Odmiany kotew chemicznych do porowatej podstawy i zasady ich stosowania
Obecnie producenci elementów złącznych wciąż opracowują nowe technologie, które pozwalają im wykonywać określone zadania z maksymalną niezawodnością. Jednym z takich rozwiązań jest kotwa chemiczna do betonu komórkowego i innych porowatych lub pustych podłoży. Zastanów się, jak różnią się od analogów typu mechanicznego, jakie istnieją odmiany. Zapoznajmy się z technicznymi cechami prac instalacyjnych.
ogólna charakterystyka
Beton komórkowy to porowaty materiał budowlany. Ściany porów łatwo ulegają zniszczeniu pod obciążeniem punktowym. Dlatego niedopuszczalne jest tutaj stosowanie standardowych elementów złącznych, takich jak wkręty samogwintujące lub gwoździe.
Optymalnym rozwiązaniem dla każdej gęstości betonu komórkowego są łączniki kotwiące. Ta grupa materiałów jest reprezentowana przez dwie odmiany: mechaniczną i chemiczną. Różnią się sposobem montażu.
Odmiany elementów złącznych
Kotwa do betonu komórkowego dowolnego typu składa się z dwóch funkcjonalnych części: przekładki i metalowego pręta. Czyli w rzeczywistości jest to wypełniacz otworu i element mocujący, który jest w nim zanurzony. Z reguły dopuszczalne wymiary siedziska są ograniczone do średnicy 30 mm i głębokości 40-50 mm. Dodatkowo można zastosować tzw. mankiet o strukturze siateczki.
Kotwy do betonu komórkowego i pianobetonu różnią się niezawodnością. Oznacza to, że elementy złączne mają różną wytrzymałość. Istnieją tutaj trzy główne grupy:
- Do 10 kg . Są to materiały z plastikową tuleją, która rozszerza się po zanurzeniu w niej metalowego kołka. Przykłady wiszących przedmiotów: wieszak, półka, obraz.
- Do 25 kg . Jest również gotowym do użycia zapięciem. Różnica w stosunku do pierwszego typu polega na formie. Tutaj wykonanie nie jest stożkowe, ale śrubowe, wymiary są zwiększone. W takim przypadku do ścian można przymocować szafki, grzejniki i okładziny dekoracyjne elewacji.
- Ponad 30 kg . Ta grupa obejmuje kołek chemiczny do betonu komórkowego. Tutaj specjalne rozwiązanie pełni rolę przekładki. Wyróżnia się możliwością dodatkowego wypełnienia porów i obszarów, które uległy zniszczeniu podczas procesu wiercenia. Dzięki temu kotwa styka się z maksymalnym obszarem w otworze, dzięki czemu może wytrzymać duże obciążenie. Oznacza to, że możesz powiesić duże meble i sprzęt, ciężkie elementy wyposażenia wnętrz i sprzęt AGD.
Dwa pierwsze typy łączników należą do grupy kotew mechanicznych i innych materiałów porowatych. Pod względem składu mogą to być próbki plastiku i metalu. Wszystkie są rozszerzalne, aby powierzchnia styku z otworem była jak największa we wszystkich kierunkach. Aby zapobiec uszkodzeniom powierzchni podstawy roboczej, każdy egzemplarz wyposażony jest w podkładkę ograniczającą zlew lub półkę. Jest integralną częścią zewnętrznej krawędzi kołka.
Do betonu komórkowego o dużej gęstości (powyżej 600 kg/m3) zaleca się stosowanie kotwy mechanicznej. Jest więcej ścian, które razem są w stanie zapewnić większą odporność na niszczącą siłę od kołka. Jeśli charakterystyka bazy jest nieznana, lepiej dać pierwszeństwo grupie produktów chemicznych.
Działanie płynnych łączników dwuskładnikowych ma na celu uszczelnienie uformowanego otworu. Efekt ten uzyskuje się dzięki elastyczności masy roboczej i zawartych w niej żywic. Posiadają właściwości ściągające. W zależności od tego składnika rozróżnia się kilka rodzajów kotew chemicznych do bloków piankowych i podobnych materiałów:
- Ester winyloestrowy . Łączniki można stosować w temperaturze -5 stopni Celsjusza i dużej wilgotności. Ze względu na brak styrenu w składzie dopuszczalne jest stosowanie go w pomieszczeniach. Roztwór zastyga w ciągu 2-30 minut, utwardzanie może zająć 15 minut - dziennie. Mieszanka winyloestrowa doskonale nadaje się do stosowania w mokrych warunkach. Szpilki mogą być gwintowane i gładkie.
- Poliester . Łączniki stosuje się wewnątrz i na zewnątrz budynku. W zestawie pręt gwintowany. Masa zaciera się w ciągu 2-30 minut, całkowite utwardzenie zajmuje 25 minut-3 godziny. Częściej kompozycja poliestrowa służy do montażu elewacji na zawiasach, półprzezroczystych konstrukcji. Zaleca się wykonanie otworu wiertłem stożkowym.
- epoksydowa . Taka kompozycja ma wysoką wytrzymałość, odporność na bezpośrednie działanie wody. Element metalowy może być z gładką nogą. Wiązanie cieczy rozpoczyna się po 2-24 minutach, utwardzanie kończy się po 15 minutach-3 godzinach. Kompozycję epoksydową stosuje się w obecności wilgoci. Powieszenie przedmiotu jest dozwolone w ciągu dnia.
