Cechy i właściwości rur drenażowych
System drenażowy pomaga usunąć nadmiar wilgoci z gleby w okolicy. Jest to konieczne, aby zachować integralność fundamentów i ścian podłóg piwnic budynków. W urządzeniu systemu drenażowego stosuje się azbestocementowe, plastikowe, ceramiczne rury drenażowe. Każdy typ ma swoje własne cechy instalacji, dopuszczalną żywotność.
Treść artykułu [ukrywać] [pokazywać]
- Dlaczego potrzebny jest system odwadniający?
- Jakie powinny być rury
- Co należy wziąć pod uwagę przy instalacji systemu odwadniającego
- Odmiany rur drenażowych
- Główne zalety rur drenażowych wykonanych z tworzywa sztucznego
- Jak określić nachylenie rur
- Określenie parametrów ścieków drenażowych
- Kolejność instalacji sieci odwadniającej
- Zastosowanie rur w układach klimatyzacji
- Typowe błędy instalacji systemu
- Wniosek
Dlaczego potrzebny jest system odwadniający?
Budowa każdego obiektu powinna rozpocząć się od zbadania właściwości gleby, poziomu wód gruntowych. Jeśli nie wykonasz zestawu środków, które pozwolą ci usunąć nadmiar wody z gleby, mogą wystąpić następujące negatywne procesy:
- osiadanie lub zniszczenie fundamentu;
- zamrożenie ścian budynku mieszkalnego;
- zalanie piwnic i piwnic;
- powstawanie pleśni, grzybów na powierzchni ścian i podłogi (mikroklimat wewnątrz takiego pomieszczenia jest bardzo szkodliwy, może powodować reakcje alergiczne i choroby układu oddechowego);
- zalanie terenu na terenie (prowadzi do śmierci nasadzeń);
- oblodzenie i gromadzenie się wody na ścieżkach ogrodowych.
Ważny! Nadmierne nasycenie gleby wilgocią powoduje zmianę jej składu chemicznego i mikroflory.
Jakie powinny być rury
Stosowane są rury drenażowe z pełną lub częściową perforacją. Przy pełnej perforacji na całej powierzchni znajdują się otwory rozmieszczone na obwodzie w równej odległości. Produkty z częściową perforacją przepuszczają wodę tylko od góry, posiadają tylko 3 rzędy otworów. Aby system odwadniający był skuteczny, konieczne jest prawidłowe sporządzenie projektu i dobranie optymalnego rodzaju rury do odwodnienia.
W obszarach, w których woda gruntowa dociera wysoko do fundamentu, należy zbudować systemy odprowadzające je. Rury do systemu odwadniającego znajdują się niżej niż ziemia przemarza. Ich średnica ustalana jest zgodnie z indywidualnymi parametrami terenu.
Stosowane produkty muszą spełniać następujące wymagania:
- zapewnić niezakłócony przepływ wody;
- mają wysoką wytrzymałość mechaniczną;
- powierzchnia wewnętrzna o maksymalnym poślizgu i gładkości;
- przy dużym przepływie są w stanie wytrzymać znaczne ciśnienie wewnątrz;
- w stanie wytrzymać duże wahania temperatury.
Oprócz ciśnienia wewnętrznego rurociąg drenażowy nie powinien zginać się pod naciskiem gruntu, jego sezonowymi przemieszczeniami. Gdy produkty są wykonane z materiału, który nie wytrzymuje dobrze niskich temperatur, stosuje się technologie izolacyjne.
Ważny! Jeśli istnieje możliwość przedostania się ciał obcych lub powstania zatorów, w układzie wydechowym instalowane są filtry zgrubne.
Aby zminimalizować ciśnienie wewnętrzne, wraz z elementami drenażowymi, w gruncie montuje się kanalizację deszczową, nazywaną powierzchniową. Jest częścią ogólnej sieci kanalizacyjnej, odprowadza wodę z opadów.
System odwadniający składa się z połączonych ze sobą rur z otworami, rowów odwadniających, studni, kształtek łączących i elementów dodatkowych. Przez otwory w rurach woda jest zbierana i odprowadzana.
