Jak i jak zakryć piankę po zamontowaniu okien plastikowych
Pianka poliuretanowa jest popularnym uszczelniaczem stosowanym do uszczelniania szczelin w pustakach szklanych. Pod wpływem słońca, wilgoci i temperatur materiał ulega stopniowemu zniszczeniu, co prowadzi do strat ciepła w pomieszczeniu. Aby zachować właściwości izolacyjne, trzeba wiedzieć, jak zamknąć surowiec od strony ulicy i wnętrza okna.
Charakterystyka uszczelniacza
Pianka montażowa to spieniony polimer, który twardnieje pod wpływem tlenu. Materiał w stanie płynnym pakowany jest w puszki aerozolowe. Po otwarciu powstaje wysokie ciśnienie wypychające szczeliwo. Propelent wrze, więc w masie tworzy się wiele małych pęcherzyków powietrza, które napełniają surowiec. Rozszerzalność pierwotna osiąga 20-krotność, więc jedno rozpylenie wystarczy do uszczelnienia głębokich i długich pęknięć. W powietrzu pianka montażowa wysycha i twardnieje. Po polimeryzacji materiał twardnieje, utrzymuje blok okienny w danej pozycji. Ze względu na zagęszczenie wtórne, objętość nadal rośnie w ciągu dnia po aplikacji.
Ze względu na swoją lepkość pianka montażowa ma doskonałą przyczepność do wszystkich popularnych materiałów budowlanych. Surowiec wiąże, ale nie skleja detali konstrukcji. Nie stosować substancji z gumą, polietylenem i silikonem. Dzięki powietrzu zawartemu w pęcherzykach polimeru uszczelniacz pochłania hałas uliczny i poprawia izolację termiczną.
Pianka poliuretanowa jest podzielona na typy w zależności od warunków pogodowych aplikacji. Typy letnie są odpowiednie w dodatnich temperaturach, zimowe wytrzymują mrozy do -16-18 C. Uszczelniacze uniwersalne (na każdą pogodę) działają w zakresie od -10 do +30 C.
Na etykiecie pianki montażowej do montażu okien producent wskazuje klasę palności. Opcje budżetowe mają wysoki rodzaj zapłonu, dlatego są oznaczone jako B3. Gatunki samogasnące (tlące się) są oznaczone jako B2. Pod znakiem B1 kryje się drogi niepalny uszczelniacz.
Główną rolą pianki montażowej do montażu okien jest wypełnienie szczelin i przyklejenie różnego rodzaju materiałów. Pod wpływem promieniowania ultrafioletowego, wilgotności, zmian temperatury masa bąbelków zaczyna się stopniowo zapadać. Rok później, od strony ulicy, polimer kurczy się i kruszy, co doprowadzi do rozhermetyzowania szwów. Od wewnątrz surowiec ciemnieje i nabiera niechlujnego wyglądu.
Jeśli zamkniesz piankę montażową do montażu pustaków szklanych, właściwości materiału zostaną zachowane przez dziesięciolecia. Wokół okien nie ma szczelin, dzięki czemu izolacja akustyczna i cieplna nie jest zakłócana. Traktowane ulice i kryte stoki wyglądają kompletnie i pięknie.
Przygotowanie powierzchni
Aby profil okienny nabrał reprezentacyjnego wyglądu, konieczne jest przygotowanie powierzchni. Prawidłowo skrojona i zabezpieczona pianka poliuretanowa przetrwa dziesięciolecia. Izolacja pomoże zachować właściwości termoizolacyjne materiału i pustaków szklanych.
wyrównanie
Przed uszczelnieniem pianki po zamontowaniu okien plastikowych należy poczekać, aż polimery całkowicie stwardnieją. W zależności od rodzaju masa montażowa schnie od 30 minut do dnia. W tym czasie szczeliwo nadal się rozszerza, zakrywając przestrzeń w szczelinie.
Pianka montażowa jest usuwana z profilu przed stwardnieniem masy. Usuń pozostałości wilgotną szmatką lub plastikową linijką. Aby zetrzeć szczeliwo po polimeryzacji, istnieją 3 rodzaje rozpuszczalników:
- Aceton. Zwilżona produktem ściereczka z łatwością zmiękczy drobne zabrudzenia.
- Kosmofen. Płyn pomoże szybko zetrzeć wyschniętą masę. Minus - wysoka cena i duża objętość butelki.
- Makroflex. Profesjonalna myjka do czyszczenia pistoletów budowlanych. Aplikuj przez kilka minut, w przeciwnym razie roztwór uszkodzi plastik profilu.
