Glina szamotowa: opis i zakres
Charakterystyka roztworów wiążących często zależy od poziomu wilgotności i stopnia. Glinka szamotowa nie traci swoich właściwości w warunkach niekorzystnych dla innych materiałów. W wysokich temperaturach parametry cementu ulegają obniżeniu, dlatego trzeba brać bardziej stabilne surowce.
Co to jest
Szamot jest substancją ogniotrwałą otrzymywaną z kaolinu. Glina jest podgrzewana do 1,3-1,5 tys. stopni, w wyniku czego masa traci wilgoć i plastyczność. W trakcie procesu materiał jest spiekany, zmieniając kolor z szarego na brązowy. Spalone kawałki są kruszone specjalnymi metalowymi wałkami do stanu drobnego piasku o różnych frakcjach.
W wyniku zmian temperatury radykalnie zmieniają się właściwości gliny. Efektem jest bardzo mocny surowiec, pod względem parametrów przypominający kamień. Ze względu na utratę płynu materiał nie rozszerza się po podgrzaniu, zachowując jednocześnie wytrzymałość. Po wyschnięciu gotowa mieszanka nie kurczy się ani nie pęka.
Szamot ogniotrwały to półprodukt do przygotowania zaprawy murarskiej. Dokonując określonych dodatków łatwo jest dopasować parametry i dopasować masę do potrzeb człowieka. Możesz znaleźć materiał w sklepie po literze „W” na opakowaniu. Skrót „MSh” lub „MP” występuje w nazwach gotowej do użycia kompozycji (zaprawy). Litera „U” stoi na opakowaniu mniej wytrzymałej substancji pochodzącej z recyklingu (po przetworzeniu wtórnym).
Glinka kaolinowa zaliczana jest do materiałów pochodzenia naturalnego. Surowce wydobywane są z dna mórz, jezior lub rzek. Wygląd i substancje składowe często zależą od lokalizacji złóż. Najczęściej spotykane są jasnoszare surowce, występują odcienie różu, żółci i błękitu.
Charakterystyka materiału
Glinka szamotowa produkowana jest w postaci proszku o frakcji do 2 mm. Jeśli substancja była prawidłowo przechowywana (+15-25 C), to konsystencja jest jednorodna, bez widocznych kawałków i grudek. Materiał traci swoje właściwości po 3 latach lub przy przechowywaniu w wilgotnych warunkach.
Temperatura topnienia wszystkich rodzajów gliny szamotowej wynosi od 1500 do 1850 C. Wraz ze wzrostem stopnia wydajność nie zmienia się, co pozwala na zastosowanie jej w produkcji pieców i kominków. Substancja po spiekaniu traci zdolność wchłaniania wilgoci, nie tracąc jednocześnie ogniotrwałości.
Kaolin i piasek nie mają właściwości wiążących, ale po połączeniu uzyskuje się bardzo mocną, gęstą masę (surową). Poziom wytrzymałości kompozycji wynosi 12-24 N / mm2. Roztwór gliny szamotowej nie jest gorszy od betonu pod względem stabilności. Produkt posiada wysokie właściwości adhezyjne, co ułatwia dalszą obróbkę.
Jedno opakowanie 20 kg materiału wystarcza na ułożenie 30 cegieł. Do licowania sześcianu powierzchni należy użyć 100 kg masy ogniotrwałej. Skład kaolinowy umożliwia przenikanie tlenu i wilgoci, dzięki czemu w pomieszczeniu utrzymuje się korzystny mikroklimat. Utwardzony naturalny szamot jest bezpieczny dla zdrowia człowieka.
Glina ogniotrwała jest bardzo drogim materiałem o specjalnych zasadach użytkowania. Obrobiona powierzchnia wysycha przez długi czas (3-4 dni). Jeśli naruszysz technologię przygotowania rozwiązania lub nie zastosujesz się do czasu ekspozycji, masa nie stanie się silna. Pył szamotowy unoszący się w powietrze jest toksyczny, dlatego podczas mieszania składników wymagany jest respirator z goglami.
Rodzaje surowców
Materiał ogniotrwały jest podstawą, z której powstają rozwiązania do różnych celów. Glina grudkowa wykorzystywana jest do tworzenia ceramiki żaroodpornej, cegieł i tektury. Rodzaj gruntu ma wysokie właściwości odporności na ogień i wytrzymałość, co pozwala na zastosowanie go w mieszankach lakierniczych i formierskich.
Szamot wyróżnia się obecnością w składzie dodatków wiążących. Pod względem ilości piasku surowce są 3 rodzaje:
- wyczerpany. Zawiera do 21% substancji.
- Gładki. Objętość składnika waha się między 19-48%.
- Spoiwo. Zawiera 55% sypkiego składnika.
