Jak dobrać odpowiednie łączniki do różnych rur do ścian?

23 Wrzesień, 2023

214

Na współczesnym rynku budowlanym produkty do komunikacji inżynierskiej prezentowane są w szerokim zakresie. Zastanów się, co stanowi mocowanie rury do ściany. Zapoznajmy się z metodami mocowania kanałów, zasadami, które należy wziąć pod uwagę podczas prac instalacyjnych. Przeczytaj do końca, a dowiesz się, kiedy i jakie elementy mocujące lepiej wybrać do pionów, ogrzewania podłogowego czy zaopatrzenia w ciepłą i zimną wodę.

Specjalne łączniki do równoległego mocowania rur

Treść artykułu [ukrywać] [pokazywać]

Krótko o normach i wymaganiach
Kryteria wyboru
Różnorodność gatunkowa
Praca z rurami polipropylenowymi

Krótko o normach i wymaganiach

Urządzenie komunikacji inżynierskiej do zaopatrzenia w wodę z termoplastycznych rur ciśnieniowych jest wykonywane z uwzględnieniem wymagań określonych przez GOST 52134 z 2003 roku. Oto specyfikacje dla elementów złącznych, złączek, złączek i produktów rurowych wykonanych z polipropylenu, polietylenu, PVC i podobnych związków.

Kolejnym dokumentem regulacyjnym jest SP 40-101 z 1996 roku. Oto zasady projektowania i instalacji systemów zaopatrzenia w zimną i ciepłą wodę wykonanych z produktów polipropylenowych. Są to zalecenia do przepisów budowlanych, które powstały w latach 1980-1985.

Sporządzanie dokumentacji projektowej i prowadzenie prac instalacyjnych przy instalacji komunikacji stalowej reguluje GOST 32569 z 2016 r. Konserwacja dużych i przemysłowych obiektów odbywa się pod kierunkiem obecnego GOST 14202 z 1969 roku. Rozważamy tutaj sieci do transportu różnego rodzaju cieczy, gazów i rzadziej suchych mieszanek.

Kryteria wyboru

Łączniki mogą mieć różny skład, konfigurację, kształt.

Są przeznaczone do rozwiązywania różnych problemów. Istnieje również różnica w metodach instalacji. Zastanów się, co musisz wiedzieć, aby wybrać elementy mocujące.

Materiał

Konwencjonalnie łączniki rurowe do ściany można podzielić na dwie grupy: plastikową i metalową. Łączniki mogą być również wyposażone w plastikowe uszczelki. Z reguły jest to guma lub alternatywne analogi.

Do produkcji elementów złącznych z tworzyw sztucznych stosuje się PCV, styren, propylen, analogi i ich modyfikacje. Gotowe produkty charakteryzują się takimi pozytywnymi właściwościami:

stosowane do prawie każdego rodzaju systemu inżynierskiego;
waży niewiele, dlatego nie obciąża konstrukcji nośnych;
wykazuje odporność na działanie biologiczne, korozyjne i chemiczne, na zmiany temperatury i wilgotności;
może zachować dany kształt w postaci niemal każdego rodzaju łącznika rurowego;
służy z reguły tak samo, jak sam rurociąg.

Wady sprowadzają się do cech wytrzymałościowych. Rozwiązaniem w tym przypadku są metalowe łączniki. Charakteryzuje się:

Siła mechaniczna. Główna część produktów wykonana jest z wysokowytrzymałej stali o podwyższonej odporności na środowiskowe warunki eksploatacji.
Wszechstronność. Łączniki służą do mocowania plastikowych i metalowych rur do ściany dowolnego rodzaju komunikacji inżynierskiej.
Szeroka gama. Tutaj dozwolone jest wytwarzanie dowolnych elementów złącznych. Producenci poszerzają swój wybór również poprzez zastosowanie różnych stopów: stali nierdzewnej lub ocynkowanej, mosiądzu i innych.
Trwałość. Produkty wysokiej jakości służą nie mniej niż komunikacja.
Utrzymanie. Większość produktów składa się z kilku elementów, które w razie potrzeby można wymienić. Niektóre próbki można przywrócić w przypadku deformacji.

Użytkownicy podkreślają mniej wad.

