Kanalizacja dla domu prywatnego: wybór zastosowanego systemu, materiałów i procedury pracy
Trudno nazwać wygodnym prywatnym domem, który nie jest wyposażony w przemyślany, sprawnie działający system odwadniający. Jest tak samo częścią cywilizowanej egzystencji, jak elektryczność, wentylacja i ogrzewanie. Tak ważny element domowej sieci komunikacyjnej podlega wymogom środowiskowym i wydajności; System odwadniający domu prywatnego powinien być prosty w aranżacji i łatwy w obsłudze. Aby opowiedzieć więcej o opcjach odprowadzania wody z prywatnego domu, poprosiliśmy specjalistów z Miralex, firmy specjalizującej się w systemach zaopatrzenia w wodę i ciepła do domów.
Jednym z głównych problemów poprawy jest kanalizacja w prywatnym domu; jak to poprawnie zaprojektować i na czym skupić się podczas instalacji, zasady sprawdzone przez doświadczenie pomogą Ci to rozgryźć.
Odmiany systemów kanalizacyjnych w prywatnym domu
- Domy z możliwością podłączenia do sieci miejskiej (centralnej). W większości przypadków jest to najlepsza opcja, o długiej żywotności i bez problemów z konserwacją, nieplanowanymi wydatkami i kontrolą jakości wody.
- Domy, w których nie jest możliwe podłączenie do systemu scentralizowanego. Brak sieci miejskiej nie jest powodem do rezygnacji z komfortu. W takich warunkach system kanalizacyjny w prywatnym domu sprowadza się do autonomicznej opcji, gdzie uzdatnianie wody i usuwanie odpadów odbywa się w lokalnie zainstalowanych oczyszczalniach.
Autonomiczny system kanalizacji obejmuje:
- Kanalizacja wewnętrzna , odpowiedzialna za odbiór ścieków i ich odprowadzanie na zewnątrz. Obejmuje okablowanie wewnętrzne (instalację rurową), a także wodno-kanalizacyjne i AGD.
- Kanalizacja zewnętrzna . Jego elementami są zewnętrzne orurowanie oraz urządzenie do uzdatniania wody (szambo lub autonomiczna instalacja kanalizacyjna).
Wybierany jest najbardziej odpowiedni (pod względem wydajności) rodzaj indywidualnego sprzętu zabiegowego, biorąc pod uwagę kilka czynników:
- sezonowość mieszkania w domu;
- intensywność zużycia wody;
- wielkość działki, rodzaj i struktura gleby;
- poziom wód gruntowych;
- warunki klimatyczne regionu.
Pierwszym etapem instalacji kanalizacyjnej jest opracowanie wstępnego schematu projektu.
Zasady sporządzania schematu kanalizacji w domu
Schemat kanalizacji w prywatnym domu jest powiązany z planem domu. Powinien zawierać kluczowe elementy systemu - pion (jeśli budynek ma więcej niż jedną kondygnację), oznaczenia rur (okablowanie wewnętrzne, narożniki i zakręty), punkty odprowadzania wody.
Podczas projektowania należy pamiętać, że zbyt skomplikowany obwód spowoduje w przyszłości problemy podczas eksploatacji i naprawy.
Okablowanie wewnętrzne jest układane podczas budowy domu. Jego instalacja rozpoczyna się po zamontowaniu dachu domu i sufitów, ale prace wykończeniowe lokalu nie zostały jeszcze wykonane. Kanalizacja zewnętrzna jest montowana po pełnym wyposażeniu instalacji wewnętrznej. Poniżej znajduje się schemat kanalizacji dla prywatnego dwupiętrowego domu:
Kolejność sporządzania schematu:
- Wszystkie rysunki są budowane w skali, miejsce instalacji pionu, linie układania rur, liczba punktów odpływowych (połączenie wodno-kanalizacyjne i AGD) są stosowane do planu.
- Określana jest wielkość pionu, obliczana jest całkowita długość rurociągu (w tym wylot), punkt wyjścia z konstrukcji głównego pionu.
- W miejscach możliwego powstawania blokad zapewnia się czyszczenie i rewizje.
- Dla każdego piętra tworzony jest osobny rysunek.
- Obliczana jest wielkość i lokalizacja instalacji rury wentylatorowej (w dużych instalacjach kanalizacyjnych zapobiega powstawaniu podciśnienia w rurze kanalizacyjnej)
- Schemat komunikacji zewnętrznej zbudowany jest na tej samej zasadzie.
Przydatne wideo
Dobór rur do kanalizacji wewnętrznej
Przepisy budowlane dopuszczają następujące kategorie rur kanalizacyjnych:
- Żeliwo . Tradycyjne (do niedawna) rozwiązanie. Produkty żeliwne są mocne, odporne na korozję i trwałe. Wadą jest waga i chropowatość powierzchni wewnętrznej. Ta ostatnia jakość przyczynia się do powstawania osadów i pojawiania się zatorów. Rury idealnie nadają się do układania w ziemi.
- Plastik . Są lżejsze i tańsze niż odpowiedniki żeliwne, mają gładką powierzchnię, ale są mniej trwałe. Rury do okablowania wewnątrz domu są szare; przeznaczone do użytku zewnętrznego wykonane są z pomarańczowego tworzywa sztucznego. Najpopularniejsze opcje to:
- Rury PCV (polichlorek winylu). Odporny na mróz i ścieranie, główną wadą jest wysoka twardość. Miękną pod wpływem ciepła i są używane głównie w zastosowaniach zewnętrznych.
- Rury wykonane z PP (polipropylen). Elastyczny, lekki i wytrzymały. Cenione za odporność na ciepło (miękną dopiero w temperaturze 140 C°), dlatego idealnie nadają się do użytku w pomieszczeniach.
