Czym różnią się węże do kuchenek gazowych: mieszkowe, gumowe lub wzmocnione?
Sztywne połączenie pieca z gazociągiem na zawsze należy do przeszłości. Teraz używa się do tego elastycznych rur. Ale bez względu na to, jak prosta może się wydawać operacja, przed zakupem węża do kuchenki gazowej powinieneś zrozumieć jego konstrukcję. Przydatne będzie również samodzielne określenie kryteriów najlepszego wyboru.
Różnice między wężem gazowym a wężem wodnym
Dla ludzi, którzy nie wiedzą, wszystkie węże wyglądają tak samo. I widzą różnice między nimi tylko w grubości, długości i kolorze. Tymczasem, gdy rura jest podłączona do innych celów, niedaleko wypadku. A jeśli wąż gazowy zamiast rury wodnej po prostu przecieka, co spowoduje maksymalne uszkodzenie wystroju wnętrza, to podobna sytuacja z przewodem gazowym z pewnością doprowadzi do poważnego wypadku.
A wszystko zależy od materiału do produkcji i samej konstrukcji węża. W końcu nawet rury gazowe rzadko są uniwersalne. W większości przypadków różnice w produktach rurowych są dość duże. A do użytku zawsze bierze się pod uwagę skład substancji i jej stan skupienia.
Początkowo wszystkie węże są podzielone na 2 typy. Do płynów i substancji gazowych. Następnie stosuje się wskaźniki temperatury i ciśnienia, pod którymi będzie dostarczana ciecz lub gaz. Ale taka głębia wiedzy nie jest potrzebna prostemu laikowi. Aby nie pomylić się i nie popełniać błędów, wystarczy zwrócić uwagę na dwa wskaźniki.
Wszystkie produkty gazowe są oznaczone na żółto. Elastyczny wąż do kuchenki gazowej zawsze będzie się różnił od wężyka żółtą plecioną nicią na całej długości. Są rzadkie wyjątki, ale wtedy koniecznie zawiesza się żółtą metkę na produktach lub umieszcza się wtyczkę tego samego koloru. Niebieskie lub czerwone sploty wskazują na zimną lub gorącą wodę.
Drugi wskaźnik jest bardziej wiarygodny i dostarcza szczegółowych informacji. To jest karta produktu. Ale możesz również poprosić sprzedawcę o certyfikat jakości. Ponieważ węże gazowe mogą różnić się materiałem i metodą produkcji, a także charakterystyką działania, poznanie wszystkich tych informacji nie będzie zbyteczne.
Jeśli kupujesz produkty z węża nie z rąk, ale od oficjalnego sprzedawcy, zawsze wyda dokument, który wyraźnie wskazuje, do której z substancji jest przeznaczony ten wąż. A w przypadku rur gazowych jest mały niuans. W zestawie z nimi zawsze znajduje się specjalna uszczelka paronitowa, która uszczelnia połączenie.
Historia podłączenia kuchenek gazowych
W czasach, gdy w domach zadomowiły się piece na gaz ziemny, gospodynie domowe odetchnęły z ulgą. Gotowanie przyspieszyło, nie było też potrzeby używania niewygodnych kuchenek na naftę czy prąd.
Każdy piec był podłączony do domowego gazociągu za pomocą stalowej rury. Projekt okazał się sztywny i niezawodny. Nie pozwoliła kuchence gazowej przesunąć się nawet o centymetr. A ponieważ dostawa niebieskiego paliwa do każdej kuchni była ściśle w określonym miejscu, układ pomieszczenia opierał się na tym parametrze.
Kuchenka gazowa była w jasno określonym miejscu. A jeśli trzeba było go przenosić po pokoju, aby przeprojektować wnętrze, należało skontaktować się z kilkoma władzami. Zezwolenie na transfer uzyskano w miejskim przemyśle gazowniczym, od strażaków i przedsiębiorstw użyteczności publicznej. I mogli legalnie odmówić.
Ale około 30 lat temu sytuacja się zmieniła. Na potrzeby domowe stało się możliwe użycie rękawów do tlenu. Zostały wykonane zgodnie z technologią stosowaną w oponach samochodowych. Podstawa jest utkana z wytrzymałych nici kordowych, a następnie wypełniona gumą. Zaletą projektu była względna elastyczność i zdolność do wytrzymania ciśnienia wewnętrznego do 20 atmosfer.
Ale wąż tlenowy do kuchenki gazowej miał znaczące wady:
- Nie dało się go ufarbować.
- Najmniejsza średnica dyszy wynosiła 16 mm.
