Przejście z żeliwa na tworzywo sztuczne podczas montażu rurociągów kanalizacyjnych
Naprawy europejskiej jakości w mieszkaniach miejskich od dawna stały się czymś powszechnym, ale w około 90% przypadków mieszkańcy muszą radzić sobie z takim problemem domowym, jak przejście z żeliwa na plastik. Faktem jest, że w wielopiętrowych budynkach stalinowskich, Chruszczowa i Breżniewa cała komunikacja hydrauliczna jest wykonana z żeliwa i w tym czasie była to najlepsza opcja dla tego typu rurociągów. Ale czas mija, technologie się poprawiają i teraz całe okablowanie kanalizacyjne wykonane jest z polichlorku winylu (PVC) lub polipropylenu (PPR).
Odmiany rur kanalizacyjnych
Nie będziemy brać pod uwagę absolutnie wszystkich rodzajów rur kanalizacyjnych stosowanych w przemyśle i usługach komunalnych - wystarczy prosta lista. Teraz bardziej przejmujemy się żeliwem, polichlorkiem winylu i polipropylenem, to właśnie z takimi materiałami mamy do czynienia na poziomie gospodarstwa domowego.
Jakie materiały na rury są ogólnie stosowane w kanałach:
- stal, GOST 8732–78 i GOST 10704–91;
- żeliwo, GOST 6942–98;
- ceramika, GOST 286–82;
- beton, GOST 6482–88;
- azbestocement, GOST 1839–80;
- usieciowany polietylen GOST 22689.2–89;
- polipropylen, GOST 22689.2–89;
- polichlorek winylu, GOST 22689.2–89.
Żeliwo
Rury żeliwne do kanalizacji są obecnie istotne i nikt nie zamierza przeprowadzić całkowitej przebudowy obiektów użyteczności publicznej - po prostu nie ma takiej potrzeby. Opierając się na tym fakcie, musimy uznać znaczenie problemu przejścia tworzyw sztucznych i żeliwa, zarówno dla komunikacji domowej, jak i przemysłowej.
Producenci twierdzą, że przy terminowym zapobieganiu rurociągom żeliwnym ich żywotność wynosi 80-100 lat. Nie możemy zweryfikować autentyczności tego stwierdzenia z jednego prostego powodu: nikt nigdy nie prowadzi takiej profilaktyki. W czasie rzeczywistym piony kanalizacyjne i leżaki zaczynają przeciekać po 50 latach użytkowania.
Chlorek winylu
Obecnie rury PCV do instalacji kanalizacyjnych są bardziej poszukiwane niż inne i nie jest to zaskakujące, ponieważ taki polimer praktycznie nie ma żywotności, jest lekki, łatwy w instalacji i tani. PVC kanalizacyjne należy do kategorii rur bezciśnieniowych (pełny skrót NPVC). Są zaprojektowane na maksymalne ciśnienie 0,16 MPa lub 1,57908 atm, ale zwykle nie osiągamy nawet jednej atmosfery. Akceptowalny optymalny reżim temperaturowy waha się w granicach 0-45˚C.
Zakres średnic PVC jest dość duży: są produkowane Ø 50-600 mm, ale to bez uwzględnienia gniazda, na przykład PVC Ø 100 mm ma gniazdo Ø 110 mm. Segmenty 500/1000/2000/3000/4000/5000/6000 mm są standardowo produkowane wzdłuż długości, natomiast fragmenty 300 mm odlewane są dla rur 50 mm. Firmy przemysłowe i użyteczności publicznej mogą zamawiać długości do 12000 mm, ale dotyczy to tylko Ø 4000 i więcej.
