Jak układać płytki w wannie ze spadkiem pod odpływem: ceramiczne metody montażu
W łaźni parowej i dziale mycia wanny na podłogę dostaje się duża ilość wody. Dlatego do jego dekoracji stosuje się praktyczny, trwały i odporny na wilgoć materiał, a także zapewniają grawitacyjne odprowadzanie wilgoci z powierzchni. Przeczytaj do końca i naucz się układać płytki w wannie ze spadkiem pod odpływem, przestrzegając wszystkich zasad. Rozważ potrzebę stworzenia zbocza, rodzaje podstaw ceramiki, ich konstrukcję, rodzaje i cechy pochyłych podłóg, niuanse układania płytek pod kątem do drabiny.
Konieczność pochylenia podłogi w wannie
Przed ułożeniem płytek na podłodze w łazienkach ważne jest prawidłowe obliczenie wymaganego nachylenia powierzchni, które zostanie uzyskane po wykończeniu jej materiałem wykończeniowym. Jeśli to nie wystarczy, cała woda z płytek podłogowych nie dostanie się do kanalizacji. Przy dużym nachyleniu konieczne będzie zwiększenie kosztorysu prac budowlanych i wykończeniowych na podłodze.
Dlatego, aby rozwiązać ten problem, potrzebna jest profesjonalna pomoc, a także wykonanie wszystkich innych dość skomplikowanych prac. Błąd w ich wykonaniu doprowadzi do pogorszenia komfortowych warunków korzystania z łazienek, a nawet do zniszczenia konstrukcji budowlanych.
Jeśli podłoga jest wykonana ze spadkiem, możliwe będzie rozwiązanie następujących zadań:
- spowolnić proces niszczenia materiału wykończeniowego podłogi;
- zapobiegać gromadzeniu się wody na powierzchni podłogi;
- zapewnić przyspieszone suszenie konstrukcji budowlanych;
- zmniejszyć prawdopodobieństwo rozwoju pleśni i grzybów.
Nachylenie podłogi w wannie można stworzyć nawet na etapie budowy szorstkiego fundamentu. Podczas wykonywania takiej pracy bierze się pod uwagę dużą liczbę niuansów technologicznych. Więc obliczenia są wykonywane w pierwszej kolejności. Robią to projektanci na etapie opracowywania projektu wanny lub po wybudowaniu budynku i zwróceniu się jego właściciela do wyspecjalizowanej organizacji.
Przygotowanie podłoża pod płytki podłogowe
Przed położeniem płytek na podłodze w wannie ze spadkiem pod odpływem eksperci zawsze wyrównują powierzchnię podstawy. Podczas takiej pracy można stworzyć nawet wymagany spadek w kierunku otworu odpływowego. Konieczność takiej operacji zależy od cech konstrukcji i/lub decyzji podjętych w projekcie obiektu.
betonowa podstawa
W wannie często wylewa się beton podczas układania podstawy pod płytki podłogowe. To optymalne rozwiązanie. Powodem tego jest dobra mrozoodporność i wysoki stopień ciągliwości betonu. Podstawa tego materiału nie ulega rozkładowi, deformacji i przy odpowiednim urządzeniu wytrzyma co najmniej 40 lat. Co więcej, można to natychmiast zrobić z niezbędnym nastawieniem.
Betonowa podstawa podłogi z płytek to jastrych. Może być wykonywany we wszystkich mokrych łazienkach. Jeśli układanie odbywa się na ziemi, kąt podłogi powstaje ze względu na nachylenie gleby. Gdy prace prowadzone są na małych obszarach, w tym przypadku nachylenie zapewnia się poprzez zmianę grubości warstwy leżącej poniżej.
Podczas konstruowania betonowej podstawy eksperci biorą pod uwagę specyfikę konkretnej wanny. Cechy konstrukcyjne, lokalny klimat i wymagania konstrukcyjne mają wpływ na zastosowane materiały. Najczęściej podłogi betonowe pod płytki wylewa się na ziemię lub kłody.
