Płyta OSB: zagrożenie dla zdrowia przy dekoracji zewnętrznej i wewnętrznej
Skrót łaciński OSB oznacza płytę o wiórach zorientowanych, więc bardziej poprawne jest nazywanie go OSB. Ale obie nazwy zakorzeniły się w naszych ranach, zwłaszcza gdy ten materiał zaczął wypierać inne podobne, mniej odporne na wilgoć. Naprawdę jest szeroko stosowany w budownictwie, ale najważniejszą rzeczą, o którą „oskarża się” płytę OSB, jest zagrożenie dla zdrowia. Aby wyeliminować wszelkie wątpliwości, musisz szczegółowo zrozumieć, jakie może stwarzać niebezpieczeństwo.
Z czego wykonany jest materiał
Podstawą materiału jest drewno. Raczej drobno strugane zrębki o grubości do 4 mm i długości nie większej niż 250 mm. Układa się ją warstwami w jednym kierunku, po czym warstwy te skleja się w kierunku wzajemnie prostopadłym. Tak więc płyta OSB składa się z drewna, które stanowi 85-90% całkowitej objętości płyty, oraz klejów - termoutwardzalnych żywic syntetycznych.
Właściwości, jakie posiada płyta OSB, jej parametry techniczne, szkodliwość i inne cechy w dużej mierze zależą od klasy materiału. W sumie są 4:
- OSB-1 to chropowaty materiał o małej grubości używany do pakowania, produkcji niektórych części mebli ukrytych za poszyciem;
- OSB-2 - arkusze o niskiej odporności na wilgoć do prac wewnętrznych w pomieszczeniach o stabilnej normalnej wilgotności;
- OSB-3 - najpopularniejsze wielozadaniowe płyty odporne na wilgoć do okładzin wewnętrznych i zewnętrznych, podkładów podłogowych, podkładów pod tynki itp.;
- OSB-4 - płyty o dużej wytrzymałości do konstrukcji nośnych.
Szkodliwość płyty OSB do dekoracji wnętrz domyślnie powinna być minimalna, ale nie zawsze tak jest. O jego przeznaczeniu decyduje jedynie nośność i odporność na wilgoć. Toksyczność zależy od rodzaju żywic użytych do klejenia warstw, ich lotności oraz ilości w masie materiału.
Zawartość kleju w każdej płytce to 10-15%. Producenci stosują różne żywice: mocznikowo-formaldehydowe, fenolowo-formaldehydowe, melaminowo-uretanowe, poliuretanowe. To one w dużej mierze wpływają na wytrzymałość i odporność na wilgoć materiału, współczynnik rozszerzalności cieplnej i inne cechy, w tym koszt. Zależy również od jego przyjazności dla środowiska, możliwości zastosowania go w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej.
Jak niebezpieczne jest NDE dla zdrowia?
Głównym pytaniem, które niepokoi tych, którzy zamierzają kupić płytę OSB, jest to, czy jej bezpośrednia bliskość do osoby jest szkodliwa dla zdrowia. Większość deweloperów doceniła już zalety tego materiału, który pod wieloma względami przewyższa płyty wiórowe i pilśniowe, sklejkę i płyty gipsowo-kartonowe. Powstrzymują ich tylko wątpliwości co do jego bezpieczeństwa. I nie są one daremne, ponieważ kleje na bazie żywic syntetycznych emitują do środowiska niebezpieczne toksyny, takie jak formaldehyd, fenol, metanol, benzen.
Z jednej strony dzięki spoiwom polimerowym możliwe jest wytwarzanie stosunkowo niedrogich płyt budowlanych o doskonałych właściwościach, dostępnych dla większości kupujących. Z kolei lotne substancje toksyczne uwalniane do powietrza mają działanie rakotwórcze, mutagenne i alergenne. Mogą powodować choroby skóry, narządów wzroku i oddychania, układu sercowo-naczyniowego i wywoływać pojawienie się nowotworów złośliwych.
Wymagania sanitarne i higieniczne
Dokładne stwierdzenie, czy płyta OSB jest szkodliwa dla wystroju wnętrz, można stwierdzić tylko na podstawie badań przeprowadzonych podczas badania sanitarno-higienicznego. Jest to obowiązkowe dla tego typu produktu, a sprzedawca musi posiadać certyfikat dla każdej partii, przedstawiając go na żądanie.
Musi wskazywać maksymalne dopuszczalne stężenia substancji wykorzystywanych do produkcji płyt OSB oraz rzeczywiste dane uzyskane podczas badań. Porównując te wartości, możesz samodzielnie wyciągnąć wnioski dotyczące stopnia toksyczności materiału.
Należy zauważyć, że szkodliwość płyt OSB dla zdrowia zmniejsza się z czasem. Większość szkodliwych substancji odparowuje podczas suszenia płyt prasowanych na gorąco. Nadal ulatniają się podczas transportu i przechowywania materiału. Jednak wraz ze wzrostem temperatury powietrza wzrastają szkodliwe emisje.
