Właściwy dobór kabla do pompy wiertniczej – na co należy zwrócić uwagę
Przed opuszczeniem pompy głębinowej do studni wywierconej na wodę należy dobrać odpowiednie przewody do jej podłączenia. Kabel do pompy wiertniczej musi ściśle spełniać wszystkie wymagania, w tym sanitarne. W przeciwnym razie możliwe jest nie tylko szybkie wyłączenie sprzętu, ale także zaszkodzenie zdrowiu wszystkich gospodarstw domowych. Zastanów się, na co należy zwrócić uwagę przy wyborze produktów kablowych.
Wymagania dotyczące kabli
Do każdego produktu kablowego musi być dołączony certyfikat. Wyszczególnia wszystkie cechy, które posiada produkt. Ale wszystko, co jest w nim powiedziane, musi koniecznie odpowiadać rzeczywistości. W przeciwnym razie kabel nie będzie mógł pracować niezawodnie i wydajnie w warunkach, w jakich został zakupiony. Dlatego nie należy kupować towaru w wątpliwych punktach sprzedaży, nawet jeśli jego cena jest bardzo kusząca.
Główne punkty wymagań dotyczących kabli dla pomp głębinowych:
- Posiada wodoodporną izolację.
- Zdolność do wytrzymania wysokiego ciśnienia wody.
- Zgodność z GOST R51777-2001.
- Zgodność z normami SanPin w kontakcie z wodą pitną.
- Posiadanie przekroju niezbędnego do pracy pod danym obciążeniem.
Istnieją również dodatkowe wymagania dotyczące głębokiego kabla do pomp głębinowych. Ale są równie ważne. Na przykład jego długość i elastyczność. Pierwszy parametr zależy bezpośrednio od odległości punktu połączenia od źródła zasilania. Im większa odległość, tym grubszy przekrój przewodów.
Na działanie linii wpływa również ilość miejsc jej połączeń, jeśli trzeba zwiększyć przewody. A im więcej takich punktów, tym mniejsza niezawodność sieci elektrycznej. Dlatego konieczne jest dokładne zmierzenie długości przyszłej trasy i zakup odpowiedniej ilości kabla w jednym kawałku.
Elastyczność naprawdę odgrywa drugorzędną rolę. Wpływa na to grubość drutu i materiał jego osłony. Wybierając średnicę kabla, należy wziąć pod uwagę, że powinien on łatwo przechodzić do studni i nie przeszkadzać w jego utrzymaniu w przyszłości. Na przykład, gdy trzeba pilnie podnieść pompę w celu konserwacji lub naprawy.
Konsekwencje dokonania złego wyboru
Jeśli certyfikat produktu nie wskazuje takiej właściwości jak wodoodporność, to takiego kabla nie można kategorycznie stosować. Wierząc w zapewnienia sprzedawcy, że przewody mają doskonałą izolację, możesz narazić działanie wszystkich urządzeń na poważne ryzyko.
Stosowanie kabli PVA (z przewodami pokrytymi zwykłą izolacją winylową) jest dozwolone tylko w pomieszczeniach. Ich zastosowanie w studni nieuchronnie doprowadzi do awarii silnika elektrycznego. Co więcej, przepalony silnik może nie być nawet możliwy do odzyskania.
Nieprawidłowe obliczenia i wybór niewystarczającego przekroju dla przewodów doprowadzi do ich regularnego przegrzewania. Im dłużej sprzęt pracuje, aby wypompować wodę ze studni, tym szybciej rozpoczną się procesy topienia izolacji. A po utracie głównej ochrony kabel ulegnie zwarciu z nieprzewidywalnymi konsekwencjami. A najgorszą opcją może być awaria całego systemu elektrycznego domu.
Przegrzanie i zwarcie kabla może wystąpić, jeśli nie zostanie uwzględniona faza zasilania. Jeśli przewody z tylko trzema rdzeniami są podłączone do źródła trójfazowego, wkrótce nie wytrzymają obciążenia. Konsekwencje wpłyną nie tylko na silnik pompy, ale także na całe okablowanie w budynku.
