Ławka kąpielowa: zasady wyboru modelu, materiału i metody produkcji
Kąpiel to miejsce, w którym można miło spędzić czas, odpocząć od problemów i naładować baterie na przyszłe osiągnięcia. Ławka do kąpieli to niezbędny atrybut tradycyjnej łaźni parowej; komfort koneserów zabiegów kąpielowych w dużej mierze zależy od jego kształtu i jakości. Zastanawiamy się, jakie cechy powinna mieć ławka, jaki rodzaj drewna lepiej wybrać, na co zwrócić uwagę przy jej wykonaniu.
Różnorodność wzorów i wymagań dla nich
Słowo „ławka” często służy jako nazwa zbiorowa, chociaż w każdej wannie, ściśle mówiąc, istnieją trzy rodzaje konstrukcji. Mają ze sobą wiele wspólnego, chociaż są różnice:
- Ławka . Ławka w wannie to najczęściej siedzisko przenośne (choć są opcje zarówno przenośne, jak i stacjonarne).
- Sklep . Siedzisko z oparciem lub bez, ale przylegające lub przymocowane do ściany. Sklep z reguły jest obiektem stacjonarnym.
- Półki (lub leżak) . Siedzisko lub leżak o ściśle określonych wymiarach montuje się wyłącznie w łaźni parowej. Z założenia półki (nacisk na ostatnią sylabę) są niezwykle różnorodne. Istnieją opcje stacjonarne, wyjmowane, a także ich odmiany: sznurek haczykowy, składany, składany.
Terminologia nie jest ścisła: ławka może służyć jako półka w łaźni parowej. Jednak bez względu na ławkę w wannie, istnieje zestaw wymagań, które są takie same dla wszystkich mebli łazienkowych. Jednym z głównych jest bezpieczeństwo i związany z nim zrównoważony rozwój.
Aby osoba siedząca na ławce od krawędzi nie przewracała się z nią, konstrukcja musi mieć odpowiednie proporcje, być odpowiednio niska, mieć wygodne szerokie siedzisko do rozłożenia ciężaru. Ważną rolę w stabilności odgrywa również waga produktu. Oprócz bezpieczeństwa ważne są następujące cechy:
- Dwie powiązane ze sobą cechy: funkcjonalność i wygoda . Dużą rolę odgrywa tutaj wielkość mebli.
- Przy tworzeniu ławek i leżaków design nie jest fundamentalny : mile widziana jest tradycyjna prostota form.
- Niezawodność . Wiele zależy tutaj od projektu. Na przykład ławka w formie deski z dwoma podporami szybko się kołysze pod ciężarem siedzących i rozpada. Konstrukcję należy wzmocnić za pomocą przekładek między nogami, montażu dodatkowych (podpór pośrednich), stężeń.
- Trwałość . Do produkcji mebli łazienkowych nie należy używać zbyt masywnych desek: pochłaniają więcej wilgoci, schną dłużej i trudniej je suszyć z wysoką jakością.
Ergonomia mebli łazienkowych: optymalne wymiary
Wielkość ławek i innych mebli wpływa na komfort zabiegów kąpielowych. Równie niewygodne jest siedzenie na ławce, która jest zbyt niska lub zbyt wysoka, co należy wziąć pod uwagę przy zakupie (lub wykonaniu) mebli. Przy wyborze wielkości ławki w wannie wiele zależy również od powierzchni lokalu, ale na przykład wysokość siedziska jest kluczowym parametrem dla wygody i nie zależy od wymiarów łaźni parowej.
Wybierając rozmiar mebli do kąpieli, wielu właścicieli kieruje się wielkością stałych bywalców tej wanny. Ale jeśli „użytkownicy” mają normalny wzrost, możesz przyjąć średnią wielkość sklepów z następującymi wartościami:
- Do siedzenia . Optymalna wysokość wyniesie 50-80 cm, szerokość - co najmniej 40 cm Dodatkowym elementem jest podnóżek.
- Do sauny . Tradycyjnie robi się je nieco wyższe, 50-90 cm i szerokie, 40-50 cm, aby można było siedzieć półsiedząc. Logiczne jest, że elementem mebla jest dość wysokie oparcie, od 100-110 cm.
