Co należy wziąć pod uwagę przy wyborze rur instalacyjnych do domu

25 Wrzesień, 2023

196

Na rynku budowlanym produkty do urządzenia zaopatrzenia w wodę do mieszkania lub domu prywatnego prezentowane są w szerokim zakresie. Zastanów się, co wpływa na wybór rur do kanalizacji. Zapoznajmy się z charakterystyką techniczną różnych produktów. Przeczytaj do końca, a dowiesz się, jak dobrać odpowiednie materiały do zimnej i ciepłej wody, biorąc pod uwagę zasady instalacji i wady niektórych próbek.

Przykład autonomicznego zaopatrzenia w wodę prywatnego domu

Treść artykułu [ukrywać] [pokazywać]

Kryteria doboru materiałów
Specyfikacje asortymentu
Podsumowanie

Kryteria doboru materiałów

Instalacja wodno-kanalizacyjna jest tworzona zgodnie z wieloma punktami. Wśród nich są szczelność, trwałość, przyjazność dla środowiska. Przyjrzyjmy się bliżej tym i innym wymaganiom, aby zrozumieć, które rury lepiej wybrać do zaopatrzenia w wodę.

Warunki pracy otoczenia

Tutaj brane są pod uwagę zmienne lub stałe warunki klimatyczne w pomieszczeniu lub na zewnątrz budynku. Uwzględniane jest również obciążenie mechaniczne autostrad, zlokalizowane obszary. Na przykład do transportu wody można umieścić wiadukt w łazience, pod podłogą bez ogrzewania, na zewnątrz domu w ziemi lub nad ziemią. W każdym przypadku warunki pracy są inne.

Tak więc, jeśli w ciepłym pomieszczeniu możesz użyć rur polimerowych. Muszą być chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi i otwartym słońcem. Produkty o wysokiej wytrzymałości są zanurzane w glebie. A w warunkach zmiennej lub wysokiej wilgotności metal podlega obowiązkowej ochronie antykorozyjnej.

Charakter transportowanej cieczy

W prywatnym lub mieszkaniu z reguły woda pitna przepływa przez kanalizację. Tutaj przy doborze rur należy wziąć pod uwagę skład chemiczny cieczy i temperaturę. Na przykład cząsteczki piasku mogą dodatkowo pochodzić ze studni, a tlenki metali i resztki środków na oczyszczanie zasobów wodnych mogą dostać się do mieszkania wzdłuż starych autostrad. Można również zainstalować filtr lub system filtrujący, które dają delikatny wpływ na wewnętrzne ściany dopływu wody na wylocie.

Ciśnienie sieciowe

Łatwiej jest wybrać rury do zaopatrzenia w wodę przez system autonomiczny. Tutaj łatwiej jest śledzić i regulować stałe ciśnienie. Sieć centralna wyróżnia się skalą i okresową ingerencją w zlokalizowane obszary. Uzasadnia to spadek ciśnienia lub tzw. uderzenie wodne. Oznacza to skoki ciśnienia, z którymi musi sobie poradzić zaopatrzenie w wodę.

Na przykład ciśnienie 4 atm jest uważane za normalne. Wahania w systemie centralnym często sięgają granic 2,5 i 7,5 atm. Podczas testów, próbnych przebiegów, uderzenie wodne może osiągnąć 10-12 jednostek. W związku z tym należy zapewnić margines bezpieczeństwa przy wskaźniku przekraczającym takie ciśnienie.

Roboty instalacyjne

Zaopatrzenie budynku w wodę polega na ułożeniu rur na zewnątrz i wewnątrz budynku. Te pierwsze są często zanurzone w ziemi ze względu na mniejszy wpływ na drogi ze strony natury i nieprzewidzianych czynników ludzkich. Tutaj należy wziąć pod uwagę materiały o wysokiej wytrzymałości, długiej żywotności, obojętności chemicznej, biologicznej. Podczas instalacji podejmowane są środki zapobiegawcze w celu odizolowania i zaizolowania obwodów.

W miejscu, w którym do domu wchodzi główna linia (piwnica, piwnica), temperatura może utrzymywać się poniżej +2 stopni Celsjusza. Konieczne jest również zapewnienie izolacji termicznej rur. Dozwolone jest równoległe układanie przewodu grzejnego.

Instalacja wodno-kanalizacyjna z przewodem grzejnym

W pomieszczeniach, w tym nieogrzewanych, odczyty termometru przekraczają +2 stopnie. Tutaj izolację wykonuje się tylko w przypadku bliskiego usytuowania obwodów z ciepłą i zimną wodą. W drewnianym domu instalacja wodociągu odbywa się według schematu otwartego, w konstrukcjach betonowych dopuszczalna jest ukryta uszczelka. Ta ostatnia opcja polega na zastosowaniu rur polipropylenowych lub PVC.