Niewystarczająca grubość drutu prowadzi do utraty wydajności. Sieć odczuje wzrost oporu. Z tego powodu moc jest zmniejszona. A otrzymanie go mniej niż to konieczne, pompa nie będzie w stanie oddać swoich maksymalnych możliwości.
Jeśli izolacja kabla nie spełnia norm sanitarnych i jest używana do studni pitnej, wszyscy mieszkańcy domu korzystający ze źródła mogą być zagrożeni. Każdy materiał, który wchodzi w kontakt z żywnością, musi być stemplowany, potwierdzając jego całkowitą nieszkodliwość. A większość izolacji nieuchronnie uwalnia różne toksyny. Dlatego produkty kablowe mają wyraźne rozróżnienie - na potrzeby przemysłowe i domowe.
Oferty rynkowe
Rozważ popularne marki kabli do pompy głębinowej, które są oferowane przez niezawodnego producenta. Wiarygodność ostatniego oświadczenia potwierdza istnienie gwarancji na produkt. A im dłużej, tym lepsze przewody.
Na przykład marki Pedrollo i Aquarius produkują najwyższej klasy sprzęt do pompowania. Ale poszli dalej i uruchomili produkcję wysokiej jakości kabli elektrycznych, które pod każdym względem nadają się do ich głównych produktów. Dodatkowo uzupełniają swoje pompy o inne niezbędne drobiazgi - stalowe kable i elementy łączące.
A słynna duńska firma Grundfos (Grundfos) produkuje specjalny kabel podwodny do swoich pomp głębinowych. Ponadto montuje we wszystkich swoich pompach silniki elektryczne własnej produkcji. Zajmuje się również ich komponentami.
Kabel pasa startowego
Lokalna produkcja jest bardzo dobrej jakości. Pasuje w kompletnym zestawie do pomp odśrodkowych, takich jak ETsV. Dekodowanie nazwy wskazuje, że kabel jest wodoszczelny (B), izolacja żyły wykonana jest z polietylenu wysokociśnieniowego (P), a powłoka zewnętrzna z polietylenu (P).
W przewodach zastosowano skręcony rdzeń miedziany. To sprawia, że kabel jest dość elastyczny, w przeciwieństwie do produktów z litego drutu. Wybierając go, należy zauważyć, że taki kabel jest jednożyłowy. Dlatego nie możemy zapomnieć o tej funkcji w obliczeniach. Istnieje możliwość wykonania rdzenia z aluminium. W takim przypadku do nazwy dodaje się duże „A”.
Nadaje się do sieci elektrycznych do 1000 V i 50 Hz AC. Wytrzymuje ciśnienie do 6,86*106 Pa. Dobrze utrzymuje temperaturę w zakresie od -40 do +80 °C. Wymaga stałej instalacji, chociaż ma drugą klasę elastyczności.
Producenci udzielają gwarancji na 2,5 roku, zaleca się wymianę kabla na nowy co 6 lat. Ale należy również wziąć pod uwagę temperaturę otoczenia. Jeśli wzrośnie do +50 ° C, żywotność wyniesie tylko 32 000 godzin. A po osiągnięciu dozwolonego maksimum spada kolejne 2 razy.
Zakres rozmiarów przekroju jest bardzo szeroki – od 1,2 do 70 mm 2 . Ten parametr musi być wskazany w nazwie. Na przykład kabel do pomp głębinowych VPP-2.5 ma rdzeń o przekroju dwóch i pół milimetra kwadratowego. Rezystancja izolacji przy 380 V wynosi 1000 MΩ. A w 660 - 2500.
Kabel oznaczony jako VPV różni się od poprzedniego płaszczem zewnętrznym. Ma winyl (PVC). Posiada mniejszy zakres temperatur pracy - od -15 do +65°C. A instalacja jest wymagana tylko stacjonarnie. W miejscach, gdzie występują prądy błądzące wymagane jest zastosowanie specjalnego kabla VPPO. Różni się od analogów w swojej klasie obecnością uzwojenia drutu miedzianego między rdzeniami a osłoną. Pełni funkcję ekranu ochronnego i neutralizuje zakłócenia elektryczne.