Polipropylen
Obecnie polipropylen jest szeroko stosowany do instalacji grzewczych, wodno-kanalizacyjnych (zimna woda / ciepła woda) i kanalizacji. W sklepach i w sieci materiał może być oznaczany skrótem PPR (cyrylica), PP lub PPR (łac.). Po oznaczeniu literowym znajdują się cyfry wskazujące średnicę w milimetrach, na przykład PPR32. Po tych wskaźnikach wskazane jest oznaczenie siły - są to litery PN z dwiema liczbami, których znaczenie można znaleźć w poniższej tabeli. Pełne oznaczenie może wyglądać tak: PPR25 PN20.
| PN10 | Do odprowadzania zimnej wody i wody o temperaturze 0-45˚C, ciśnieniu do 1 MPa lub 0,9859 atm |
| PN16 | Do odprowadzania wody zimnej i wody o temperaturze do 45˚C, ciśnieniu do 1,6 MPa lub 1,5791 atm |
| PN20 | Wzmocniony folią aluminiową. Do wody zimnej/gorącej o temperaturze do 80˚C, ciśnieniu do 2 MPa lub 1,9738 atm |
| PN25 | Wzmocniony folią aluminiową lub włóknem szklanym (PEX). Do ciepłej wody użytkowej o temperaturze do 95˚C, ciśnieniu do 2,5 MPa lub 12,4673 atm |
Uwaga: do kanalizacji zwykle stosuje się PPR40 PN10. Jest instalowany głównie w zmywarkach, prysznicach i skrzynkach, czyli tam, gdzie stałe fragmenty nie mogą dostać się do rurociągu.
Jak przejść z żeliwa na plastik?
W sieci można znaleźć kilka sposobów opisujących łączenie rur z tworzyw sztucznych z żeliwem, ale są one co najmniej nieistotne, a maksymalnie niedopuszczalne w przypadku łączenia wysokiej jakości. Najlepiej przełączyć się z rurociągu żeliwnego na PVC za pomocą adaptera redukcyjnego i gumowego mankietu. Dodatkowo do takich celów można wykorzystać gumową redukcję, ale przede wszystkim.
Łącznik PVC w żeliwnym pionie
Oczywiście najlepiej całkowicie zmienić pion: od leżanki w piwnicy po wylot wentylacyjny na poddaszu lub dachu, ale jest to niezwykle rzadkie. Z jakiegoś powodu na górze lub na dole zawsze jest sąsiad, dla którego: „tam nie trzeba nic zmieniać”, „nie obchodzi mnie to”, „potrzebujesz, zmieniasz”, „niech ONE zmienią to sami” , „brak pieniędzy” lub po prostu lokator nie otwiera drzwi. Jednak naprawy muszą być wykonane i zawsze jest wyjście.
Najpierw szczegółowo przeanalizujemy górne zdjęcie, a następnie sam przepływ pracy lub sposób wykonania takiej wymiany własnymi rękami. Nie możesz obejść się bez adaptera (1), ale zamiast złączki (2) i wkładki (3) na pierwszy rzut oka możesz to zrobić, jeśli zainstalujesz PVC z gniazdem o żądanej długości w tym obszarze. Ale niestety tak nie jest - zrozumiesz podczas montażu. Trójnik (4) tutaj ma 110x110x110 mm z kątem 90˚, ale w razie potrzeby może to być 110x110x50 mm (kąt wylotowy zgodnie z wymaganiami), a rura (5) zamiast 100 mm - 50 mm, jeśli nie idzie do toalety, ale do kuchni. Ten montaż został wykonany w osobnej łazience, w łazience.
Chodźmy dalej. Kiedy sąsiad na górze odmówi zmiany pionu, będziesz musiał odciąć żeliwną rurę, cofając się od sufitu o co najmniej 200 mm, aby zostawić miejsce na pracę hydraulika. Powierzchnię przy krawędzi nacięcia na wysokości 50-60 mm należy oczyścić metalową szczotką (lepiej zrobić to przed cięciem), aby mankiet mocniej przylegał. Następnie musisz wyciąć kawałek 50-100 cm szlifierką, aby ułatwić dalszy demontaż dolnej części. Gdy fragment pozostaje do trójnika lub krzyża wentylatora, należy go ostrożnie poluzować ruchem okrężnym, aby żeliwne gniazdo nie pękło od dołu i nie zostało wyciągnięte.