Co należy wziąć pod uwagę przy instalacji systemu odwadniającego
Montaż sieci odwadniających odbywa się po zakończeniu budowy głównych obiektów. Ale w niektórych przypadkach można i należy go zamontować na etapie prac przygotowawczych:
- Działka jest płaska bez minimalnego spadku. Wody gruntowe będą się gromadzić w dużych ilościach.
- Poziom wód gruntowych wynosi mniej niż 150 cm do powierzchni gruntu.
- Główna grubość gleby składa się ze skał gliniastych i gliny, które nie przepuszczają dobrze wilgoci.
- Działka znajduje się w regionie, w którym według statystyk poziom opadów jest powyżej normy.
Projekt musi uwzględniać głębokość posadowienia głównych obiektów na terenie.
Uwaga! Jeśli obok budynku mieszkalnego powstaje obiekt z głębokim fundamentem, może to zakłócić naturalny odpływ wód gruntowych i spowodować ich gromadzenie. Doprowadzi to do zalania piwnicy, piwnicy budynku mieszkalnego.
Gdy wokół fundamentów budynków znajduje się chodnik betonowy, na terenie znajduje się wiele ścieżek asfaltowych, zaburzony jest naturalny obieg wody. W takim przypadku należy zainstalować system burzowy podłączony do kanalizacji.
Odmiany rur drenażowych
Wszystkie rury drenażowe można pogrupować według różnych kryteriów. W zależności od rodzaju materiału, z którego są wykonane, istnieje sześć odmian.
Ceramiczny. Wykonane są z ogniotrwałych rodzajów gliny z dodatkami mineralnymi.
Azbestocement. Wykonane są o średnicy 10–20 cm Jedna rura drenażowa wykonana z cementu azbestowego może ważyć do 52 kg. Do połączenia używane są złączki z tego samego materiału. Zwiększenie przepuszczalności wody uzyskuje się poprzez wykonanie nacięć w powierzchni rury ułożonych we wzór szachownicy.
Metal. Są ciężkie i mogą korodować.
Plastik . Wykonane są z polietylenu nisko lub wysokociśnieniowego (HDPE i PVD), polipropylenu, polichlorku winylu. Obecność falistych ścian i usztywnień pozwala równomiernie rozłożyć nacisk zewnętrzny.
Beton. Trudno przedziurawić, mieć dużą wagę.
Z porowatego szkła keramzytowego lub betonu z tworzywa sztucznego. Przez pory w ścianach dostaje się wilgoć.
Zgodnie z konstrukcją rury drenażowe dzielą się na jednowarstwowe elastyczne faliste i dwuwarstwowe na zewnątrz o powierzchni falistej i gładkiej wewnątrz. Niektóre modele tych ostatnich mają wbudowane geotekstylne płaszcze filtrujące z usztywniaczami, które zapobiegają zanieczyszczaniu otworów piaskiem. Jednowarstwowe nakładane są przy głębokim występowaniu.
Najpopularniejsze modele to rury o średnicy 110 mm z ochronną warstwą geowłókniny. Montowane są bez dodatkowego systemu filtrującego.
W zależności od sztywności rury drenażowe dzielą się na dwa rodzaje.
Elastyczne modele. Nadaje się do tworzenia przepływów krzywoliniowych. Takie elementy charakteryzują się mniejszą sztywnością pierścienia. Niektóre sprzedawane są w rolkach o długości 40-50 metrów.
Sztywne rury drenażowe. Używany do linii prostych. Produkowane są cienkościenne o średnicy 5-15 cm i grubościenne o średnicy 15 cm lub więcej, te ostatnie mają długość do 6 m, po ułożeniu łączone są łącznikami, elementami obrotowymi.
Cement ceramiczny i azbestowy
Rury drenażowe wykonane z mieszanki azbestowo-cementowej mają średnicę 10-50 cm, długość 3,95-5 m. Z reguły takie rury są częściowo perforowane. Rura drenażowa wykonana z cementu azbestowego jest łatwa w utrzymaniu, ale ze względu na zbyt dużą wagę i skomplikowaną instalację jest rzadko używana. Żywotność nie przekracza 20 lat.
Wyroby ceramiczne powstają w piecach. Formowanie odbywa się na prasie z mieszanki piasku i gliny z dodatkiem substancji stopowych. Na tym etapie wykonywana jest perforacja. Następnie półfabrykaty są utwardzane w piecach w temperaturach do 1300ºС.
Ceramiczne rury drenażowe o wymiarach 50–70 cm połączone są złączkami. Średnica produktów wynosi 5–30 cm, długość do 0,3–1,5 m. Ceramiczna rura drenażowa ma następujące zalety:
- żywotność do 30 lat;
- odporny na procesy sejsmiczne i chemiczne;
- współczynnik tarcia wewnętrznego i zewnętrznego jest minimalny.
Produkty ceramiczne są aktywnie wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu do osuszania pożądanych obszarów.
Główne zalety rur drenażowych wykonanych z tworzywa sztucznego
Plastikowe rury drenażowe, których odmiany mają pofałdowaną powierzchnię, są najczęściej stosowane w nowoczesnym budownictwie. Taka popularność spowodowana jest dużą liczbą zalet produktów tego typu:
- żywotność do 50 lat;
- wysoka odporność na procesy korozyjne;
- niska waga przy dużej wytrzymałości;
- nie zapadaj się pod wpływem agresywnych środowisk;
- łatwy w transporcie i montażu;
- najgładsza struktura wewnętrznej powierzchni zapobiega blokadom;
- przystępny koszt.
W przypadku stosowania rur drenażowych z geotekstylną warstwą filtracyjną nie jest wymagane regularne płukanie systemu. W przypadku sieci o normalnych i niskich obciążeniach odpowiednie są produkty o średnicy 110-200 mm, rury o średnicy 300 mm mogą wytrzymać zwiększone obciążenia.
Rada! Jeśli z instalacji kanalizacji pozostaną rury o średnicy 10–11 cm, można z nich wykonać drenaż. Powierzchnia jest perforowana wiertłem, następnie produkty są owijane geowłókniną na całej długości.
Odmiany plastikowych kanałów odwadniających
Produkowanych jest kilka rodzajów plastikowych kanałów odwadniających:
- Produkty z tektury falistej jednowarstwowe z otworami lub bez (HDPE). Modele o klasie sztywności SN2 są stosowane na głębokości poniżej 2 m, klasa SN4 na głębokości do 3 m.
- Produkty faliste dwuwarstwowe wykonane z HDPE lub PVD z gładkimi ściankami wewnątrz. Klasa sztywności SN6, stosowana na głębokości poniżej 4 m. Takie rury są łatwe w transporcie i montażu.
- Elastyczne produkty faliste o sztywności SN8 służą do układania na głębokości do 10 m.
- Rury dwuwarstwowe karbowane HDPE z gładką częścią wewnętrzną, klasa twardości SN8. Produkty nie posiadają warstwy filtracyjnej, stosowane są na głębokości do 8 m.
Rury drenażowe dwuwarstwowe są najczęściej używane do układania na płytkich głębokościach. Gładkość ich ścianek wewnętrznych zapewnia maksymalną żywotność i sprawne odprowadzanie wody. Falista warstwa wierzchnia z żebrami usztywniającymi ma wysoką wytrzymałość.
Popularne typy rur to „Perfokor” i „Logistyka”. „Perfocor” wykonany jest z polietylenu wysokomodułowego z dodatkiem składników mineralnych. Posiadają podwyższoną sztywność, dostępne w średnicach 11 cm, 16 cm, 20 cm, 40 cm.
„Logistyka” wyróżnia się płaskim prostokątnym kształtem, wykonanym z HDPE. Wyposażony jest w dodatkowe wewnętrzne elementy wzmacniające. Szczególną zaletą odmiany jest jej zwartość, co jest ważne podczas transportu.
Przydatne wideo
Produkty z PVC
Stosowanie rur tego typu jest typowe dla instalacji systemu powierzchniowego. Produkowane są modele o średnicy 5–30 cm, z falistymi ściankami jednowarstwowymi lub dwuwarstwowymi. Większość produktów jest perforowana. Rury PCV można łatwo podłączyć do dysz studni betonowych i plastikowych. Elementy łączące są używane z mechanizmami zatrzaskowymi.