- Epoksyakrylan . Oprócz właściwości analogu epoksydu ta kotwa do pianobetonu jest w stanie wytrzymać ciśnienie otwartego ognia przez 2 godziny (odporność ogniowa - R120). Masa zaciera się po 2-24 minutach, twardnieje po 15 minutach-3 godziny.
Kolejnym parametrem, którym różnią się łączniki z roztworem chemicznym, jest prezentacja. W zależności od tego określa się metodę prac instalacyjnych. W szczególności są to:
- Ampułki . Jest to szczelna kapsułka o takiej lub innej średnicy wykonana z cienkiego szkła. Wewnątrz znajduje się przegroda oddzielająca dwie kompozycje: roboczą i utwardzającą. Mistrzowie zwracają uwagę na dwie wady materiału: płynną konsystencję (wypływa z pionowego otworu) oraz ograniczenia w porowatości podłoża. Oznacza to, że gęstość betonu komórkowego powinna być wysoka.
- Tuba . W wykonaniu jest to analog typu ampułki, tylko pojemność jest tutaj większa. Do wyciskania roztworu stosuje się tutaj konwencjonalny pistolet do uszczelniania. Aby uprościć proces wypełniania otworu masą roboczą, na rurę nakręca się wydrążoną dyszę w kształcie stożka.
- Wkłady . W takim przypadku używane są dwa oddzielne pojemniki. Ale łączy je jedno gniazdo, na którym montowany jest specjalny mikser nasadek. Wewnątrz znajduje się sztywna spirala, która przyczynia się do lepszego mieszania obu składników. Do pracy z takim produktem wymagany jest specjalny pistolet z parą tłoków dla każdego z wkładów.
Jako kołki do kotwy chemicznej można użyć fabrycznych gwintowanych półfabrykatów lub kawałków zbrojenia. Średnica pręta dobierana jest w zależności od oczekiwanego obciążenia łączników. W szczególności przekrój może wynosić od 5 do 30 mm, a długość od 10 do 380 mm. Ważne jest, aby kołek był pokryty galwanicznie.
Cechy instalacji
Zastanów się, jak użyć kotwy chemicznej do betonu komórkowego. Bez względu na rodzaj zapięcia prace rozpoczyna się od uformowania dziury. Powinien mieć kierunek prostopadły do podstawy. Na wypadek nie jest konieczne ustawianie trybu wiercenia udarowego, aby zminimalizować zniszczenie ścianek otworu. Średnicę dobiera się z nadmiarem przekroju kołka o co najmniej 2 mm.
Ponadto wszystkie drobne cząstki betonu komórkowego i kurzu muszą zostać usunięte. Jest to uzasadnione faktem, że roztwór chemiczny ma ograniczoną zdolność penetracji. Aby łącznik był w pełni skuteczny, kompozycja musi niezawodnie wiązać się z całymi ściankami porów, a nie z kurzem i gruzem. Solidność można osiągnąć tylko przez wprowadzenie płynnej kotwicy do czystego otworu.
Aby usunąć nadmiar z otworu, możesz użyć różnych urządzeń:
- pędzel lub pędzel;
- lewatywa medyczna;
- specjalne urządzenie do nadmuchu powietrza pod ciśnieniem.
Następnie do otworu wkładana jest ampułka. Jeśli są to chimankery iniekcyjne, to otwór wypełnia się roztworem na ¾ całkowitej przestrzeni. To wystarczy, aby szpilka do włosów była całkowicie w powłoce kleju. Metalowy pręt ściśle prostopadły do podstawy zanurza się w kompozycji aż do zestalenia. Następnie możesz usunąć nadmiar roztworu.
Przydatne wideo
Rekomendacje ekspertów
Dopuszczalne jest instalowanie kotew do bloku gazowego w minimalnej odległości 100 mm od siebie. Zmniejszenie szczeliny może doprowadzić do zniszczenia porowatej podstawy. Jest to uzasadnione nakładaniem się naprężeń, które są następnie tworzone przez obciążenie łączników. To samo dotyczy krawędzi osobnego bloku.
Wybór wystarczająco mocnych elementów złącznych nie jest jedynym warunkiem wysokiej jakości pracy. Ważne jest również rozważenie nośności samego fundamentu. Na przykład bloki klasy B2.5 są w stanie wytrzymać obciążenie o połowę mniejsze niż ich odpowiedniki klasy B5. Ale w sektorze prywatnym rzadko stosuje się pianobeton o wysokiej wytrzymałości.
Aby zapewnić prostopadłość, możesz użyć specjalnego przyrządu. To jest cylindryczna podstawa z platformą. Jeśli potrzebujesz uformować otwór w kształcie stożka, oprócz specjalnego wiertła możesz również użyć zwykłego. Tutaj np. na powierzchnię podstawy nakładana jest metalowa podkładka, a wewnątrz otworu za pomocą dyszy wykonywane są ruchy obrotowe.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Kotwa chemiczna to metalowy kołek i dwuskładnikowa zaprawa, która po utwardzeniu pełni rolę kołka.
Działanie kompozycji ma na celu uszczelnienie otworu w porowatej podstawie.
Kotwy chemiczne różnią się składem i konstrukcją techniczną.
Zaleca się stosowanie łączników do podłoży porowatych o gęstości powyżej 600 kg/m3.
Prace instalacyjne przeprowadza się dopiero po usunięciu gruzu i kurzu z wykonanego otworu.
Metalowy trzpień zanurza się w masie roboczej pod kątem prostym do podłoża, aż do związania zaprawy.
Na tle mechanicznego typu łączników do pianobetonu, kotwy chemiczne są w stanie wytrzymać duże obciążenie dzięki zwiększonej powierzchni styku ze ścianami otworu.
