają wskaźnik od 50 do 100 jednostek. Jedyną wadą jest cena, która jest o rząd wielkości wyższa od standardowych tynków.
Woda chlorowa
Jeśli do roztworu zostanie dodana woda chlorowa, szpachlówkę można nakładać w mrozy (do -25 C). Dodatek przygotowywany jest w 4 etapach:
- Ciepło. Woda jest podgrzewana do +35 C.
- Połączenie składników. Wybielacz w stosunku 1,5 do 10 dodaje się do ciepłego płynu.
- Mieszanie. Składniki są dokładnie wymieszane, aż będą gładkie.
- Napar. Roztwór pozostawia się pod przykryciem na 1,5 godziny w temperaturze pokojowej.
Wody nie należy spuszczać przed upływem wyznaczonego czasu, w przeciwnym razie reakcja chemiczna w tynku będzie kontynuowana. Jeśli technologia zostanie naruszona, po wyschnięciu powierzchnia pomieszczenia lub elewacji pęknie.
Woda chlorowa jest odprowadzana, dodawana do masy cementowej. Składniki są toksyczne, dlatego działają z kitem w odzieży ochronnej, goglach i respiratorze. Kompozycja dobrze przylega do ścian betonowych, drewnianych i ceglanych. Jedynym wymogiem jest nie nakładanie zbyt grubej warstwy.
Potaż
Węglan potasu służy do ochrony antykorozyjnej konstrukcji zbrojonych. Dodatkowo substancja nadaje roztworowi odporność na ekstremalne temperatury i wysoką wilgotność. Potaż dodaje się do wszystkich rodzajów tynków cementowych.
Ilość dodatku określa się na podstawie średniego stopnia dziennego. Przy parametrach do -5 C wystarczy 1% węglanu potasu. Jeśli spadnie do -15 C, weź 1,5% proszku. W mrozy (do -20 C) wystarczy 2%. Algorytm przygotowania roztworu:
- Mieszanie. Połącz suche składniki tynku.
- Rozpuszczenie. Potaż rozcieńcza się w ciepłej cieczy (nie niższej niż +5 C).
- Połączenie. Wlej składniki, przygotuj roztwór.
Szpachlówka na bazie węglanu potasu szybko schnie. Wykonawca musi poradzić sobie w ciągu godziny, szczątki trzeba będzie wyrzucić. Aby zminimalizować tę wadę, profesjonaliści zalecają przygotowanie masy w małych porcjach. Substancja jest toksyczna, dlatego podczas pracy wymagana jest amunicja ochronna.
Woda amoniakalna
Hydrat amoniaku pomaga w pracy z roztworem na zewnątrz. Składnik wytrzymuje silne mrozy do -30 C, choć w tak chłodne dni rzadko szpachlą. Woda amoniakalna jest produktem ubocznym koksowania węgla, więc substancji tej nie można uzyskać w domu.
Dodatek 6% dodawany jest do wszystkich rodzajów tynków cementowych. Produkt sprzedawany jest w postaci skoncentrowanej, za co płacą po rozcieńczeniu:
- piętnaście%. Rozcieńczony wodą w proporcjach 1,5:1.
- 25%. Ciecz miesza się z wodzianem amoniaku w stosunku 3 do 1.
Temperatura powstałego roztworu nie powinna być wyższa niż +5 C, w przeciwnym razie substancja czynna zacznie parować z masy. Za idealne uważa się ciepło w granicach + 2-3 C. Kompozycję nakłada się na elewacje warstwą o średniej grubości. Ze względu na opary najlepiej używać wody amoniakalnej na zewnątrz. Dobra wentylacja jest niezbędna podczas pracy w pomieszczeniach. Substancji nie wolno dodawać do szpachli alabastrowych.
Ścianka przygotowawcza
Wiedząc, do jakiej temperatury możesz tynkować zimą, możesz przystąpić do zabiegu. W zimnych porach roku ważne jest przygotowanie podłoża przed nałożeniem zaprawy. Fasada i ściany są oczyszczone z warstwy lodu i śniegu. Profesjonaliści zalecają stosowanie metody mechanicznej. Jeśli wylejesz wrzącą wodę na przegrody, to po schłodzeniu wilgoć stwardnieje w twardą skorupę.
Z powierzchni usuwane są pozostałości starego roztworu, tłuste plamy i wykwity. Pęknięcia, szwy pokryte masą szpachlową. Aby zwiększyć przyczepność na elewacjach, konieczne jest zastosowanie nacięć. Przegrody są zagruntowane, po czym rozpoczynają pracę.
Nie można tynkować skarp w otworach, narożników w budynkach przy ujemnych temperaturach. Te miejsca są najbardziej dotknięte przez zimno. Procedury z obszarami problemowymi zaleca się wykonać wcześniej lub pozostawić do wiosennego ocieplenia. Przed rozpoczęciem pracy należy wstawić otwory okienne i drzwiowe, a pomieszczenie jest izolowane.
Ogrzewanie i suszenie
Ogrzewanie służy do utrzymania korzystnego mikroklimatu w pomieszczeniu. Ważne jest, aby ogrzać pomieszczenie do +8 C. Jeśli w domu nie ma centralnego ogrzewania, stosuje się dostępny sprzęt. Zarówno mobilna kuchenka na brzuch, jak i grzejniki elektryczne dobrze się spisują. Opalarki nadają się do dużych pomieszczeń.
Szpachlówka alabastrowa na ścianach suszy się stopniowo w temperaturze +25 C. Pomieszczenie jest przeciwwskazane jako przeciąg, a także stojące, stęchłe powietrze. Dodatnia temperatura jest połączona z okresową wentylacją. Na noc zostaw małą szczelinę w oknie.
Zaprawy cementowe schną w ciągu 2 tygodni. Tynk nie wymaga wentylacji. Jedynym wymaganiem jest wysoki poziom wilgotności (60%). Stopień w pomieszczeniu nie powinien wzrosnąć powyżej +30 C, w przeciwnym razie przegrody pękną. W obszarze nad sufitem unosi się gorący tlen.
Przydatne wideo
Wniosek
Tynk można nakładać na ściany i elewacje zimą. Jeśli w nieogrzewanym pomieszczeniu jest +8 C, wystarczą zwykłe kompozycje do prac wewnętrznych. Podczas pracy w chłodne dni do rozwiązania trzeba będzie dodać specjalne dodatki, co zwiększy budżet budowy.