Montaż sieci z takich rur jest prosty i szybki, ale konieczne jest zainstalowanie poduszki z pokruszonego kamienia i warstwy ochronnej z geowłókniny. Produkowane są wyroby o klasach sztywności SN 2,4,6,8,16.
Rury drenażowe HDPE
Właściwości fizyczne produktów HDPE zapewniają ich zastosowanie w dowolnych sieciach. Różne typy rur mają sztywność SN4 i SN8. W zależności od konstrukcji występują produkty HDPE jedno- lub dwuwarstwowe, może być rura perforowana do drenażu lub bez perforacji.
Średnica może wynosić 5–70 cm, rury o maksymalnej średnicy wytrzymują duże obciążenia. Do instalacji systemu odwadniającego stosuje się gniazda, złączki lub spawanie.
Dając pierwszeństwo tym rurom drenażowym, warto pamiętać, że materiał użyty do produkcji wyrobów HDPE jest palny.
Jak określić nachylenie rur
Nachylenie rury drenażowej zależy od różnych czynników:
- średnica użytych rur;
- rodzaje systemów odwadniających;
- cechy powierzchni sąsiedniego obszaru.
Jeśli wykonanie obliczeń i wybranie kąta większego niż to konieczne, będzie nieprawidłowe, wówczas zacznie się niepotrzebnie szybki przepływ wody i pojawienie się osadów mułu. Często dochodzi do zatkania systemu.
Jeśli ustawisz kąt mniejszy niż to konieczne, woda zatrzyma się w kanale, co spowoduje jej przelanie i przestanie działać. Nadmiar wilgoci pozostanie w glebie.
Ważny! Obliczona wartość nachylenia ma wartość ułamkową. Uzyskuje się ją dzieląc wymagane nachylenie rury przez jej długość wyrażoną w metrach. Wskaźnik 0,003 będzie oznaczał, że poziom różnicy w metrowym odcinku rury powinien wynosić 3 mm.
Ten wskaźnik jest przewidziany w przepisach budowlanych, SNiP. Oto konkretne wartościdla systemów odwadniających z norm:
- przy średnicy rury 200 mm minimalny kąt nachylenia wynosi 0,007 m / m, przy średnicy rury 150 mm - 0,008 m / m;
- znaczenie ma również rodzaj pokrycia terenu przyrodniczego: asfalt - 0,003, kostka brukowa - 0,004, tłuczeń - 0,004, kamienie duże - 0,005 m/m;
- dla osobno umieszczonych tac optymalny wskaźnik wynosi 0,005 m / m;
- dla kanałów odwadniających - 0,003 m / m.
Montaż rur pod kątem jest konieczny nawet w przypadku działek ze spadkiem, pomimo naturalnego odpływu.
Jeśli nie zostanie to zrobione, wody gruntowe będą stopniowo upłynniać glebę, zmniejszając jej wytrzymałość. Podobnie wpłyną na posadowienie budynków. Na nachylonych odcinkach racjonalne jest zamontowanie połączonego systemu typu otwartego i zamkniętego.
Określenie parametrów ścieków drenażowych
Aby rurociąg drenażowy był efektywny, ważne jest wykonanie prawidłowych obliczeń jego parametrów. Najpopularniejszy jest schemat pierścieniowy, w którym kanały znajdują się na obwodzie budynków.
W obliczeniach określa się głębokość posadowienia budynku i kąty nachylenia. W przypadku każdego rodzaju materiałów użytych w instalacji układanie odbywa się o 0,3–0,5 m głębiej niż znajduje się płyta fundamentowa budynku. Zalecany spadek kanału w punkcie odpływu powinien wynosić więcej niż 1% na metr rury.
Przydatne wideo
W systemach pierścieniowych odległość górnych części wykopów od fundamentu lub ścian domu powinna wynosić co najmniej 3 m. Betonowa nawierzchnia wokół ścian budynku nie powinna przekraczać 1 m.