Niezależnie od opcji, eksperci muszą je zaizolować przy użyciu tworzywa piankowego o grubości do 50 mm. Można również użyć styropianu. Jednak jego grubość wynosi zwykle 100 mm. Częściej do tych celów używa się kamionki porcelanowej. Układa się go o grubości około 150 mm.
Profesjonalne kroki do stworzenia betonowej podstawy
Prace prowadzone są w ciepłym okresie. Przed wylaniem betonu w przygotowanym wykopie układany jest system drenażowy. Jest układany do dołu kanalizacyjnego. Specjaliści również na początkowym etapie, przed podjęciem ostatecznej decyzji o tym, jak ułożyć płytki na podłodze w wannie, ustalają wspólnie z klientem, jaki rodzaj pochyłości powstanie. Jeden z jego rodzajów nazywa się „kopertą”, a drugi to odpływ w 2 płaszczyznach.
Podczas tworzenia fundamentu na ziemi rzemieślnicy wykonują następujące prace:
- Usuń górną warstwę gleby.
- Ubij wnękę.
- Zakryj otwór spustowy, aby zapobiec przypadkowemu zatkaniu systemu.
- Utwórz pudełko z desek i zainstaluj je wokół otworu odpływowego. Pozwoli to, w razie potrzeby, w przyszłości zastąpić głowicę odpływową podobnym produktem, ale o większej lub mniejszej wysokości.
- Powstałą wnękę w ziemi wypełnij piaskiem, a następnie ubij ją. Grubość tej warstwy wynosi zwykle od 100 do 120 mm.
Ważny! Podczas ubijania piasek jest zwilżany. Nie zawiera jednak żadnych zanieczyszczeń, w tym mułu i gliny.
- Zasypiają i taranują gruz. Potem zostaje odciśnięty w piasku. Rezultatem jest warstwa o grubości około 150 mm.
- Zdejmij skrzynkę z desek, które chroniły rurę odpływową.
- Wypełnij pustą przestrzeń wokół odpływu roztworem cementu, piasku i wiórów piany.
- Materiał pokrycia dachowego nakłada się na zagęszczoną warstwę piasku i tłucznia, aby zapobiec przenikaniu wilgoci z roztworu betonu. Połączenia materiału hydroizolacyjnego pokryte są bitumem. W takim przypadku pokrycie dachowe montuje się na wszystkich ścianach pomieszczenia do wysokości około 200 mm.
- Wytnij otwór w pokryciu dachowym pod drabiną i zainstaluj jego dolną część.
- Ułożona jest metalowa siatka wzmacniająca, której poszczególne części są połączone drutem.
- Napraw za pomocą sygnalizatorów gipsowych, aby wyrównać betonowy roztwór. Są instalowane od siebie w odległości od 1500 do 2000 mm.
- Przygotuj rozwiązanie dla podłoża za pomocą dodatków hydroizolacyjnych. Dodatki chronią metalowe okucia i podstawę jako całość przed negatywnym działaniem wody.
- Roztwór wylewa się, wyrównuje i, jeśli to konieczne, dostosowuje nachylenie za pomocą poziomu budynku. Procesowi temu towarzyszy zagęszczanie mieszanki w celu wyeliminowania pustek powietrznych. Grubość tej warstwy wynosi co najmniej 50 mm. Zamarza w około 10 dni. Okres ten zależy od temperatury i wilgotności w pomieszczeniu.
Po utwardzeniu pierwszej warstwy zaprawy betonowej, a przed ułożeniem płytek w wannie, rzemieślnicy układają izolację termiczną. Następnie jest pokryty siatką wzmacniającą, na której zainstalowane są lampy ostrzegawcze. Następnie wylewa się jastrych wyrównujący o grubości od 50 do 60 mm. Jest to druga warstwa zaprawy betonowej, którą zagęszcza się i wyrównuje nad latarniami w celu uzyskania jednolitej gęstości i usunięcia pustych przestrzeni. Na koniec specjaliści nakładają impregnat hydroizolacyjny na podłogę ciągnącą.
Drewniana nieprzeciekająca podstawa
Jeśli zdecydowano się na wykonanie podstawy z drewna, konstrukcja musi mieć szczelny wzór. Do produkcji takiego podłoża stosuje się tylko deski, a nie arkuszowy materiał drewniany. Niezawodność całej konstrukcji można zapewnić, jeśli każdy z jej elementów ma wysoką wytrzymałość.
Pomimo złożoności pracy profesjonaliści układają płytki na podłogach drewnianych po wyeliminowaniu mobilności poszczególnych elementów. Podczas montażu desek podłogowych utrzymywane jest pewne nachylenie w kierunku odpływu. Profesjonaliści wykonują taką pracę w następującej kolejności:
- usunąć brud z szorstkiej powłoki i zamontować system kanalizacyjny;
- wylewać jastrych pod kątem, jeśli przewiduje to projekt;
- pozostawić strukturę betonu do utwardzenia przez 10 dni;
- montuj deski zgodnie ze spadkiem jastrychu.
Podczas montażu nie przeciekającej drewnianej podstawy, deski podłogowe układa się ciasno ze sobą. Rezultatem jest ciepła konstrukcja, ponieważ materiał izolacyjny jest umieszczony w przestrzeni podziemnej. Może to być keramzyt, pianka polistyrenowa i tak dalej. W takim przypadku deski układane są na kłodach.
Specjaliści stosują kilka technologii do przygotowania drewnianej podstawy przed ułożeniem płytek w łaźni ze spadkiem w kierunku odpływu. Najpopularniejszą metodą jest metoda „na sucho”. Podczas jego użytkowania na szorstkiej drewnianej podłodze układa się płyty OSB, sklejkę wodoodporną lub GVL.
Rada! Nie zaleca się układania płyt wiórowych w łaźni parowej, ponieważ po podgrzaniu może uwalniać niebezpieczne substancje.
Mistrzowie muszą uszczelnić konstrukcję zanurzeniową. W tym celu stosuje się bitum i pokrycia dachowe. Materiał arkuszowy jest mocowany za pomocą wkrętów samogwintujących, których kołpaki są zatopione w powłoce, a szwy między poszczególnymi częściami są uszczelnione szczeliwem. Na koniec konstrukcja pokryta jest podkładem. Zwiększy przyczepność materiału arkusza do kleju do płytek i warstwy nawierzchniowej.
Specjaliści mogą również przygotować szorstką drewnianą podstawę metodą „na mokro”. Podczas jego używania na ułożonych deskach powstaje jastrych. Grubość warstwy betonu nie przekracza 50 mm. Technologia obejmuje również montaż szczeliny klapy wzdłuż konstrukcji ścian. Jego szerokość wynosi od 10 do 20 mm.
Mistrzowie muszą pokryć drewnianą podstawę hydroizolacją. Może to być folia z tworzywa sztucznego, pokrycie dachowe lub bitum. Hydroizolacja chroni również dolne partie ścian. Wysokość od podłogi takich sekcji wynosi 100-120 mm.
Specjaliści nadal używają taśmy tłumiącej. Jest zamocowany wzdłuż ścian. Stosowana jest również siatka wzmacniająca. Bezpośrednio jastrych powstaje najczęściej przy użyciu mieszanki wyrównującej. Do jego przygotowania mistrzowie używają dwóch części płynnego szkła, tej samej ilości piasku i połowy mniejszej ilości wody.
Rodzaje i cechy podłóg nachylonych
Rodzaj nachylenia jest wybierany podczas projektowania pochyłej podłogi. Urządzenie tego elementu wykonuje się we wszystkich pomieszczeniach, w których regularnie dochodzi do wnikania wody na płytki podłogowe. Rampa jest pochyloną częścią podłogi. Ze względu na nachylenie woda spływa do drabiny. Tworzenie wymaganego kąta odbywa się dzięki warstwie leżącej pod spodem. Jednocześnie montaż ceramiki podłogowej różni się szeregiem cech.
Rodzaje połaci skośnych
Specjaliści układają podłogi w wannach z dwoma rodzajami stoków:
- Z 2 samolotów. Ta opcja polega na podzieleniu podłogi na dwie części. Każda z nich tworzona jest ze spadkiem w stosunku do drugiej części powierzchni. Za pomocą urządzenia o tej konstrukcji montowana jest drabina do odprowadzania wody z pomieszczenia. Powstaje w dolnym punkcie, gdzie spotykają się dwie nachylone płaszczyzny.
- „Koperta”, która jest specjalną wersją urządzenia o pochyłej konstrukcji. Jego cechą wyróżniającą jest umieszczenie otworu odpływowego w centralnej części stropu. Dlatego powierzchnia jest warunkowo podzielona na cztery sektory. Każda z nich ma niewielkie nachylenie w kierunku odpływu.
Decydując o tym, jak prawidłowo ułożyć płytki na podłodze w wannie ze spadkiem pod odpływem, często wybierają konstrukcję dwóch nachylonych płaszczyzn. W końcu jest to bardziej ekonomiczna opcja. Podczas jego realizacji konieczne jest mniejsze przycinanie materiału kaflowego. Ponadto możliwe jest stworzenie dla niego systemu odwadniającego z odpływów punktowych lub w postaci wydłużonej konstrukcji, która zostanie umieszczona na przykład na środku pomieszczenia.
Kluczowe cechy podłóg nachylonych
Spodziewana ilość wody na płytkę podłogową wpływa na obliczenie kąta nachylenia. Zwykle jest tworzony nie więcej niż 1 °. Taki kąt nawet przypadkowo nie da ludziom. Jednak w wannie dozwolone jest nachylenie podłogi maksymalnie 2°. Jednocześnie obliczenie różnicy wysokości nie jest trudne. Na przykład, gdy tworzone jest nachylenie 1°, różnica wysokości między dwoma punktami oddalonymi o 1 m wyniesie 10 mm. Wszystkie spadki kondygnacji są określone w projekcie.
Jeśli konstrukcja podłogi jest wykonywana na ziemi, formowanie zbocza odbywa się poprzez ułożenie podstawy z ziemi. Kiedy praca jest wykonywana w małym pomieszczeniu, nachylenie tworzy się za pomocą podłoża pod płytką. Jej grubość nie może przekraczać 40 mm, gdyż w przeciwnym razie istnieje możliwość poślizgu ceramiki.
Układ płytek zależy od umiejscowienia drabiny. Montaż ceramiki odbywa się po oczyszczeniu podstawy z brudu, sprawdzeniu działania odpływu i ramp, jeśli te ostatnie zostały utworzone wcześniej. Z nich woda powinna spływać grawitacyjnie w kierunku drabiny lub tacy.
Na podłodze woda zbiera się w określonych miejscach, spływając z każdej z nachylonych powierzchni. Te poszczególne części powłoki są oddzielone od siebie za pomocą nacięć. Są to linie narysowane ukośnie z rogów odpływu. Kształt śliwki wpływa na liczbę cięć. Jeśli drabina jest prostokątna lub kwadratowa, tworzone są cztery ukośne linie. Pomiędzy nimi zostanie ułożona ceramika, tworząc nachylone trójkątne lub trapezoidalne powierzchnie.
Przydatne wideo
Niuanse układania płytek ceramicznych pod kątem
Przed ułożeniem płytek pod prysznicem na pochyłej podłodze lub w innym pomieszczeniu w wannie profesjonaliści zawsze najpierw tworzą warstwę hydroizolacyjną na już przygotowanym podłożu. Dzięki dodatkowemu zabezpieczeniu woda nie zmyje np. konstrukcji betonowej.
Zwykle rzemieślnicy układają płytki ze ścian. W obecności poziomo umieszczonego fryzu, najpierw wykonuje się jego podszewkę. Dopiero wtedy układanie ceramiki na pochyłych powierzchniach, po których woda spływa do drabiny.
Wykonanie układu „kopertowego” rozpoczyna się od boków, które stanowią podstawy o powierzchniach trójkątnych lub trapezowych. Najpierw należy naprawić płytki, których nie trzeba przycinać.
