Adapter do odwiertu: montaż, instalacja i podłączenie do sieci wodociągowej
Istnieje kilka sposobów na zapewnienie nieprzerwanego dopływu wody ze studni do domu o każdej porze roku. Najczęstszym jest układ kesonu, którego głębokość umożliwia ułożenie systemu zaopatrzenia w wodę z ujścia źródła poniżej poziomu zamarzania gleby. Ale jest też inny, tańszy sposób, który wykorzystuje adapter odwiertu, osadzony w obudowie na wybranym poziomie. Jak jest lepszy lub gorszy od kesonu, w jakich przypadkach ta metoda jest zalecana i jak odbywa się instalacja, dowiedz się z tego artykułu.
Funkcje dopływu wody przez adapter
Aby woda w wodociągu nie zamarzała zimą, trasa od studni do domu układana jest głęboko pod ziemią. Ponieważ sznur osłonowy jest solidny, można go wyjąć tylko przez szyjkę, do czego należy również obniżyć głowicę odwiertu, wyposażając wokół niego ogrzewany dół - keson.
Adapter do studni, osadzony w ścianie kolumny na pożądanej głębokości, pozwala uprościć schemat zaopatrzenia w wodę i obejść się bez tej konstrukcji. Rurociąg ciśnieniowy układany jest z adaptera bezpośrednio do domu.
Urządzenia budowlane
Zadaniem adaptera jest wyprowadzenie wody ze studni przez ściankę rury osłonowej z zachowaniem jej szczelności w celu uniemożliwienia przedostania się brudnej wody gruntowej do źródła. Ponieważ urządzenie jest stale w wilgotnym, agresywnym środowisku, samo musi być odporne na korozję, dlatego adapter do studni jest wykonany z mosiądzu lub brązu. Urządzenie to odbiera spod rury wychodzącej z pompy zanurzeniowej, z której woda kierowana jest do rury zewnętrznej, usytuowanej prostopadle do studni w ziemi.
Aby nie ograniczać dostępu do pompy i możliwości jej wyjęcia ze studni, opracowano specjalną konstrukcję adaptera. To nie tylko okucie narożne, ale składany montaż przelotowy, składający się z dwóch części - wewnętrznej i zewnętrznej. Z kolei część wewnętrzna składa się z dwóch odłączanych klocków, które można wielokrotnie otwierać i łączyć, za każdym razem zapewniając ich hermetyczne zamknięcie.
Część zewnętrzna (na zdjęciu w prawym górnym rogu) składa się tylko z łącznika, nakrętki mocującej i gumowej uszczelki. Urządzenie wewnętrznej części przepływowej adaptera wiertniczego jest znacznie bardziej skomplikowane. Co to jest:
- jeden blok (dolny lewy) to trójnik, którego górny kanał jest zaślepiony, ale ma gwint wewnętrzny, a boczny zamknięty jest w prostokątnym korpusie z ogranicznikiem występu w górnej części;
- drugi klocek współpracujący (lewy górny) to gniazdo z saniami, w które umieszcza się prostokątny boczny odgałęzienie trójnika z kanałem cylindrycznym;
- rura wychodząca z pompy jest połączona z dolnym kanałem trójnika;
- odpływ boczny jest wsuwany od góry w gniazdo bloku współpracującego, aż do jego zatrzymania, zapewnionego przez występ, podczas gdy kanał jest dokładnie wyrównany z otworem rury odgałęźnej wyposażonej w gwint zewnętrzny;
- gumowa uszczelka zamontowana w trójniku zapewnia szczelność połączenia;
- rura odgałęziona z gwintem zewnętrznym jest wyprowadzona przez otwór w rurze osłonowej i jest mocowana za pomocą zewnętrznej części adaptera;
- do niego przymocowane jest gwintowane złącze do podłączenia głównej rury wodnej.
Plusy i minusy
Po otrzymaniu wystarczającej ilości informacji o adapterze do studni: co to jest, do czego służy i jak działa, możesz omówić jego zalety i wady. Zacznijmy od meritum.
- Odprowadzanie wody przez adapter jest kilkakrotnie tańsze niż przy układaniu kesonu.
