3 sposoby montażu podłoża betonowego w prywatnym domu
W dziedzinie budownictwa prywatnego technologie stale się rozwijają, a na rynku pojawiają się nowe materiały. Zastanów się, jak zrobić podłogę w prywatnym domu, instalując jastrych bezpośrednio na ziemi. Zapoznajmy się z różnymi schematami, cechami konstrukcyjnymi, zalecanymi i regulacyjnymi wymaganiami z obecnego SNiP. Po przeczytaniu artykułu będziesz mógł przemyśleć montaż podłogi na ziemi nawet na etapie projektowania, samodzielnie wybrać niezbędne grupy materiałów, obliczyć grubość izolacji dla konkretnego pomieszczenia i rodzaju jastrychu.
Krótko o bazie naziemnej
Zanim zdecydujesz się na tanie wykonanie podłóg w domu własnymi rękami od podstaw, musisz rozważyć opcje ochrony podłogi przed naturalnymi skutkami ziemi. Obejmują one zmiany wilgotności wraz z temperaturą, sezonowe przemieszczanie się formacji na głębokości zamarzania oraz uwalnianie gazu.
Prawie każdy zna dwa pierwsze fakty. Tutaj jako główne zabezpieczenie umieszczone jest podłoże mineralne, hydrobariera i arkusz termoizolacyjny. O gazach często się zapomina.
Procesy chemiczne we wnętrzu ziemi zachodzą w sposób ciągły. Wśród nich jest rozszczepianie substancji radioaktywnych, które są również zawarte w piasku, glinie, żwirze. W rezultacie powstaje gaz radon - substancja obojętna, która ma tendencję do napromieniania. Ponieważ ma większą gęstość niż powietrze, w zamkniętej przestrzeni występuje efekt kumulacji. Beton przepuszcza powietrze, dlatego ważne jest tworzenie barier ochronnych dla szkodliwych substancji.
Przegląd możliwych schematów podłoża na ziemi
Istnieją tylko dwa rozwiązania techniczne, jak wykonać podłogę w domu parterowym o nawierzchni z ziemi: opartą na podłożu naturalnym lub na podporach nośnych. W pierwszym przypadku oznacza to utworzenie wykładziny podłogowej na wcześniej ułożonym podłożu i jastrychu (bez niego jest to możliwe). W drugim tworzony jest strop z wentylowaną przestrzenią, który montowany jest na konstrukcjach nośnych: ściany, fundament pasmowy, ruszt betonowy na tych samych palach w technologii TISE, system balowy z nadprożami (jeśli jest wymagany).
Plusy i minusy takich rozwiązań
Główną wadą, która poddaje w wątpliwość konstrukcję podłogi na ziemi, jest brak piwnicy. Jednak zawodowcy mają znaczną przewagę. Na przykład:
- dostęp do wszystkich lokali na parterze (od przybudówki po garaż);
- łatwość realizacji projektu (możesz to zrobić sam);
- niski koszt na tle urządzenia podziemnego pomieszczenia lub piwnicy.
Jest też pozytywny moment w stosunku do fundacji. Zgodnie z technologią pod podłogą należy ułożyć wielowarstwową poduszkę. Ta zasypka nie zamarza, zawsze ma temperaturę powyżej zera stopni Celsjusza. Oznacza to, że gleba na terenie, w tym pod fundamentem, zamarza w mniejszym stopniu niż w domu. Zmniejsza to stopień sezonowego ruchu gruntu, co oznacza, że zmniejsza się również nacisk mechaniczny na część nośną budynku.
Minusom można przypisać jeszcze dwa punkty. Szacunek jest zbliżony lub przekracza koszt instalacji piwnicy i podłogi, jeśli wymagane jest wypełnienie gruntem przestrzeni o wysokości większej niż 0,6 m. Praca w domu z palem, fundamentem słupowym jest niemożliwa, ruszt, który jest zainstalowany nad ziemią.
Krótko o planach pięter na ziemi
Rozwiązania dla podłóg na parterze sprowadzają się do drewnianej podłogi na balach i jak wylewać betonową podłogę w prywatnym domu na ziemi. Pierwsza opcja obejmuje stworzenie podstawy nośnej w postaci łącznika lub filarów, mocującego drewno do ścian.