- Mniej powszechne są analogi ceramiczne i azbestowo-cementowe.
W praktyce instalacja kanalizacji w prywatnym domu w większości przypadków odbywa się przy użyciu produktów wykonanych z materiałów polimerowych (tworzywa sztucznego). O wyborze decyduje brak korozji (tworzywo sztuczne jest odporne na agresywne środowisko ścieków) i łatwy montaż konstrukcji.
Jak wykonuje się okablowanie kanalizacyjne?
Uważa się, że najbardziej czasochłonną częścią pracy jest okablowanie kanałów ściekowych dla prywatnego domu; sposób prawidłowego wykonania jest wskazany w zasadach projektowania i instalacji.
Wewnątrz domu
Elementy kanalizacji dla domu prywatnego montuje się równolegle do konstrukcji budynku. Otwory na okablowanie wewnętrzne układane są podczas budowy ścian, ścianek działowych i sufitów.
Technologia instalacji kanalizacyjnych przewiduje kilka rodzajów rur:
- Pion kanalizacyjny o średnicy 100 mm.
- Główny (między pionem a wylotem); średnica 70 mm.
- Rozgałęzienie (podłączone do umywalki, łazienki, pralki) - 50 mm.
System przelewowy wewnątrz domu jest grawitacyjny (bezciśnieniowy). Aby uniknąć zatorów, rury są montowane ze spadkiem, którego wartość jest kontrolowana przez poziom i zależy od średnicy. Rura kanalizacyjna o średnicy 40-50 mm ma nachylenie 30 mm na metr bieżący, średnicę 100 mm - 20 mm.
Okablowanie poziome wykonuje się za pomocą ukośnych trójników i adapterów (krzyżyków) do podłączenia. Skręty wykonuje się za pomocą dwóch kolan z płynnym zgięciem pod kątem 45°; taki układ zmniejsza ryzyko zatkania. Po każdej turze zapewniane są rewizje (czyszczenie). Kąty proste są dozwolone tylko w konstrukcjach ułożonych pionowo.
rura wentylatora
Przy ostrym wejściu do kanalizacji dużej ilości ścieków, te ostatnie mogą całkowicie wypełnić całą średnicę rury. Jednocześnie, gdy ścieki schodzą w dół, za nimi powstaje obszar o niskim ciśnieniu atmosferycznym (podciśnienie), do którego z charakterystycznymi dźwiękami zasysana jest woda z syfonu i powietrze z pomieszczenia.
Gdy ciśnienie się wyrówna, to bez korka wody, zapach z kanalizacji dostaje się z powrotem do pomieszczenia przez syfony. Aby zapobiec powstawaniu podciśnienia, zainstalowano rurę wentylatora z zaworem powietrza - odpowiadają one za utrzymanie ciśnienia atmosferycznego we wszystkich częściach systemu kanalizacyjnego.
Cechy rury wentylatora:
- Jest zaprojektowany i wyeksponowany 50-70 cm nad dachem.
- Nie może być łączony z kominem lub wentylacją.
- Nie umieszcza się go w pobliżu okien ani balkonów.
część zewnętrzna
Montaż zewnętrznej części systemu kanalizacyjnego rozpoczyna się po ustaleniu lokalizacji szamba.
Przydatne drobiazgi i praktyczne wskazówki
- Rozsądne jest umieszczenie pomieszczeń wilgotnych (kuchnia, łazienka) obok siebie i jednocześnie jak najbliżej środkowego pionu. Pomoże to skrócić długość komunikacji kanalizacyjnej z pionem, co ułatwi instalację i dalszą konserwację.
- Projekt obszerny (basen, wanna, sauna), dodatkowa instalacja wodno-kanalizacyjna to duża ilość odpadów. Wymagany będzie starannie zaprojektowany schemat zaopatrzenia w wodę i odwodnienia, dodatkowe piony i szamba oraz podłączenie pompy.
- Rury kanalizacyjne w prywatnym domu można umieścić pod podłogą, w ścianach lub ułożyć na górze. W pobliżu zlewu, pod prysznicem i w toalecie znajduje się syfon, dzięki któremu obce zapachy nie mogą przedostać się do pomieszczeń.
- Niedopuszczalna jest samowolna zmiana nachylenia. Jego wzrost doprowadzi do pogorszenia samooczyszczania się układu i pojawienia się silnego hałasu. Gdy nachylenie maleje, przepływ wody zwalnia, co jest obarczone blokadą.
- Złożona topografia terenu stwarza dodatkowe problemy przy układaniu rurociągu ze spadkiem. W takim przypadku budowany jest schemat aksonometryczny, który pozwala określić położenie elementów kanalizacyjnych w przestrzeni. Jeśli trudnych miejsc nie da się ominąć, rozwiązaniem będzie zainstalowanie pompy.
Przydatne wideo
Wniosek
Dobrze zaprojektowany i zorganizowany system kanalizacyjny pomoże stworzyć niezbędny minimalny komfort dla mieszkańców domu. Osiągnięcie tego szlachetnego celu ułatwia zaangażowanie wyspecjalizowanych specjalistów. I nie ma znaczenia, czy jest to dom drewniany czy murowany – zasady systemu są wszędzie takie same.
| do tego Wystawa domów „Low-Rise Country” wyraża szczerą wdzięczność specjalistom firmy Miralex za pomoc w tworzeniu materiału. Firma Miralex jest dostawcą systemów zaopatrzenia w wodę i ciepło w dowolne obiekty, wiodących światowych marek. Firma opracowuje i instaluje również zautomatyzowane systemy rozliczania zużycia energii. Jeśli potrzebujesz bardziej szczegółowej porady, możesz skorzystać z następujących kontaktów: Strona internetowa: www.makipa.ru |
