Cel i zasady instalowania rury odpowietrzającej lub zaworu próżniowego
Kanalizacja składa się z różnego rodzaju elementów. Część z nich odpowiada za transport ścieków ze źródła do punktu zbiórki. Inne zapewniają utrzymanie ciśnienia roboczego w sieci i usuwanie z rurociągu gazów o nieprzyjemnych zapachach. Należą do nich rura wentylatora. Zastanów się, jak to działa, kiedy i jak odbywa się instalacja kanału wylotowego gazu. Zapoznajmy się z alternatywnym rozwiązaniem w postaci zaworu próżniowego: kiedy można go zastosować, jak działa, jakie są wady urządzenia.
ogólny opis
System kanalizacyjny to sieć kanałów do transportu ścieków ze źródła do punktu zbiorczego. Również w systemie znajdują się elementy pionowe, które nie mają kontaktu z cieczami - rury wentylatorów. Zastanówmy się, co to jest.
Zamiar
Aby zrozumieć, czym jest rura wentylatora, łatwiej jest dowiedzieć się, do czego służy. Urządzenie kanalizacyjne z reguły zakłada obecność kilku kanałów, które są zredukowane do jednego o dużej średnicy. Aby ciecz opuściła źródło grawitacyjnie, zapewnione jest nachylenie, zainstalowany jest pion. Wewnątrz tego ostatniego, podczas spływu wody, z kilku punktów tworzy się pozorna próżnia. Z tego powodu pojawia się rozrzedzenie, które powoduje ruch wsteczny cieczy (ssanie).
Drugim nieprzyjemnym momentem charakterystycznym dla ścieków jest zapach. Jeśli w obszarze punktów poboru nie ma syfonu (zakrzywiony segment wypełniony wodą), to „pachnące” powietrze z wnętrza systemu wnika do pomieszczenia. Aby wyeliminować to zjawisko i powstawanie podciśnienia wewnątrz pionu, zainstalowano kanał wentylacyjny, który jest rurą wentylatora.
Urządzenie
Urządzenie wentylacyjne do kanalizacji jest zwykle reprezentowane przez prosty kanał. Z wnętrza domu wyprowadzana jest pionowa rura, aby zapachy nie przedostawały się do wnętrza. Odbywa się to zwykle przez dach i pokrycie dachowe z wcięciem od niego rzędu 300 mm. Jednocześnie wierzch jest chroniony przed zapychaniem się specjalną podszewką (deflektorem). W budynkach wielopiętrowych rura wentylatora jest kontynuacją pionu. W sektorze prywatnym z jednym piętrem kanał wylotowy gazu zaczyna się albo po obu stronach węzła przejściowego między ulicą a pomieszczeniem, albo w obszarze zbieżności do maksymalnej liczby odgałęzień.
Zasada działania wylotu gazu polega na zapewnieniu ciśnienia atmosferycznego wewnątrz komunikacji. Zmienia się on naturalnie w wyniku ruchu cieczy w dół i ruchu lekkich gazów w górę. Te ostatnie powstają w procesie biologicznego rozkładu substancji organicznych. Powietrze nie dostaje się do pomieszczenia dzięki uszczelnieniu wodnemu, dlatego po ścieżce najmniejszego oporu pędzi wzdłuż pionu i rury wentylatora.
Odmiany
Oczywiste jest, że rura wentylatora jest elementem wentylacyjnym systemu kanalizacyjnego. Dlatego głównym wymaganiem dla produktów można uznać odporność na korozję i różnego rodzaju odczynniki chemiczne. Przekrój jest często wybierany przez analogię ze średnicą pionu, jeśli kanał jest jego kontynuacją. W sektorze prywatnym dozwolone jest stosowanie rur do wylotu gazu o przekroju zmniejszonym o połowę. Z reguły wybór jest ograniczony do 50 mm. Ale jest to dopuszczalne tylko w przypadku pionu o podobnym rozmiarze. Zwężenie autostrady jest technicznie nie do przyjęcia.
Obecnie do urządzenia wylotu gazu kanalizacyjnego wybiera się 2 rodzaje produktów w zależności od materiału:
- Żeliwo .
Dawno, dawno temu w sektorze miejskim i prywatnym popularny był sprawdzony w praktyce grubościenny metal o charakterystycznej trwałości i wytrzymałości mechanicznej. Podkreślono również zdolność do tłumienia wibracji i dźwięku. Ale ze względu na dużą wagę i niską ciągliwość materiału większość użytkowników i rzemieślników próbuje zastąpić metal analogami o innym charakterze.
Inną wadą jest to, że takie rury nadają się tylko do instalacji z systemem kanalizacyjnym wykonanym z podobnego materiału, ponieważ inne kanały po prostu nie są w stanie wytrzymać obciążenia ciężarem pionu z wylotem gazu wentylatora.
- Stal .
Ten materiał jest rzadko używany. Z reguły wybiera się go, jeśli istnieją niepotrzebne segmenty z instalacji konkretnego rurociągu. Metal charakteryzuje się trwałością i, w porównaniu z żeliwem, mniejszą wagą. Istnieje jednak szereg wad. Należą do nich zdolność przewodzenia drgań bez ich tłumienia, propagacja dźwięku wraz z jego wzrostem.
Rzemieślnicy zwracają również uwagę na trudność w formowaniu ciasnych połączeń węzłowych między stalowymi wykrojami a kanałem z tworzywa sztucznego lub żeliwa. Powodem jest konieczność stosowania produktów o specjalnych kształtach.
- Plastik .
Produkty polimerowe są dziś bardzo poszukiwane na rynku budowlanym ze względu na ich niską wagę, łatwość obróbki i wszechstronność pod względem zastosowania. Tworzywo sztuczne jest w stanie wytrzymać obciążenia mechaniczne i temperaturowe warunki pracy charakterystyczne dla kanału odprowadzającego gaz.
Plusem jest również szeroka gama i różnorodność okuć montowanych bez specjalnego wyposażenia. Tutaj łatwo jest wybrać odpowiednią średnicę do przedłużenia żeliwnego lub innego pionu w kompozycji.
Kolejna różnica między rurami kanału wentylacyjnego polega na wykonaniu. Mogą być proste i przesunięte. Pierwsze charakteryzują się sztywnością, drugie są faliste. To ostatnie ma znaczenie przy zapewnianiu wentylacji muszli klozetowych, które są produkowane w innym kształcie i położeniu zwolnienia.
Ważność instalacji rury wentylatora
Po ustaleniu, czym jest rura wentylatora, musisz zrozumieć jej konieczność. W przypadku budynków mieszkalnych usunięcie wylotu gazu do kanalizacji jest niezaprzeczalną koniecznością. Rozważ znaczenie kanałów w przypadku domów prywatnych.
Konieczność techniczna
Element wentylacyjny w kanalizacji pomaga wyrównać ciśnienie wewnątrz kanału. Z przepływu objętościowego uszczelnienia wodne są zerwane lub opróżnione, dzięki czemu zapachy swobodnie przedostają się do budynku przez syfony. Oznacza to, że technicznie wyjście kanału tła jest konieczne w następujących przypadkach:
- wysokie prawdopodobieństwo jednoczesnego korzystania z kilku łazienek;
- system kanalizacyjny obejmuje kanały poziome, które są podłączone do co najmniej trzech źródeł ścieków;
- piony montowane są z rur o średnicy 50 mm;
- bliskość szamba w autonomicznym systemie kanalizacyjnym, zgodnie z przepisami odległość ta jest mniejsza niż 8 metrów;
- obecność basenu i innych źródeł, które zapewniają instalację kilku punktów odpływowych.
Rzadziej w sektorze prywatnym domy budowane są powyżej dwóch pięter. Tutaj zainstalowany jest wspólny pion. W takim przypadku wymagane jest również urządzenie wylotowe gazu.
Istnieją dwa sposoby sprawdzenia obecności lub braku systemu wentylatorów w starym domu. Nie ma kanału odpowietrzającego, jeśli po spuszczeniu wody z muszli klozetowej syfon zostanie natychmiast opróżniony. Również w syfonach słychać charakterystyczne chlupotanie. Na najwyższym piętrze znakiem obecności wentylacji jest pion, który wychodzi przez sufit.
