Lepkość farby: optymalne wartości do użytku z pistoletem natryskowym
Lepkość to jeden z tych parametrów farb i lakierów, który bezpośrednio wpływa na jakość powłoki. Jeśli planujesz używać m.in. aerografu, należy również wziąć pod uwagę lepkość farby; w tabeli din zbierane są optymalne wartości dla różnych materiałów i można je wykorzystać. Rozumiemy, jak lepkość wpływa na pozostałe właściwości barwnika, jak określić jego lepkość, co trzeba wiedzieć, aby odpowiednio rozcieńczyć farbę.
Fizyczne znaczenie lepkości i na co wpływa
Lepkość to kategoria rozumiana intuicyjnie od dzieciństwa (kto nie miał do czynienia z lepką owsianką czy lepkim błotem). W szkole to zjawisko fizyczne wyjaśniono jako właściwość ciał płynnych - proces tarcia wewnętrznego podczas przesuwania części całkowitej objętości względem siebie.
Praca (energia) jest wydatkowana na ruch, którego część jest rozpraszana w postaci ciepła. W międzynarodowym układzie jednostek istnieje pojęcie lepkości dynamicznej mierzonej w Pa / s (paskal na sekundę); Istnieją inne jednostki opisujące to zjawisko. Lepkość farby oraz innych farb i lakierów odpowiada za następujące procesy:
- Nadmiernie lepka kompozycja prawie nie rozprowadza się po powierzchni; prawie niemożliwe jest ułożenie go równomiernie i cienką warstwą. Cierpi na tym jakość barwienia, zużycie (i koszt) nierozsądnie wzrasta.
- Zbyt gruba warstwa schnie długo, a jej wytrzymałość wykończeniowa spada.
- Gruba warstwa nie trzyma się dobrze na płaszczyznach pionowych i nachylonych; pod wpływem grawitacji powstają smugi.
- Gęsta kompozycja słabo wypełnia pory i pęknięcia na powierzchni, co wpływa na jakość warstwy lakieru.
- Niektóre modele pistoletów natryskowych nie radzą sobie z nadmiernie lepkimi kompozycjami. Zatkane urządzenie należy zdemontować i umyć rozpuszczalnikiem, co spowalnia postęp prac.
Te problemy są typowe dla zbyt lepkiej farby. Jednak zbyt rozcieńczona kompozycja również nie jest idealnym rozwiązaniem. Uzyskanie wysokiej jakości powłoki jest problematyczne: płynna farba lub lakier będzie musiała zostać nałożona kilka razy. Czas pracy wydłuży się, ponieważ każda warstwa wymaga wyschnięcia. Cierpi również jakość: na powierzchniach pojawiają się plamy, ponieważ barwnik leży nierównomiernie.
Lepkość i pistolet natryskowy: jak mierzyć
Aerograf dzięki delikatnemu natryskiwaniu radzi sobie z różnorodnymi pracami naprawczymi i wykończeniowymi, pozwala stworzyć równomierną i cienką powłokę. Jednak, aby uzyskać wynik jakościowy, jest warunek - utrzymanie określonej lepkości.
Odchylenie od wymaganej lepkości farby dla pistoletu natryskowego w kierunku wzrostu jest obarczone niezwykłym oczyszczeniem urządzenia. Spadek lepkości prowadzi do zmniejszenia zużycia, ale jednocześnie do rozprowadzania, spadku odporności mechanicznej i nasycenia barwy powłoki.
Lepkość kompozycji wysokiej jakości jest podana na opakowaniu; Do jego pomiaru stosuje się dwa rodzaje jednostek. Parametr można określić w sekundach (na materiałach krajowych), za granicą używa się innej jednostki - din. Obie jednostki są oparte na czasie i mogą być używane na różne sposoby. Pomiary wykonuje się za pomocą specjalnego sprzętu, wiskozymetru. Urządzenie mierzy szybkość przepływu płynu przez wąski otwór (kapilarę); istnieją inne sposoby (obrotowy, bąbelkowy).
Lepkość farby w din to dopuszczalna lepkość. Pokazuje, jak gęsty musi być barwnik, aby można go było nanosić konkretnym pistoletem natryskowym. Lepkość mierzy się za pomocą wiskozymetru, ale ważne jest, aby zrozumieć, że zależy ona od temperatury. Wartość podana przez producenta jest prawdziwa dla wartości średnich, około 20-22°C.
Dla wielu produktów malarskich i lakierniczych dostępne są wykresy (lub tabele) lepkości i temperatury. Z nich możesz znaleźć odpowiednią wartość (innym sposobem jest podgrzanie farby do pożądanej temperatury). Obecność gotowych korespondencji pomaga określić jakość kompozycji. Jeśli w danej temperaturze jego poziom lepkości nie odpowiada tabeli, w pojemniku znajduje się obcy dodatek.
