Płytka na DSP: funkcje instalacji
Płyta cementowo-drzazgowa to nowy materiał kompozytowy stosowany w pracach budowlanych. Surowce mają wysoką wydajność, a idealna równość ułatwia klejenie tapet i innych wykończeń. Jedyna trudność może pojawić się podczas układania płytek. W recenzji przeanalizujemy szczegółowo, jak układać płytki na DSP.
Specyfikacje
Płyty cementowo-drzazgowe składają się z pokruszonych odpadów drzewnych, połączonych zaprawą betonową z dodatkami. Masa uformowana jest w postaci trójwarstwowego arkusza, składającego się z dużego wypełniacza wewnętrznego i małego zewnętrznego. Materiał kompozytowy łączy w sobie najlepsze cechy wszystkich składników.
Zalety materialne
Płyty wiórowo-cementowe to praktyczna opcja, która pozwala zaoszczędzić koszty fizyczne i czasowe podczas remontów lub budowy. Materiał budowlany ma idealnie płaską powierzchnię, dzięki czemu nie ma potrzeby wyrównywania ścian i podłóg przed okładziną. Surowce mają przejrzystą instalację, dostępną nawet dla początkujących.
Płyta cementowo-drzazgowa łączy najlepsze właściwości różnych materiałów budowlanych i izolacyjnych. Do zalet CSP należą:
- odporność na wilgoć;
- właściwości termoizolacyjne;
- odporność na ogień;
- mrozoodporność.
Płyty wiórowo-cementowe mają porowatą strukturę. Aby zapobiec pojawianiu się mikroorganizmów w środku, do roztworu wiążącego surowców dodaje się wodorotlenek wapnia. Substancja stwarza niekorzystne warunki do rozwoju grzybów i pleśni, dzięki czemu może być stosowana do drewna.
Materiał budowlany i wykończeniowy jest bezpieczny dla człowieka. Wewnątrz procesora DSP nie ma toksycznych składników, które mogłyby zaszkodzić ludziom w wysokich temperaturach i wilgotności. Skład surowców to 30% naturalnych zrębków drzewnych o różnych średnicach i 65% cementu portlandzkiego. Resztę objętości zajmuje skrystalizowana woda i specjalne dodatki.
W zależności od obszaru zastosowania materiał produkowany jest w różnych parametrach grubości. Do wykończenia sufitu stosuje się cienkie typy - 8 mm. W przypadku ścian i elewacji wentylowanych brane są surowce o charakterystyce 10 mm. Aby wyrównać podłoże po całkowitym wylaniu jastrychu, odpowiednie są modele 12-16 mm. W przypadku podłóg na kłodach, w celu wzmocnienia przegród pod płytki na sufitach DSP i międzypodłogowych odpowiednie są 20-24 mm. W przypadku najtrwalszych konstrukcji produkty są instalowane na 36 mm.
Płyty wiórowe cementowe są łatwe do cięcia. Charakterystyki gęstości przypominają drewno. Do dzielenia cienkich blach użyj piły do drewna, do grubych blach użyj piły elektrycznej lub szlifierki. Podczas pracy ze sprzętem elektrycznym sprzęt jest ustawiony na dużą prędkość.
Przydatne wideo
Wady surowców
Przed położeniem płytek na DSP warto pamiętać o negatywnych aspektach materiału. Waga to pierwszy minus napotkany podczas pracy. Masa standardowej płyty 1,25*2,7 m to 73 kg. Dla porównania płyta gipsowo-kartonowa o tych samych parametrach waży tylko 29 kg. Transport materiału jest trudny, a montaż należy przeprowadzić z pomocą asystenta.
Podczas cięcia płyt cementowo-drzazgowych są bardzo zakurzone. Podczas zabiegu performer będzie musiał korzystać z okularów ochronnych i respiratora. Aby zminimalizować zanieczyszczenie w pomieszczeniach, zaleca się przeprowadzenie akcji na zewnątrz.