Jeżeli surowiec całkowicie wypełnił otwór, nie ma widocznych rozwarstwień, pęknięć i nieciągłości w utwardzonej piance poliuretanowej. Widoczne wgłębienia trzeba będzie dodatkowo spienić. Mistrzowie zalecają rozpoczęcie przygotowań 3-7 dni po zainstalowaniu plastikowego okna.
Ostrożnie usuń kawałki szczeliwa wystające poza ościeżnicę. Wygodniej jest pracować ostrym nożem biurowym lub ukośnym ostrzem buta. Dzięki narzędziu łatwo usunąć pozostałą piankę, tworząc gładką, piękną linię.
Ochrona
Specjalna taśma montażowa to niedrogi sposób na pokrycie pianki. Powierzchnia jest wstępnie wyrównana, oczyszczona z chropowatości papierem ściernym, następnie stosuje się taśmę polimerową. Materiał klejący dobierany jest pod kolor ram, w przeciwnym razie wykończenie wygląda nieestetycznie.
Jeśli potrzebujesz trwałej ochrony, lepiej dać pierwszeństwo lakierom lub farbom. Emalie wodne nie przepuszczają wilgoci, tworzą cienką warstwę dekoracyjną obok szczeliny. Dzięki przyciemnianiu możesz wybrać odcień dokładnie odwzorowujący kolor okien. Przed nałożeniem materiału kawałki pianki montażowej są usuwane i dokładnie polerowane.
Jeśli polimer jest pokryty kitem, w masie wycina się dodatkowe wgłębienie (2-3 mm). Najlepszą ochronę zapewni gruba zewnętrzna warstwa materiału budowlanego. Wykończenie rozcieńcza się wodą za pomocą wąskiej szpatułki lub starego noża, ostrożnie nakładając na powierzchnię szwu. Powłoka nie powinna być cieńsza niż 3 mm, w przeciwnym razie materiał pęknie. Po wyschnięciu są traktowane papierem ściernym i gruntowane.
Ogrzewanie
Po ustaleniu, czym możesz pokryć piankę, możesz przystąpić do izolacji. Stoki w pokoju dziecięcym i w sypialni lepiej izolować termicznie. Po skurczeniu się masy montażowej wewnątrz konstrukcji, wolne przestrzenie pomiędzy profilem a otworem prowadzą do przemarzania. Wyspy zimna w przestrzeni okiennej przenoszą się na sąsiednią ścianę, więc zimą w pomieszczeniu będzie nieprzyjemnie.
Po wyrównaniu ścian i zabezpieczeniu pianki montażowej montowana jest skrzynka izolacyjna. Jako materiał wewnętrzny stosuje się 3 rodzaje:
- Styropian. Niedroga izolacja jest niestabilna w stosunku do wilgoci, dlatego potrzebna jest dodatkowa hydroizolacja. Często w połączeniu z wełną mineralną.
- Penoplex. Nowoczesne surowce blaszane są łatwe do tynkowania. Idealnie nada się zarówno na elewację, jak i na wewnętrzne wykończenie.
- Włókno szklane. Materiał nie przepuszcza powietrza i wilgoci z ulicy, dzięki czemu utrzymuje temperaturę w pomieszczeniu. Minusy - złożoność instalacji dla osób nieprofesjonalnych.
Grzejniki są cięte na kawałki, montowane na ścianie lub pod ramą, pokryte od góry siatką wzmacniającą. Styropian jest często przyklejany lub mocowany na piance montażowej, na wierzch nakłada się cienką warstwę tynku. Po wyschnięciu powierzchnia jest czyszczona papierem ściernym i impregnowana podkładem.
Jak pięknie zamknąć piankę
Po instalacji jednostka okienna wygląda na niedokończoną. Aby pustak szklany harmonijnie pasował do wystroju pomieszczenia i elewacji domu, konieczne jest odpowiednie ukrycie masy piankowej. Istnieje 5 popularnych sposobów na piękne udekorowanie stoków.
Gips
Niedroga metoda pozwala ukryć ślady polimeru, zaizolować ramę i stworzyć płaską powierzchnię wokół profilu. Zastosowany materiał to mieszanka cementowo-piaskowa lub alabaster (gips). Wiedząc, jak zamknąć piankę na plastikowych oknach, łatwo jest harmonijnie dopasować konstrukcję do projektu pomieszczenia.
