Urządzenie i przeznaczenie zaworu próżniowego do ścieków
Zainstalowane w rurach zawory podciśnieniowe zapewniają ochronę domu przed cuchnącymi zapachami i gazami. W zależności od ich przeznaczenia i konstrukcji stosowane są różne narzędzia i metody instalacji, ale w każdym przypadku takie zawory są doskonałym analogiem pionu wentylatora, którego instalacja wymaga gruntownego remontu. Określmy znaczenie instalacji, cechy jej pracy, biorąc pod uwagę zalety i wady, a także rozważmy metody instalacji.
Urządzenie wentylacyjne do kanalizacji
Nieprzyjemne „aromaty” z kanalizacji są blokowane przez zawory próżniowe w syfonach hydraulicznych. Ale jeśli odpływ był zbyt ostry, a ilość cieczy jest duża, ciśnienie wewnętrzne może się zmniejszyć, a woda zacznie być zasysana z syfonu. W takim momencie nieprzyjemne zapachy mogą przedostać się do budynku omijając barierę. Smród może pojawić się z powodu długiego przestoju kanalizacji, woda z urządzenia blokującego po prostu odparowuje. Powodem jest również często mały rozmiar syfonu.
Najlepszym rozwiązaniem byłoby zainstalowanie zaworu powietrza do kanalizacji lub rury wentylatora. Przepływające przez nie powietrze reguluje ciśnienie wewnątrz kanału za pomocą ciśnienia atmosferycznego. W tym przypadku wszelkie nieprzyjemne zapachy są przenoszone rurami do systemu kolektora i nie są usuwane przez syfon.
Potrzeba zaworu
Aerator powietrza w instalacji rurowej zmniejsza ryzyko przebicia się wody w przeciwnym kierunku, a także:
- blokuje wodę, gdy istnieje zagrożenie zalaniem z powodu przełomów;
- zmniejsza hałas w kanalizacji;
- zapobiega przedostawaniu się gryzoni do domu przez rury kanalizacyjne;
- chroni dom przed zapachami z rur w przypadku długiego przestoju.
Cechy działania zaworu
W skład zestawu zaworów wchodzą:
- plastikowa obudowa ze zdejmowaną pokrywą do czyszczenia;
- gumowa membrana;
- uszczelka do dodatkowego uszczelnienia.
Jeżeli ciśnienie wewnątrz pionu jest równe lub wyższe od ciśnienia atmosferycznego, aerator pozostaje zamknięty i blokuje „aromaty” kanalizacyjne. Gdy woda zostaje wypłukana, ciśnienie wewnątrz rur spada, co powoduje ruch gumowej membrany i nieznaczne otwarcie zaworu. Po przepłynięciu przez nią powietrza ciśnienie wyrównuje się, a membrana zamyka ją, poruszając się w przeciwnym kierunku.
Aeratory powietrza, w zależności od sposobu działania, dzielą się na kilka typów:
- Kinetyczna . Służy do sterowania przepływem powietrza w systemach niskociśnieniowych.
- Automatyczne . Uwalniają one tylko nagromadzone powietrze w pionie, nie są wykorzystywane do silnego ciśnienia wody i są zwykle instalowane w domach prywatnych.
- W połączeniu . Najbardziej progresywne modele łączą w sobie najlepsze cechy poprzednich.
W zależności od konstrukcji rur kanalizacyjnych, które mogą mieć wiele wielokierunkowych odcinków, konstrukcja mechanizmu wewnętrznego może się różnić.
W przypadku poziomo instalowanych rur o małej średnicy stosuje się zawór kulowy. Znajdująca się w nim część migawki jest ułożona w formie kuli dociskanej do spustu za pomocą sprężyny.
W przypadku obu kierunków rur kanalizacyjnych idealny jest zawór waflowy. Jest dość kompaktowy, a jego konstrukcja pozwala na prowadzenie cieczy zarówno bezpośrednio, jak i przez rogi rur. Umieszcza się go w pionowej i poziomej pozycji pionu. Urządzenie blokujące wykonane jest w formie płytki i ma średnicę od 3 do 75 cm.