Średnica przekroju

Rozmiar sekcji wewnętrznej jest rozpatrywany tylko w stosunku do ścian wewnętrznych. Jest to uzasadnione różnymi grubościami różnych rodzajów rur do zaopatrzenia w wodę. Wymagana średnica jest znormalizowana, więc prawie niemożliwe jest popełnienie błędu przy doborze kształtek i kanałów. Najważniejszą rzeczą do rozważenia jest:

Nacisk. Szeroki kanał dobrze radzi sobie z niskim ciśnieniem, ponieważ jest w stanie przetransportować większą ilość wody na jednostkę czasu.
Długość. Na dłuższym odcinku prędkość płynu stopniowo spada ze względu na opór ścian. Na krótkim możesz ustawić wąski kontur.

Dopasowywanie. Adaptery i łączniki narożne pomagają zredukować ciśnienie w systemie. W przypadku sieci o wielu zwojach i rozgałęzieniach rozwiązaniem jest zastosowanie rur o większej średnicy.

Aby określić pożądany rozmiar przekroju konturu, stosuje się wzór: d = √ (4Q / πw). Uwzględnia przepływ wody i natężenie przepływu. Istnieje bardziej złożona metoda ze współczynnikiem tarcia hydraulicznego, aby uzyskać najdokładniejszy wynik.

Oto kilka zaleceń, na temat których rury do instalacji wodociągowej najlepiej stosować w prywatnym domu:

10 mm - w bliskiej odległości od sieci wodociągowej;
do 20 mm - o całkowitej długości konturu do 30 m, z uwzględnieniem zwojów (opcja dotyczy również mieszkania);
25-32 mm - przy dużej ilości punktów poboru, linia o długości ponad 30 m.

Oznaczenie średnicy często podaje się w calach. Jednostka ma 2,54 cm, rzadziej wskazany jest zewnętrzny rozmiar rury. Tutaj musisz znaleźć grubość ściany i odjąć ją od określonego parametru.

Specyfikacje asortymentu

Na rynku budowlanym systemów zaopatrzenia w wodę można znaleźć różne produkty. Producenci biorą pod uwagę badania nowoczesnych sieci podczas opracowywania i ulepszania produktów. Ponadto usprawniają technologie montażu w celu uproszczenia, estetycznego wyglądu. Zastanów się, które rury do kanalizacji lepiej zastosować w domu lub mieszkaniu, do zimnej lub ciepłej wody.

Stal

Ponieważ aplikacja wiąże się z bezpośrednim kontaktem z wodą, stosuje się produkty ocynkowane (obróbka odbywa się dwustronnie). Produkcja jest kontrolowana przez aktualny GOST 3262 z 1975 roku. W sprzedaży dostępne są rury o różnych grubościach ścianek. Ale biorąc pod uwagę ten parametr, należy wziąć pod uwagę bardziej złożoną instalację wzmocnionych próbek. Żywotność wynosi około 40-50 lat.

Stal stopowa lub chromowana jest estetyczna i ma dłuższą żywotność ponad 50 lat. Ale stal nierdzewna jest znacznie droższa, więc jest rzadziej używana.

Istnieje innowacyjna wersja rur stalowych. Tutaj wnętrze jest reprezentowane przez plastik. Ale to wprowadzenie ogranicza zastosowanie materiału. Tutaj dopuszczalna temperatura wody wynosi +75 stopni Celsjusza, ciśnienie 16 atm.

Istnieją trzy kryteria wyboru rur. Nominalna średnica otworu mieści się w zakresie 6-40 mm. Długość produktów z litego odlewu wynosi od 4 do 12 m (zgodnie z wymaganiami GOST). Grubość ścianek próbek lekkich, zwykłych lub wzmocnionych. Dopuszczalna temperatura wody jest w każdym razie bliska +100 stopni Celsjusza.

Instalacja obejmuje gwintowanie lub użycie sprzętu spawalniczego. Łatwiej jest tworzyć niezawodne połączenia za pomocą spawania gazowego. Oprócz trudności z montażem instalacji wodociągowej istnieje słabość do korozji (cynkowanie zużywa się z czasem) oraz duże prawdopodobieństwo blokowania się obwodów. Oznacza to, że konieczne jest monitorowanie szczelności węzłów, okresowe czyszczenie kanałów (bez użycia środków alkalicznych) oraz odnawianie powłoki zabezpieczającej przed rdzą.

Miedź

Ten rodzaj rury jest obojętny na wodę - nie rdzewieje, co oznacza, że nie wymaga ochrony antykorozyjnej.

Ponadto miedź charakteryzuje się niską rozszerzalnością cieplną, co zmniejsza prawdopodobieństwo odkształcenia sieci wodociągowej. Taki system zaopatrzenia w wodę służy przez co najmniej 70 lat. Jedyną wadą jest wysoki koszt w porównaniu z innymi analogami.

W kwestii montażu warto zwrócić uwagę na miękkość materiału. Oznacza to, że z jednej strony rury są dobrze wygięte, w przeciwieństwie do stalowych odpowiedników z drugiej strony mają mniejszą wytrzymałość mechaniczną. Poszczególne elementy łączone są za pomocą palnika gazowego lub lutowania wysokotemperaturowego.

Polimer

Materiały syntetyczne sprawdziły się z najlepszej strony pod względem niezawodności w różnych warunkach pracy. Są odporne na zmiany temperatury i wilgotności, naprężenia mechaniczne, są lekkie i nie wymagają sprzętu ochronnego. Niektóre typy są elastyczne, co pozwala zmniejszyć liczbę połączeń narożnych.

