Szerokość wykopu podczas układania rury wodociągowej - wymagania, projekt i obliczenia, parametry, rury, metody instalacji
Aby zapewnić zaopatrzenie w wodę prywatnego domu, często konieczne jest ułożenie gałęzi wody - ze studni, studni, sieci lub innego źródła. Jednocześnie, aby zabezpieczyć się przed różnego rodzaju czynnikami zewnętrznymi, najlepiej położyć go w ziemi. Przeanalizujemy, jaki powinien być kształt przekroju, głębokość i szerokość wykopu podczas układania rury wodociągowej, jakie wymagania są na nią stawiane, jak ją poprawnie zaprojektować i obliczyć, jakie rury można zastosować, a także jakie kopanie najlepiej stosować metody.
Wykop do zaopatrzenia w wodę - czynniki zniszczenia, cechy, wymagania
Bez względu na to, jaki rodzaj źródła jest podłączony do wodociągu do prywatnego domu, najlepiej jest sprowadzić go do domu pod ziemią. Wynika to przede wszystkim z faktu, że rurociąg na powierzchni pozostaje niezabezpieczony i łatwo narażony jest na działanie czynników niszczących. Istnieje kilka aspektów przemawiających za ułożeniem pod ziemią:
- Ujemne temperatury zimą. Woda może całkowicie zamarznąć, rozszerzać się, pękać rury, pozostawiać dom bez dostępu do wody i prowadzić do kosztów naprawy.
- Trudności w poruszaniu się po okolicy. Pozostając na powierzchni, może po prostu przeszkadzać.
- Zniszczenie mechaniczne lub chemiczne. Materiał rurociągu może łatwo ulec uszkodzeniu w wyniku kolizji z pojazdami, podczas prac budowlano-remontowych lub ogrodniczych, przez opady, nawozy i opatrunki aplikowane na glebę.
- Pogorszenie projektowania krajobrazu, potrzeba kamuflażu.
Zgodnie ze standardami SNiP głębokość wykopu do zaopatrzenia w wodę w prywatnym domu powinna wynosić co najmniej 1 m. W przeciwnym razie istnieje wysokie ryzyko uszkodzenia rurociągu przez obciążenia dynamiczne. Na przykład, jeśli samochód lub ciągnik przejedzie z góry, warstwa gleby opadnie, a rura ulegnie spłaszczeniu. Jednak w praktyce istnieje silniejszy czynnik zniszczenia - jest to zamarzanie gleby.
Dlatego faktyczna głębokość zanurzenia rur powinna być jeszcze większa - co najmniej 30 cm poniżej znaku zamarzania gleby, co z kolei zależy od cech klimatycznych danego obszaru. Ponadto kopanie kanałów musi spełniać następujące wymagania:
- Najbardziej możliwa bezpośrednia trajektoria. Im bardziej zakrzywiona jest linia, tym bardziej zauważalny będzie spadek ciśnienia i trudności w instalacji.
- Zgodnie z technologiami budowlanymi szerokość wykopu nie powinna być mniejsza niż 0,7 m. Jednak na jego odcinkach wartość parametru jest często zawężana do minimalnej komfortowej, co pozwala na swobodne układanie zastosowanych rur - jako reguła, nie więcej niż 30-40 cm.
- Zgodność z nachyleniem 0,002-0,005 do źródła. Jest to konieczne, aby szybko spuścić wodę z rurociągu w przypadku naprawy lub wyłączenia systemu na zimę.
- Obecność wodociągu i kanalizacji w tym samym rowie jest niedozwolona.
- Możliwe jest ułożenie kabla elektrycznego nad rurą wodociągową, jeśli spełnione są następujące warunki - prąd znamionowy nie jest wyższy niż 35 kV, przewód jest dodatkowo umieszczony w osłonie elektroizolacyjnej, a głębokość wykopu pozwala na umieszczenie komunikacja w odległości co najmniej 0,25 m od siebie na wysokości, podczas gdy nad magistralą elektryczną zachowana jest co najmniej metrowa warstwa gleby.
- Dno kanału musi być wystarczająco twarde i zagęszczone, aby po ułożeniu i zasypaniu rura nie zapadała się nigdzie na wysokość.
Rada! W regionach o surowych zimach zaleca się układanie rur w dodatkowej izolacji termicznej - warstwie pianki lub wełny mineralnej. To ochroni system przed zamarzaniem w przypadku ekstremalnych mrozów.
Projekt i obliczenia
Organizacja systemu zaopatrzenia w wodę z podziemnym rozmieszczeniem rurociągów poprzedzona jest kompetentnym planowaniem i kalkulacją nadchodzących prac. Przede wszystkim brana jest pod uwagę następująca liczba niuansów:
- Obliczenie wszystkich robót ziemnych, związanych ze specjalistycznym sprzętem i pracownikami, a także ich kosztów.