Głównym zadaniem zaworu wlotowego jest spowolnienie ruchu ciał stałych z kanału i zablokowanie ich przemieszczania się dalej wzdłuż rur. Urządzenie jest produkowane z wbudowanym filtrem i średnicą 25 cm, z reguły stosuje się je przed zainstalowaniem pompy w rurach skierowanych poziomo.
Zaleca się zainstalowanie przepustnicy na aeratorze powrotnym z urządzeniem płatkowym lub obrotowym. Zmniejsza prawdopodobieństwo złamania w wyniku uderzenia szpuli (mechanizmu blokującego) o powierzchnię siedziska. Zasadniczo zawory o dużej średnicy pękają. Używanie zepsutego urządzenia prowadzi do awarii kanalizacji i wadliwego działania filtrów, co powoduje wstrząsy hydrauliczne i nie blokuje już smrodu.
Zawory próżniowe różnią się sposobem montażu w rurach. Istnieją następujące sposoby:
- spawanie , stosowane w kanalizacji organizacji przemysłowych;
- sprzęgło , w którym mocowanie odbywa się za pomocą gwintu;
- kołnierzowy , na końcu którego znajdują się kołnierze zaciskowe mocujące aerator do rury.
Oddzielnie izolowany jest zawór kołnierzowy, w którym dodatkowo stosuje się uszczelnione uszczelki, które dodatkowo blokują gazy i zapachy z rurociągu. Specyfikacje zależą od wymaganego modelu. Średnica domowych aeratorów waha się od 50 do 110 mm. Najpopularniejszy model zaworu wentylatora kanalizacyjnego 110 mm, który ma przepustowość od 5 do 40 l/s przy przeliczeniu 27 l/s na litr.
Plusy i minusy urządzenia
Zainstalowany zawór próżniowy blokuje cuchnące gazy i zapachy. Najważniejsze, że podczas instalacji powinien znajdować się niewentylowany pion. Jego analogiem może być rura wentylatora ułożona przez dach, jednak ta metoda zajmie więcej czasu i pieniędzy.
Wady są bezpośrednio związane z jego strukturą i urządzeniem. Z powodu przestoju kanalizacji syfon może wyschnąć, w wyniku czego przestaje blokować cuchnące zapachy z rur. Membrany gumowe z czasem tracą swoją gęstość i stają się mniej hermetyczne, mechanizm zostaje zakłócony, a jego wydajność spada. Aby zapobiec awariom, należy go regularnie serwisować i wymieniać zużyte części, czy to uszczelkę, czy membranę.
Zalecenia dotyczące instalacji zaworu
Podczas instalacji ważne jest przestrzeganie zasad, które pomogą zmaksymalizować skuteczność zaworu kanalizacyjnego:
- Instalacja jest dozwolona tylko w ogrzewanym pomieszczeniu. Pomoże to uniknąć pęknięcia zaworu z powodu niskich temperatur.
- Perlator umieszczony jest w łatwo dostępnym miejscu, aby w przyszłości nie było problemów z dostępem w celu konserwacji lub wymiany części.
- Jeśli w podłodze znajduje się kratka, odległość od poziomu powierzchni do zaworu musi wynosić co najmniej 30 cm.
- Zawór najlepiej montować w pozycji pionowej bezpośrednio w kielichu prostej linii rur kanalizacyjnych. Powinien znajdować się w odległości co najmniej 20 cm od zainstalowanego syfonu.
Gdzie jest zainstalowany zawór?
Nowoczesne aeratory próżniowe najczęściej montuje się w pionowym odpływie kanalizacyjnym. Cylindryczne z pokrywą w korpusie montowane są bezpośrednio na rurze wentylatora, natomiast proste aeratory pasują do większości armatury: zlewów, łazienek, toalet.
