Którego kabla użyć do okablowania zewnętrznego w powietrzu - cechy, oznaczenia, rodzaje kabli zewnętrznych, opcje układania
Aby zapewnić oświetlenie i sprzęt na miejscu w energię elektryczną, z domu wzdłuż ulicy kładzie się osobny oddział. Jednak nie każdy drut się do tego nadaje, ze względu na specyfikę czynników na niego wpływających - upał, zimno, wiatr, opady, nasłonecznienie, nacisk gruntu. Dlatego zastanowimy się, jakiego kabla użyć do okablowania na zewnątrz w powietrzu i w ziemi, jakie są jego cechy i wymagania, jakie są odmiany, jakie oznaczenia mają do nich zastosowanie, a także jakie są główne opcje i zasady ich układanie.
Kabel zewnętrzny - co to jest, cechy, wymagania
Aby zapewnić niezawodność, bezpieczeństwo i czas działania zewnętrznej sieci elektrycznej, zamiast konwencjonalnego przewodu stosuje się kabel. Jego główne cechy to:
- Konstrukcja składa się z kilku rdzeni (najczęściej od 2 do 4), pokrytych indywidualnym płaszczem izolacyjnym i wspólnym płaszczem zewnętrznym.
- Powłoka izolacyjna może mieć kilka warstw różnych materiałów - gumy, polietylenu, PCV, metalu.
- Wielowarstwowa izolacja zapewnia niezawodną ochronę konstrukcji przed zewnętrznymi czynnikami destrukcyjnymi, dzięki czemu sieć może być prowadzona nie tylko drogą powietrzną, ale również gruntową i wodną.
- Powłoka może znacznie wzmocnić kabel - aż do nadania właściwości opancerzonych.
W przeciwieństwie do kabla, drut do okablowania ulicznego jest pojedynczym okablowaniem metalowym. Może być pokryty powłoką izolacyjną lub być goły. Ponadto w obu przypadkach rdzenie mogą mieć strukturę monolityczną lub wielowłókienkową. Ta ostatnia opcja jest bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne i prawie nigdy nie zapada się z wszelkiego rodzaju załamaniami podczas instalacji i eksploatacji.
Wymagania
Podczas układania kabla wzdłuż ulicy należy wziąć pod uwagę negatywne czynniki na niego wpływające - są to:
- wahania temperatury. Pod wpływem ogrzewania latem powłoka izolacyjna mięknie, a zimą twardnieje. Aby uniknąć zniszczenia pod wpływem tego rodzaju wpływu, materiał izolacyjny musi mieć do tego wystarczającą odporność - być zarówno elastyczny, jak i trwały.
- obciążenie wiatrem. Im silniejszy wiatr, tym bardziej kabel będzie narażony na pękanie i rozciąganie. Dlatego jego struktura musi zawierać elementy i materiały, które wytrzymają tego rodzaju elementy.
- Promienie ultrafioletowe. Bezpośrednie promieniowanie słoneczne przyczynia się do strukturalnego zniszczenia osłony drutu. Bez specjalnych właściwości izolacja z czasem stanie się krucha, podczas gdy inne czynniki (wiatr i temperatura) przyspieszą te procesy.
Notatka! Kabel do układania na zewnątrz może mieć zarówno żyły miedziane, jak i aluminiowe. Te pierwsze są znacznie droższe od drugich, ale są też bardziej odporne na obciążenia, lepiej przewodzą prąd i działają 2 razy dłużej.
Oznaczenie okablowania
Wybierając materiały do aranżacji zewnętrznej sieci elektrycznej, marka drutu do okablowania ulicznego jest daleka od ostatniej. Użyte w oznaczeniu oznaczenia literowe mają następującą interpretację:
- I pozycja - materiał rdzenia. A to aluminium, AC to aluminium w oplocie ołowiowym, AA to aluminium pokryte aluminium. Miedź jest domyślna, więc nie jest oznaczona osobną literą w oznaczeniu.
- II miejsce - powołanie. M - mocowanie, K - sterowanie, P - płaskie, MG - mocowanie z elastycznym rdzeniem, W lub P (U) - montaż.
- 3 pozycja - materiał i rodzaj osłony izolacyjnej. P - polietylen, V i VR - polichlorek winylu, HP - guma niepalna, K - nylon, C - włókno szklane, Sh - jedwab poliamidowy, ME - emalia, H - trudnopalna, L - lakierowanie, F - metal, B - opancerzony.