- Instalacja i uruchomienie systemu zajmuje znacznie mniej czasu, nie wymagając dużego wysiłku fizycznego i użycia skomplikowanego sprzętu.
- Z procesu wyłączone są prace związane z hydroizolacją elementów konstrukcyjnych.
Technologia ta ma również wady, a najważniejszą z nich jest brak bezpośredniego dostępu do zespołu w celu wymiany uszczelek gumowych, które ulegają stopniowemu zniszczeniu pod wpływem mokrej gleby.
Jednostka dokująca jednostek wewnętrznych z czasem zostaje również zatkana osadami wapna, „przykleja się” i trudno jest ją otworzyć podczas próby wyciągnięcia pompy ze studni.
W takich przypadkach studnia z adapterem musi zostać wykopana poniżej poziomu jej ściągu, a czasem odcinana jest rura osłonowa, przyspawana z powrotem do pierwotnego miejsca po naprawie i wymianie zużytych elementów.
Przydatne wideo
Instrukcja instalacji adaptera
Do instalacji potrzebne będzie specjalne narzędzie - długi metalowy pręt z gwintem na dolnym końcu i uchwyty do obracania na górze. Jego długość zależy od głębokości, na jakiej montowany jest adapter otworu wiertniczego z powierzchni ziemi.
Praca jest wykonywana w określonej kolejności.
- Najpierw wykopuje się rów w kierunku od studni do punktu wejścia do domu, którego głębokość powinna wynosić 20-30 cm poniżej poziomu zamarzania.
Rada! Prace wykopaliskowe i instalacyjne najlepiej prowadzić przy niskich wodach gruntowych – latem lub zimą.
- Po odsłonięciu ścianki rury osłonowej oczyszcza się ją z brudu i wierci otwór wiertłem z bimetaliczną koroną.
- Średnicę wiertła dobiera się dla adaptera wiertniczego, którego wymiary gwintu muszą odpowiadać przekrojowi rurociągu ciśnieniowego.
- Wnętrze urządzenia jest zmontowane, a w zatkany kanał trójnika wkręcany jest pręt gwintowany.
- Jedna osoba opuszcza adapter do studni na pręcie, a druga przeprowadza gwintowaną rurę przez otwór w ścianie, zakłada na nią pierścień uszczelniający, zakłada pierścień zewnętrzny i za pomocą nakrętki dociąga ją do rury osłonowej. klucz gazowy.
- Rura główna jest przymocowana do wystającego odgałęzienia za pomocą złączki.
Przydatne wideo
- Pociągając listwę montażową do góry, trójnik adaptera jest usuwany z gniazda i wyciągany.
- Zamontować pompę, do której podłączona jest rura, kabel zabezpieczający i kabel elektryczny.
- Górna część rury jest wkładana do dolnego kanału trójnika adaptera i mocowana za pomocą złączki.
- Pręt montażowy przykręca się ponownie do adaptera i za jego pomocą cała konstrukcja jest opuszczana do studni, umieszczając trójnik w gnieździe odwrotnym aż do oporu.
Notatka! Zamontowanie adaptera do studni zmniejsza przekrój wewnętrzny rury osłonowej. Jego odpowiednik z gniazdem może przeszkadzać w instalacji pompy, dlatego dobierany jest z uwzględnieniem tego niuansu.
Odwiert jest odcinany tuż nad poziomem gruntu i zamykany specjalną szczelną pokrywą, przez którą wyprowadzany jest kabel zasilający. Linka bezpieczeństwa, która utrzymuje pompę na odpowiednim poziomie, jest również zamocowana w konstrukcji pokrywy.
Podsumowanie
Chcąc chronić dopływ wody przed zamarzaniem, wydając na to minimum pieniędzy, wyjmuje się go ze studni za pomocą adaptera zainstalowanego w rurze osłonowej pod ziemią. Ta metoda zachowuje szczelność źródła, skraca czas uruchomienia studni, ale wyklucza swobodny dostęp do jednostki hydraulicznej w celu przeglądu i naprawy. Jednak w zależności od technologii montażu jego żywotność wynosi co najmniej 20 lat, a tak rzadkie „wykopy” nie powinny stwarzać problemów.