Pomimo swojej wytrzymałości, nieprzygotowane płyty cementowo-drzazgowe są dość kruche. Arkusze mogą pękać z powodu nieostrożnego transportu lub nieostrożnego montażu. DSP nie sprężynuje pod obciążeniem zginającym. Wady są szczególnie widoczne podczas układania płytek. Po wyschnięciu tynku gęsta warstwa może pękać (przechodzić jak pajęczyna), dlatego powłoka jest dodatkowo wzmocniona siatką.
Idealna gładkość płyty cementowo-drzazgowej zmniejsza przyczepność. Bez starannego gruntowania trudno jest stosować szpachlówki i materiały wykończeniowe. Profesjonaliści zalecają zabranie zawiesiny, która głęboko wnika w strukturę arkuszy, po czym można rozpocząć pracę.
Ostatnią wadą DSP jest wysoki koszt. Cena jest o rząd wielkości wyższa niż w przypadku płyt kartonowo-gipsowych, co wpłynie na budżet budowy. Surowce łączą właściwości izolacji cieplnej i akustycznej, dzięki czemu nie musisz wydawać pieniędzy na dodatkowe materiały, aby zwiększyć komfort.
Subtelności instalacji
Płytka na powierzchni płyty cementowo-drzazgowej, jeśli zostanie prawidłowo zamontowana, przetrwa dziesięciolecia. Podczas pracy ważne jest, aby zneutralizować wszystkie negatywne aspekty surowców. Dla wygody procedurę podzielono na 3 obszerne etapy.
Jak układać płyty
Montaż płyt wiórowo-cementowych na ścianach odbywa się metodą ramową. Jako skrzynię stosuje się profil stalowy lub drewniane pręty przykręcane do przegrody. Materiał budowlany jest wstępnie cięty na kawałki, a w powierzchniach wiercone są otwory na łączniki.
Podczas mocowania płyty wiórowo-cementowej pod płytką do ramy ważne jest, aby nie przykładać nadmiernej siły. Przy nadciśnieniu kapryśny arkusz może pęknąć. Podczas układania między DSP pozostawia się szczeliny dylatacyjne o szerokości 3-4 mm. Jeśli nie zostawisz szczelin, to podczas rozszerzalności cieplnej powierzchnia zostanie pokryta cienką siecią pęknięć („pajęczyny”). Przed przygotowaniem ścian ubytek pokrywa się elastyczną masą uszczelniającą (poliuretan, akryl).
Płyty wiórowo-cementowe montowane na podłodze są przykręcane do bali. Arkusz musi wytrzymać duże obciążenia, więc szerokość konstrukcji wynosi 5-6 cm Przygotowane przetarte części są starannie połączone, nie zapominając o pozostawieniu szczeliny dylatacyjnej 2 mm.
Jeżeli do podłoża przymocowane są płyty wiórowo-cementowe, materiał budowlany nie powinien zakrywać rury. Otwór do komunikacji wierci się piłą do metalu, a następnie wybija młotkiem. Arkusze mocuje się do powierzchni klejem cementowym, na obwodzie dodatkowo chwyta się za pomocą wkrętów samogwintujących. Między złączami pozostają szczeliny odkształceniowe.
Jeśli podłoże jest nierówne, materiał budowlany kładzie się na wylewce betonowej o grubości do 10 cm, a gotowe rozwiązanie starannie rozprowadza się po powierzchni. Części są układane na ziemi, sprawdzane według poziomu. Warstwa spodnia działa jak klej.
Przygotowanie płyty
Przed ułożeniem płytek na arkuszach DSP należy usunąć wady. Małe nierówności można wyeliminować papierem ściernym. Wystające krawędzie na spoinach utrudniają układanie płytek. Na idealnie równych ścianach i podłogach wykończenia ceramiczne opadną szybko, bez zniekształceń.