Technika pomiaru domu
Profesjonalne i półprofesjonalne wiskozymetry są dość zróżnicowane i wykorzystują różne metody. Ale kosztują pieniądze i nie ma sensu kupować urządzenia w rzadkich przypadkach. Do celów domowych dobrze sprawdzi się proste narzędzie, które wygląda jak mały lejek z otworem. Objętość zwykle wynosi 100 ml, otwór jest skalibrowany do 4 mm (dostępne są opcje 6 lub 8 mm); średnia opcja kosztuje do 400-500 rubli.
Podczas pomiaru warto nie zapominać o wpływie temperatury. Ponadto, zanim określisz lepkość farby, upewnij się, że nie jest pieniąca. Kompozycja z bąbelkami powietrza w masie nie pozwoli uzyskać odpowiedniego efektu. Pomiar wykonywany jest w następującej kolejności:
- Przed napełnieniem wylot należy zamknąć palcem, postawić na dnie dowolny pojemnik (na przykład słoik).
- Należy zadbać o to, aby w LKS (kompozycji farby i lakieru) nie tworzyły się pęcherzyki powietrza, w tym celu pojemnik napełnia się powoli.
- Lejek wiskozymetru jest wypełniony do najwyższego poziomu i powstaje wypukła soczewka (tak działają siły napięcia powierzchniowego). To wskaże dokładną ilość powłok (materiał lakierniczy).
- Palec jest usuwany z otworu jednocześnie z uruchomieniem stopera. Czas odnotowuje się po zakończeniu ciągłego przepływu strumienia (do pierwszej kropli).
Otrzymany czas (w sekundach) porównuje się z parametrami lepkości farby dla pistoletu natryskowego w tabeli. Średnie wartości dla różnych rodzajów powłok (dla otworu 4 mm) są następujące:
- Emalie samochodowe mają wartość 15-20 s.
- Kompozycje na bazie wody: 18-26 s.
- Farby teksturowe (rodzaj dyspersji wodnej z wypełniaczami) nie są nakładane aerografem, ale mają lepkość 15-25 s.
- Podkład: 15-30 s.
- Farby olejne, emalie alkidowe i emalie nitro 15-25 s.
- Farba akrylowa 14-20 s.
- Lakier: 18-20 s.
- Najbardziej lepkie są farby lateksowe; wypływają w 35-45 s.
- Woda: 13 sek.
Aby dowiedzieć się, czy dana kompozycja odpowiada wartości tabeli, pomiary należy przeprowadzić w temperaturze 20-22 ° C. W chłodni kompozycja zgęstnieje, w czasie upałów stanie się bardziej płynna i ryzykujesz podjęcie błędnej decyzji o tym, w którym kierunku dostosować kompozycję (i czy w ogóle jest to konieczne).
Jak rozcieńczyć: cechy z wyboru
Wybór kompozycji rozcieńczającej zależy od składu użytego lakieru, a producent z reguły umieszcza niezbędne informacje na opakowaniu. Wynika z tego, że nie ma uniwersalnych środków do rozcieńczenia. Różne rodzaje farb rozcieńcza się do pożądanej konsystencji za pomocą następujących środków:
- Emulsja wodna. Dodaje się do nich alkohol lub eter. Woda też będzie działać, ale woda destylowana jest lepsza. Zanieczyszczenia pojawiają się w nieoczyszczonej wodzie, która wkrótce po nałożeniu pojawi się jako biała powłoka. Objętość wody nie powinna przekraczać objętości emulsji wodnej o więcej niż 10%.
- Olej. Uniwersalną opcją jest biały alkohol. Dozwolone jest również dodawanie oleju schnącego (integralna część farby olejnej), ale lepiej skupić się na odmianie, która wchodzi w skład materiałów lakierniczych. Jeśli konsystencja jest gęsta, wystarczy terpentyna (produkt na bazie żywic iglastych).
- Akryl. Materiały akrylowe mają początkowo gęstą konsystencję; są hodowane za pomocą specjalnych środków (często producent wskazuje pożądaną opcję). Farba akrylowa posiada bazę wodno-dyspersyjną, dzięki czemu można ją rozcieńczyć wodą.
- Alkid. Barwnik na bazie polimerów alkidowych rozcieńcza się benzyną lakową, PC-2, terpentyną, ksylenem, rozpuszczalnikiem lub mieszaniną tych odczynników.
- Nitroemalia. Oprócz kompozycji zalecanych przez producenta emalię rozcieńcza się benzyną lakową, rozpuszczalnikiem, R-4, R-6.
Rozcieńczalnik uniwersalny można zastosować, jeśli nie wiesz, z jakim rodzajem farby masz do czynienia. W przypadku konieczności zmniejszenia lepkości materiału do pistoletu natryskowego bierze się pod uwagę zarówno jego rodzaj, jak i temperaturę, w której będą wykonywane prace wykończeniowe.