W szczególności:

większa waga na tle łączników do rur polipropylenowych wykonanych z tworzywa sztucznego, co może wpływać na całkowite obciążenie systemu na konstrukcje wsporcze;
obojętność na korozję, chemikalia, zmiany wilgotności często okazuje się odmienna od deklarowanej na gorsze;
wymagana jest stała konserwacja w celu dokręcenia, aktualizacji powłoki ochronnej, rzadziej napraw.

Ponadto wady mogą warunkowo obejmować wyższy koszt niż odpowiedniki polimerowe. Jest to jednak uzasadnione trwałością i niezawodnością zatrzasków. Często nieodzowne jest metalowe mocowanie rur do ściany.

Zgodnie z metodą instalacji

W zależności od rodzaju komunikacji inżynierskiej wymagania dotyczące kanałów mocowania są różne. Istnieją tylko 2 metody: sztywna fiksacja lub swobodna fiksacja. Druga opcja jest inaczej nazywana metodą pływającą.

Niezawodne przyleganie łączników do ścian rurociągu odbywa się w przypadku trzech rodzajów systemów:

zaopatrzenie w ciepłą i zimną wodę;
ogrzewanie główne;
kanalizacja.

Celem sztywnej fiksacji jest wykluczenie ruchu komunikacji podczas pracy. Blokowanie zapobiega również przesunięciu linii podczas zmiany rozmiaru z powodu różnic temperatur wewnątrz sieci i na zewnątrz.

Technika pływania polega na urządzeniu małej szczeliny między ściankami zacisków a rurociągiem. Wolna przestrzeń pozwala na przesuwanie kanału w szerokości, pozwala na szybką wymianę sekcji lub jej demontaż.

Inna metoda instalacji polega na zainstalowaniu rury w pewnej odległości od powierzchni ściany lub sufitu. W tym celu można użyć wsporników lub zacisków zaciskowych z metalowym prętem.

Wybór techniki odbywa się z uwzględnieniem reżimu temperaturowego działania komunikacji. Tak więc w ogrzewanym pomieszczeniu rozszerzalność cieplna rurociągu jest nieznaczna, dlatego dozwolone jest sztywne urządzenie mocujące. W piwnicy, dobudówkach, na zewnątrz budynku obserwuje się wahania temperatury. Tutaj konieczne jest pozostawienie miejsca na ruch kanałów.

Montaż rur w nieogrzewanym pomieszczeniu

Mocowanie rurociągów odbywa się zgodnie z zasadami w określonych punktach. Należą do nich wszystkie połączenia węzłowe: pasujące, obrotowe, rozgałęzione. Spełnione są również wymagania dla kanału prostego (odległość między łącznikami zależy od kierunku, ciężaru linii, rodzaju systemu).

Jeśli planowane jest ułożenie komunikacji wewnątrz konstrukcji ściany, podłogi lub sufitu, nie bierze się pod uwagę współczynnika rozszerzalności cieplnej rury. Tutaj łączniki praktycznie nie są używane. Wyjątkiem jest system ogrzewania podłogowego, podstawa w postaci materiału termoizolacyjnego.

Decyzją projektową

Mocowanie rurociągu odbywa się na trzy główne sposoby. Niektóre kanały są wystarczające do obsługi. W tym celu stosuje się metalowe łączniki do rury do ściany za pomocą wzmacniających poprzeczek lub usztywnień. Z reguły wystarcza to w przypadku ciężkich sieci, które składają się z metalowych rur o dużej średnicy.

Wręcz przeciwnie, proste produkty są używane do cienkich i lekkich kanałów. Tutaj z dodatkowych elementów mogą być obecne kołki. Montaż rurociągu odbywa się poprzez zatrzaśnięcie kanału. Łączniki częściowo zakrywają autostradę.

Łatwe mocowanie za pomocą plastikowych klipsów

Najpopularniejszą opcją mocowania komunikacji rurowej jest zaciskanie. Tutaj gama produktów prezentowana jest w większej różnorodności. Dotyczy to wyposażenia, funkcjonalności, wymiarów i parametrów technicznych.

