Właściwa aranżacja szklarni: planowanie, organizacja życia roślinnego
Wewnętrzny układ szklarni zaczyna się od rozplanowania przestrzeni i organizacji systemów pomocniczych: nawadniania, oświetlenia i ogrzewania. Zwracając należytą uwagę na każde z kryteriów, masz gwarancję dobrych zbiorów.
Kluczowe zasady aranżacyjne
Wydajna uprawa owoców wymaga wiedzy, jak wyposażyć szklarnię w środku. Głównym celem na tym etapie jest stworzenie najbardziej komfortowych warunków do wzrostu roślin, które planujesz sadzić. Przede wszystkim będziesz potrzebować:
- Rozbij łóżka, umieść stojaki.
- Zorganizuj utrzymanie optymalnych warunków temperaturowych.
- Rozwiąż problem przydatnego oświetlenia dla roślin.
- Wydziel niewielką przestrzeń na strefę kwarantanny.
- Stwórz (przynieś) żyzną glebę.
- Zdecyduj się na zasięg i przełam tory.
- Rozważ projekt zacienienia części południowej.
- W razie potrzeby wyposażyć system nawadniania kroplowego.
Ważny! Przypomnij sobie, że każdy z wymienionych elementów jest wybierany z uwzględnieniem cech upraw, które planujesz uprawiać. Na przykład uprawa warzyw wymaga organizacji łóżek. W przypadku sadzonek lub roślin rosnących w doniczkach potrzebne są regały.
Układ przestrzeni
Rozmieszczenie szklarni, dotyczące rozmieszczenia zagonów i ścieżek między nimi, zależy od tego, jakie rośliny zamierzasz tam uprawiać. Jedynym warunkiem dla wszystkich jest szerokość nie większa niż 120 cm, w przeciwnym razie będzie problematyczna pielęgnacja, wyciągnięcie ręki.
Kontrola naziemna
Na tym etapie zwróć uwagę na jakość gleby w szklarni. W razie potrzeby nawozić, karmić, dezynfekować lub podgrzewać, zmienić glebę na bardziej komfortową dla roślin.
Dezynfekcja przeprowadzana jest w celu ochrony roślin przed szkodnikami i chorobami. Odbywa się to na różne sposoby:
- Spryskiwanie wybielaczem.
- Płonące bloki siarki lub kryształy.
- Leczenie roztworem formaliny lub siarczanem miedzi.
Nawożenie zapewnia wzrost właściwości odżywczych gleby, dzięki czemu będą istnieć sadzone rośliny. W tym celu wykorzystywane są następujące elementy:
- Obornik to zgniły obornik. W przeciwieństwie do „żywych”, nasiona chwastów już się w nim rozłożyły, wyginęły szkodniki i ewentualne bakterie. Jest rozłożony w ilości 3-4 książek. za 1 m2.
- Kompost to materia organiczna, która uległa rozkładowi w glebie. Aplikacja nie daje takiego efektu w wyniku humusu, dlatego kruszy się grubszą warstwą.
- Popiół drzewny - odtlenia stare gleby. Wprowadza się go w ilości 250-300 g na 1 m2.
- Obornik - sprowadzony jesienią, aby na początku sezonu sadzonek rozpoczął się proces przegrzewania. Przybliżona ilość: 1-2 kg. za 1 m2.
Ważny! Przystąp do planowania przestrzeni dopiero po rozwiązaniu podstawowego zadania.
Łóżka i ścieżki
Układ łóżek i ścieżek odbywa się jednocześnie, dlatego rozważamy je razem. Liczba tych ostatnich jest określana w zależności od szerokości szklarni. Staraj się, aby przejście między uprawami mieściło się w zakresie od 70 do 80 cm.
Istnieją opcje, w których (w obecności dwóch lub więcej przejść) szerokość jednego wynosi 40-50 cm, druga jest zbliżona do ogólnie przyjętego standardu. Zapewnia to bezproblemowe przejście między obszarami siewu podczas nawadniania, przetwarzania i kontroli roślin. Dla większej wygody równoległe tory są połączone poprzecznymi przejściami.
Materiałem do układania ścieżek wewnątrz szklarni może być kruszony kamień, deski, płyty chodnikowe, pokrycia dachowe, płytki. Głównym celem jest przykrycie warstwy gleby. Stworzenie powierzchni, która jest wygodna do chodzenia i utrzymuje stopy w czystości, gdy dostanie się woda i nawóz. Jednym słowem, można użyć prawie każdego dostępnego materiału budowlanego.