Kabel KVV
Seria służy do studni pitnych. Dekodowanie nazwy mówi, że jest to kabel sterowniczy z izolacją żyły i płaszczem zewnętrznym z tworzywa sztucznego PVC. Ponadto pomiędzy przewodami a izolacją zewnętrzną znajduje się dodatkowo uzwojenie blokujące wodę. Może pomóc w przypadku uszkodzenia skorupy. Głównym przeznaczeniem jest zanurzanie w wodzie, ale jest również używany do wszelkich instalacji wewnętrznych i zewnętrznych.
Kabel różni się liczbą rdzeni - od 3 do 5. I tylko miedź służy jako materiał do ich produkcji. Dlatego klasa elastyczności przewodów osiąga 4. Ale jeśli przekrój przewodów jest wyższy niż 6 mm2 , to kabel ma trzecią kategorię elastyczności. Ze względu na zdolność wytrzymywania bardzo wysokiego ciśnienia znajduje zastosowanie nawet w studniach artezyjskich. A maksymalna dopuszczalna głębokość nurkowania to pół kilometra.
Przeznaczony jest do pracy w sieci o napięciu nie większym niż 660 V i częstotliwości prądu przemiennego do 400 Hz. Zaprojektowany na 25 lat eksploatacji, co korzystnie wypada w porównaniu z serią VPP. Zakres temperatur pracy wynosi od -40 do +70 °C. Instalacja może być używana zarówno stacjonarnie, jak i mobilnie. W sprzedaży dostępny jest projekt, w którym drut neutralny wyróżnia się mniejszą średnicą.
Kształt kabla do studni jest okrągły. Ale jest też wersja płaska. Jest oznaczony jako KVV-P. I nic innego nie różni się od pierwowzoru. Dostępny jest również model Power z powłoką z gumy etylenowo-propylenowej (EPR), który jest dopuszczony do użytku w wodzie pitnej. Dzięki temu żyły nie mogą stracić przepustowości nawet w podwyższonych temperaturach od normy. A klasa elastyczności sięga 5. Jest oznaczony - KVR.
Kabel KG
Kabel jest elastyczny (jak oznacza produkt) spełnia wszystkie kryteria do zastosowania w studniach pitnych. W ogóle nie wchłania wilgoci i jest obojętny w stosunku do właściwości organoleptycznych wody. Oznacza to, że jest zaliczany do kategorii żywności.
Nadaje się do sieci elektrycznych o napięciu do 660 V. Zachowuje wszystkie swoje parametry w temperaturach od -40 do +50 °C. Posiada gumowy oplot, oba rdzenie przewodzące oraz zewnętrzną powłokę. Dozwolone jest nurkowanie na głębokość 50 metrów.
Na oznaczeniu mogą znajdować się dodatkowe litery wskazujące na niektóre funkcje. „T” oznacza, że kabel nadaje się do stosowania w klimacie tropikalnym. "HL" - że produkt jest przeznaczony dla regionów północnych. „N” mówi, że jego izolacja nie wspomaga spalania.
Kabel KPBK-90
Jest używany tylko na skalę przemysłową, ponieważ ma bardzo potężne parametry. Na przykład może być stosowany w sieciach o napięciu do 3300 V. Może pracować w ekstremalnych warunkach przy temperaturze otoczenia do +90°C.
Wytrzymuje znaczne obciążenia mechaniczne, ponieważ jest chroniony pancerzem z ocynkowanej taśmy stalowej. Stosowany głównie w szybach naftowych. Producent udziela na to gwarancji – minimum 18 miesięcy.
Kabel PVS
Skrót oznacza po prostu. „P” oznacza, że jest to drut. "B" - że rdzeń jest zamknięty w powłoce winylowej. A „C” mówi, że ma się łączyć. W tym drugim przypadku rozumie się, że kabel doskonale nadaje się jako przedłużacz do przełączania między urządzeniami elektrycznymi lub podłączania ich do sieci.
Posiada doskonałą elastyczność, ponieważ rdzenie wykonane są z miedzi, a izolacja jest bardzo elastyczna. Zakres przekroju samego drutu jest bardzo duży. Dosłownie na każdą okazję. Świetnie sprawdza się zarówno w sieciach jednofazowych, jak i trójfazowych. Zakres temperatur pracy od -25 do +40 °C. Żywotność - 6 lat, z 2-letnią gwarancją.