Różnorodność gatunkowa

Oprócz funkcjonalności, przy wyborze elementów mocujących do rurociągu bierze się pod uwagę sposób instalacji i dane zewnętrzne. Pod uwagę brana jest również możliwość jednorazowego lub kilkukrotnego użycia produktów. Rozważmy bardziej szczegółowo, co można wykorzystać do przymocowania do ściany rur polipropylenowych, metalowo-plastikowych lub metalowych.

nawias

Łączniki funkcjonalne są odpowiednie do układania mediów na ścianach, podłogach i sufitach. Zacisk służy do pracy z kanałami wodnymi z podgrzewanym płynem chłodzącym. Oznacza to, że instalacja odbywa się metodą pływającą.

Projekt wygląda tak:

Konsola. Wykonany jest z metalu lub polimerów. Posiada zakrzywiony kształt z podeszwą do mocowania plastikowych, metalowych rurek do ściany. Może składać się z jednej lub dwóch części. Jest to część nośna, która pozwala zamocować rurociąg w niewielkiej odległości od podstawy.

Akcesoria. Śruba z podkładkami i nakrętką do blokowania pierścienia w określonej pozycji. Dodatkowo mogą występować wieszaki i zaciski, uszczelki gumowe.

Poszczególne elementy są łączone ze sobą bez spawania. Możesz więc dostosować średnicę wspornika. Montaż łączników można wykonać za pomocą wkrętów samogwintujących, gwoździ, kołków rozporowych lub zgrzewarki.

Klip

Do produkcji elementów złącznych częściej stosuje się polistyren z włóknistymi wtrąceniami poliestru. Mniej powszechne są produkty z tworzyw sztucznych o podobnej wydajności. Uwzględnia to zachowanie jakości podczas wahań temperatury. To wyjaśnia główne zastosowanie - mocowanie kanałów doprowadzających ciepłą i zimną wodę.

Kształt klipsów jest zbliżony do miski z poszerzoną podstawą i zwężonymi krawędziami. Jest to konieczne do mocowania rur polipropylenowych przez zatrzaskiwanie. W asortymencie znajdują się pojedyncze i podwójne produkty do indywidualnego i równoległego mocowania kanałów wodnych. Drugi typ można przedłużyć za pomocą specjalnych łączników lub występów montażowych (w podeszwie z boku znajduje się występ i rowek).

Zgodnie z projektem zaciski dzielą się na dwa typy:

solidny odlew z kołkiem (łatwy w użyciu, ale kosztuje nieco więcej niż analogi);
proste lub składane w formie miski bez dodatkowych elementów.

Zaciski służą do przeciągania rurociągów ze stopów metal-plastik i polimerów (kanały sztywne, elastyczne i karbowane). Zewnętrzna średnica kanału jest ograniczona granicami od 5(16) do 50 mm. To wystarczy sektorowi prywatnemu.

Główne zalety takich łączników to prosty montaż, możliwość wielokrotnego użytku oraz możliwość dopasowania do wnętrza. Wady obejmują dwa punkty. Zastosowanie ograniczone jest do lekkich rurociągów polimerowych. Kruchość, ciągliwość i niska wytrzymałość mechaniczna mogą prowadzić do pękania lub deformacji ścianek „misy”. Taki uchwyt wymaga całkowitej wymiany, ponieważ nie można go przywrócić.

Instalacja obejmuje trzy kroki. Przed przymocowaniem rury do ściany na podstawie umieszczane są oznaczenia. Następnie klips mocuje się na powierzchni roboczej za pomocą wkrętu samogwintującego lub gwoździa. Ostatnim krokiem jest włożenie rurki poprzez wciśnięcie kanału do zacisku z niewielkim naciskiem.

Przydatne wideo

Zacisk

Łączniki są analogiczne do klipsów. Tylko tutaj jest płyta zamykająca. Z jednej strony jest odlewany z podstawą. Ta konstrukcja ogranicza liczbę zagięć pary zacisków. W przypadku tanich próbek może to być zaledwie 2-3 cykle.

Istnieją tylko dwa typy urządzenia mocującego zgodnie z konstrukcją wolnej końcówki płyty mocującej:

Z otworem. Tutaj rura jest mocowana za pomocą wkrętu samogwintującego, który przechodzi przez płytę i krawędź podeszwy zaciskowej. Produkt można uzupełnić kołkiem do spinki do włosów.
Z rowkiem. W takim przypadku kanał jest mocowany poprzez zatrzaśnięcie płytki na odpowiedniku zacisku. Posiada szpic w kształcie ściętego stożka.

Plastikowy uchwyt służy do rur do ściany do montażu komunikacji z kanałów metalowo-plastikowych i polimerowych, metal jest uniwersalny. Są to kanały doprowadzające zimną lub gorącą wodę.

Nawias

Urządzenie wykonane jest ze stali ocynkowanej. Łączniki są przeznaczone do wykonywania niezawodnego stacjonarnego mocowania rury poprzez zaciskanie. Charakterystyki wytrzymałościowe produktów zależą od grubości płyt.

Projekt może być dwojakiego rodzaju:

Dwie nogi do mocowania płyty na ścianie za pomocą dwóch wkrętów samogwintujących lub połączeń śrubowych. Zaciski służą do układania rur o dużej średnicy.
Wspornik w kształcie litery P wykonany jest z metalu, który charakteryzuje się elastycznością. Tutaj oba końce zakrzywionej płyty są połączone w jeden występ. Taki wspornik służy do montażu elastycznych kanałów falistych. Tutaj dopuszczalna średnica kanału sięga 120 mm. Wysokie obciążenie elementów złącznych w tym przypadku jest niedopuszczalne.
Pojedyncza noga z jednym oczkiem do mocowania produktu do podstawy. Kolano wykonane jest ze wzmocnieniem w postaci usztywniacza. Służy do pracy z lekkimi linkami o średnicy 10-32 mm. Zalecane są łączniki do urządzenia sieciowego z wieloma zwojami.

Dodatkowo wsporniki mogą być wyposażone w gumowe uszczelki.

Przyczyniają się do spłacania wibracji, wibracji i hałasu. Poprawia również przyczepność elementów złącznych do ścian autostrady.

Zaletami wsporników jest wszechstronność i niezawodność mocowania do ściany rur plastikowych, stalowych i metalowych lub fałd. Linie polimerowe mocowane są produktami z gumową uszczelką. Istnieje możliwość zainstalowania kanałów w niewielkiej odległości od podstawy.

Montaż odbywa się na dowolnym podłożu: drewno, beton, cegła. W przypadku wkrętów samogwintujących na płytach przewidziane są do tego oddzielne otwory. W razie potrzeby w ścianę wkłada się kołek lub kotwę.

Kołek-hak

Inną nazwą elementów złącznych jest wspornik kotwiący. Do produkcji używany jest polistyren wysokoudarowy, który określa niezbędną wytrzymałość mechaniczną. Zadaniem zacisków jest utrzymanie linki o niewielkiej wadze i małej średnicy na podstawie materiałem termoizolacyjnym. W szczególności montaż systemów podłogi izolowanej termicznie wodą.

Strukturalnie łączniki do rur polipropylenowych, metalowo-plastikowych są reprezentowane przez kołek i półpierścień. To jest jednoczęściowe zapięcie. Łuk może być jeden lub dwa. Druga opcja jest wygodna do układania kanałów w bliskiej odległości.

Zacisk

Ten rodzaj zapięcia jest uważany za najpopularniejszy. Produkcja odbywa się z uwzględnieniem wymagań określonych w GOST 24137 z 1980 roku. W asortymencie znajdują się produkty wykonane z metalu i tworzywa sztucznego. Przez zastosowanie rozróżnia się elementy podporowe, zaciskane i zatrzaskowe w różnych wzorach. Mogą to być taśmy, klipsy, półfabrykaty w kształcie miseczek, z dodatkowym ustalaczem lub bez.

Standardowy zacisk rurowy składa się z trzech części:

Pręt gwintowany - odpowiada za utrzymanie głowicy w danej pozycji w korpusie ściany. Jest przymocowany do jednego z półpierścieni przez spawanie. Długość może wynosić 8-18 cm.
Kołek plastikowy - siedzisko na szpilkę do włosów, zanurzony we wcześniej przygotowanym otworze w podłożu mineralnym (beton, cegła).
Pierścień dociskowy - dwie łukowate płyty z występami na jastrych ze śrubami (jedna z nich jest przyspawana do części rdzeniowej). Wewnątrz mają gumowe uszczelki, które służą do bezpiecznego mocowania kanału we wszystkich kierunkach. Średnica powstałego pierścienia jest określona przez cel i rozmiar linii inżynieryjnej i jest regulowana za pomocą śrub i nakrętek.