Najłatwiejszym i najpopularniejszym sposobem na wzmocnienie granic łóżek są deski. Często długość jednego wystarczy, aby wytyczyć cały bok. Odpowiednio pod względem długości i szerokości układa się go na krawędzi i posypuje ziemią od wewnątrz. Aby mocne zamocowanie od zewnątrz, trzeba wbić kilka metalowych lub dębowych kołków, które utrzymają ją w danej pozycji. Ułożona świeża tarcica może służyć jako mini-ogrodzenie przez co najmniej 5 lat, po czym instalowana jest nowa.
Zdrowy! Jako materiał na łóżka ogrodzeniowe, aranżując szklarnię od wewnątrz, można go wykorzystać: płaski łupek, cegłę, plastikowe panele ścienne, podszewkę, płyty chodnikowe lub coś innego.
Regały
Układ szklarni na kwiaty i sadzonki odbywa się zgodnie z innymi zasadami. Wysokość roślin jest tutaj niewielka, co pozwala na zastosowanie konstrukcji regałowych. Takie podejście jest w stanie kilkakrotnie zwiększyć powierzchnię zasiewów, a ich właściwą lokalizację - uzyskać dobre plony.
Rozważ sytuację z kompaktowymi, przenośnymi regałami. Wybór miejsca ich rozmieszczenia uzależniony jest od rodzaju sadzonych roślin (po stronie słonecznej lub zacienionej). Na przykład kiełkowanie nasion najlepiej wykonywać tam, gdzie nie są one wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Jeszcze większy efekt można osiągnąć, organizując dla nich sztuczne oświetlenie.
Ważny! Wybór właściwej lokalizacji stojaków podczas aranżacji szklarni powinien odbywać się z myślą o stworzeniu jak najbardziej komfortowego środowiska dla niektórych sadzonek i roślin.
Podstawa, na której są wystawione, musi być sztywna i równa, cała konstrukcja musi być stabilna. W przeciwnym razie cała uprawa może wylądować na podłodze. Materiałem do produkcji półek jest drewno lub metal.
Najpraktyczniej jest montować stojaki w taki sposób, aby zapewnić maksymalny dopływ powietrza i światła do roślin posadzonych na niższym poziomie. Na przykład ślepa przegroda boczna sprawia, że dolne półki są ciemne, co negatywnie wpływa na ich mieszkańców.
Wykonanie półek do szklarni własnymi rękami nie jest trudne, ale do tego potrzebne będą materiały budowlane, umiejętności narzędziowe i czas wolny. W razie potrzeby możesz kupić gotowe projekty w sklepie. Na przykład najpopularniejszym modelem regałów sklepowych do aranżacji szklarni są wolnostojące konstrukcje aluminiowe z dnem listwowym lub litym. Zasada montażu modułowego pozwala w ciągu kilku sekund zmienić odległość między półkami i zmontować je zgodnie z aktualnymi wymaganiami.
Ważny! Solidne regały do szklarni są bardziej stabilne, wygodniej jest umieszczać na nich doniczki z sadzonkami, ale oświetlenie dolnych półek pozostawia wiele do życzenia.
Organizacja oświetlenia
Aranżując szklarnię z oprawami oświetleniowymi, zwróć uwagę na to, że ewentualne błędy doprowadzą nie tylko do słabych zbiorów, ale mogą również zaszkodzić wzrostowi roślin. Aby to zrobić, musisz przestrzegać kilku zasad:
Nie używaj oświetlenia z wiązkami tego samego koloru. Na przykład ekspozycja na promienie ultrafioletowe lub podczerwone przez długi czas negatywnie wpłynie na plony.
Każdy rodzaj kultury preferuje własne optymalne oświetlenie i odległość od źródła światła. Aby poradzić sobie z tymi problemami, można studiować tylko literaturę specjalistyczną.
Rada! Umieszczając urządzenia oświetleniowe, nie zasłaniaj roślinom słońca. Z tego samego powodu zaleca się okresowe mycie ścian szklarni.
Aranżacja oświetlenia wewnątrz szklarni zaczyna się od doboru odpowiednich lamp. Przyjrzyjmy się bliżej użytym typom:
Żarówka lub klasyczna „żarówka Iljicza”. Bardzo się nagrzewają, mogą naruszyć integralność ścian szklarni poliwęglanowej i samych roślin. Dystrybuowane są tylko zakresy światła czerwonego, które są słabo przystosowane dla przedstawicieli fauny. Zaletą jest tylko niska cena, natomiast wad jest sporo. Za kluczowe uważane są:
- Całkowity brak użytecznego niebieskiego koloru i nasycenia niekorzystnymi tonami: podczerwień, czerwień, pomarańcz. Ten stan negatywnie wpływa na wzrost sadzonek, rośliny spowalniają wzrost, zaczynają zanikać.