Przydatne wideo
Dopuszczalne przyczyny nieużywania
Najbardziej oczywistym powodem odmowy zainstalowania kanału wentylatora jest mały parterowy dom z minimalną liczbą źródeł ścieków. Przy większej wysokości budynek powinien być wyposażony w pion o średnicy 110 mm. To wystarczy, aby jednocześnie korzystać z łazienki i toalety. W przypadku bliskiej lokalizacji autonomicznego szamba rurę można zastąpić zaworem wentylatora.
Cechy instalacji
Co to jest rura kanalizacyjna? Czy jego instalacja jest zawsze konieczna technicznie - zorientowaliśmy się. Zastanów się, jak prawidłowo zainstalować kanał wylotowy gazu.
Wymagania dotyczące elementu kanalizacyjnego
Niezależnie od rodzaju komunikacji, każdy system inżynierski musi spełniać szereg wymagań technicznych. To samo dotyczy jego poszczególnych elementów. Tak więc wylot gazu wentylatora w kanale musi spełniać następujące kryteria:
- Sekcja .
Średnica rury wentylacyjnej w budynku z kilkoma łazienkami (WC, wanna, prysznic) musi być równa lub większa niż przekrój najszerszego odcinka sieci.
- Nastrój .
Rodzaj dachu może być solidny lub eksploatowany. W pierwszym przypadku występ wentylacyjny powstaje na wysokości 300-500 mm, w drugim - o 3 metry. Jeśli konstrukcja dachu obejmuje obecność okien lub balkonów, są one wcięte o co najmniej 4 m.
Kolejne ograniczenie wysokości dotyczy obecności innych rur w pobliżu kanału. Aby zapobiec przedostawaniu się gazów do wentylacji lub komina, wystarczy zbudować wylot gazu z wentylatora o 150 mm wyższy niż pozostałe. Eksperci zalecają również wybór miejsca do wycofania kanału od strony zawietrznej.
- łęki .
Niedopuszczalne jest pokrywanie górnego końca produktami dekoracyjnymi. Może to prowadzić do tworzenia się lodu w zimie. W przypadku rury wentylatora istnieją odpowiednie opcje deflektora, które mogą chronić kanał przed zatkaniem i naturalnymi opadami. Mogą to być elementy parasolowe lub dysze filtrujące.
Ponieważ rura wentylatora działa jako wylot gazu, uważa się, że kanał można podłączyć do ogólnej wentylacji domu. Jednak to wydarzenie jest technicznie nie do przyjęcia. Jest to uzasadnione faktem, że w ogólnej sieci domowej ruch powietrza odbywa się w obu kierunkach. Oznacza to, że zapach z kanalizacji rozprzestrzeni się wewnątrz budynku. Nie można również podłączyć się do komina pieca. Tutaj powodem jest tworzenie się kondensatu wewnątrz rury, co negatywnie wpływa na przyczepność.
Zalecenia dotyczące instalacji
Lepiej rozpocząć instalację rury wentylatora w ogrzewanym pomieszczeniu. Wyjście musi odbywać się na świeżym powietrzu. Dzięki temu system będzie działał wydajniej w zakresie wyrównywania ciśnienia wewnątrz rurociągu.
Według SNiP 30.13330 z 2012 r. Zaleca się uformowanie wylotu gazu do pionu w prostej linii pionowej. Zdarzają się sytuacje, w których konieczne jest rozciągnięcie kanału wzdłuż krzywej.
Na przykład musisz przesunąć moc wyjściową względem okna, połączyć kilka wylotów gazu ze złożonych odcinków kanalizacyjnych w jeden. Wtedy skręty pod kątem prostym są wykluczone. Dopuszczalne jest stosowanie okuć o skręcie 15, 30, 45 lub 87 stopni.
Jeśli chodzi o montaż konstrukcji, powinieneś przestrzegać następujących wskazówek od mistrzów:
- w celu niezawodnego uszczelnienia połączeń węzłowych z uwzględnieniem obciążeń wibracyjnych stosuje się uszczelniacze, metalowe zaciski z gumową uszczelką, wykonuje się dodatkowe mocowanie elementów na całej długości do ścian nośnych lub innych konstrukcji (sztywne na połączeniach rur, pływające w prostych odcinkach z krokiem 1-1,5 m);
- aby wykluczyć tworzenie się kondensatu, smug, lodu, każdy zastosowany element umieszczany jest kielichem do góry, wkładany jest do niego kolejny;
- odcinki kanału wylotowego gazu na zewnątrz ogrzewanej części domu muszą być izolowane, zaleca się wykonanie izolacji akustycznej wewnątrz pomieszczenia.