Kabel PVS jest znacznie tańszy niż którykolwiek z powyższych. Z jednego prostego powodu. Nie bardzo lubi wilgoć. Przy długim przebywaniu w wodzie jego izolacja staje się bezużyteczna. Dlatego absolutnie niemożliwe jest podłączenie go bezpośrednio do pompy głębinowej.
Ponieważ wodoodporne kable są drogie (zwłaszcza do studni do picia), wielu właścicieli witryn, które mają studnię, decyduje się na małe sztuczki. Kupują druty z wodoodporną osłoną dokładnie wzdłuż głębokości studni. I już na powierzchni używają zwykłego kabla PVA jako przedłużacza. Do podłączenia sprzętu pompującego do źródła zasilania.
Dla każdego kabla istnieją dwa parametry, na które należy zwrócić szczególną uwagę. Jest to przekrój przewodzącego rdzenia i jego izolacji. Dlatego bardzo ważne jest, aby móc obliczyć wymaganą średnicę drutu i zrozumieć materiały, z których wykonana jest osłona.
Wybór sekcji
Bardzo ważna jest grubość przewodzącego rdzenia. Od jego prawidłowego wyboru zależy, jak wydajnie będzie działał sprzęt. Jeśli przekrój rdzenia jest niewystarczający, rezystancja w obwodzie elektrycznym zacznie rosnąć. Doprowadzi to do tego, że część mocy zostanie przeznaczona na wytwarzanie ciepła (ogrzewanie rdzenia).
Wpłynie to na wydajność pompy. Dostając mniej mocy, nie wyda swoich maksymalnych możliwości. Ucierpi również izolacja przewodów. Stopniowy proces suszenia zmniejszy skuteczność ochrony. A to jest obarczone zwarciem.
Aby obliczyć przekrój, musisz znać następujące parametry:
- Pobór mocy urządzeń pompujących podczas pracy.
- aktualne obciążenie pompy.
- Odległość od pompy do źródła zasilania.
- Charakter sieci elektrycznej (jednofazowa lub trójfazowa).
Dane tabelaryczne
Najłatwiejszym sposobem na znalezienie odpowiedniego przekroju przewodu dla pompy wiertniczej jest odwołanie się do gotowych danych tabelarycznych. Jest ich wiele w różnych podręcznikach. I dokładnie wskazują wszystkie niezbędne parametry. Dwa z nich można zobaczyć na załączonym zdjęciu.
Znając pobór mocy pompy i odległość od źródła zasilania, nie jest trudno znaleźć w tabeli wymagany przekrój przewodów. Na przykład, jeśli przy mocy silnika elektrycznego 1,1 kW konieczne jest podłączenie go do jednofazowej sieci elektrycznej oddalonej o 60 metrów, będzie to wymagało kabla o przekroju rdzenia 2,5 mm 2 .
A potem elektrycy mają proste zasady. Podczas podłączania do sieci jednofazowej używany jest kabel trójżyłowy, a do sieci trójfazowej kabel czterożyłowy. W pierwszym przypadku, zwiększając odległość do źródła zasilania co 10 metrów, przekrój należy zwiększyć o 0,5 mm 2 .
A przy użyciu pompy o powyższej mocy konieczne jest już zabranie kabla o przekroju drutu 3 mm 2 do ekranu znajdującego się w odległości 70 metrów. A jeśli długość linii osiągnie 100 metrów, potrzebny będzie rdzeń o przekroju 4 mm 2 . Jednocześnie nie należy zapominać, że przekrój drutu to obszar czystej średnicy samego rdzenia, bez izolacji. A tym bardziej nie należy go mylić z grubością samego kabla.
W przypadku silnika trójfazowego o tej samej mocy potrzebny będzie rdzeń o przekroju tylko jednego milimetra kwadratowego, ale kabel musi być czterożyłowy. Co więcej, autostradę można rozciągnąć na odległość do 200 metrów. I na tej długości użyj drutu o powierzchni 1,5 mm 2 .