- Duże zużycie energii. Na przykład lampa LED o podobnej ilości światła „zjada” kilka razy mniej.
DOPROWADZIŁO. Emitowane promienie leżą w wąskim zakresie, wpływając pozytywnie na rośliny. Zalety stosowania takich lamp w szklarni są następujące:
- Długa żywotność.
- Odporność na użytkowanie w mokrych warunkach.
- Niskie zużycie energii.
- Nie emitują energii cieplnej (nie nagrzewają się), co oznacza, że nie uszkodzą liści w przypadku przypadkowego kontaktu.
Świecący. Zużywa mało energii, należy do grupy lamp korzystnych do oświetlania wewnątrz szklarni. Wybierając takie lampy, zwróć uwagę na następujące niuanse:
- Zimne światło jest używane tylko do oświetlenia tła. Ciepło jest bardzo korzystne, często używane przez ogrodników, którzy uprawiają kwiaty.
- Właściwa kombinacja zapewnia dobry wynik i wiele promieni przydatnych do rozwoju roślin.
- Lampy można montować poziomo lub pionowo, w zależności od tego, gdzie chcemy skierować strumień świetlny.
Wadą świetlówek jest wrażliwość na napięcie. Przy niskim prądzie może się nie świecić.
sód. W porównaniu z innymi żarówkami do stosowania w szklarni ten typ ma najwyższą moc świetlną w stosunku do zużywanej energii elektrycznej. Jednocześnie emitowane światło, tak odpowiednie dla roślin, jest słabo odbierane przez ludzki wzrok, więc nie jest zwyczajowo używać go jako klasycznego oświetlenia.
rtęć. Wykorzystywana jako oświetlenie w okresie zimowym jest bardzo gorąca i emituje dużą ilość promieni ultrafioletowych, co ma korzystny wpływ na przerośnięte i rozciągnięte sadzonki. Wadą jest trujący składnik, który jest częścią oprawy oświetleniowej. W przypadku przypadkowego uszkodzenia wymagany będzie złożony proces utylizacji i sprzątania lokalu. To właśnie ten czynnik jest głównym kryterium wpływającym na ich niepopularność.
Metalohalogenek. Widmo światła jest prawie idealne do stosowania w szklarniach. Wadą jest stosunkowo wysoka cena i krótki okres użytkowania. Wartość ta zależy od liczby wtrąceń, im więcej, tym szybciej lampa się wypali. Zaletą rodzaju źródła jest wysoki stosunek objętości emitowanej ilości promieni świetlnych do zużytej energii.
Jest więcej wad niż zalet:
- Wysokie prawdopodobieństwo pęknięcia podczas przepięć.
- Szybki ponowny zapłon jest niedozwolony. Lampa metalohalogenkowa nie może być natychmiast włączana i wyłączana.
- Wysoki koszt w porównaniu do innych żarówek.
- Jakość emisji światła zależy od napięcia. Nawet najmniejszy spadek znacząco wpłynie na jakość spektrum kolorów.
strefa kwarantanny
Układ szklarni w środku powinien mieć niewielką powierzchnię, na której zostaną umieszczone oddzielne grupy roślin. Jego główną funkcją jest ochrona „gości” przed ewentualną infekcją lub szkodnikami. To tutaj znajdują się sadzonki, budząc podejrzenia. Na przykład kupiony w sklepie, którego jakość jest wciąż dla ciebie nieznana.
Przydatne drobiazgi dotyczące strefy kwarantanny w szklarni:
- Przezroczyste, przepuszczające światło odgrodzenie od reszty przestrzeni. Na przykład użyj szklanego pudełka lub akwarium.
- Umieszczenie na stojaku, co minimalizuje prawdopodobieństwo przedostania się infekcji do gleby.
Zdrowy! Rozmiary kwarantanny są określane w zależności od wymiarów szklarni i ilości zakupionych sadzonek.
system nawadniania kropelkowego
Układ szklarni wewnątrz bez systemu nawadniania kroplowego można nazwać niekompletnym. Ta zasada nawadniania nawilża glebę bezpośrednio przy korzeniu rośliny, bez zwilżania ścieżek i rozstawu rzędów. Osobliwością metody jest to, że zwilżanie odbywa się w sposób ciągły i równomierny, co znacznie obniża koszty wody i ma korzystny wpływ na wzrost roślin.
Dystrybucja wody odbywa się za pośrednictwem linii zasilającej podłączonej do zbiornika objętościowego lub głównej gałęzi zaopatrzenia w wodę. Na etapie projektowania konieczne jest określenie miejsc, w których rosną rośliny, ponieważ dopływ płynu musi być zorganizowany bezpośrednio pod każdym korzeniem.
Można go przedstawić na jeden z następujących sposobów:
- Instalacja lub montaż taśmy ściekowej to jedna z najprostszych opcji. Działa na zasadzie grawitacji lub połączenia z linią o ciśnieniu nie większym niż 1,5 bara.
- Zautomatyzowany system nawadniania kropelkowego z podłączeniem do odgałęzienia wody. W rurę zderza się zawór magnetyczny z autonomicznym sterownikiem, który odpowiada za intensywność nawadniania.
- Materiałem do produkcji głównej autostrady są metalowe lub plastikowe rury, czasem wąż do podlewania. Najlepszą opcją byłby HDPE lub PVC, ponieważ są niedrogie, trwałe i nie tworzą osadów na ściankach wewnętrznych. Wąż do podlewania może zostać przypadkowo uszkodzony przez narzędzie ogrodowe, na metalu pojawi się rdza, która ostatecznie zatka dysze kroplowe.
Ciekawe! Najprostszym, najstarszym i nie mniej skutecznym sposobem nawadniania kroplowego jest butelka wody zakopana w ziemi i odwrócona do góry nogami. Korek nieskręcony do końca umożliwia odpływ wody, nawadniając w ten sposób miejsce w pobliżu rośliny.
System grzewczy
Nie da się przewidzieć, jaka będzie pogoda przez cały sezon. Dlatego zaleca się przedwcześnie zadbać o zapewnienie optymalnego reżimu temperaturowego wewnątrz szklarni. Ta kwestia staje się szczególnie istotna wiosną - na etapie lądowania i jesienią, wraz z nadejściem chłodów.
Istnieje kilka sposobów na ogrzanie szklarni od środka.
Domowy grzejnik olejowy. Jedna z najłatwiejszych metod ogrzewania. Jedynym problemem może być obecność stałego źródła prądu do podłączenia. Liczba grzejników jest określana w zależności od wielkości, właściwości termoizolacyjnych konstrukcji i różnic temperatur.
Promiennik podczerwieni. Działa na zasadzie oleju, ale z większą wydajnością. Wyjaśnia to fakt, że te ostatnie emitują światło przydatne do wzrostu roślin. Ta technika będzie również wymagała układania energii elektrycznej.
Popularnym sposobem jest ogrzewanie szklarni od wewnątrz plastikowymi butelkami. Gromadzi się w nich woda, po czym pojemniki układane są na całym obwodzie. W ciągu dnia płyn nagrzewa się na słońcu, a wieczorem i nocą oddaje energię cieplną ogrzewając pomieszczenie. Ze względu na tę cechę technika ta jest bardziej odpowiednia do stosowania na wiosnę, kiedy są jasne, słoneczne dni. W deszczową jesień efekt butelek będzie niewielki.
Jedną z najskuteczniejszych metod ogrzewania szklarni w środku jest ułożenie „ciepłego podłoża”. Metoda jest dość pracochłonna, ale skuteczna. W tym celu usuwa się warstwę gleby, układa się ekstrudowaną piankę polistyrenową, układa się na niej elementy odpowiedzialne za ogrzewanie: kabel ogrzewania podłogowego, rury, przez które będzie krążyć gorąca woda, następnie wszystko posypuje się piaskiem i przykrywa usuniętą ziemia z góry. System może pracować na energii elektrycznej, gazie, drewnie, węglu - w zależności od zainstalowanego kotła.
Ważny! W przypadku ogrzewania kablowego kocioł nie jest potrzebny. Zastąpi go termostat.
Montaż grzejników, mat termicznych i metalowych rur grzewczych może również odbywać się wzdłuż obwodu szklarni, bez czasochłonnych prac ziemnych.
Zdrowy! Innym starym, ale skutecznym sposobem ogrzewania szklarni jest użycie kompostu z trawy. Aby to zrobić, możesz użyć siana, suchych chwastów, słomy, próchnicy. W wyniku fermentacji rośliny zaczną się „palić”, uwalniać ciepło, ogrzewając w ten sposób otaczające powietrze.
Wniosek
Dość ważną rolę odgrywa wewnętrzna aranżacja szklarni dla doświadczonego ogrodnika. Prawidłowo wykonane czynności są kluczem do dobrych zbiorów i jak najefektywniejszego wykorzystania przestrzeni wewnętrznej. Dlatego już na etapie projektowania konstrukcji należy zwrócić uwagę na każdy z przedstawionych aspektów.