Tynk służy do wyrównywania skarp i tworzenia pięknego, zadbanego obszaru przy profilu. Niedrogi materiał jest bardzo trwały, doskonale ukrywa ślady pianki montażowej, nadaje się do obróbki elewacji i mieszkania. Opcje mineralne gipsowe są stosowane do prac wewnętrznych, wapienno-cementowych - na zewnątrz. Jeżeli budynek nie przeszedł procesu obkurczania lub znajduje się w pobliżu torów kolejowych, zaleca się zastosowanie mieszanek na bazie akrylu (silikonu).
Decydując się, jak zakryć piankę po zamontowaniu plastikowych okien, należy zabezpieczyć szkło taśmą maskującą. Jeśli krople roztworu stwardnieją, trudno będzie je zetrzeć. Spoiny ścian są wyhaftowane na głębokość 1 cm, cegły lub powierzchnie betonowe zarysowane szczotką drucianą. Duże wióry są zagruntowane lub szpachlowane.
Ze ścian usuwane są kurz, tłuste lub brudne plamy. Części metalowe (gwoździe, łączniki) są izolowane. Baza pokryta jest dwiema warstwami podkładu, które są dokładnie wysuszone. Na powierzchni zainstalowane są przeciwstrzałki lub latarnie.
Narożniki wewnętrzne zabezpieczone przed pękaniem sierpem. Zaprawę nakłada się szpachelką i dokładnie wyrównuje, starając się całkowicie ukryć ślady pianki montażowej. Tynk nakłada się na powierzchnię skarpy szeroką szpachelką. Grubość jednej warstwy nie przekracza 3 mm. Pozwól materiałowi dobrze wyschnąć między krokami.
Rozumiejąc, jak zakryć piankę po zainstalowaniu plastikowych okien, łatwo jest samodzielnie przetworzyć ściany. Tynkowanie rozpoczyna się od wewnątrz, a następnie przechodzi na zewnątrz. Kąty świtu powinny być takie same. Po usunięciu powłoki szpachelką wygładzić masę.
Rezultatem jest monolityczna, piękna, trwała powierzchnia. Skoki gipsowe mogą być teksturowane lub idealnie równe. Po wyschnięciu ściana jest malowana farbą na bazie wody, tapeta jest przyklejana lub wyłożona płytkami dekoracyjnymi.
Plastikowy
Szukając jak zamknąć piankę montażową za oknem, wielu woli PCV. Panele sufitowe to niedrogi i praktyczny sposób na szybkie wykonanie pięknych stoków. Materiał składa się z 2 płyt z wewnętrznymi sztywnymi żebrami. Istnieją modele z zatrzaskami blokującymi na końcach.
Panele PCV produkowane są w rozmiarach od 3 do 6 m. Przed montażem surowce docinane są do parametrów okna. Grubość płyt wynosi od 5 do 12 mm. Wykończenie sprzedawane jest w postaci arkuszy, wąskich i szerokich szyn. Różnorodna kolorystyka pozwala dobrać materiał do projektu i odcień okna. Panele to:
- płytkowy;
- zwykły;
- lakierowane.
Rysunek lub obraz jest nanoszony na powierzchnię za pomocą technologii druku termicznego. Wykończenie imituje każdą piękną fakturę. Modele wyglądają spektakularnie pod naturalnym drewnem lub kamieniem. Wygląda oryginalnie jako jasny połysk, więc szlachetny mat.
Panele PCV nie boją się wilgoci, chemii gospodarczej i mrozu. Surowiec nie pali się, ale przy otwartym płomieniu wydziela toksyczny dym. Struktura plastra miodu materiału zapewnia dobrą izolację akustyczną. Ze względu na niewielką wagę surowce nie obciążają podłoża, są łatwe w montażu.
Przed montażem paneli PCV zmierz przestrzeń przy ścianach i oknach. Wzdłuż obwodu ramy drewniane pręty są przymocowane do śrub ze spadkiem z jednej strony. Za pomocą zszywacza montowany jest profil startowy do części drewnianej. Plastik jest mierzony, oznaczany markerem i ostrożnie cięty na kawałki piłą do metalu.
Panele zaczynają być wstawiane z jednej strony okna. Po „naciągnięciu” elementów na ścianę nakładana jest pianka montażowa. Elementy są dociskane, mocno przyklejają się do powierzchni. Narożniki polimerowe montuje się po zakończeniu montażu. Aby konstrukcja nie rozpadła się, przymocuj ją taśmą maskującą, aż całkowicie wyschnie.