Korzystanie z formuł
Bardzo ważnym czynnikiem przy wyborze odpowiedniego kabla do pompy studniowej jest to, jak duże są straty napięcia. Wpłynie to przede wszystkim na działanie silnika elektrycznego. Im większa odległość od niego do źródła zasilania, tym bardziej spada napięcie w sieci.
Teoretycznie straty nie powinny przekraczać 5% wartości początkowej. Ale w praktyce doświadczeni elektrycy zalecają zmniejszenie tej liczby do 3. Aby istniały rezerwy, które mogą zneutralizować sytuacje szczytowe.
Możesz sprawdzić dane tabelaryczne za pomocą specjalnych formuł. W tym celu szukamy takiego parametru jak obciążenie prądowe w karcie technicznej naszej pompy. Dla silnika o mocy 1,1 kW będzie to 7,3 A. Konieczna będzie również znajomość rezystywności miedzi. Wartość ta jest stała i wynosi 0,0172 Ohm×mm 2 /m.
Co więcej, wszystko jest proste. Najpierw znajdujemy rezystancję wybranego przez nas drutu. W naszym przypadku należy pomnożyć rezystancję właściwą miedzi (0,0172) przez odległość od pompy do źródła zasilania (60 metrów), a otrzymaną wartość podzielić przez przekrój rdzenia (2,5 mm 2 ). W rezultacie otrzymujemy taką liczbę - 0,4128. A ponieważ prąd przepływa przez jeden rdzeń i wraca przez drugi, wynik należy pomnożyć przez dwa. A to oznacza, że wybrany kabel ma rezystancję 0,8256 omów. Dla wygody zaokrąglamy do 0,83.
Po tym łatwo jest znaleźć stratę napięcia, mnożąc obciążenie prądowe (7,3) przez rezystancję całego kabla (0,83). Wynikowa liczba - 6,059 wskaże ilość utraconego napięcia. Następnym krokiem jest sprawdzenie, czy ta wartość odpowiada dozwolonemu procentowi. Mnożymy go przez napięcie w sieci domowej (220) i dzielimy przez 100%. Wynik to - 2,75. Oznacza to, że wybrany przekrój drutu 2,5 mm 2 jest idealny do naszych warunków. Ale jeśli liczba okazała się wyższa niż trzy, należy zwiększyć przekrój.
Izolacja
Materiał osłony kabla dla pompy głębinowej to:
- guma;
- polietylen;
- PCV;
- fluoroplast.
Kabel w gumowej powłoce charakteryzuje się bardzo dobrą elastycznością. Surowce mogą być zarówno naturalne (gumowe), jak i syntetyczne. Ale niezależnie od pochodzenia, gumowa powłoka ma jedną poważną wadę. Szybko się zużywa w porównaniu z innymi materiałami.
Izolacja polietylenowa jest uważana za bardzo niezawodną, ponieważ doskonale opiera się działaniu różnych agresywnych środowisk. Wulkanizowany polietylen doskonale wytrzymuje podwyższone temperatury. Zwykły analog nie jest zalecany do stosowania w miejscach, w których jest za gorąco. Ponieważ po podgrzaniu materiał staje się niestabilny.
Izolacja PCV jest najtańsza z całej linii. Aby nadać mu wystarczającą elastyczność, podczas produkcji dodaje się plastyfikatory. I nieco zmniejszają wszystkie właściwości ochronne materiału. Ale mogą chronić przewody przewodzące przed wilgocią w 100%.
A za najlepszą uważa się skorupę z fluoroplastu. Podczas produkcji rdzenie są najpierw pokrywane materiałem, a następnie poddawane obróbce cieplnej. W wyniku „wypiekania” uzyskuje się izolację, która nie boi się efektów chemicznych, mechanicznych, a także termicznych. Ponadto PTFE jest całkowicie neutralny i świetnie nadaje się do studni do picia.
Formalnie każdy z materiałów może mieć kategorię spożywczą. Nie oznacza to jednak, że w studni do picia można używać jakiegokolwiek wodoodpornego kabla. Aby sprzedawca tego produktu nie powiedział, musisz poprosić o potwierdzenie słów specjalnym certyfikatem. I zgodnie z europejskimi standardami.