- Trajektoria rurociągu z uwzględnieniem ukształtowania terenu, cech gleby i wielkości terenu.
- Zebranie niezbędnej dokumentacji - procedura będzie wymagana do podłączenia do autostrady centralnej, jest wykluczona z opcji autonomicznego zaopatrzenia w wodę.
- Sprawdzanie braku wcześniej zainstalowanej komunikacji na ścieżce układania - rurociągi gazowe i cieplne, kable elektryczne, kanalizacja.
- Jeśli konieczne jest ułożenie rury pod drogą, skrzyżowanie odbywa się pod kątem prostym.
Jeśli podczas prac przygotowawczych zostaną znalezione wcześniej ułożone sieci, można w pobliżu wykopać wykop na wodę, ale z pewnym wcięciem - w zależności od rodzaju komunikacji:
- Gazociąg - 1 m.
- Zaopatrzenie w ciepło - 1,5 m.
- Kanalizacja - 0,2 m.
- Kabel elektryczny - 0,5 m.
Rekomendacje! Specjalny kabel grzejny pomaga chronić rurociąg w ziemi przed zamarzaniem podczas ekstremalnych mrozów. Jego długość robocza i moc na metr zależy od charakterystyki zaopatrzenia w wodę i warunków pracy.
Opcje wykopu
Przed rozpoczęciem robót ziemnych konieczne jest określenie głównych parametrów wykopu. To przede wszystkim:
- Sekcja.
- Głębokość.
- Szerokość.
Przeanalizujmy ich cechy bardziej szczegółowo.
Sekcja
W zależności od rodzaju gruntu, a także wielkości, przekrój kanału może mieć następujący kształt:
- Prostokątny. Najpopularniejsza opcja. Stosuje się go na głębokości nie większej niż 1,5 mi wystarczająco twardej glebie, która nie pozwala na kruszenie się ścian. Kopanie zajmuje minimum czasu i kosztów.
- Trapezowy. Dół wykopany jest w kształcie odwróconego trapezu. Dzięki temu pochyłe ściany zapobiegają zawaleniu. Pozwala to zwiększyć głębokość poniżej 1,5 m. Również rów o tej geometrii jest wyposażony w zwiększoną kruchość gleby - w glinie piaskowej i piaskowcu. Wadą jest to, że zajmuje więcej czasu i wysiłku niż powyższa metoda.
- Mieszany. Służy do kopania rowu w celu zaopatrzenia w wodę na obszarze o wysokim występowaniu warstwy wodonośnej. Początkowo wykopany jest kanał w kształcie stożka, a po dotarciu do wód gruntowych budowany jest dół o ściśle pionowych ścianach. Jego głównym celem jest drenaż. Dlatego znajduje się poniżej dna wykopu i jest pokryty gruzem i żwirem.
Ta ostatnia metoda zajmuje najwięcej czasu i wysiłku. Jednak dzięki niemu możliwe jest ułożenie rurociągu bez konsekwencji w glebie nasyconej wilgocią.
Szerokość
Zgodnie z przepisami budowlanymi, gdy dno rowu osiągnie znak 3 m, odległość od krawędzi rury do ścian powinna wynosić nie mniej niż 20 cm, a całkowita szerokość powinna wynosić od 0,7 m. Takie zalecenia są podane przede wszystkim ze względów praktycznych. Ponieważ jeśli kanał już w nim jest, po prostu nie będzie wygodnie przeprowadzać prac instalacyjnych.
W innych przypadkach, zwłaszcza na terenach prywatnych, właściciel ma prawo samodzielnie określić szerokość wykopu. Z reguły jest ustalany metodą techniczną dla wykopów i waha się od 20 do 80 cm, na przykład metodą ręczną, ze względu na zwiększone koszty pracy, parametr jest wybierany tak mały, jak to możliwe, nawet ze szkodą dla wygoda późniejszej pracy.
Głębokość
Głębokość wykopu dla zaopatrzenia w wodę jest bardzo zróżnicowana - od kilkudziesięciu centymetrów do kilku metrów. Na wartość wpływa szereg czynników:
- Cechy klimatyczne. Jest to najniższa temperatura w zimie i ilość opadów, a co najważniejsze znak przemarzania gleby.
- Opcje punktu wstawienia. Na przykład, jeśli rura wchodzi do domu pod fundamentem, będzie to wymagało zwiększenia głębokości kanału do odpowiedniej wartości - niezależnie od innych czynników.
- Poziom kesonu.