Drugim jest formowanie płyty monolitycznej, która może stanowić część nośną budynku (typu „zawieszonego”), znajdującą się na szczycie fundamentu lub pomiędzy pionowymi konstrukcjami bez odniesienia do nich.
Główne zadania dowolnego z rozwiązań:
- izolacja termiczna pomieszczenia;
- ochrona przestrzeni życiowej przed wilgocią i radonem;
- tłumienie drgań mechanicznych.
Również dom powinien być wygodny. Wewnątrz konstrukcji ryzyko kondensacji jest zredukowane do zera. Oznacza to, że zapewnione jest zdrowe środowisko pod względem aktywności biologicznej (formacje grzybowe, bakterie, owady).
Jak zrobić betonową podłogę na ziemi w drewnianym domu własnymi rękami
Zgodność krok po kroku z wymaganiami technicznymi to proste rozwiązanie, jak prawidłowo wypełnić podłogę w domu na ziemi. Konieczne jest wykonanie następujących czynności: instalacja poduszki, środki izolacyjne, utworzenie szorstkiej i wykończeniowej podstawy. Na etapie projektowania należy wziąć pod uwagę normy określone w SNiP 2.03.13 z 1988 roku. Tabela przedstawia podstawowe wymagania.
| Kryterium | standard | Ograniczenia |
| Typ gleby | Wysoki poziom wód gruntowych jest akceptowalny, jeśli podniesiesz podłogę, zainstalujesz wzmocnioną barierę hydroizolacyjną pod nierównym jastrychem. W warunkach falującej gleby obniżyć wodę gruntową o 0,8 m w stosunku do głębokości zamarzania gleby, zaizolować podłogę lub zastąpić glebę zasypką mineralną. Poduszkę tworzy się ze żwiru o warstwie 40 mm lub większej (z wyjątkiem przypadku z glebą kamienistą). | Wyjątki: torf, czarna ziemia i inne gleby roślinne. |
| zasypać | Minimalny naturalny skurcz, sezonowa ekspansja w stanie mokrym. | Niedopuszczalne jest stosowanie jako podstawy, jeśli uszczelnienie nie jest wykonywane zgodnie z SNiP 3.02.01 z 1987 roku. |
| Warstwa betonu | Grubość jest określona przez obciążenie projektowe warstwy leżącej pod spodem o maksymalnych wartościach. Dopuszczalne odchylenia poziome | Wyklucza się stosowanie betonu o klasie poniżej B22,5. |
| Hydroizolacja | Arkusze bitumiczne układane są w 2 warstwach, polimerowych - wystarczy jedna. W warunkach bliskiego sąsiedztwa wód gruntowych i ścieków ilość ta podwaja się. Zakładka na ścianach wynosi 30 cm od najniższego punktu podstawy podłogi. | Tworzenie jastrychu cementowego na wklejaniu hydroizolacji bitumicznej nie może być wykonane bez dodatkowej warstwy z mieszanki podobnego mastyksu z piaskiem o frakcji 1,5-5 mm. |
| izolacja cieplna | W sektorze mieszkaniowym należy go układać wzdłuż pionowych konstrukcji przylegających do podłogi i fundamentu. Celem jest skompensowanie rozszerzalności cieplnej środnika poziomego. | Wyłączone ze stosowania materiałów organicznych, które są niestabilne na wilgoć, o gęstości powyżej 1200 kg/m3. |
| Jastrych wykończeniowy | Warstwa wyrównująca lub pokrywająca (w celu ochrony komunikacji inżynierskiej) jest utworzona z betonu klasy B12,5 lub DSP o wytrzymałości 150 kgf / cm2. | Stosowanie betonu asfaltowego jest ograniczone do parkietu na pióro i wpust. |
W SNiP 3.02.01 z 1987 r. Przydatne są fragmenty dotyczące zagęszczenia naturalnej gleby i poduszki glebowej. Na przykład, jeśli prace prowadzone są zimą, gleba nie powinna być zamarznięta, a do zasypywania dopuszcza się użycie masy z 15% zawartością zamrożonych grudek o wielkości do 15 cm Średnia temperatura powietrza może nie być niższa niż -10 stopni Celsjusza.
poduszka glebowa
Praca zaczyna się od usunięcia górnej żyznej warstwy ziemi. Jest to konieczne, aby zapobiec wzrostowi i gniciu roślin. Również w ten sposób zmniejsza się prawdopodobieństwo osiadania wznoszonej konstrukcji stropu. Powstała płaszczyzna powinna być płaska i gęsta.