Udekoruj plastikowy stok za pomocą listew. Części są mierzone na żądaną długość, starannie odcinane pod kątem 45 stopni i montowane na panelach PCV. Folia ochronna jest usuwana z elementów, a szczeliny wypełnione silikonem uszczelniającym.
Płyty warstwowe
Materiał składa się z dwóch lub trzech cienkich warstw plastiku, pomiędzy którymi umieszczona jest grzałka. Jako izolatory ciepła działają styropian, wełna mineralna lub włókno szklane. Elementy łączone są w technologii prasowania na zimno lub na gorąco.
Montaż na oknie z pianką poliuretanową nie wymaga skomplikowanego sprzętu i solidnego fundamentu. Surowce można układać zarówno na konstrukcji profilu, jak i bezpośrednio na skarpie. Pod względem właściwości termoizolacyjnych płyty warstwowe przewyższają tradycyjne grzejniki.
Przed zamknięciem pianki montażowej za oknem należy wybrać projekt wykończenia. Materiał produkowany jest w różnych odcieniach i fakturach. Lakierowane lub aksamitne opcje wyglądają spektakularnie. Panele warstwowe do wnętrz są często drukowane w celu dopasowania do wystroju wnętrza.
Podczas montażu listwy bez pudełka ostrożnie usuń resztki szczeliwa wystające poza ramę. Przygotowane płyty są wycinane, dostosowane dokładnie do parametrów otworu. Możesz naprawić części za pomocą kleju budowlanego lub nałożyć je na piankę montażową. Klej nakładany jest punktowo na wilgotną ścianę, a następnie dociskane są płyty warstwowe.
Aby unieruchomić konstrukcję, użyj kawałków taśmy maskującej. Po wyschnięciu fugi i szczeliny między pudełkiem a plastikiem wypełnia się szczeliwem silikonowym. Na zewnętrzne krawędzie nakładany jest ozdobny profil, który ukrywa strukturę materiału. Metoda nadaje się do małej odległości od otworu do ramy, ukrywając nie więcej niż 1 cm powierzchni użytkowej.
Jeśli powierzchnia jest uszkodzona, lepiej jest zainstalować płyty warstwowe na zboczach na konstrukcji wykonanej z drewnianych prętów. Szyny są przykręcone na obwodzie okna. Poprawność określa się za pomocą poziomu. Pomiędzy pianką montażową a powłoką powstają puste przestrzenie, które są wypełnione dodatkową izolacją.
Części plastikowe montowane są w profilu za pomocą zszywacza budowlanego. Mocne wsporniki przebiją nawet trójwarstwowe płyty warstwowe. Przy stosowaniu wkrętów samogwintujących powierzchnia polimeru może pękać, tracąc swoje właściwości dekoracyjne i termoizolacyjne. Konstrukcja profilu chowa do 10 cm, dzięki czemu nadaje się na dużą odległość od ramy do otworu.
Płyty gipsowo-kartonowe
Materiał składa się z rdzenia gipsowego i dwóch warstw grubej tektury. Trwałe płyty służą do tworzenia pięknych konstrukcji o regularnych, wyraźnych kątach. Surowiec łatwo się tnie, montuje i tynkuje. W przypadku połaci okiennych odpowiednie są opcje odporne na wilgoć z impregnacją przeciwgrzybiczą. Konstrukcja nie zawali się pod wpływem kondensatu i dużej wilgotności.
Wiedząc, jak zakryć piankę budowlaną, możesz z łatwością przystąpić do projektowania otworu. Jeśli powierzchnia jest równa, materiał można nałożyć na szpachlówkę lub klej. Zaczynają okleinować od górnych części, a następnie przesuwają się na boczne. Kompozycję nakłada się na obwodzie i na środku ściany. Aby uzyskać lepszą przyczepność, wycięte kawałki są zwilżane wodą, mocno dociskane do miejsca i podparte deskami dla zapewnienia niezawodności. Strukturę pozostawia się do wyschnięcia na 2 dni.
Pianka montażowa pomoże zainstalować płytę gipsowo-kartonową na ścianie. Technologia jest odpowiednia dla powierzchni z minimalną liczbą wad. Drobne wgłębienia, wyboje (do 3 cm) i spękania zalewamy zaprawą na bazie cementu i tynku startowego.