- Temperatura wody u źródła.
- Cechy gleby.
W większości przypadków spośród wszystkich powyższych parametrów czynnikiem decydującym jest stopień zamarzania gleby. Jego wartość jest bardzo zróżnicowana – od 20-30 cm do 3,5 m i głębiej. Ponadto w tych samych warunkach różne rodzaje gleby przemarzają w różnym tempie i na różnej głębokości. Na przykład, jeśli dla frakcji piaskowo-żwirowej ten wskaźnik przyjmuje się jako 1, to dla frakcji gliniastych i gliniastych będzie już równy 1,5, a dla torfu - 2.
Uwaga! Nie każdy ma możliwość położyć fajkę wodną poniżej znaku zamarzania. Dlatego też, aby woda nie zamarzała w rurach zimą, montuje się je w niezawodnej warstwie termoizolacyjnej, a jako siatkę zabezpieczającą dodatkowo na całej długości rurociągu podziemnego montuje się kabel grzejny o wymaganej mocy .
Przydatne wideo
Wybór rur i cechy ich układania
Często właściciel domu decyduje, które rury użyć do kanalizacji. Jednak ze względu na specyfikę warunków pracy pod względem trwałości i odporności na czynniki niszczące najlepiej nadają się następujące modyfikacje:
- Polietylen.
- Polipropylen.
- PCV.
- Stal.
Montaż systemu zaopatrzenia w wodę z odcinków rur można przeprowadzić zarówno w samym wykopie, jak i na powierzchni, a następnie obniżyć zmontowaną konstrukcję. W tym celu wykorzystywane są 2 technologie:
- Połączenie za pomocą kształtek - do montażu w kanale.
- Spawanie lub lutowanie - do podłączenia z zewnątrz i późniejszej instalacji.
Rurociąg stalowy jest mocniejszy i ogólnie ma lepszą sztywność kołową, to znaczy zdolność do wytrzymywania nacisku warstwy gruntu i wynikających z niego obciążeń dynamicznych. Natomiast brak żelaza to podatność na rdzę i zniszczenie pod wpływem rozszerzania się od wewnątrz w przypadku zamarznięcia wodociągu. Obie te wady są pozbawione produktów z tworzyw sztucznych. Dodatkowo ze względu na niską wagę są znacznie łatwiejsze i szybsze w montażu.
Przydatne wideo
Metody kopania
Istnieją 2 główne sposoby układania wody podziemnej:
- Instrukcja .
Polega na wykorzystaniu pracy fizycznej przy pomocy najprostszych urządzeń do wykopów.
Plusy:
- Minimalny koszt projektu.
- Możliwość realizacji w trudno dostępnych miejscach, gdzie nie jest możliwe dostarczenie specjalnego sprzętu.
Wady przejawiają się w niskiej prędkości i wielkiej pracy fizycznej.
- Zmechanizowany .
W takim przypadku do kopania rowu w celu zaopatrzenia w wodę stosuje się następujące zmechanizowane urządzenia, w zależności od technologii:
- Koparka - do metody powierzchniowej na stosunkowo płytką głębokość.
- Montaż poziomego wiercenia kierunkowego - do przebijania gleby, gdy z tego czy innego powodu nie jest możliwe wykonanie otwartego wykopu.
Ogólnie rzecz biorąc, metoda pozwala wykonać pracę znacznie szybciej i bez angażowania pracy fizycznej. Jednak obsługa specjalnego sprzętu i praca specjalistów będzie wymagała pewnych kosztów finansowych.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Ułożenie rury wodociągowej pod ziemią pozwala chronić ją przed wieloma negatywnymi czynnikami - zamarzaniem, uszkodzeniem, a także zaśmiecaniem terenu. Jednocześnie układanie rurociągu musi spełniać szereg wymagań technicznych. Aby wykonać wykop na rurę wodociągową, konieczne jest prawidłowe obliczenie jej głównych parametrów i opracowanie projektu, biorąc pod uwagę następujące niuanse:
- Kalkulacja wszystkich prac i ich kosztów.
- Cechy trajektorii rury w przekroju.
- Zezwolenia obowiązkowe.
- Sprawdzenie wcześniej ułożonej komunikacji podziemnej.
- Specyfika układania pod autostradą.
Najważniejszymi parametrami wykopu są kształt przekroju, głębokość i szerokość. Są one dobierane zgodnie z warunkami terenu i rurociągu. Rury wykonane z polietylenu, polipropylenu, PCV i stali najlepiej nadają się do instalacji pod ziemią. Układanie odbywa się na dwa sposoby - ręczny i zmechanizowany. Każda z nich ma swoje zalety, wady i cechy aplikacji.