Kraje wydające te świadectwa higieny:
- Wielka Brytania - WRAS.
- Francja - ACS.
- Włochy – TIFQ.
- Niemcy - KTW.
Niezależni eksperci z wymienionych przedstawicielstw dokonują szczegółowej analizy. W przypadku pozytywnego zakończenia badań wystawiany jest dokument dopuszczający zastosowanie kabla w instalacjach pojenia. Certyfikat stwierdza, że po dłuższym zanurzeniu w wodzie produkt nie wpływa na smak, kolor i zapach wody. Nie emituje substancji toksycznych, a także cząstek metalu. I nie sprzyja rozwojowi bakterii. Tylko obecność takiego dokumentu może uzasadnić bardzo wysoki koszt kabla.
Połączenie przewodowe
Bardzo ważne jest prawidłowe podłączenie przewodów do pompy. Styk musi być niezawodny i całkowicie szczelny. Dlatego lepiej jest użyć specjalnego urządzenia w postaci złączy, a nie ryzykować za pomocą taśmy elektroizolacyjnej. Jego właściwości hydrofobowe są nieco słabe. Nawet podczas nawijania grubej warstwy taśmy elektrycznej wokół styku ryzyko zwarcia jest wysokie, ponieważ materiał ma bardzo krótką żywotność w wodzie.
Sprzęgła
Do podłączenia kabla do pompy stosuje się wodoodporną tuleję wypełniającą lub jej wersję termokurczliwą. Pierwsza metoda jest uważana za najbardziej optymalną. Ale projekt ma dwie wady. Pierwszy jest bardzo drobny. Polega na tym, że po podłączeniu przewodów można opuścić pompę do studni dopiero po 24 godzinach, aby masa stwardniała.
Drugi problem polega na tym, że przy użyciu przewodu trójżyłowego konieczne jest użycie trzech złączy jednocześnie. Może to nie pozwalać na średnicę obudowy. A umieszczenie połączeń w biegu nieuchronnie spowoduje przekrzywienie pompy. W studni będą też bity. A to jest niedopuszczalne.
Problemy są rozwiązywane za pomocą złącza wypełniacza serii 91-NBA. Konstrukcja została zaprojektowana w taki sposób, aby możliwe stało się niezawodne tworzenie wszystkich trzech styków w jednej obudowie. Zestaw sprzęgający zawiera mieszankę Scotchfil. Po wylaniu i polimeryzacji szczelnie zamyka wszystkie połączenia oraz dodatkowo izoluje połączenie przewodów.
Rękaw termokurczliwy to elastyczny rękaw wykonany z wodoodpornego winylu z warstwą kleju wewnątrz. Włóż do niego jeden koniec drutu. Następnie rdzenie są skręcane, a tuleja jest dociskana do punktu styku. Następnie rura winylowa jest podgrzewana otwartym ogniem i szczelnie owija się wokół połączenia przewodowego.
Ta metoda jest nieco tańsza niż użycie sprzęgła. Ale eksperci ostrzegają, że takie połączenie nie toleruje dobrze wysokiego ciśnienia. A na głębokości ponad 30 metrów żywotność rękawa termokurczliwego zaczyna się szybko skracać.
Dlatego najlepszym miejscem do jego aplikacji jest powierzchnia. Dzięki niemu możesz niezawodnie podłączyć wodoodporny kabel z konwencjonalnym drutem PVA, który zostanie ułożony ze źródła zasilania pompy. W ten sposób możesz dużo zaoszczędzić na materiałach.
Przydatne wideo
Bez sprzęgła
Niektóre konstrukcje głowic studni mają specjalny blok zacisków. Pozwala na porzucenie złączy podczas podłączania kabla do pompy. Aby z niego skorzystać, konieczne jest przygotowanie końcówek przewodów w zwykły sposób. Oznacza to, że zdejmij izolację około 10 mm od krawędzi.
Następnie rdzenie wkłada się do bloku zgodnie z zasadą - przyjaciel naprzeciw przyjaciela. Śruba zaciskowa zapewnia niezawodny kontakt. Ale jeśli mocno pociągniesz mocowanie, możesz spłaszczyć rdzeń do małych przewodów i tym samym osłabić komunikację.