Podczas wykonywania obliczeń najpierw planowany jest najniższy punkt układu, z którego będzie odprowadzana woda. Na podstawie uzyskanej wartości określ głębokość ułożenia górnej części kanału. Zmierz odległość najwyższego punktu od dołu i ustaw nachylenie na 1%.
Górny punkt z reguły znajduje się na poziomie narożnika budynku, a dolny znajduje się w miejscu instalacji studni kolektora.
W przypadku systemów, w których niemożliwe jest zainstalowanie studni na żądanej głębokości, zaleca się stosowanie pomp drenażowych, które będą silnie wypompowywać dopływającą wodę.
Kolejność instalacji sieci odwadniającej
Prace przy instalacji systemu odwadniającego odbywają się w następującej kolejności:
- Teren jest wytyczony, ustalone są lokalizacje kanałów odwadniających.
- Wykopywane są rowy pod rury o kształcie prostokątnym lub trapezowym. Ich szerokość powinna być o 0,4 m większa niż średnica rurociągu. Odległość wykopów zależy od rodzaju gruntu.
- Dno wykopów jest zagęszczone.
- Układane są warstwy piasku i żwiru. Grubość warstw musi wynosić co najmniej 0,2 m. W przypadku systemów, w których stosuje się rury bez filtrów, konieczne jest ułożenie geowłókniny filtrującej na podkładce z tłucznia kamiennego.
- Rury przycina się na żądaną długość i układa w wykopach za pomocą złączek łączących. Rury częściowo perforowane układane są otworami w dół.
- Rury są owinięte geowłókniną, którą mocuje się sznurkiem.
- Końce rurociągu prowadzą do włazów, które pozwolą na wykorzystanie zebranej wody na potrzeby techniczne lub odprowadzenie z powrotem do gruntu.
- Na ułożonych kanałach zasypuje się tłuczeń kamienny i piasek, grubość warstw nie mniej niż 0,2 m.
- Rowy są całkowicie pokryte ziemią.
Przy odpowiednim doborze materiałów i wysokiej jakości montażu żywotność zmontowanego systemu wyniesie nawet 50 lat.
Zastosowanie rur w układach klimatyzacji
Produkty mają szerokie zastosowanie, są aktywnie wykorzystywane w układach klimatyzacyjnych do usuwania skroplin powstałych na wewnętrznych częściach klimatyzatorów. Wilgoć odprowadzana jest do sieci kanalizacyjnej lub na ulicę. Jednocześnie podłączenie do kanalizacji pozwala uzyskać całkowicie autonomiczny system.
W takich systemach stosuje się produkty z tworzyw sztucznych, które są odporne na wilgoć, trwałe i mają wysoką przepustowość. Ich powierzchnia może być gładka lub pofałdowana. Te pierwsze mają niski koszt, ale wymagają łączenia elementów na rogach. Rury karbowane są bardziej elastyczne i łatwiejsze w montażu.
Typowe błędy instalacji systemu
Dokonywanie błędnych obliczeń i wybór złych materiałów może całkowicie zakłócić funkcjonowanie systemu. Najczęstsze błędy to:
- Rodzaj gleby nie jest brany pod uwagę przy wyborze rodzaju rurociągu.
- Brak lub nieprawidłowe obliczenie kąta nachylenia kanałów.
- System nie przewiduje odprowadzania zebranej wody ze studni do naturalnego zbiornika lub kanalizacji.
- Brak lub niewystarczająca warstwa zasypki filtrującej, geowłóknina.
- W rurach nie ma dziur.
- Zła instalacja.
Przydatne wideo
Rozważając na rynku rury do odwadniania terenu, które wybrać, można długo się zastanawiać, bo jest ich dużo. Oczywiście jest to sprawa osobista dla każdego, ale jeśli zwrócisz się do specjalistów, szybko pomogą Ci wybrać rury odpowiednie do zainstalowania systemu odwadniającego na Twoim podwórku, a jeśli powierzysz im pracę, to często zdarzają się błędy instalacyjne uniknąć.
Wniosek
Konieczność budowy systemu odwadniającego na dowolnym terenie nie budzi wątpliwości. Aby system działał dobrze, musisz najpierw zbadać glebę, przeprowadzić obliczenia i wykonać wysokiej jakości montaż.