Przed podłączeniem kanału wylotowego gazu do wybranego obszaru należy sprawdzić system pod kątem sprawności. Zdarzają się sytuacje, w których wymagana jest wymiana poszczególnych elementów. Wiele osób woli natychmiast zdemontować stare żeliwo, aby zmienić je na plastik.
Przydatne wideo
Aeratory
Zawór próżniowy to kompaktowe urządzenie zaprojektowane do wykonywania tych samych zadań, co rura kanalizacyjna. W sektorze prywatnym urządzenie jest skuteczną alternatywą dla kanału wylotowego gazu. Najważniejszym plusem aeratora jest umiejscowienie na pionie tylko w pomieszczeniu. Oznacza to, że integralność sufitu, dachu i dachu nie jest naruszona.
Zasada działania zaworu próżniowego opiera się na automatycznym przemieszczaniu membrany. W przypadku braku powietrza w serwisowanej sieci z powodu podciśnienia, plastikowy element wykonany z silikonu lub gumy przesuwa się, uwalniając przejście dodatkowej porcji. Po przywróceniu ciśnienia w kanale membrana wraca na swoje miejsce, co stwarza przeszkodę dla przenikania zapachów i gazów do pomieszczenia.
Pomimo użyteczności i prostoty kompaktowego urządzenia, eksperci zwracają uwagę na 2 jego wady. Jeśli ciśnienie robocze utrzymuje się w pionie kanalizacyjnym przez długi czas, membrana polimerowa „przykleja się” do gniazda. Nie da się tego zidentyfikować, dopóki foki wodne nie zaczną cierpieć lub zapach nie zacznie przenikać do domu.
Drugą wadą jest charakter elastycznej membrany. Produkty polimerowe niskiej jakości z czasem wysychają i tracą swój pożądany kształt. To samo dzieje się z częstą obsługą. W efekcie odkształcony element nie jest w stanie w pełni zapobiec przedostawaniu się gazów i zapachów do pomieszczenia.
Zawór próżniowy jest często nieświadomie mylony z rewersem. Drugi odnosi się do grupy kształtek odcinających. Konstrukcja ma kształt cylindryczny i wbudowaną pokrywę. W miejscu podłączenia toalety do kanalizacji montowana jest oprawa. Podczas spuszczania pokrywa otwiera się, gdy przepływ wody ustaje, zamyka się z powodu mechanicznego naprężenia przymocowanej do niej sprężyny. Szczelność zakładki zapewniają gumowe uszczelki-pierścienie.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Rura wentylatorowa to element wentylacyjny kanalizacyjny, który współpracuje z masami powietrza i nie ma kontaktu ze ściekami.
Kanał przeznaczony jest do wyrównania ciśnienia atmosferycznego w pionie podczas aktywnego korzystania z kilku źródeł ścieków lub przepływu dużej ilości cieczy przez kanał ściekowy, na przykład z basenu.
Wylot gazu jest z reguły instalowany na górze pionu o podobnej średnicy (zwężenie jest niedopuszczalne), a następnie kanał jest lepiej wyprowadzany na ulicę w linii prostej przez sufit, dach i dach.
W systemie wentylatorów można zastosować półfabrykaty z żeliwa, stali lub tworzywa sztucznego.
Zaleca się wygłuszenie części wylotu gazu wewnątrz pomieszczenia mieszkalnego, izolację wykonujemy poza ogrzewanym pomieszczeniem.
Zgodnie z przepisami budowlanymi instalacja rury wentylatorowej nie zawsze jest konieczna, szczególnie w przypadku małych i parterowych domów.
Jako alternatywę dla konstrukcji kanałowych można zainstalować zawór próżniowy, który jest zwarty, nie przechodzi przez ściany ani stropy i nie wymaga dodatkowej izolacji.
Wady zaworu próżniowego sprowadzają się do krótkiej żywotności gumowej lub silikonowej membrany wewnątrz obudowy.