Płyta cementowo-wiórowa jest starannie zagruntowana. Wałek lub pędzel obficie rozprowadza zawiesinę na powierzchni. Aby poprawić przyczepność, potrzebne są 3-5 warstw. Pomiędzy nałożeniem następnego poziomu poprzedni musi wyschnąć. Obrobiona powłoka powinna stać się równa, błyszcząca. Substancja całkowicie zamknie mikropory i zapewni wysokiej jakości przyczepność do roztworu.
DSP do płytek ceramicznych na szpachlowanie ścian. Przed zabiegiem szczeliny dylatacyjne pokrywa się elastyczną fugą, po czym wykonuje się płaską obróbkę powierzchni. Do roztworu wciska się odporną na działanie zasad siatkę wzmacniającą, a następnie pokrywa się masą poziomującą. Po polimeryzacji przestrzeń jest gotowa do okładzin.
Jeśli wykonasz jastrych, układanie płytek na DSP na drewnianej podłodze będzie łatwiejsze. Profesjonaliści radzą zbudować model polimerowy lub betonowy. Na obwodzie pomieszczenia do ściany przymocowana jest taśma tłumiąca, której szerokość wynosi 10 cm, u podstawy umieszcza się folię, do przegród wyprowadza się inwersje. Na wierzchu znajduje się siatka wzmacniająca.
Ostrożnie wylej roztwór. Substancja jest wyrównana, równomiernie rozprowadzana po podłodze. Czekam na wyschnięcie jastrychu. Okres jest wskazany w instrukcjach gotowej mieszanki. Nie używaj więcej niż 10 cm pokrycia. Konstrukcja podnosi wysokość i wraz z DSP zwiększa obciążenie przegród. Po polimeryzacji powierzchnia jest zagruntowana.
Proces układania
W pierwszej kolejności przygotuj klej do płytek. Tylko jeden rodzaj nadaje się do pracy z płytami kompozytowymi - cement. Kompozycja powinna zawierać nie więcej niż 15% dodatków, w przeciwnym razie roztwór nie będzie w stanie utrzymać ciężkiego wykończenia. Aby masa nie wyschła, objętość substancji oblicza się na 1 kwadrat. Suche składniki rozpuszcza się w wodzie w proporcjach wskazanych w instrukcji.
Klej nakłada się zarówno na odwrotną stronę płytki, jak i na powierzchnię arkusza. Profesjonaliści zalecają stosowanie specjalnej pacy zębatej. Gumowy młotek (młotek) jest lekko uderzany, wyrównując materiał. Płytki podłogowe na DSP zaczyna się układać od strony ścian - od rogu lub środka pomieszczenia. Po zamontowaniu pierwszego rzędu sprawdź poziomą i pionową linię za pomocą poziomu.
Po ułożeniu 2-3 warstw płytek zatrzymaj się na kilka godzin. Przymusowa przerwa pomoże określić „zachowanie” materiału wykończeniowego na kuchence. W przyszłości ceramika może się odkształcać lub pękać bez przerw.
Aby zapewnić, że szwy między elementami pozostaną równe i takie same, stosuje się krzyże. Każdy róg płytki ma 2 plastikowe części. Z urządzeń korzystają nie tylko początkujący kafelkarze, ale także doświadczeni rzemieślnicy.
Płytka na DSP wysycha w ciągu 2-3 dni. Następnie przystąp do fugowania szwów. Zabieg nadaje powierzchni wykończony wygląd i chroni przed wilgocią. Za pomocą specjalnej szpatułki ostrożnie rozprowadź roztwór. Po polimeryzacji pozostałości przeciera się papierem ściernym, spoiny lakieruje się na ceramice.
Przydatne wideo
Wniosek
Wyłożona kafelkami ściana lub podłoga nie boją się dużych obciążeń i wilgotności. Podczas instalowania płytek na DSP ważne jest, aby nie naruszać technologii instalacji. Trwałe płyty wiórowo-cementowe z dekoracyjną okładziną przetrwają dziesięciolecia.