- 4. pozycja - cechy konstrukcyjne. G - elastyczny, O - oplot, T - do montażu wewnątrz rury, B - zbrojony taśmą, K - zbrojony taśmą okrągłą, P - płaski.
Obok oznaczenia literowego mogą znajdować się 3 oznaczenia cyfrowe. Pierwsza z nich pokazuje liczbę rdzeni (brak oznacza strukturę monolityczną), kolejna pole przekroju poprzecznego, a ostatnia napięcie znamionowe.
Rodzaje kabli elektrycznych
Do układania okablowania zewnętrznego na ulicy stosuje się następujące główne typy przewodów elektrycznych:
- ŁYK. Jest to standardowy kabel zasilający do zastosowań zewnętrznych o napięciu znamionowym do 1000 V. Kabel zawiera grupę żył aluminiowych o indywidualnej powłoce izolacyjnej. Cechą charakterystyczną jest zewnętrzna powłoka w kolorze czarnym. Zaleta - niezawodność i kompaktowość do instalacji antenowej.
- AVBbShv i VBbShv. Żyła opancerzona na bazie odpowiednio przewodów aluminiowych i miedzianych. Przeznaczony do układania sieci elektrycznej w ziemi bez dodatkowej konstrukcji ochronnej. Zalety - powłoka stalowa, różne odcienie powłok rdzenia, odporność na ciepło i wilgoć, 30-letnia żywotność. Wady - niewygodna instalacja ze względu na zwiększoną sztywność.
- Nowy Jork. Uniwersalny kabel do użytku na zewnątrz i wewnątrz. Całość uzupełniają żyły miedziane i aluminiowe. Odbywa się zarówno w powietrzu, jak i na ziemi. Zalety - wodo- i ognioodporność, kolorowa izolacja rdzenia, czarna osłona PCV, trwałość do 30 lat. Produkowany przez wielu producentów, spełnia międzynarodowe wymagania i godnie konkuruje z VBBSHV.
- NYM. Kolejny przewodnik o uniwersalnym zastosowaniu. Różni się zwiększoną odpornością na promieniowanie UF. Cechy charakterystyczne - odporność na różnice termiczne i otwarty płomień, wytrzymałość, wodoodporność, przekrój okrągły. Kabel można układać w tynku i betonie.
Uwaga! Wybierając kabel do organizowania napowietrznej lub podziemnej zewnętrznej linii elektrycznej w wiejskim domu lub na działce w pobliżu domu, należy wziąć pod uwagę wewnętrzny przekrój rdzeni - okablowanie musi odpowiadać całkowitej i rzeczywistej mocy zużycie urządzeń i napięcie znamionowe z uwzględnieniem materiału przewodów. Parametr musi być wybrany wystarczająco dokładnie. Każdy dodatkowy mm2 znacznie zwiększa koszt, a jego niewystarczająca wartość prowadzi do ciągłego nagrzewania się, a także wysokiego ryzyka stopienia i zapłonu izolacji.
Alternatywne okablowanie
Organizując zewnętrzną sieć elektryczną w warunkach braku lub braku przewodów głównych typów, dopuszcza się stosowanie alternatywnych:
- PVA. Żyła giętka w izolacji PVC, wyposażona w 2-5 żył.
- VVG. Kabel płaski z podwójnym płaszczem z 1-5 żyłami wewnętrznymi.
- PV, AR, PV1 itd. Dopuszczony do montażu na zewnątrz - ale z zastrzeżeniem montażu w rurach ochronnych, obudowach, karbach. Główną wadą jest pojedyncza powłoka.
- VBbvng. Giętki kabel trudnopalny, wyposażony w 1-6 żył.
Odniesienie! Im dłuższa linia transmisyjna, tym wyższa strata prądu spowodowana rezystancją materiału okablowania. Dlatego im dłuższa sieć, tym większy powinien być przekrój dla rdzeni. Do obliczenia parametru używane są specjalne formuły.