Szerokie zapotrzebowanie na zaciski do komunikacji rurowej wyjaśniają również następujące punkty:

Wszechstronność. Łączniki są używane do prac instalacyjnych z komunikacją inżynierską do różnych celów. Przekrój może mieć dowolny rozmiar.
Praktyczność. Zapięcie jest łatwe w montażu. Produkty charakteryzują się długą żywotnością i niezawodnością.
Cena £. Elementy mocujące do rur polipropylenowych i innych do ściany należą do kategorii niskiej lub średniej ceny. Również szacunki nieznacznie się różnią, biorąc pod uwagę montaż zacisków.

Wady kreatora i użytkowników obejmują tylko jednorazowe użycie. Po demontażu nie ma możliwości ponownego zamontowania uchwytu zaciskowego. Dlatego w pomieszczeniach mieszkalnych i publicznych wybór produktów powinien być dokonywany z uwzględnieniem estetyki, projekt jest opracowywany z minimalną ilością elementów złącznych.

Mocowanie rury do ściany za pomocą zacisków odbywa się w trzech etapach. Najpierw tworzy się otwór i zanurza się w nim kołek o identycznej średnicy zewnętrznej. Wkręca się w nią pręt. W takim przypadku ustalana jest żądana pozycja półpierścienia podporowego. W trzecim etapie ciągnie się linię inżynieryjną z mocowaniem kanału z płytą kontrującą za pomocą śrub łączących z nakrętkami.

Przydatne wideo

Praca z rurami polipropylenowymi

Zgodnie z przepisami zaleca się stosowanie łączników typu przesuwnego. Tutaj należy zwrócić uwagę na możliwość rozszerzalności termicznej linii, a element mocujący nadal spełnia swoją rolę. Plastikowe klipsy i zaciski spełniają to wymaganie.

Instrukcja instalacji wygląda tak:

temperatura pracy powyżej +5 stopni Celsjusza;
średnica kanału wzdłuż ściany zewnętrznej od 16 do 32 mm;
promień gięcia rur mniejszy niż 8-krotność średnicy produktu (wykonywany w temperaturze powyżej +15 stopni Celsjusza);
na przecięciu kanałów zainstalowany jest zatrzask tworzący skrzyżowanie;
nachylenie autostrady obserwuje się o 0,5%.

W tabeli podano informacje o odległości pomiędzy łącznikami rur polipropylenowych w kierunku poziomym, w zależności od ich średnicy i temperatury pracy. Jeśli chcesz wykonać instalację pionową, dane tabelaryczne są mnożone przez 1,3.

Średnica (w mm)	Odległość w stopniach Celsjusza (w cm)
Średnica (w mm)	20	trzydzieści	40	pięćdziesiąt	90	70
PN10
16	75	70	70	65	65	55
20	80	75	70	70	65	60
25	85	85	85	80	75	70
32	100	95	95	90	85	75
40	110	110	105	100	95	85
pięćdziesiąt	125	120	115	110	105	90
63	140	135	130	125	120	105
75	155	150	154	135	130	115
90	165	165	155	150	145	125
110	185	180	175	165	160	140
PN 16
16	80	75	75	70	70	60
20	90	80	80	80	70	65
25	95	95	95	90	80	75
32	110	105	105	100	95	80
40	120	120	115	100	105	95
pięćdziesiąt	135	130	125	120	115	100
63	155	150	145	135	130	115
75	170	165	160	150	145	125
90	180	180	170	165	160	135
110	200	195	190	180	175	165
PN 20
16	90	85	85	80	80	65
20	95	90	85	85	80	70
25	100	100	100	95	90	85
32	120	115	115	110	100	90
40	130	130	125	120	115	100
pięćdziesiąt	150	160	140	130	125	110
63	170	180	155	150	145	125
75	185	180	175	160	155	140
90	200	200	185	180	175	150
110	220	215	210	195	190	165