Jak zamknąć końce poliwęglanu na szklarni od góry, od dołu i po bokach
Nowe budynki, świeżo wykończone poliwęglanem o strukturze plastra miodu, wyglądają bardzo lekko i atrakcyjnie. Ale po krótkim czasie tracą swój wygląd z powodu zanieczyszczenia licznych pustych kanałów, do których dostaje się kurz, pełzają małe owady. Dzieje się tak zawsze, gdy podczas montażu nie zadbano o uszczelnienie końcowych stron blach i usunięcie z nich wilgoci kondensacyjnej. Dlatego musisz wcześniej pomyśleć o tym, jak zamknąć końce poliwęglanu na szklarni lub innej konstrukcji.
Po co zamykać końce
Przekroje poprzeczne komórkowych arkuszy poliwęglanowych to seria otwartych komórek o cienkich ściankach. Aby usztywnić ściany i chronić je przed uszkodzeniami, a także zamknąć komórki przed wilgocią i brudem, przewidziane są specjalne profile końcowe.
Takie profile pełnią nie tylko funkcję ochronną, ale także dekoracyjną, oprawiając wycięty element o zgrabną, równą krawędź. Dlatego zakłada się je nie tylko na przekroje poprzeczne, ale także na podłużne, których nie trzeba wzmacniać i zatykać. Nadają się również do zdobienia produktów wykonanych z poliwęglanu monolitycznego.
Oprócz profili stosuje się również specjalne taśmy samoprzylepne do zabezpieczania nacięć. Ponieważ istnieje różnica między sposobem zamykania dna szklarni z poliwęglanu a jej górną częścią, takie taśmy, w przeciwieństwie do profili, są produkowane w dwóch rodzajach - uszczelniające i perforowane.
Aby zrozumieć, dlaczego te materiały są w ogóle potrzebne, musisz przyjrzeć się, co dzieje się z komórkowym poliwęglanem podczas pracy.
- Brud, kurz, drobne zanieczyszczenia dostają się do pustych kanałów przez otwarte otwory, które pozostają tam na zawsze, przyklejając się stopniowo do wewnętrznych ścianek, zmniejszając przezroczystość materiału i psując widok.
- Wilgoć również w nie wnika. Na końcach do góry deszcz i śnieg, na dole brudna woda z topniejącego śniegu i podlewania.
- Wilgotny, ciepły brud staje się odpowiednią pożywką dla drobnoustrojów, a z czasem materiał staje się spleśniały.
- Przemarzając zimą woda zgromadzona w kanałach może pękać lub deformować ich ściany.
- Owady wpełzające do kanałów nie mogą się odwrócić i czołgać z powrotem, więc również w nich pozostają.
- Przypadkowe uderzenie lub wylatujący spod stopy kamień łatwo uszkadza niezabezpieczoną krawędź z poliwęglanu.
Dlatego podczas instalowania materiału tak ważne jest, aby pomyśleć o tym, jak zamknąć końce poliwęglanu i jak zrobić to poprawnie. Jeden profil końcowy nie jest w stanie zapewnić szczelności, dlatego w celu wykonania tego zadania podkleja się pod nim specjalne taśmy. Ponadto w zależności od położenia przekroju poprzecznego poliwęglanu komórkowego stosowane są jego różne typy.
Jeśli jest skierowany do góry, stosuje się taśmę uszczelniającą, która nie przepuszcza kurzu ani wody. Dolne końce są oklejone perforowanymi paskami, tak aby powstający w plastrach i spływający kondensat mógł swobodnie wypływać. Takie taśmy przepuszczają tylko wodę, służąc jako niezawodna bariera dla owadów i brudu.
Ale takie taśmy nie mają wystarczającej sztywności, aby chronić krawędzie przed uszkodzeniami mechanicznymi. Funkcję tę przejmuje profil końcowy, który całkowicie ukrywa krawędzie arkuszy obrobionych mało atrakcyjnymi taśmami.
Co to są profile końcowe
Elementy wykończeniowe do poliwęglanu produkowane są z tego samego tworzywa sztucznego co same blachy oraz z aluminium. Oba mają otwartą sekcję w kształcie litery U.
Plastikowy
Elastyczny profil z tworzywa sztucznego w przekroju zbliżonym do litery P z nóżkami o różnej długości skierowanymi do wewnątrz. Jego standardowa długość to 210 cm, jest równa szerokości płyt poliwęglanowych. Grubość ścianki waha się od 1,5 do 3 mm.