- Zaczęła pękać, gdy uderzyła w nią ropa.
Podjęto próbę stworzenia wariantu elastycznego węża gazowego o bardziej akceptowalnej wydajności do celów domowych. Były rury z podstawą z gumy i tkaniny. Zamienili nić kordową na specjalną nić tekstylną. Ale żywotność węża gazowego do pieca nie wzrosła.
Ponieważ taka rura mogła być używana nie dłużej niż 10 lat, została zakazana do użytku w mieszkaniach. Ale ich uwolnienie się nie skończyło. Nadal są używane w daczy, łącząc się z butlami gazowymi.
Nowoczesne produkty
Wyroby gumowe do celów technicznych stopniowo stają się archaiczne. Nie trwają długo i zaczynają pękać. Ale nawet bez tej wady użycie jest problematyczne już czysto estetycznie. Ich niepozorny wygląd może zrujnować wnętrze, a węża nie da się pomalować.
Ale technologie stale się rozwijają i dla pieców kuchennych są dziś produkowane:
- węże gazowe mieszkowe;
- rura wzmocniona gumą;
- Wąż gazowy PVC.
Nowoczesne produkty są niezawodne technicznie i mają całkowicie estetyczny wygląd. Ale każdy typ ma swoje zalety. Aby zrozumieć, z których zalet możesz skorzystać w swoim domu, musisz bardziej szczegółowo przestudiować każdy typ.
Wąż wzmocniony gumą
Ten produkt jest najczęstszy ze względu na niską cenę i wystarczającą niezawodność w działaniu. Z wyglądu całkowicie kopiuje fajkę wodną, ale z jednym wyjątkiem. Na całej długości utkana jest żółta nić.
Węże produkowane są w trzech warstwach. Wewnętrzna powłoka składa się z polimerów, które zapobiegają pękaniu i przeciekaniu wulkanizowanego podłoża gumowego. A na zewnątrz oplot ze stalowej nici, który zwiększa sztywność i wytrzymałość warstwy bazowej. Dodatkowo metalowy sznur chroni rurę odgałęzioną przed wpływami mechanicznymi.
Ponieważ do produkcji produktu używa się gumy, żywotność jest ograniczona do dziesięciu lat. Wymagany jest dielektryk. Ale poza tym wąż stał się niezawodnym i trwałym elementem wyposażenia gazowego, łatwym do zainstalowania.
Wzmocniony rękaw PVC
Produkt, podobnie jak poprzedni, składa się z 3 warstw, ale różni się wykonaniem. Siatka wzmacniająca jest zamknięta pomiędzy identycznymi warstwami polichlorku winylu. Różnice dotyczą tylko koloru. Wnętrze jest zwykle czarne, a zewnętrzna powłoka żółta na całej powierzchni i długości.
Wąż gazowy z polichlorku winylu wzmocniony nicią poliestrową posiada następujące zalety:
- Nie wymaga dielektryka, ponieważ nie przewodzi prądu.
- Nadaje się do mieszanki z butli i kompozycji z linii gazowej.
- Wytrzymuje ciśnienie 20 razy wyższe niż ciśnienie robocze w rurociągu.
- Ma różne długości. Od 40 cm do 5 m.
- Znacznie tańszy niż odpowiedniki mieszkowe.
- Mniej podatny na pękanie niż zwykły wąż gumowy.
- Żywotność od 12 do 20 lat.
Minusem jest brak sztywności.
Przydatne wideo
Miechy
Zdolność do rozciągania i zginania, a następnie powrotu do pierwotnego stanu bez utraty wytrzymałości, jest od dawna wykorzystywana w kanalizacji. Przykładem tego są faliste rury kanalizacyjne. A mieszek został zaprojektowany tak, aby skompensować wydłużenie lub rozszerzenie materiału po podgrzaniu.
Przyłącze gazowe miecha składa się z wielowarstwowej osłony falistej. U podstawy zamknięte są metalowe kółka lub spirala. Można jednak stosować również materiały kompozytowe lub niemetaliczne. Najważniejsze, że zachowują wytrzymałość i szczelność przy powtarzających się odkształceniach. A także wytrzymał wysokie ciśnienie i ekstremalne temperatury.
Węże mieszkowe produkowane są w czterech rodzajach:
- z karbowaniem metalowo-plastikowym;
- fałdy wykonane są ze stali nierdzewnej;
- z polimerową powłoką metalową do ochrony przed elektrycznością;
- z zaworami zdolnymi do odcięcia dopływu gazu w przypadku nadmiernego nagrzewania.