Po stwardnieniu szpachli na płytę gipsowo-kartonową nakłada się warstwę pianki montażowej od tyłu za pomocą „węża”. Grubość masy budowlanej nie powinna przekraczać 1 cm, płytkę nakłada się na zbocze, dociska i odrywa. Po 10 minutach polimer powiększa się, po czym konstrukcja jest mocowana do ściany za pomocą podpór. Struktura nie jest dotykana przez jeden dzień, dopóki nie zostanie całkowicie stwardniała.
Jeśli nie ma możliwości wyrównania powierzchni skarpy pianką montażową, wówczas płytę gipsowo-kartonową montuje się metodą ramową. Skrzynia jest montowana z metalowego profilu lub drewnianych listew. Deski montuje się po obwodzie otworu na wewnętrznym i zewnętrznym narożniku okna. Izolację umieszcza się pomiędzy ścianą a konstrukcją.
Przygotowana płyta gipsowo-kartonowa jest instalowana w komórkach ramy. Podczas poszycia części są mocowane do profilu za pomocą wkrętów samogwintujących. Po montażu konstrukcja jest gotowa do wykończenia. Wadą metody jest zmniejszenie powierzchni użytkowej w zależności od wielkości konstrukcji skrzynki.
Spadek z płyt gipsowo-kartonowych szpachlowany jest cienką warstwą zaprawy alabastrowej. Do stworzenia pięknego narożnika służy perforowany element, na który nakładany jest tynk. Materiał budowlany wyrównuje się szpachelką, uzyskując monolityczną, solidną powierzchnię.
Aby ozdobić stok, projektanci zalecają użycie farby. Emalia akrylowa lub lateksowa zabarwiona na kolor okna lub wystroju pomieszczenia wygląda spektakularnie. Przestrzeń przy otworze można wyłożyć płytkami ceramicznymi lub zagospodarować tynk strukturalny.
Panele drewniane
Drewno pomoże zamknąć piankę montażową. Wybór materiału zależy od technicznych cech stoku. W przypadku dużej przestrzeni lepiej jest wziąć sklejkę lub „podszewkę” do składu. W przypadku otworów o standardowych rozmiarach odpowiednie są zarówno panele, jak i deski.
Przed uszczelnieniem pianki montażowej na oknach od strony ulicy należy zdecydować o rodzaju drewna. Aby gatunki iglaste służyły przez długi czas, należy najpierw zabezpieczyć wykończenie impregnatami hydrofobowymi i antybakteryjnymi. Do wnętrz doskonale sprawdzą się modrzew i dąb.
Jeśli powierzchnia otworu jest równa, drewniane panele są mocowane do pianki montażowej. Szczegóły są dokładnie mierzone w zależności od wielkości okna, przetwarzane są narożniki i krawędzie. Masę polimerową nakłada się wzdłuż obwodu ściany, a okładzinę drewnianą dociska się do góry lub mocuje na wkrętach samogwintujących. Uszczelniacz dodatkowo poprawia właściwości izolacji akustycznej i cieplnej konstrukcji.
Na nierównej powierzchni „podszewka” i deska są montowane na ramie. Konstrukcja jest montowana z metalowego profilu lub drewnianych prętów umieszczonych na obwodzie okna. Listwy są mocno przymocowane do resztek pianki montażowej. Wolną przestrzeń między ścianą a wykończeniem wypełnia wełna mineralna.
W kleimerów montuje się panele „podszewkowe”. Sklejka jest starannie przymocowana do konstrukcji płynnymi gwoździami. Klej polimerowy szybko schnie i pewnie trzyma lekkie części. Podczas instalowania desek mistrzowie zalecają stosowanie wkrętów samogwintujących z kołkami. Łączniki przykręcają drewno do pudełka, a czapki chowają się pod ozdobne zaślepki.
Farba do drewnianych stoków musi być odporna na wilgoć, elastyczna i odporna na grzyby. Na powierzchniach zewnętrznych stosuje się emalie akrylowe lub poliuretanowe w celu ochrony przed owadami, promieniowaniem ultrafioletowym i wilgocią. Do wnętrz często stosuje się impregnaty i lakiery, które zachowują naturalny kolor drewna.
Wniosek
Wysokiej jakości uszczelnienie szwów po zamontowaniu okien pomoże poprawić izolację cieplną i akustyczną pomieszczenia. Pianka montażowa nie powinna wystawać, dlatego szczeliwo od strony ulicy i pomieszczenia jest czyszczone i ukryte pod pięknymi zboczami. Otwór można zamaskować pod puszką z płyt gipsowo-kartonowych (plastiku) lub przykleić do ścian panele dekoracyjne z drewna lub polimeru.