- Za kłamstwo . Średnia wysokość wynosi 50 cm, szerokość co najmniej 90 cm, do tego projektu nie jest potrzebny podnóżek.
- Długość . Ławka przeznaczona dla jednej osoby ma około 90 cm długości, dla dwóch osób będzie dłuższe o 60 cm, a dla trzech osób o 120 cm.
- Cechy siedzeń . W siedzisku między deskami należy pozostawić szczeliny 1-1,5 cm, dzięki czemu woda szybciej spłynie z drewnianej powierzchni i szybciej wyschnie.
Rodzaje i ilość
Meble do różnych łazienek różnią się parametrami i wyglądem. Tak więc ławki do działu mycia mają następujące cechy:
- Najprostszy i jednocześnie stabilny model, który wytrzyma ciężar nie tylko osoby, ale także pojemników na wodę. Nie powinien się przewrócić, jeśli ustawisz się na krawędzi.
- Do produkcji wybierane są gatunki drewna odporne na kontakt z wodą i wysoką wilgotność.
- Dla bezpieczeństwa podpory są przesunięte na krawędzie konstrukcji, deski dobierane są wystarczająco grube, od 4 cm.
- Naturalne rozmieszczenie znajduje się wzdłuż ścian, w pobliżu półek na akcesoria łazienkowe.
Meble przeznaczone do pokoju wypoczynkowego są wygodniejsze:
- Z reguły drewniane ławki mają oparcie i można je przesuwać.
- Do produkcji wybiera się dowolne, nawet miękkie drewno, ponieważ wilgotność powietrza jest zbliżona do normy.
- Powierzchnia materiału wymaga starannej obróbki, a same produkty można ozdobić.
Optymalna liczba ławek do wanny jest ustalana na podstawie liczby odwiedzających łaźnię. Ważne jest, aby ułożyć je tak, aby pozwalały na swobodne poruszanie się po pomieszczeniu. Aby rozwiązać problem, wygodnie jest wykonać rysunek z zapisanymi proporcjami.
W małej wannie w łazience z reguły stawiają dwie ławki; przeznaczone są dla jednego i dwóch zwiedzających. W części wypoczynkowej meble są rozmieszczone wokół stołu i mają duże wymiary, dzięki czemu można się położyć.
Wymagania dotyczące materiałów i projektów domowych
Wszystkie meble do sauny wykonane są z drewna, co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę naturalność i przyjazność dla środowiska materiału. Jednocześnie istnieją pewne wymagania, jakie musi spełniać drewno przeznaczone do użytku w określonych warunkach.
Oceniając różne rodzaje drewna, zwróć uwagę na to, jak odpowiadają one następującym parametrom:
- Odporność na wilgoć . Do kąpieli wybiera się rasy, które są najmniej podatne na wszelkiego rodzaju wilgoć, a zatem odporne na pojawienie się grzybów i zgnilizny. Odporność na wilgoć tłumaczy się obecnością specjalnych substancji żywicznych; przedłużają żywotność mebli.
- Wysoka gęstość . Do kąpieli bardziej nadaje się drewno gęste, ponieważ jest mniej podatne na pękanie podczas zmian temperatury. Pęknięcie jest wynikiem łamania się drewna wzdłuż słojów, spowodowanego np. nierównomiernym wysychaniem. Pęknięcia mebli łazienkowych są wysoce niepożądane, ponieważ są niebezpieczne w przypadku odprysków.
- Niska przewodność cieplna . Parametr zależy od gęstości, wilgotności i kierunku włókien. Przewodność cieplna wzdłuż włókien drewna jest prawie trzykrotnie wyższa niż w poprzek. Można to wziąć pod uwagę przy wyborze materiału: im niższa przewodność cieplna, tym mniej nagrzewa się powierzchnia i mniejszy dyskomfort związany z dotykiem.
- Siła . Na deskach nie powinno być sęków, wiórów ani innych wad. Wszystkie przyczyniają się do spadku siły.
Domowe konstrukcje drewniane muszą spełniać następujące wymagania:
- Powierzchnia materiału jest dokładnie wyrównywana poprzez szlifowanie. Aby to zrobić, użyj ręcznego szlifowania (papier ścierny z sekwencyjną zmianą wielkości ziarna) lub szlifierki.