Rada! W razie wątpliwości można zamówić dodatkowe badanie i zmierzyć zawartość szkodliwych substancji w pomieszczeniu z płytami OSB. Maksymalne dopuszczalne stężenie formaldehydów w powietrzu nie powinno przekraczać 0,003 mg/ m3 w jego temperaturze +20 stopni.
Przydatne wideo
Klasa emisji
Przyjazność dla środowiska i zagrożenia dla zdrowia płyt OSB można określić na podstawie oznaczeń umieszczonych na arkuszach. Wśród innych parametrów musi wskazywać klasę emisji substancji toksycznych, oznaczoną literą E.
Zgodnie z ogólnie przyjętymi normami europejskimi:
- E3 oznacza, że na 100 g płytki spada 20-30 mg substancji toksycznych;
Na przykład! Produkcja i sprzedaż takich produktów jest zabroniona, ale można je znaleźć na rynkach po niskiej cenie i często z fałszywymi certyfikatami. Jest produkowany przez nieznane firmy z naruszeniem technologii.
- E2 - od 10 do 20 mg;
- E1 - mniej niż 10 mg;
- E0,5 - mniej niż 6,5 mg.
Najbezpieczniejsze materiały to klasa E0,5 - E1, produkowane przez tak znanych producentów jak austriacki Egger, niemiecki Glunz, kanadyjski Norbord, czy rosyjska Kalevala. Bez obaw możesz użyć tych płyt OSB do dekoracji wnętrz: szkodliwość jest minimalna, a jakość jest na najwyższym poziomie.
Produkty Kronospan, Kronopol i niektórych innych marek mają klasę emisji E1 - E2. doskonale nadaje się do wszelkich prac na zewnątrz, montażu ciągłej skrzyni i szalunku, wykańczania lokali niemieszkalnych i domów prowizorycznych.
Wszystkie spółki giełdowe muszą certyfikować swoje produkty, dzięki czemu cieszą się dobrą reputacją. Kupując produkt od mało znanego producenta, należy poważnie potraktować przestudiowanie dołączonej dokumentacji.
Na ogół szkodliwe substancje lotne znajdują się nawet w świeżym drewnie. Ich stężenie może sięgać 10-12 g na 100 g drewna, co należy do klasy emisji E2. Podczas suszenia drzewa do środowiska uwalnia się do 0,7 mg formaldehydu na 1 metr sześcienny powietrza. Jednak suche drewno staje się całkowicie bezpieczne, a płyty drewnopochodne sklejone żywicami syntetycznymi nadal uwalniają toksyny.
Jak zminimalizować szkody wynikające z NDE
Używając płyty OSB do dekoracji wnętrz, szkodliwość materiału można znacznie zmniejszyć, jeśli przestrzegane są pewne zasady i zalecenia.
- Przede wszystkim musisz wybrać prześcieradła o wysokiej klasie bezpieczeństwa, kupując produkty znanych marek.
- W pomieszczeniach wykończonych płytami o włóknie orientowanym należy utrzymywać normalną wilgotność powietrza, a temperatura nie powinna być zbyt wysoka.
- Z tego powodu płyta OSB nie jest zalecana do wykańczania wanien, saun, łazienek, kuchni.
- Nie należy wybierać takich płyt jako materiału do precyzyjnego wykończenia - należy je zaizolować tynkiem, farbą, tapetą.
- Połączenia pomiędzy arkuszami pozostawione w celu skompensowania rozszerzalności cieplnej należy uszczelnić elastyczną szpachlą lub uszczelniaczem.
- Szkody dla zdrowia powodowane przez płyty OSB będą znacznie mniejsze, jeśli w domu zapewniony jest wysokiej jakości system wentylacji i nie zapomnij przewietrzyć pomieszczenia.
Oprócz przestudiowania dokumentacji produktu, a zwłaszcza świadectw higienicznych poświadczonych pieczęcią „mokrą” producenta, należy zwrócić uwagę na inne znaki, które mogą wiele powiedzieć o jakości materiału. Jeśli szczerze pachnie tanim plastikiem, formaliną lub innymi chemikaliami, lepiej odmówić zakupu, pomimo nienagannych dokumentów.
Podsumowanie
W ostatnich latach płyty o wiórach zorientowanych (OSB) są coraz częściej stosowane w prywatnym budownictwie mieszkaniowym o niskiej zabudowie. To, czy ich użycie jest szkodliwe dla zdrowia, zależy od miejsca instalacji i jakości materiału.
Do użytku na zewnątrz nadaje się każda płyta, ale do wnętrz lub do produkcji mebli należy wybrać te, które mają najniższą klasę emisji szkodliwych substancji lotnych, które składają się na żywice wiążące.
Tylko znani producenci mogą zagwarantować wysoką klasę bezpieczeństwa. Ale nawet w tym przypadku płyta OSB podlega obowiązkowemu wykończeniu zewnętrznemu, które tworzy warstwę izolacyjną dla toksyn.