Opcje prowadzenia kabli i ich cechy
Istnieją 3 główne sposoby rozciągnięcia kabla w wiejskim domu lub domu przylegającym do prywatnego domu - jest to układanie w powietrzu na ulicy, instalacja wzdłuż elewacji budynku i zakopywanie go w ziemi . Każda opcja ma swoje zalety, wady i funkcje aplikacji:
- Powietrze. Do prowadzenia linii w powietrzu najczęściej używany jest kabel SIP, rzadziej VVSG. Powłoka przewodu wykonana jest z usieciowanego polietylenu i nie ulega zniszczeniu pod wpływem światła słonecznego, wiatru i zmian temperatury. Pierwszy typ kabla ma żyły aluminiowe, drugi miedziany.
Zaletami tej metody są duża szybkość instalacji, łatwość kontroli i konserwacji. Wadą jest wpływ na projekt terenu, konieczność użycia przewodnika, który jest trwały i odporny na czynniki zewnętrzne, a czasem obowiązkowe ułożenie stalowego kabla montażowego.
- Na elewacji. Metodę stosuje się w przypadku konieczności podłączenia sprzętu umieszczonego na ścianach zewnętrznych – najczęściej lampy. Jednak do układania sieci nie jest konieczne użycie mocnego kabla samonośnego. Ponieważ nie będzie wisiał swobodnie w powietrzu, ale spoczywa na elewacji.
Jednocześnie taki przewodnik będzie potrzebował wszystkiego, aby uchronić się przed zniszczeniem. Dlatego do układania stosuje się pofałdowanie ochronne na bazie poliamidu lub metalu. Materiały muszą być również odporne na światło słoneczne i zmiany temperatury.
- Pod ziemią.
Metoda jest odpowiednia, gdy wymagane jest prowadzenie sieci elektrycznej na wystarczająco dużą odległość. Ma następujące zalety:
- Odporny na promieniowanie UV i wiatr.
- Nie wpływa na projekt terytorium.
- Nie zakłóca korzystania z witryny.
Ma też pewne wady:
- Istnieje duże prawdopodobieństwo uszkodzenia pod naciskiem gruntu, ścinaniem warstw.
- Linię można również dotknąć podczas kopania gleby na terenie - kopanie studni, wykopy pod fundament itp.
- Wpływ czynników biologicznych - uszkodzenia przez gryzonie.
- Moczenie spowodowane podnoszeniem się wód gruntowych lub powodziowych.
Przydatne wideo
Rada! W celu niezawodnej ochrony okablowania na zewnątrz w ziemi najlepiej zastosować drut zbrojony typu VBBSHV - w osłonie z taśmy stalowej. Alternatywnie odpowiedni jest również zwykły kabel, ale będzie musiał być ułożony w szczelnej rurze HDPE.
Zasady układania kabli ulicznych
W przypadku okablowania zewnętrznego należy przestrzegać następujących minimalnych zasad bezpieczeństwa:
- Odległość od kabla do drzwi wynosi co najmniej 2,5 m, a do okna i balkonu - od 0,5 do 1 m.
- Minimalna wysokość linii napowietrznej do ziemi to 2,7m.
- Do układania w powietrzu zalecane są przewody SIP-4.
- Do układania w ziemi lepiej jest używać kabli marki VBbShv lub AVBbShv.
- Do układania sieci elektrycznej między konstrukcjami należy używać pofałdowań, kabli lub kabli samonośnych.
Ważny! Połączenia uliczne okablowania należy wykonywać wyłącznie w szczelnych skrzynkach przyłączeniowych, zbliżając się do nich - tylko od dołu przez gumowe uszczelki.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Kabel uliczny do okablowania elektrycznego wokół terenu składa się z jednego lub więcej rdzeni, z których każdy oprócz wspólnego ma indywidualną osłonę izolacyjną. W przeciwieństwie do konwencjonalnego przewodu, taki kabel musi niezawodnie wytrzymać wiatr, zmiany temperatury i promieniowanie słoneczne.
Wybierając kabel do określonych warunków aplikacji, koniecznie brane są pod uwagę jego właściwości - dla których stosowane jest oznaczenie. Wskazuje rodzaj materiału rdzenia, cel, materiał osłony, cechy konstrukcyjne. Najczęściej stosowane rodzaje kabli na ulicę, takie jak:
- ŁYK.
- AVBbShv i VBbShv.
- Nowy Jork.
- NYM.
Jako alternatywne opcje można użyć PVS, VVG VBbvng, PV, APV, PV1 i innych przewodów. W przypadku okablowania zewnętrznego stosuje się trzy metody - powietrze, wzdłuż elewacji i pod ziemią. Podczas układania przewodów elektrycznych należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa.