Odwadnianie szamba: etapy aranżacji pola odwadniającego szamba
Szambo to dobry sposób na stworzenie nowoczesnego systemu kanalizacyjnego. Zbiera ścieki, sedymentuje je i przetwarza, cząstki stałe osadzają się na dnie zbiornika, a sklarowane ścieki kierowane są do dalszego oczyszczania. Biorąc pod uwagę, że oczyszczanie ścieków w samym szambie nie jest wystarczające, wymagane jest dodatkowe oczyszczanie, dla którego wyposażony jest drenaż szamba.
Aranżacja odbywa się na dwa sposoby:
- wykonanie studni filtracyjnej;
- organizacja pola melioracyjnego.
Najczęstszym sposobem jest ten drugi.
Odmiany konstrukcji odwadniających
Istnieją dwa główne systemy odwadniające:
- Dobrze drenaż do szamba. Studnie odwadniające, które są wykorzystywane w przypadku głębokich wód gruntowych i powodziowych. Urządzenie to zwykła studnia, która nie ma dna. Do tworzenia takich konstrukcji stosuje się pierścienie z betonu zbrojonego. Teraz są używane znacznie rzadziej.
- Pole filtracyjne do szamba. Ten rodzaj drenażu stosuje się, gdy wody gruntowe są na wysokim poziomie. Ta konstrukcja obejmuje specjalne rurociągi, które znajdują się w górnych warstwach gleby. Wydajność urządzenia zależy od długości rurociągów. Powierzchnia całej zmontowanej konstrukcji może wynosić kilkaset metrów kwadratowych.
Funkcjonowanie części drenażowej szamba
Jak każde urządzenie, pole odwadniające szamba działa zgodnie z pewną zasadą:
- Uzyskanie oczyszczonych drenów z szamba.
- Rozmieszczenie ścieków na powierzchni działki.
- Przechodząc przez poduszkę z pokruszonego kamienia, dreny są ostatecznie czyszczone, a sklarowana woda trafia do gruntu.
Ponadto w niektórych przypadkach sklarowana woda jest odprowadzana do specjalnie zaprojektowanej studni na szambo.
Przy odpowiednim ułożeniu pola filtracyjnego ścieki są doczyszczane o kolejne 30%, co sprawia, że zagrożenia środowiskowe są mniej niebezpieczne.
Podstawą funkcjonowania pola filtracyjnego jest aerobowa metoda procesu oczyszczania. Odpływy pochodzące z szamba są czyszczone dzięki powietrzu znajdującemu się w systemie.
Za pomocą powietrza związki organiczne zawarte w ściekach rozkładają się na pierwiastki. Elementy te nie stanowią zagrożenia dla środowiska.
Schemat urządzeń
Schemat drenażu to rysunek projektowy, który pokazuje główne cechy całego urządzenia.
Schemat obejmuje następujące elementy:
- położenie pola w stosunku do szamba, a także innych urządzeń znajdujących się na lądzie;
- wymiary tej struktury filtracyjnej;
- wymiary i ilość otwartych wykopów w gruncie (wykopów);
- długość i średnica rur, parametry ich nachylenia;
- informacje o produktach używanych do montażu poduszki pod rurami, w tym również o grubości poszczególnych warstw;
- miejsca instalacji rur przeznaczonych do wentylacji;
- miejsce do odprowadzania sklarowanej wody.
Miejsce odwadniania nie powinno znajdować się bliżej niż 30 metrów od jakichkolwiek źródeł wody. Takim źródłem może być np. studnia. Konstrukcja szamba powinna również znajdować się w odległości większej niż trzy metry od ogrodu lub ogrodu warzywnego.
Wielkość samego pola, długość i liczba wykopów zależy od objętości szamba i szacowanego tempa przetwarzania ścieków. Ponadto na te parametry wpływają cechy warstwy gleby.
Jeśli gleba jest piaszczysta, wówczas jeden metr rury można „załadować” 30 litrami ścieków dziennie. Jeśli gleba jest piaszczysta, liczba ta zmniejsza się o połowę.
Gleba gliniasta wchłania mniej wody, więc rura się wydłuża.
Obliczenie głębokości wykopu w glebie odbywa się z uwzględnieniem faktu, że dno powinno znajdować się powyżej jednego metra od wód gruntowych. Najczęściej głębokość wykopu wynosi dwa metry. Szerokość wykopu zależy od ilości rur i może wynosić od 5 do 10 metrów.
Najczęściej do instalacji stosuje się rury perforowane, które mają średnią średnicę 12 centymetrów.
Przydatne wideo
Wszystkie rury drenażowe do pola drenażowego szamba muszą mieć równe nachylenie układania - nachylenie rury drenażowej na 1 metr wynosi 1,5 centymetra. Co 6 metrów instalowany jest pion do wentylacji.
Do układania rurociągów stosuje się piasek o ułamku do 10 milimetrów, a także kruszony kamień o ułamku 30 milimetrów. Ponadto stosowane są geosyntetyki, czyli geowłókniny, które przeznaczone są do izolacji termicznej rurociągów. Materiał zapewnia dodatkowe oczyszczenie odpływów wody.
Algorytm montażu
Procedura instalacji pola napowietrzania jest następująca:
- Najpierw określa się miejsce, w którym będzie zlokalizowane pole napowietrzania.
- Wykopany jest rów o wymaganej głębokości i szerokości.
- Następnie kładzie się dziesięciocentymetrową warstwę gleby, która ma doskonałą przepustowość.
- Zasypywanie tłucznia kamiennego o ułamku 30 milimetrów. Grubość warstwy powinna wynosić 35 centymetrów. Rury do drenażu wchodzą głęboko w to. Długość rury - nie więcej niż 25 metrów.
- Podłączanie rur do szamba i pionów w celu wentylacji, które mają około 50 centymetrów wysokości. Taśmy wentylacyjne wyposażone są w specjalne parasole ochronne. Nachylenie - 1,5 centymetra na metr.
- Wypełnienie górnej warstwy tłucznia o grubości 10 centymetrów.
- Geowłókniny układane są od góry rur. Jest to konieczne do izolacji rur.
- Z górnej części wylewa się warstwę gleby o wysokości 30 centymetrów.
Algorytm jest odpowiedni dla pokrywy gleby piaszczystej i piaszczysto-gliniastej, dla warstwy gleby gliniastej prowadzi się poważniejsze zasypywanie dna wykopu. Gleba wykorzystywana do zasypywania dna wykopu musi mieć doskonałą wodochłonność. Wysokość w tej sytuacji wynosi 70 centymetrów.
Komora dozująca
Komora dozująca to pojemnik o pojemności do 1 metra sześciennego. Do budowy można użyć gotowego plastikowego pojemnika odpowiadającego wymaganej objętości.
Poziomuje się dno wykopu, gdzie następnie ładowany jest kontener. Nieprzerwaną pracę systemu na wylocie zbiornika zapewnia zamontowanie syfonu o średnicy 100 milimetrów i wysokości kolan 200 milimetrów. Gdy syfon się zapełni, ładuje się samoczynnie, a następnie sam się nalewa. Dzięki temu oczyszczona ciecz jest podawana do rurociągów w celu dystrybucji.
tunele odwadniające
Tunele odwadniające to rodzaj pól filtracyjnych. Ten projekt jest wybierany, gdy odprowadzana jest ogromna ilość wody. Charakterystyczną cechą urządzenia jest zwiększony przekrój, który zapewnia dużą prędkość czyszczenia. Zaletą tuneli odwadniających jest wysoka stabilność mechaniczna, która umożliwia zainstalowanie pola doczyszczania, które może znajdować się nawet pod parkingiem.
Algorytm instalacji konstrukcji:
- Kopanie rowów do dwóch metrów. Na dnie wykopu powstaje piaszczysta „poduszka” o grubości 50 centymetrów. Od góry będzie warstwa gruzu o grubości 30 centymetrów.
- Moduły są instalowane . Przed montażem powierzchnię należy wyrównać i zagęścić. Zewnętrzne ściany modułów pokryte są geosyntetykami.
- Elementy są połączone . Wyloty konstrukcji są połączone z wylotami szamba.
- Instalacja wentylacji . W otworach konstrukcji przeprowadzana jest instalacja wniosków do wentylacji.
Geosiatki są również instalowane w celu równomiernego rozłożenia obciążeń na konstrukcje.
Przydatne wideo
Technologia montażu praktycznie nie różni się od konstrukcji standardowego pola filtracyjnego, które składa się z perforowanych rur.
Wniosek
Autonomiczny system kanalizacyjny, składający się z szamba i pola odwadniającego, jest wydajnym i budżetowym systemem, który ma wystarczającą wydajność do przetwarzania ścieków. Musimy jednak pamiętać, że w nowym miejscu szambo musi być wyposażone ze szczególną starannością - jeśli nie zastosujesz się do technologii, może to zanegować całą wykonaną pracę, więc musisz zaufać instalacji szamb tylko doświadczonym specjalistom, którzy dać gwarancję za swoją pracę.