Temperatura otoczenia określa, jak szybko kompozycja wyparuje (wysuszy). W zależności od temperatury odpowiedniej do optymalnego wykorzystania rozcieńczalnika dzieli się je na następujące grupy:
- Szybki (łatwy). Najlepszy wynik pokaż w temperaturze 10-18°C.
- Normalny (średni). Stosowany w zakresie 18-25°C.
- Powolny (ciężki). Pracować w temperaturze powyżej 25°C. W przypadku barwników błyszczących (na przykład metalicznych, masy perłowej) stosuje się tylko ten rodzaj, aby w przyszłości uniknąć plam i smug.
Przydatne wideo
Jak prawidłowo rozcieńczyć farbę
Aby uzyskać pożądaną lepkość farby na bazie wody, rozcieńcza się ją w określonej proporcji odpowiednim rozcieńczalnikiem. Subtelność polega na tym, że konieczne jest poznanie nie tylko początkowej lepkości, ale także uwzględnienie stężenia LKS. Kompozycje farb i lakierów poprzez wypełnienie (innymi słowy - zawartość suchej pozostałości) dzielą się na następujące typy:
- Nisko napełniony. Skrót na opakowaniu: LS (Low Solid) - niska zawartość części stałych. Do hodowli wystarczy 5% (± 3%).
- Wysoce wypełnione. UHS (Ultra High Solid) - „ultra wysoka” zawartość suchej pozostałości; znalazłem również VHS/HD (Very High Solid/High Density). Rozcieńczony do 30%; wyjątkiem jest barwnik na bazie wody, który czasami jest rozcieńczony do 50%.
- Średnio wypełniony. MS (Medium Solid) - średnia zawartość. Stopień rozcieńczenia mieści się pomiędzy dwoma poprzednimi granicami.
Producent podaje suchą pozostałość w procentach. Na przykład wartość 65% oznacza, że po zastosowaniu takiego materiału i odparowaniu wszystkich lotnych składników na powierzchni pozostanie 65% (35% wyparowuje).
Mieszanie farby odbywa się w następującej kolejności:
- Farbę wlewa się do większego pojemnika, aby ułatwić mieszanie; w procesie używa się na przykład zwykłego linijki szkolnej. Jeśli ilość barwnika jest duża, przeszkadzają wiertarce elektrycznej z dyszą mieszającą w kształcie krzyża (dysza w kształcie spirali jest przeznaczona do suchych mieszanek i nie miesza się dobrze).
- Do mieszania wybiera się pojemnik cylindryczny, łatwiej jest zachować proporcje (zwykłe wiadro zniekształci wynik). Aby uzyskać proporcje np. 1:4 zmierz linijką wysokość farby w puszce (przed zmieszaniem). Jeśli okaże się, że 40 cm, to za pomocą środka rozcieńczającego poziom dostosowuje się do 50 cm.
- Jeśli objętości są małe, wygodniej jest używać przyborów pomiarowych.
- Kompozycję rozcieńczającą wlewa się do farby małymi porcjami, za każdym razem delikatnie mieszając i kontrolując jednolitość i gęstość.
- Mieszanina jest doprowadzana do pożądanej konsystencji, a następnie ponownie sprawdzana jest lepkość farby w din.
Przydatne wideo
Jeśli chcesz, aby był grubszy
Jeśli LCS, zgodnie z wynikami pomiaru lepkości, jest bardziej płynny niż to konieczne, istnieją dwa sposoby na poprawienie sytuacji:
- Dodaj ten sam skład, ale gęstszy barwnik, nie zapominając o mieszaniu do uzyskania gładkości. W przypadku konieczności korekty oleju, kompozycji alkidowej lub emalii nitro, jako zagęstnik nadaje się lakier alkidowy (lub inne spoiwo wchodzące w skład danego barwnika).
- Otwarty pojemnik z LKS można pozostawić do osadzenia, aby część rozpuszczalnika wyparowała (trwa to od kilku godzin do dnia). Zawartość jest okresowo mieszana, a słoik jest przechowywany w wentylowanym miejscu.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Lepkość farby określa, jak wysokiej jakości będzie kolorystyka za pomocą aerografu. Stopień lepkości w warunkach produkcyjnych określa się za pomocą wiskozymetru (kapilarnego, pęcherzykowego, rotacyjnego). W domu pomiary wykonuje się za pomocą prostego urządzenia. Wynikiem będzie liczba sekund: czas potrzebny na wypłynięcie LCS z kontenera.
Każdy rodzaj barwnika posiada optymalny wskaźnik lepkości, który dodatkowo jest dostosowywany do temperatury otoczenia. Kompozycja może być mniej lub bardziej lepka niż jest to wymagane, do dostosowania stosuje się różne metody.