Zanim zamkniesz końce poliwęglanu własnymi rękami, musisz wybrać płytę końcową pasującą do grubości arkusza - z poziomą półką o tym samym rozmiarze. Występuje w 4, 6, 8, 10 i 12 mm. Są korki i duże rozmiary, ale w szklarniach przydomowych zwykle nie stosuje się poliwęglanu komórkowego o tej grubości.
Lekkie wygięcie nóżek profilu zakończeniowego do siebie umożliwia ich ciasne dopasowanie do blachy z obu stron. Podczas montażu, ze względu na elastyczność materiału, łatwo wyginają się na zewnątrz.
Ponieważ zaślepki są wykonane z tego samego materiału co poliwęglan, mają te same zalety:
- niska waga;
- dobra siła;
- odporność na wilgoć i inne wpływy atmosferyczne;
- odporność na niskie i wysokie temperatury;
- łatwość instalacji i obsługi;
- niepalność.
Jeśli szklarnia ma dach dwuspadowy, to górne końce arkuszy tworzących dach są zamknięte nie końcami, ale profilami kalenicowymi lub narożnymi, które nie tylko zamykają wnęki, ale także łączą pary arkuszy w jedną konstrukcję .
Aluminium
Przekrój profilu aluminiowego to płaska i symetryczna litera P z tymi samymi nogami i półką o różnych długościach, dobranych w zależności od grubości przycinanych blach. W przeciwieństwie do tworzywa charakteryzuje się dużą sztywnością i wytrzymałością, dzięki czemu lepiej mocuje arkusze w danej pozycji i zabezpiecza końce.
Ale kosztuje znacznie więcej, dlatego stosuje się go głównie do krytycznych konstrukcji wykonanych z grubego poliwęglanu - dachów, zadaszeń, ścian o różnych konstrukcjach.
Restrykcyjne występy na wewnętrznych ściankach profilu wykluczają ciasne dopasowanie końców poliwęglanu do jego dna, tworząc niewielką szczelinę niezbędną do odpływu kondensatu z plastrów miodu.
Wybierając sposób zamknięcia krawędzi poliwęglanu w pobliżu szklarni, należy zwrócić uwagę na większą wytrzymałość i trwałość produktów aluminiowych. Są odporne na korozję, a ich dodatkową zaletą jest nieprzezroczystość, możliwość ukrytego montażu taśmy uszczelniającej.
Oprócz profili anodowanych producenci produkują również kolorowe, malowane na różne kolory, co daje więcej miejsca na zdobienie konstrukcji pokrytych poliwęglanem.
Na przykład! Pomimo względnej elastyczności, plastikowy profil przeznaczony jest do obramowania tylko prostych lub lekko zakrzywionych krawędzi, natomiast aluminiowy wyłącznie do prostych odcinków. Jeśli konieczne jest uszczelnienie zakrzywionych odcinków, na przykład ścian elewacyjnych łukowych szklarni, należy zastosować odpowiednie uszczelki gumowe lub silikonowe.
Przydatne wideo
Opaski brzegowe
Samoprzylepne taśmy brzegowe do końcówek z poliwęglanu komórkowego różnią się od taśm samoprzylepnych i podobnych produktów tym, że przepuszczają powietrze. Ta cecha umożliwia wystarczającą cyrkulację powietrza w komórkach, co jest ważne w przypadku konstrukcji takich jak szklarnie.
Taśma pokrywająca górne końce otwartych kanałów całkowicie chroni je przed dostaniem się wilgoci, zanieczyszczeń, owadów. Występuje w różnych długościach i szerokościach. Na opakowaniu zawsze znajduje się informacja, dla poliwęglanu z jaką grubością blachy ma być takie zabezpieczenie. Warstwa klejąca po bokach taśmy pokryta jest folią lub papierem, który usuwa się podczas montażu.
Aby zapobiec przedostawaniu się brudu, ziemi i owadów do plastrów z poliwęglanu i chwastów w nich, nie musisz zastanawiać się, jak osłonić szklarnię od dołu. Perforowana taśma lub membrana o średnicy otworu zaledwie 40 mikronów doskonale poradzą sobie z tym zadaniem. To wystarczy, aby odprowadzić wilgoć z kondensacji na zewnątrz i zabezpieczyć wnęki przed zanieczyszczeniem. Obróbka związkami hydrofobowymi sprawia, że wilgoć nie zalega wewnątrz, ale szybko wyślizguje się przez perforację. A impregnacja grzybobójcza nie pozwala na tworzenie się pleśni.
Rada! Przy długotrwałym użytkowaniu otwory perforowanej taśmy wciąż są zatkane kurzem, który zalega w nich jak w filtrze. Dlatego musi być okresowo wymieniany, aby przywrócić normalną cyrkulację powietrza i odprowadzanie wody.