Układanie materiału zaczyna się wyłącznie od środka podstawy. Jeśli w jednej linii mieści się parzysta liczba kawałków ceramiki, trójkątnie nachylona powierzchnia jest dzielona na dwie równe części. Każda z nich jest osobno wyłożona.
Gdy do pierwszego rzędu wejdzie nieparzysta liczba materiału stałego, na linii podziału umieszcza się płytkę początkową wraz ze środkiem. Ponadto ceramikę umieszcza się w opatrunku w taki sam sposób, jak cegłę przy wznoszeniu ścian.
Mistrzowie stale ściśle monitorują równoległość wszystkich rzędów i grubość przerw między nimi. Dzięki kontroli nad wykonywanym procesem szwy dwóch sąsiednich nachylonych płaszczyzn będą się pokrywać w miejscu cięcia. Jednocześnie przycinanie płytek w pobliżu nacięć i drabiny odbywa się na końcu.
Przydatne wideo
Jednak profesjonaliści wykonują prace ceramiczne na pochyłej podłodze w następujący sposób:
- najpierw pokrywają odległą trójkątną powierzchnię kafelkami naprzeciw drzwi wejściowych do pokoju;
- następnie płytki układane są po lewej i prawej stronie drabiny;
- następnie ceramikę umieszcza się na ostatnim pochyłym odcinku podłogi w pobliżu wejścia;
- pod koniec procesu powierzchnia jest wyłożona bezpośrednio przy odpływie.
Dzięki tej sekwencji pracy mistrz porusza się mniej po materiale okładzinowym, pod którym klej nie uzyskał jeszcze maksymalnej siły. Jednocześnie podczas procesu murowania specjaliści zwracają większą uwagę na linie zlewne posadzki z dylatacjami, a także nacięcia, połączenia między drabiną a płytką. W końcu takie miejsca są najbardziej podatne na uszkodzenia o innym charakterze.
Aby zwiększyć wytrzymałość szwów, są one wzmocnione metalowymi elementami profilowymi. W takim przypadku same szczeliny są najpierw wypełniane bitumem, który jest wstępnie podgrzewany. Taka masa w stanie schłodzonym jest w stanie zmniejszyć negatywny wpływ obciążeń.
okładzina razrubov
Rzemieślnicy wykonują tę pracę po ułożeniu całej litej ceramiki i wysuszeniu pod nią kleju. Specjaliści wykorzystują przy tym wyłącznie indywidualnie docinane płytki na konkretne miejsce. Jednocześnie materiał płytek ma przyzwoitą grubość i wysoką wytrzymałość. Dlatego tylko doświadczeni rzemieślnicy mogą ciąć ceramikę podłogową o wysokiej jakości. Co więcej, używają specjalnego narzędzia.
Przydatne wideo
W zależności od specyfiki układania ceramiki w określonym miejscu specjaliści mogą wykonać obróbkę krawędzi cięcia. Taką operację wykonuje się w celu jak najdokładniejszego dopasowania przyciętego elementu do już umocowanych płytek. Pod koniec całego procesu licowania fugowanie wykonuje się za pomocą mieszanek. Zawierają dodatki cementowe i hydroizolacyjne.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Przed ułożeniem płytek na podłodze w wannie ze spadkiem pod odpływem wybierz opcję układu ceramiki. Materiał kafelkowy układany jest z przerwą w dwóch płaszczyznach i metodą typu „koperta”. W pierwszym przypadku ceramikę trzeba mniej przycinać.
Przed pracą przygotowuje się drewnianą, nieszczelną lub betonową podstawę. Jednocześnie posadzka betonowa wylewana jest w dwóch etapach z kolejnym zasypywaniem piasku, tłucznia, układaniem hydroizolacji, siatką zbrojącą, izolacją i nakładaniem impregnacji hydroizolacyjnej.
Podczas konstruowania drewnianej podstawy używane są tylko deski, które są przygotowywane przy użyciu hydroizolacji i materiału arkuszowego. Podłoże wykonane z drewna można również wyrównać jastrychem nie grubszym niż 50 mm.