Do zasypywania używa się materiałów, które łatwo się zagęszczają i nie nadają się do sezonowego falowania. Tradycyjnie jest to piasek, tłuczeń kamienny, żwir lub mieszanka piasku i żwiru. Jeśli dom jest zbudowany na glebie o niskim poziomie wód gruntowych, stosuje się glinę lub glinę piaszczystą. Taniej będzie zasypać pozostałą masę po wybudowaniu fundamentu, szamba czy studni. Wyjątkiem jest czarnoziem i torf.
Na tym etapie musisz przestrzegać kilku wymagań i zaleceń ekspertów dotyczących wykonywania od podstaw podłóg w prywatnym domu:
- urządzenie warstwowe . Ponieważ poduszka powinna być jak najgęstsza, warto wykonać ją w kilku przejściach. Łatwiej jest zagęścić zasypkę o grubości do 15 cm poprzez okresowe zwilżanie czystą wodą.
- Frakcja kamieni . Pomiędzy dużymi ziarnami pokruszonego kamienia lub żwiru powstają puste przestrzenie, które później mogą okazać się niewypełnione. Obszary te zostaną wypełnione wodą, przepuszczając gazy. Aby zminimalizować te procesy i zjawisko sedymentacji, warto stosować minerały drobnej frakcji.
- Grubość poduszki . Zalecany wskaźnik mieści się w zakresie 30-60 cm, przy jakimkolwiek zagęszczeniu nie można całkowicie wykluczyć skurczu. Ale jeśli przekroczysz 0,6 m, podłoga opadnie dłużej, w większym stopniu i nierównomiernie.
- Ochrona przed radonem . Tutaj możesz użyć kruszonego kamienia lub ekspandowanej gliny. Masa robocza nie powinna zawierać więcej niż 10% ziaren o wielkości do 4 mm. Powstaje zagęszczona warstwa przykrywająca o grubości 20 cm.
Urządzenie z mineralną barierą dla radonu nie wystarczy. Gaz dobrze przenika przez piasek, beton, drewno. Aby chronić przestrzeń życiową, można stworzyć warunki do wentylacji podłoża lub stworzyć niezawodną paroszczelną barierę hydroizolacyjną. Warto zauważyć, że folia polietylenowa nie radzi sobie z ochroną przed radonem. Dobre opcje: membrana paroizolacyjna, materiały bitumiczne.
Środki izolacyjne
Zanim wylejesz podłogi w domu na ziemię, musisz zadbać o zabezpieczenie betonu przed wilgocią z gruntu. Niezbędne jest również zapobieganie zbyt szybkiemu usuwaniu wilgoci z roztworu betonu. W rezultacie na poduszce glebowej można ograniczyć się do ułożenia folii polietylenowej o grubości 150 mikronów. Tutaj również trzeba nałożyć płótno na ściany o wysokości większej niż grubość kolejnego jastrychu.
Izolacja obejmuje również paski izolacji termicznej o grubości 20-30 mm. Szerokość zależy od całkowitej wysokości ciasta podłogowego, z wyłączeniem poduszki naziemnej. Jest to element oddzielający, który pełni rolę taśmy tłumiącej i wypełniacza mostków termicznych wzdłuż ścian.