W celu wykonania przejścia z żeliwa na tworzywo sztuczne należy w trójniku wentylatora od spodu zamontować wkład (3) lub trójnik/krzyż z odpływem Ø 50 mm do zlewu i/lub 110 mm do WC. Ponieważ gniazdo jest większe w żeliwie, najpierw oczyszcza się je z poprzedniego uszczelniacza (żywica, pakunek, cement) i układa się tam gumową redukcję, jak na górnym zdjęciu. Ponadto konstrukcja jest montowana zgodnie ze schematem pokazanym na poprzednim zdjęciu. Wszystkie złącza można uszczelnić szczeliwem silikonowym lub nawet pianką, chociaż nie jest to warunek konieczny. Ale podczas montażu złączki (2) lepiej grać bezpiecznie i posmarować silikonem przynajmniej od spodu.
Ważne: przed przejściem z żeliwa na plastik 110 mm należy obejść wszystkich sąsiadów na górze podłączonych do pionu i poprosić ich, aby nie korzystali z kanalizacji przez półtorej do dwóch godzin. Ale na wszelki wypadek przygotuj wiadro lub dużą miskę: jak tylko usłyszysz hałas w fajce, zamień naczynia, ponieważ nie każdy może odpowiedzieć na twoją prośbę.
Pion znajduje się w następnym mieszkaniu za ścianą
Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że jeśli żeliwny pion przejdzie za ścianą sąsiadów, będzie ci łatwiej, ale nie zawsze tak jest. Twoja stara toaleta była podłączona do trójnika wentylatora z kranem do kuchni, a po zdemontowaniu starej armatury, lepiej pozbyć się tego trójnika, a jednocześnie z żeliwnego odpływu. Wymieniając ten węzeł na PCV, będziesz mieć możliwość dalszego odsunięcia toalety od drzwi wejściowych, a to już oszczędza przestrzeń użytkową.
Haczyk z reguły polega na tym, że nie uda się swobodnie wyciągnąć żeliwnego trójnika - trzeba go będzie poluzować, wyrywając szczeliwo (cement, hol), ale przy tym wszystkim nie należy dopuszczać do gniazdo trójnika wentylatora, aby pękło na pionie. Oznacza to, że łączysz się bez wymiany żeliwnego pionu, który znajduje się u sąsiadów, a uszkodzenie konstrukcji spowoduje kłopoty. Aby ostrożnie zdemontować tę złączkę, można użyć starego dłuta do wyczyszczenia uszczelki i młotka, aby ją poluzować. Operacja ta trwa czasami kilka godzin, zwłaszcza jeśli wszystkie spoiny są wypełnione jastrychem cementowym.
Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, żeliwna rura w ogóle nie będzie widoczna - ten mały wylot z gniazdem trójnika wentylatora zostanie zakryty płytkami, jak pokazano na górnym zdjęciu. Jak widać, toaleta tutaj znajduje się przy ścianie, a pofałdowanie wchodzi w podłogę. Jednocześnie wylot do zlewu i zlewu również nie jest widoczny, ponieważ jest zamknięty jastrychem z płytką. Oczywiście podczas układania rury PCV o średnicy 50 mm, która biegnie w kierunku kuchni, mogą pojawić się różne niespójności: jeśli obserwuje się pożądane nachylenie, nie można go całkowicie ukryć. Ale otwarta część tego obszaru pozostanie pod wanną lub prysznicem, co nie spowoduje żadnych niedogodności.
W celu normalnego przejścia z żeliwnego kielicha na PCV należy użyć gumowej redukcji. Najpierw należy oczyścić gniazdo z utwardzonego tam uszczelniacza, włożyć redukcję, a następnie wkleić plastik. Czasami nie jest to łatwe i aby ułatwić taką operację, uciekają się do płynnego detergentu, rozmazując go na punktach styku. W ten sposób stworzysz efekt poślizgu, który zmniejszy opór. Niektórzy właściciele dla pewności pokrywają to połączenie szczeliwem silikonowym, jak na powyższym zdjęciu, ale nie jest to warunek konieczny.
Uwaga: w przypadku ścieków często stosuje się PPR40 PN10, co zostało omówione w sekcji „Polipropylen”. Warunki przejścia z żeliwa na PPR są takie same jak w przypadku PVC.
Wniosek
Jak widać, przejście od żeliwa do tworzywa sztucznego nie jest trudne, jeśli przestrzegane są pewne warunki, które omówiono w tym artykule. Jeśli zawsze wyobrażasz sobie efekt końcowy podczas pracy, zrobisz wszystko dobrze!