W przypadku ognioodpornej powierzchni w zaprawie nie można stosować tradycyjnego piasku rzecznego. Substancja ma maksymalny limit 800 C, w wysokich temperaturach pęcznieje, co prowadzi do zniszczenia. Jako dodatki często stosuje się gatunki kwarcu, kaolin i cement.
Odmiany przypominające kamień nie są brane do przygotowania roztworu z gliny szamotowej. W zależności od stopnia zawartości tlenków glinu substancję dzieli się (w procentach) na:
- półkwaśny (do 25);
- podstawowy (26-38);
- wysoce podstawowy (od 40).
Proszek szamotowy podzielony jest na 4 gatunki. Właściwości zależą od stopnia odporności ogniowej oraz ilości dodatkowych składników. Numeracja od 0 (specjalne) do 3 wpływa na odporność na ciepło i ostateczny koszt kompozycji.
Gdzie jest używany
Rozumiejąc, czym jest glina szamotowa, łatwo jest określić zakres wykorzystania surowców. Proszek w składzie roztworów służy do tworzenia ogniotrwałych materiałów budowlanych. Z masy powstają mocne cegły lub płytki klinkierowe. Wykończenie ma wysoką cenę, dlatego profesjonaliści zalecają łączenie go z konwencjonalnymi modelami.
Glina szamotowa służy do tynkowania powierzchni. Dzięki dobrej przyczepności materiał ułatwia późniejszą okładzinę. Rozwiązanie pomoże wzmocnić ścianę lub wykonać nową przegrodę. Jako elementy wzmacniające można zastosować zarówno siatkę, jak i włókno szklane.
Glina ogniotrwała, cegły szamotowe to główne składniki do układania pieców i kominków. Niezawodna, solidna konstrukcja będzie miała wysoką żaroodporność i paroprzepuszczalność. Przy wyborze surowców preferowany jest materiał wysokiej jakości z literą „Sh” na opakowaniu.
Szamot z tworzywa sztucznego może być używany do tworzenia rękodzieła ceramicznego. Figurki, donice mają piękną naturalną fakturę, która harmonijnie wpasuje się we wnętrze pokoju. Domowe płytki ścienne lub designerskie naczynia wyglądają luksusowo. W dekoracji krajobrazu wykorzystywane są autorskie doniczki, figurki ogrodowe i wiszące donice wykonane własnymi rękami.
W gotowej glince nie ma szkodliwych substancji, dzięki czemu mogą z nią pracować zarówno dzieci, jak i osoby starsze. Aby uformowany produkt nie odkształcał się podczas suszenia, konieczne jest wypalanie. Pod wpływem wysokich temperatur (od 1300 C) konstrukcja staje się bardzo trwała.
Jak używać poprawnie
Podstawą kompozycji jest proszek gliniany i woda w odpowiedniej proporcji. Podczas produkcji szamotu kaolin traci swoją plastyczność. Aby przywrócić elastyczność i elastyczność mieszanki, do kompozycji dodaje się specjalne dodatki. Do każdego zadania istnieją zasady, które pozwalają uzyskać mocny materiał ognioodporny.
Do układania piekarnika
Wskaźniki plastyczności są często poprawiane piaskiem kaolinowym. Biała substancja jest sprzedawana na rynkach budowlanych w workach. W jednym pojemniku glinę miesza się z dodatkiem w proporcjach 4 do 1, a następnie małymi porcjami powoli wlewa się wodę. Aby uzyskać jednorodną konsystencję, profesjonaliści zalecają użycie specjalnego miksera.
Aby składniki ujawniły swoje cechy, przedmiot obrabiany pozostawia się na 3 dni. Gotowa mieszanka o gęstości przypomina plastelinę. Roztwór nie powinien się łatwo sklejać ani spływać, pod palcami nie ma grudek. Nabierana kielnią masa powoli zsuwa się bez śladu.
Obecność składników glinki nazywana jest zawartością tłuszczu. Parametr odpowiada za plastyczność gotowego materiału. Możesz zwiększyć lub zmniejszyć charakterystykę używając piasku lub szamotu. Roztwory przesycone nie wpływają na jakość pieca, a ze względu na opcje „chude” struktura się rozpadnie.
Aby poznać zawartość tłuszczu w glinie w domu, musisz rzucić kulkę z gotowego surowca. Próbki z góry są dociskane długą deską. Jeśli pęknięcia pojawiły się pod niskim ciśnieniem, rozwiązanie jest „chude”. Jeśli pęknięcia występują w połowie promienia kuli, wskazuje to na wysoki stopień plastyczności, w trzecim - średni (normalny). Dwa ostatnie typy nadają się do prac budowlanych.
Powierzchnia do obróbki musi być przygotowana. Stare wykończenie usuwa się ze ściany, mocuje siatkę wzmacniającą. Aby produkt był stabilny, na wierzch należy nałożyć warstwę zaprawy. Wiedząc, ile wysycha glina szamotowa, możesz zacząć układać piec w ciągu 3-4 dni.
Klasyczna mieszanka piecowa składa się z materiału podstawowego i piasku. Doświadczony mistrz używa podczas pracy co najmniej 3 rodzajów zaprawy z różnymi dodatkami. Do podstawy i komina zalecane są odmiany cementowo-wapienne. Podczas montażu ramy do kompozycji dodaje się cement, a do komory spalania dodaje się czerwoną glinę.
Po zakończeniu murowania konstrukcja się kurczy. Jeśli wybierzesz złą kompozycję, powierzchnia pęknie. W przypadku naruszenia szczelności pieca mieszkańcy mogą zostać zatruci produktami spalania. Glina szamotowa po wysuszeniu cegłami tworzy gęsty monolit.
Po zmontowaniu konstrukcji grzewczej konieczne jest odpowiednie wysuszenie roztworu. Piec zaczyna się powoli i stopniowo nagrzewać, wykorzystując 4 małe polana dwa razy dziennie. Zabieg trwa 7-10 dni latem i do 3 tygodni zimą. Wilgoć jest równomiernie uwalniana z porów kompozycji.
Gips
Aby przygotować zaprawę do wyrównywania ścian, potrzebujesz paczki surowców. Substancję wlewamy do zbiornika, powoli wlewamy wodę. Płyn powinien całkowicie pokryć proszek. Puste miejsce pozostawia się do zaparzenia przez 72 godziny.
Po zakończeniu przygotowania do mieszanki dodaje się piasek kwarcowy. Gotowy roztwór ma konsystencję podobną do śmietany kupionej w sklepie. Jeśli kompozycja okazała się płynna, nadal możesz dodawać składniki. Zalecany stosunek to 2 do 1. Zbyt gęsty rozcieńcza się wilgocią. Masa powinna przylegać do powierzchni i nie spływać z niej gładko.
Profesjonaliści zalecają dodanie kleju PVA do powstałej kompozycji w celu uzyskania plastyczności. Jeśli potrzebujesz wzmocnić ścianę, użyj elementów mocujących. Na dwie części gliny weź 7 piasku i 1 cement i PVA. Szamot jest wstępnie namoczony, a następnie dodany do pozostałych składników. Po wymieszaniu uzyskuje się jednorodną, bardzo lepką masę.
Powierzchnię należy pokryć podkładem głęboko penetrującym. Po wyschnięciu montowana jest siatka wzmacniająca. Jeśli dana osoba ma wcześniej otynkowane ściany, nie będzie problemów podczas pracy z gliną szamotową. Do zabiegu wystarcza duża i średnia szpatułka. Zalecana grubość warstwy to 12 mm, smugi i nierówności usuwamy narzędziami. Okładziny wykonuje się po całkowitym wyschnięciu.
rzemieślnictwo
Ze względu na swoją plastyczność materiał nadaje się do tworzenia designerskich ceramicznych produktów domowych. Odpowiednio obliczona kombinacja składników pozwoli Ci uzyskać mocne i trwałe rzemiosło. Aby poprawić właściwości masy szamot jest wzmocniony dodatkami.
Do odlewania form można użyć 40% zwykłej gliny z tworzywa sztucznego, do której dodaje się pokruszoną szamot. Oba proszki wsypuje się do pojemnika w proporcjach 6:4. Uzupełnij wodą, pozostaw do zaparzenia na 3 dni. Po upływie czasu roztwór miesza się, dodaje 1 część PVA i rozdziela między ślepe próby.
Podczas pracy z figurkami potrzebujesz elastycznego materiału, który dobrze przylega do drucianej ramy. Proszki szamotu i gliny miesza się w stosunku 4:6, wlewa wodę, pozostawia na 2 dni. Konsystencja substancji przypomina plastelinę. Aby gotową masę można było łatwo ugniatać pod palcami, do kompozycji wprowadza się 3% płynnego szkła.
Wypalanie jest obowiązkowym etapem produkcji ceramiki, zapobiega deformacji. Procedurę przeprowadza się 3 dni po wyschnięciu rzemiosła. Do tego procesu potrzebny będzie specjalny piekarnik, w którym temperatura dochodzi do 1300 C. Po upieczeniu właściwości substancji zmieniają się dramatycznie.
Wniosek
Aby położyć kominek lub ścianę pieca, nie trzeba korzystać z usług rzemieślników. Wiedząc, czym jest ogniotrwała glina szamotowa, łatwo jest samodzielnie wykonać skomplikowane konstrukcje. Odpowiednia proporcja składników pozwoli uzyskać bardzo mocną, monolityczną powłokę. Z resztek surowców powstają wyroby ceramiczne do wnętrz lub krajobrazu.