Przed dalszymi pracami izolacyjnymi konieczne jest uformowanie warstwy podkładowej z betonu zbrojonego. Rozwiązanie można stosować w klasie B7,5 ze żwirem o frakcji 5-20 mm. Grubość podstawy zanurzeniowej wynosi 50-80 mm. Jako wzmocnienie nadaje się siatka stalowa lub z włókna szklanego o komórkach 10 * 10 cm.Środek powinien być zanurzony na co najmniej 30 mm. Inną opcją wzmocnienia są wióry stalowe o rozmiarze 0,3-1 * 50-80 mm, które dodaje się do roztworu podczas mieszania.
Na utwardzonej suchej płycie można przyspawać lub przykleić arkusz hydroizolacyjny. Może to być bitumiczny materiał dachowy lub analog polimeru. Zakładka obserwowana jest od 10 cm na ścianach i pomiędzy krawędziami sąsiednich paneli. Połączenia muszą być uszczelnione. Na przykład klej klejący lub dwustronna taśma klejąca na bazie bitumu.
Na gotową hydrobarierę układa się sztywną izolację. Ekstrudowana pianka polistyrenowa z wystającymi krawędziami montażowymi jest dziś uważana za najlepszą opcję pod względem ceny i jakości. Również jako alternatywa dla pomieszczeń mieszkalnych można zastosować piankę o gęstości PSB 35, do garażu PSB 50. Główną wadą materiałów styrenowych jest zniszczenie pod wpływem środowiska alkalicznego (cement) oraz w kontakcie z bitumem naftowym . Możesz zapobiec negatywnym konsekwencjom za pomocą technicznego polietylenu o grubości 100 mikronów.
Krótko o obliczaniu grubości izolacji
Tutaj punktem wyjścia do określenia warstwy izolacji termicznej jest znormalizowany opór cieplny (R) całej konstrukcji. Wartość dla konkretnego regionu lub miasta można znaleźć w oficjalnych tabelach. Musisz poszukać informacji o nakładaniu się.
Dalej stosuje się wzór d=R*k. Ale zanim ustalisz grubość izolacji, musisz obliczyć brakującą wartość oporu, którą materiał skompensuje. Na przykład w Moskwie wymagane jest osiągnięcie wskaźnika 4,15 m2 * ℃ / W. Projekt składa się z dwóch wylewek żelbetowych i gresu porcelanowego, co w sumie daje około 0,6 jednostki. Oznacza to, że aby zrekompensować 3,55 m2 * ℃ / W, potrzebny jest XPS (k = 0,03 W / m2 * ℃) o grubości 10 cm.
Przydatne wideo
Szorstka podłoga betonowa
Przed wylaniem podłogi w domu na izolacji należy uformować ciągły arkusz hydroizolacyjny. Może to być folia techniczna z uszczelnionymi łączeniami. Zakładka na ścianach jest również utrzymywana na wysokości nie mniejszej niż grubość jastrychu (od 60 mm). Tutaj rozwiązanie jest używane z klasą B22.5. Do wzmocnienia służy spawana siatka stalowa.
Dodatkowo przed wypełnieniem należy wziąć pod uwagę:
- układanie komunikacji inżynierskiej w korpusie izolacji, ich ochrona metalową obudową;
- montaż systemu „ciepłej podłogi” w jastrychu z uwzględnieniem zaleceń producenta danej serii.
W zależności od planowanego wykończenia rozważana jest decyzja o stanie powierzchni betonu. Na przykład pod posadzką na balach lub okładziną ceramiczną wystarczy zaimpregnować podstawę podkładem wzmacniającym. Jeśli laminat, parkiet lub linoleum będą układane dalej, konieczne będzie wypełnienie podłogi masą samopoziomującą. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę dopuszczalną warstwę 3 cm.
Jak zrobić podłogę w drewnianym domu metodą suchego jastrychu
Decydując, co lepiej zrobić podłoże w drewnianym domu, wielu zaczęło skłaniać się ku suchemu jastrychowi. Jest to dobra opcja do samodzielnej realizacji, ponieważ technologia jest prosta, nie jest wymagany specjalny sprzęt, materiały są dostępne i lekkie. Zaletą tego podejścia jest również to, że wykończenie można rozpocząć natychmiast po ułożeniu podłoża.