Wykończenie końcówek poliwęglanu komórkowego
Profile i taśmy montuje się w ten sam sposób na dowolnych końcach. Jeśli szklarnia ma konstrukcję łukową, nie posiada otwartych kanałów skierowanych do góry, dlatego po obu stronach konstrukcji potrzebna jest tylko taśma perforowana.
Przed zamknięciem dna szklarni końce należy odkręcić od ramy lub poluzować. Jeszcze lepiej i wygodniej jest je wykończyć zaraz po cięciu, przed zamontowaniem arkuszy na ramie. Praca jest wykonywana szybciej i dokładniej.
Przygotowanie do instalacji
Z narzędzi potrzebna jest tylko wąska szpatułka, dzięki której wygodnie jest wepchnąć półki profilowe i wypełnić w nim arkusz. Lepiej nie używać noża ani innych ostrych narzędzi, aby nie porysować ani nie zrobić dziur w materiale.
Należy również przygotować wiertło z cienkim wiertłem do wykonywania otworów w profilu do odprowadzania wody. Ale równie dobrze można go zastąpić zwykłym gwoździem rozgrzanym do ognia.
Aby przygotować wycięte arkusze do przyklejenia taśmy, należy wygładzić nacięcia, usuwając wszystkie nacięcia i zadziory papierem ściernym. Wcześniej krawędzie arkusza są uwalniane z folii ochronnej.
Montaż taśmy i profilu końcowego
Przed montażem powierzchnia arkusza, jeśli to konieczne, jest oczyszczana z kurzu, śladów kleju z folii ochronnej i suszona. Określony swoją orientacją, układając zewnętrzną stroną do góry.
Na przykład! Ta strona jest zwykle oklejana nieprzezroczystą folią z instrukcją montażu i nadrukowanym na niej logo producenta. Odwrotna strona pokryta jest przezroczystą folią.
Następnie wykonaj sekwencyjną serię operacji.
- Powłoka ochronna jest usuwana z końca taśmy uszczelniającej lub perforowanej i nakładana na koniec poliwęglanu tak, aby ich osie pokrywały się, a krawędzie taśmy były symetryczne po obu stronach.
- Stopniowo zdejmując warstwę ochronną i odwijając rolkę z taśmą, przykleja się ją do końca, zaginając krawędzie z warstwą kleju do ścian. Nie trzeba go naciągać, ale trzeba zadbać o to, by układał się gładko i kleił bez zmarszczek.
- W razie potrzeby profil jest cięty na segmenty o pożądanej długości za pomocą piły do metalu lub ostrego noża.
- Z krokiem 25-30 cm wykonuje się otwory w poziomej ścianie profilu do odprowadzania wody.
- Przygotowany profil jest naciągany na koniec pokryty taśmą. Jego długa półka powinna przylegać do wewnętrznej płaszczyzny arkusza, a krótka do zewnętrznej.
Przydatne wideo
Aby wilgoć nie gromadziła się w profilu, ale swobodnie z niego wypływała, nie trzeba go szczelnie nakładać, dopóki dno nie zostanie połączone z końcem poliwęglanu. Między nimi należy pozostawić niewielką lukę. Jest również potrzebny do kompensacji rozszerzalności cieplnej materiałów w ekstremalnych temperaturach.
Jeśli wybierając sposób poszycia dna szklarni z poliwęglanu, zdecydowałeś się na profil aluminiowy, wszystkie prace związane z zabezpieczeniem końcówek wykonuje się dokładnie w ten sam sposób. Założenie profilu będzie wymagało większego wysiłku, ale będzie też trwało dłużej.
Jeśli chodzi o ochronę końców ścian elewacyjnych łukowych szklarni, wystarczy przykleić je taśmą uszczelniającą, a podczas instalowania sklepień bocznych wykonać niewielkie uwolnienie poliwęglanu.
Podsumowanie
Aby poliwęglan w szklarni lub innej konstrukcji zawsze pozostawał czysty i nie stał się schronieniem dla mikroorganizmów i owadów, konieczne jest bezpieczne zamknięcie jego końców, które otwierają dostęp do pustych plastrów materiału. W tym celu stosuje się specjalne profile, pod którymi podklejane są taśmy ochronne. Górne sekcje są uszczelnione, aby wilgoć nie dostała się do nich, a dolne sekcje są zamknięte membraną przepuszczającą wodę, która kondensuje na wewnętrznych ściankach plastrów miodu, gdy zmienia się temperatura powietrza. Aby zapewnić integralność taśm i nadać konstrukcji piękny, wykończony wygląd, na zakończeniach nakładane są specjalne profile.