Urządzenia o średnicy 50 mm są cięte na poziomo skierowane rury o dużej długości lub na autostradzie z dużą liczbą przejść w kierunkach. Zawór próżniowy do kanalizacji o średnicy 110 mm jest zwykle montowany na rurze wentylatora lub na wtórnym pionie rurociągu. Właściwa instalacja we właściwym miejscu linii zapobiegnie pojawianiu się cuchnących „aromatów” z rurociągu w pomieszczeniu.
Instrukcje Instalacji
Prawie wszystkie aeratory próżniowe produkowane są do wspólnego łączenia rur DN110 o średnicy 110 mm. Jeśli średnica nie pasuje do połączenia, stosuje się adapter profilu. Istnieją również rury DN50 i DN75, z odpowiednim liczbowym oznaczeniem średnicy, do których stosuje się zawory z wylotem 50 i 75 mm.
Ważne jest, aby zrozumieć, że zawór powietrza kanalizacyjnego 110 mm, używany do rur o średnicy mniejszej niż ten rozmiar, jest montowany w maksymalnie dwóch punktach na linii. Do montażu zaworu w metalowej rurze stosuje się również specjalne adaptery, które gwarantują szczelne połączenie plastiku z metalem.
Przed zainstalowaniem aeratora próżniowego konieczne jest określenie miejsca instalacji, biorąc pod uwagę zasady lokalizacji i dostępność do przyszłej konserwacji. Następnie wyłącz wodę w pokoju, zamykając krany na rurach. Jeżeli wymagana jest instalacja w już gotowym rurociągu, zakłada się zawór i montuje się odpowiedni adapter.
Przydatne wideo
Większość modeli zaworów kanalizacyjnych ma metodę montażu w kształcie dzwonu. Montaż odbywa się w następującej kolejności:
- Zewnętrzna część i gniazdo są dokładnie oczyszczone z kurzu lub nagromadzonego brudu.
- Pierścień uszczelniający montowany jest w rynnie kielicha.
- Używając uszczelniacza silikonowego lub glicerynowego, nasmaruj współpracujące powierzchnie. Jest to konieczne, aby zmniejszyć tarcie.
- Włóż nasmarowany koniec aeratora próżniowego do rury do zaznaczonego obszaru. Jakość instalacji można sprawdzić, obracając części zaworu. Perlator powinien ściśle przylegać do rury.
Aby sprawdzić niezawodność, połączona sekcja jest wzmocniona zaciskiem. Ważne jest, aby po montażu sprawdzić szczelność wszystkich połączeń. Istnieje ukryta opcja instalacji za pomocą specjalnych zaworów.
Wiele modeli aeratorów służy również do usuwania zatorów w rurociągu. Aby to zrobić, mają osłonę na ciele. Jest usuwany, mechanizm wewnętrzny jest wyciągany, a do środka wciągany jest ciasny kabel.
Przydatne wideo
Jeśli pion jest zainstalowany w zamkniętej skrzyni i jest trudno dostępny, konieczne jest zapewnienie dostępu powietrza. Aby to zrobić, wykonaj małą wentylację, w zależności od rozmiaru siatki. Obudowa jest solidnie zamontowana w ścianie, łączniki są wypoziomowane tak, aby jej zewnętrzna strona była zlicowana ze ścianą. Jedynym widocznym elementem konstrukcji jest ewentualnie kratka ozdobna, mocowana za pomocą śrub lub wkrętów samogwintujących. Wyprodukuj kratę, ze względów estetycznych, w różnych kolorach.
Podsumowanie
Zainstalowanie zaworu próżniowego znacznie poprawia wydajność sieci kanalizacyjnej i chroni pomieszczenie przed cuchnącymi zapachami. Ale nie uchroni to przed wszystkimi problemami związanymi z przerwami w systemie odpływowym. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę przeznaczenie aeratora, jego główne zalety i używać go tylko zgodnie z jego przeznaczeniem. Warto wybrać zawór na podstawie charakterystyki rurociągu w pomieszczeniu. Zainstalowanie mechanizmu ochronnego, przy odpowiednich umiejętnościach i wiedzy, nie zajmie dużo czasu i wysiłku.