A gdy śruba nie jest wystarczająco dokręcona, w listwie zaciskowej pojawia się iskrzenie. To rozpoczyna proces utleniania. A z czasem sam blok może się stopić. Dlatego doświadczeni hydraulicy wolą nie używać zmodernizowanej głowicy. I używają jednej z metod ze złączami.
Akcesoria do pomp
Oprócz właściwego wyboru kabla do urządzeń pompujących należy wziąć pod uwagę kilka niuansów. Wszystkie są związane z wydajnością, ochroną i wygodą. Rozważmy je, zaczynając od części elektrycznej.
W przypadku zaobserwowania niewielkich skoków napięcia w sieci domowej może to niekorzystnie wpłynąć na silnik pompy. Nawet niewielkie wzrosty napięcia zwiększają prędkość obrotową silnika. A praca z nagłymi zmianami reżimu prowadzi do przyspieszonego zużycia. Dlatego pożądane jest wyposażenie sprzętu w falownik (przetwornica częstotliwości).
Ten dodatek nie tylko niezawodnie ochroni silnik, ale także zaneguje występowanie uderzenia wodnego. Neutralizuje również wszelkie wahania dynamiczne w studni. Falownik musi być wyposażony w czujnik temperatury i podłączany tylko przez przekaźnik termiczny.
Przydatne jest posiadanie na farmie generatora benzyny. Pomoże podczas awaryjnych przerw w zasilaniu. A na miejscu, do którego linia energetyczna nie została jeszcze podniesiona, będzie to po prostu konieczne. Ale cechy działania takiego sprzętu wymagają obowiązkowej obecności w zestawie opisanej powyżej przetwornicy częstotliwości.
Oprócz kierunku elektrotechniki musisz zadbać o wygodę przeprowadzania konserwacji zapobiegawczej lub naprawy. Mówimy o możliwości szybkiego i łatwego usunięcia pompy ze studni. Niektórzy właściciele nie wahają się ciągnąć pompy za wąż doprowadzający wodę lub kabel zasilający.
Ale to jest niezwykle niebezpieczne. Po pierwsze, może dojść do zerwania, zarówno w wężu, jak iw przewodach. Po drugie, nieuchronnie doprowadzi to do niewspółosiowości pompy i może utknąć w obudowie. A taki wypadek jest bardzo trudny do wyeliminowania.
Dlatego do pompy dołączony jest kabel bezpieczeństwa. Ponadto na pompce znajduje się specjalny pierścień. I jest wyraźnie wyśrodkowany, aby uniknąć zniekształceń podczas podnoszenia. A na końcu kabla powinien być zacisk. Drugi koniec liny asekuracyjnej jest przymocowany w okolicy główki studni tak, aby nie zwisała, ale też nie była napięta.
Średnica kabla dobierana jest w zależności od wagi sprzętu pompującego. Ponadto brana jest pod uwagę nie tylko pompa, ale także wąż i kabel zasilający oraz ciężar własny liny zabezpieczającej. I nie możemy zapomnieć o magazynie. Dlatego kwota przybliżonego obliczenia całkowitej masy, na wszelki wypadek, zwiększa się 2-3 razy. I już zgodnie z tymi parametrami wybiera się niezawodny kabel.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Wybierając kabel do zanurzalnego sprzętu pompującego, należy zwrócić uwagę na trzy punkty:
- Czy przekrój przewodu jest wystarczający do podłączenia pompy do zdalnego źródła zasilania.
- Czy deklarowana izolacja jest naprawdę wodoodporna.
- Czy produkt posiada atest potwierdzający możliwość jego zastosowania w studniach pitnych.
Aby sprawdzić dwa ostatnie punkty, będziesz musiał dokładnie przestudiować dokumentację techniczną dołączoną do kabla. Wymagany przekrój rdzenia należy znaleźć niezależnie. Aby to zrobić, dokładnie zmierz odległość między pompą a źródłem zasilania. Następnie używają danych tabelarycznych lub dokonują dokładnych obliczeń za pomocą formuł.