Tabela pokazuje główne cechy różnych opcji produktów polimerowych. Stąd będzie jasne, które rury najlepiej nadają się do dostarczania ciepłej lub zimnej wody, jak je prawidłowo zainstalować.

Materiał	Charakterystyka	Wady
Polipropylen	Polimer organiczny wykazuje wytrzymałość, obojętność chemiczną. Nie przewodzi prądu, nie emituje toksyn. Dotyczy obwodów urządzenia do wody pitnej. Umożliwiamy ukrytą instalację. Temperatura wody może osiągnąć + 80-95 stopni Celsjusza, ciśnienie - do 20 atm. Montaż odbywa się za pomocą specjalnej lutownicy lub spawania termistorowego.	Niska wytrzymałość na zginanie, uszkodzona przez obciążenie udarowe. Staje się bardziej kruchy w niskich temperaturach. Ciśnienie w układzie można ograniczyć do 4-10 atm. w odstępach co 2 sztuki, na co należy zwrócić uwagę przed zakupem. Wyklucza się stosowanie na niebezpiecznych przedmiotach pożarowych.
Polietylen	HDPE (polietylen niskociśnieniowy) charakteryzuje się plastycznością i odpornością na naprężenia mechaniczne. Obsługuje ciśnienie do 25 atm. Dopuszcza się instalację otwartą, niewidoczną i zanurzenie w ziemi. Montaż odbywa się przez spawanie na gorąco.	Staje się miękki w podwyższonych temperaturach. Dlatego aplikacja ogranicza się do ogrzewania poniżej 40 stopni Celsjusza. Niedopuszczalne jest zamarzanie wody w obiegu.
PCV	Do montażu powierzchniowego często stosuje się produkty estetyczne zewnętrznie. Ciśnienie ograniczone do 16 atm., Podgrzewanie wody - do 65 stopni Celsjusza. Do połączenia można użyć kleju lub mankietu. Służy około 50 lat.	Nieplastyfikowany PVC jest ograniczony warunkami temperaturowymi: od 0 do +45 stopni. Wymaga ochrony przed słońcem i uszkodzeniami mechanicznymi (łatwe do zarysowania).

Warto osobno odnotować, jakie momenty mają fajki, które są typowe dla danego produktu. Na przykład produkty polipropylenowe mogą być solidne lub wielowarstwowe wzmocnione aluminium, folią, włóknem szklanym. PPH typ PP przeznaczony jest do użytku tylko z zimną wodą, PPB jest uniwersalny, wytrzymuje ciśnienie do 10 atm. HDPE i PP nie pękają od mrozu. Rury wykonane z usieciowanego polietylenu służą do gorącej wody, mocowane za pomocą złączek zaciskowych.

metalowo-plastikowy

Ten rodzaj fajek wodnych łączy w sobie pozytywne cechy różnych materiałów. Z metalu uzyskuje się wytrzymałość mechaniczną i odporność antykorozyjną aluminium. Polimerowa dwustronna osłona wykazuje elastyczność przy zachowaniu gęstości i szczelności. Razem produkty charakteryzują się lekkością i niezawodnością przy demokratycznym koszcie. Stosowanie rur jest dozwolone zarówno w obwodach zimnych, jak i gorących.

Zalety metalu z tworzywa sztucznego to:

prosta instalacja (nie wymaga gwintowania ani spawania);
uniwersalność;
niska waga (średnio 1,5 kg na 10 m przy średnicy 30 mm);
duża długość zatoki;
szeroka gama okuć.

Wyroby polipropylenowe z warstwą wzmacniającą z aluminium są oznaczone jako PN. Dzięki cyfrowemu identyfikatorowi 16 aplikacja jest ograniczona do zimnej wody pod ciśnieniem 10-16 atm. PN 20 i PN 25 są dopuszczone do pracy przy ciśnieniu 20 i 25 atm. odpowiednio z gorącą wodą (do +95 stopni Celsjusza). Dopuszczalne jest krótkotrwałe nagrzewanie do +100 stopni.

Rama wzmacniająca może być wykonana w postaci ciągłej warstwy lub z perforacją. Rury z polietylenu metalowo-plastikowego radzą sobie z transportem wody podgrzanej do +90 stopni Celsjusza. Żywotność może wynosić 20-50 lat. Wskaźnik zależy od jakości użytych materiałów i jakości instalacji. Połączenia są tworzone za pomocą zdejmowanych i nieusuwalnych łączników. Druga opcja dotyczy układania konturów w stroboskopach.

Główną wadą kanalizacji jest tworzenie połączeń węzłowych. Elementy gwintowane i uszczelki należy sprawdzać i dokręcać raz na 2 lata. Rzadziej obserwuje się łuszczenie się metalu z powłoki polimerowej, co prowadzi do obniżenia ciśnienia w obwodzie. Gięcie rur odbywa się za pomocą specjalnej sprężyny, wykluczone jest wielokrotne powtarzanie procedury.