Ale jest tu jedna istotna wada. Suchy jastrych jest niedopuszczalny dla urządzenia w piwnicy, łazience, kotłowni. Powodem jest niska odporność zastosowanych materiałów na wilgoć. Dlatego technika ta ma zastosowanie jako alternatywa dla tradycyjnego wylewania podłoża żelbetowego do wykończenia.
Instrukcja instalacji wygląda tak:
- montaż poduszek, okładzina izolacyjna po obwodzie (szerokość 80 cm, grubość wg obliczeń), wylewanie warstwy betonu warstwą 8 cm, hydroizolacja posadzek;
- układanie i izolowanie rur, montaż obudowy ochronnej;
- zasypywanie powierzchni keramzytem lub piaskiem kwarcowym bez ubijania warstwą 1,5 cm lub większą, tworząc równą płaszczyznę poziomą;
- tworzenie sztywnych podłóg ze specjalnych arkuszy GVL lub GVLV (na przykład dla systemu Knauf), płyt drewnopochodnych (sklejka, płyta wiórowa, OSB) o warstwie około 20 mm.
Dodatkowo pod twardym pokładem można umieścić płyty XPS z krawędziami montażowymi lub wełnę kamienną. Aby zapewnić wysoką sztywność podstawy, płyty (GVL lub drewno) są układane w szachownicę w dwóch warstwach z zachodzącymi na siebie dolnymi łączeniami.
Wariant posadzki betonowej na gruncie bez podobnej warstwy
Częściej układa się warstwę zaprawy betonowej do montażu hydrobariery z materiałów walcowanych lub powłokowych. To samo zadanie można wykonać bez wznoszenia zbrojonego monolitu jako podkonstrukcji. Wystarczy uformować gęstą zasypkę z piasku i ułożyć membranę polimerową o profilowanej powierzchni.
Specyfikacje materiałowe:
- skład - polietylen wysokociśnieniowy;
- powierzchnia - półki 7-20 mm w postaci ściętego stożka lub półkul;
- gęstość - 400-1000 g / m2;
- trwałość - od 60 lat;
- wymiary - 0,5-3 × 20 m.
Płótno układa się profilem w dół, dzięki czemu materiał jest mocowany w piaszczystym podłożu. Połączenia są zachodzące na siebie, uszczelnione masą uszczelniającą. Możesz ułożyć izolację lub wylać płytę betonową bezpośrednio na hydrobarierę.
Przydatne wideo
Urządzenie z płyty betonowej na gruncie i fundamencie
Jeśli przed wzniesieniem ścian nośnych powstaje podstawa do podłóg, to rzeczywista decyzja dotyczy wykonania podłogi w domu na podstawie monolitycznego fundamentu. Tutaj główna zaleta polega na obciążeniu płyty nie na ziemi, ale na elementach nośnych budynku.
Takie podejście pomaga rozwiązać dwa problemy, z którymi może się zmierzyć właściciel. Jeśli dom jest budowany na torfowisku lub wysokość poduszki glebowej przekracza 0,6 m, zmniejsza to do minimum prawdopodobieństwo skurczu i deformacji „zawieszonej” konstrukcji z powodu ruchu gleby.
Inną opcją jest urządzenie z płyty lub solidnego fundamentu. Taki monolit może początkowo służyć jako szorstka podstawa pod podłogę. Tutaj wystarczy wykonać izolację, hydroizolację i wylać jastrych wyrównujący.
Przydatne wideo
Przydatne wideo
Podsumowanie
Podłogę w prywatnym domu można ułożyć od razu na ziemi, jeśli nie jest to torf lub czarna ziemia.
Szorstka płyta betonowa może stanowić fundament, opierać się na ścianach lub znajdować się między nimi.
Opcja tradycyjna: podsypka gruntowa do 0,6 m wysokości, warstwa betonu, hydroizolacja, izolacja, jastrych.
Zamiast warstwy pośredniej można zastosować profilowaną membranę hydroizolacyjną PVD.
Jako grzejnik i zasypkę można zastosować keramzyt o frakcji 4 mm.
Grubość izolacji należy obliczyć tak, aby była wystarczająco ciepła i nie przepłacana za materiał.