- Narożniki mebla muszą być zaokrąglone, ponieważ części zaokrąglone są bezpieczniejsze.
- Stabilność jest ważna dla wszystkich przedmiotów, nawet przy nierównomiernym obciążeniu; wymagany jest również margines bezpieczeństwa.
- Przestrzeń pod ławkami na wannę nie jest zaszyta; dzięki temu drewno szybciej wysycha. W tym samym celu między obiektem a ścianą pozostaje odstęp 7-10 cm.
- Meble są ustawiane tylko przy pustych ścianach, aby siedzący nie wpadali pod przeciąg.
- Do obróbki powierzchni zabrania się używania farb i lakierów, po podgrzaniu wydzielają niebezpieczne związki lotne. W pomieszczeniu będzie nieprzyjemny zapach, a taki zabieg będzie miał jak najbardziej odległy związek ze zdrowiem.
- Dozwolone są impregnacje antyseptyczne na bazie naturalnej (oleje roślinne, wosk).
Wybór materiału
Daleko od jakiegokolwiek drewna nadaje się do wykonania ławek w wannie, co wiąże się ze specjalnym (i innym) mikroklimatem pomieszczeń. Na przykład drzew iglastych nie należy używać w łaźni parowej: żywica zawarta w takim drewnie topi się w wysokich temperaturach i pojawia się na powierzchni, która jest obarczona oparzeniami. Jednak w przypadku toalety lub pralni jest to dopuszczalna opcja.
Klasyczna lista gatunków drewna do mebli łazienkowych przedstawia się następująco:
- Lipa . Jeden z najczęściej stosowanych materiałów do produkcji mebli łazienkowych. Ważnym plusem drewna lipowego jest to, że ma średnią gęstość i dlatego lekko się nagrzewa. W warunkach kąpieli jest krótkotrwały, wystawiony na działanie wody i pary szybko naraża się na pleśń. Widać to na zewnątrz: z biegiem czasu powierzchnia ciemnieje.
- Osika . Lekkie, jednorodne drewno o przyjemnej fakturze, odporne na ścieranie i dobrze obrobione. Aspen jest uważany za opcję budżetową na meble do kąpieli, ma słabą odporność na wodę; schnie długo, ale nie pęka, nie wypacza się.
Przydatne wideo
- Sosna . Sosna jest gatunkiem o niskiej gęstości drewna, a gęstość zależy od wieku i warunków wzrostu drzewa i wpływa na jego zdolność do trzymania łączników. Pod względem stosunku ceny do jakości jest to najbardziej opłacalny materiał. Drewno jest żywiczne, ale bez obróbki w wilgotnym środowisku szybko się psuje.
- Brzoza . Drewno jest gęste, ale stosunkowo miękkie i giętkie, co pozwala na obróbkę narzędziami ręcznymi. Ale w warunkach wysokiej wilgotności brzoza jest szybko podatna na pleśń i ciemnieje. Ławki brzozowe wymagają szczególnej ochrony i dobrej wentylacji.
- Modrzew . Drewno ma przyjemny, złocisto-miodowy kolor, jest trwałe i odporne na wilgoć (pod jego wpływem twardnieje). Ta właściwość zapewnia długą żywotność ławek i ławek łazienkowych bez zmiany koloru i faktury powierzchni. Jedyną wadą materiału jest jego koszt.
- Dąb . Drewno dębowe jest gęste (a przez to ciężkie), twarde i trwałe. Bardziej opłaca się zrobić z niego ławki do garderoby: materiał ma piękną teksturę i nie boi się wody, ale ze względu na dużą gęstość wyraźnie się nagrzewa. Produkty dębowe kosztują przyzwoicie, ale też służą przez długi czas.
Rzadziej wykorzystuje się drewno innych cennych gatunków (np. klon, cedr). Jeśli masz możliwość wyboru drewna, wygodnie jest zastosować następujące kryteria:
- Drzewa iglaste nie są używane do produkcji mebli do łaźni parowej, ponieważ po podgrzaniu wydzielają żywicę. Idealnie sprawdzają się jednak w pomieszczeniach o niższych temperaturach, gdzie leczniczy zapach sosny działa jak aromaterapia.
- Najlepszym wyborem dla gałęzi pary są odmiany liściaste.
- Ważną cechą jest wysoka szybkość suszenia; w większym stopniu jest nieodłącznym elementem tarcicy z lipy, osiki, dębu.
Przydatne wideo
Jak zrobić ławkę
W przypadku braku dużego doświadczenia i specjalistycznych umiejętności warto zacząć od wykonania ławki do kąpieli. Technologicznie jest to najprostsza konstrukcja, składająca się z dwóch rodzajów części: podpór i siedzisk. Początkujący stolarz musi przestrzegać następującej kolejności:
- Narysuj schemat struktury wskazujący wymiary każdego elementu.
- Zaopatrz się w materiał. Potrzebne będą 2 deski (150x20x5 cm), 2 deski (10x2 cm) i 2 belki (5x5 cm). Potrzebne będą również wkręty samogwintujące. Całe drewno musi być przeszlifowane.
- 4 nogi (50 cm długości) i 4 poziome stojaki po 41 cm każdy wykonane są z drążka.
- Z nóg składane są dwie ramy. Aby to zrobić, podpory są mocowane na wkrętach samogwintujących ze stojakami: między dwiema nogami znajdują się dwa stojaki, górny i dolny (5 cm od podłogi). Dla lepszej stabilności na podporach wycinane są rowki.
- Dwie deski (siedzisko) są mocowane na przygotowanych ramach za pomocą 4 wkrętów samogwintujących. Łby śrub muszą być całkowicie zanurzone w drewnie, co jest szczególnie ważne, jeśli ławka jest przeznaczona do łaźni parowej.
- Z góry metal czapek jest zamaskowany mieszaniną trocin i kleju PVA; po wysuszeniu mieszanina lekko się kurczy.
- Pomiędzy deskami pozostaje niewielka szczelina (1 cm), aby umożliwić szybki odpływ wody.
- Cienkie listwy są mocowane pod siedziskiem na poprzeczkach, aby zapewnić konstrukcji lepszą stabilność.
- Ostre narożniki siedziska wygładzamy szlifierką. Gdy ławka w wannie jest gotowa, jest piaskowana.
Przydatne wideo
Możliwości projektowe
Pomimo tego, że meble łazienkowe mają głównie przeznaczenie użytkowe, istnieją pewne możliwości ich projektowania. Aby ławki nie wyszły z ogólnego stylu, możesz zastosować następujące techniki wykończeniowe:
- W tradycyjnej rosyjskiej łaźni odpowiednie byłyby masywne ławki z bali, a ławka w garderobie może mieć prosty kształt, a tył ławki w toalecie można ozdobić rzeźbami. Drewniane beczki i wanny będą harmonijnym dodatkiem do wnętrza.
- Wanna w stylu wiejskim zostanie ozdobiona ławką, której siedzisko wykonane jest z desek o nierównej krawędzi. Tutaj ważne jest, aby upewnić się, że zgięcie jest wygodne (nie ma to znaczenia dla pleców). Ławki z oparciem można uzupełnić o masywne podłokietniki.
- Ławki do sauny mają surowy kształt, starannie wypolerowaną powierzchnię, a do produkcji starają się wybierać jasne drewno. Takie konstrukcje są mocowane wzdłuż ścian, a powierzchnia boczna jest zszyta z desek (w saunie para jest sucha, więc wentylacja nie jest tak ważna).
Przydatne wideo
Podsumowanie
Ławka w wannie to jeden z najważniejszych elementów wnętrza, zapewniający komfortowe środowisko. Meble można kupić jako gotowe lub wykonane samodzielnie, co jest szczególnie korzystne, jeśli potrzebujesz produktu o niestandardowych rozmiarach.
Meble do różnych łazienek różnią się wielkością, kształtem i wzornictwem (na przykład ławka w rosyjskiej łaźni parowej nie ma oparcia). Wykonany jest z drewna o pewnych właściwościach, które wytrzymuje regularne zmiany temperatury i wilgotności. Preferowane są umiarkowanie twarde skały, które po podgrzaniu są przyjemne dla skóry i nie pękają z czasem.
Konstrukcja ławki składa się z niewielkiej liczby prostych elementów; łatwo wykonać ręcznie. Proces stanie się bardziej skomplikowany, jeśli chcesz udekorować mebel w jakimś stylu lub dodać do niego podłokietniki.