Przewagi tego projektu nad innymi są niezaprzeczalne. Rura odgałęziona wytrzymuje ciśnienie wewnętrzne przekraczające 200 razy ciśnienie robocze w sieci gazowej. Ta siła całkowicie eliminuje możliwość jakiegokolwiek wycieku. Produkt wytrzymuje temperatury do 200 stopni Celsjusza.
Powierzchnia łatwo toleruje wstrząsy mechaniczne i nie pęka. Sztywność produktu jest wystarczająca, aby nie pękać ani nie skręcać się. A dodatkowym plusem jest to, że złączka jest przylutowana do karbowania. Niektóre modele są kompletne. Jest znacznie bardziej niezawodny niż klejenie.
Producent na swoich produktach często podaje żywotność 10 lat. Z reguły okres ten działa jako gwarancja. Sam rękaw może wytrzymać co najmniej 30 lat bez wymiany. A miechowy wąż gazowy wygląda całkiem estetycznie i nie wymaga kamuflażu we wnętrzu. Ponadto może się zginać i zachowywać swój kształt. Przyczynia się to do jego dogodnej lokalizacji.
Tylko 3 rodzaje rur mają zdolność przewodzenia prądu. I tylko ta właściwość to minus. Cóż, niektórzy zwracają uwagę na wysoką cenę modeli.
Przydatne wideo
Kryteria optymalnego doboru
Dalsze bezpieczeństwo domu często zależy od właściwego doboru produktu. Dlatego zadanie pozyskania jest poważne, z wielką odpowiedzialnością. Istnieją jednak zalecenia, które znacznie zawężają krąg wyszukiwania, a następnie ułatwiają zakup.
Sekwencja czynności przy wyborze węża:
- Zmierz odległość od linii do płyty. Wąż nigdy nie może pozostawać pod napięciem. Najlepiej, gdy trochę się ugina. Zabezpieczy to połączenie, gdy płyta zostanie zmuszona do ruchu. Na przykład podczas czyszczenia. Nie jest to trudne do zapewnienia, ponieważ długość węża gazowego do pieca sięga maksymalnie 7 metrów.
- Należy wziąć pod uwagę złącza zaworów gazowych. Recepcja na piecu i przy wyjeździe z autostrady. Ponieważ standardowy wąż ma inną konfigurację. Zdarza się, że oba końce mają w środku nakrętkę z gwintem. Istnieją modele z nakrętką i okuciem.
- Musisz również zmierzyć średnicę okuć zarówno na sprzęcie, jak i na autostradzie. Zwykle używa się półcalowych nakrętek, ale możliwe są wyjątki.
- Podczas kontroli węża należy zwrócić uwagę, aby nie przylegały do niego elementy stalowe z mosiądzem. To nie jest bezpieczne. Musisz również zmierzyć wewnętrzną średnicę dyszy. Aby wszystkie palniki na piecu działały bez przerwy, wymagany jest minimalny przelot 10 mm.
- Zwróć uwagę na kąt, pod jakim znajduje się wejście do płyty. Jeśli spojrzy bezpośrednio na ścianę, to jeśli sprzęt zostanie nieostrożnie przesunięty, podłączony wąż może pęknąć. Lepiej kupić adapter - narożnik wykonany z metalu. Być może skrót będzie przydatny, jeśli są dwa wejścia.
- Należy sprawdzić, czy wąż dotknie innych urządzeń gospodarstwa domowego. Jeśli istnieje niebezpieczeństwo, potrzebna jest tylko rura dielektryczna.
- Myślenie o maksymalnych oszczędnościach należy odrzucić. W końcu żywotność wysokiej jakości węża gazowego montażowego jest znacznie dłuższa. Są też bezpieczniejsze i atrakcyjniejsze.
Z reguły po wykonaniu tych kroków wybór zawęża się do 3-4 modeli. Po tym koszt pozostaje decydujący. Ostatnim krokiem jest ocena wyglądu.
Przy wyborze wielu zwraca uwagę na producenta i odmawia zakupu towarów z Chin. Ale jeśli produkty z Państwa Środka są sprzedawane w wyspecjalizowanym sklepie, jest to gwarancja, że są one produkowane na licencji, bez utraty standardów.
Dla pełnego spokoju możesz zażądać pełnego pakietu dokumentów (dowód rejestracyjny, certyfikat) i porównać dane, a także skorelować je z ceną. Ostatni znaczący stopień zapewnia okres serwisu gwarancyjnego i faktyczny czas pracy.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Podsumowując, należy stwierdzić, że chociaż najbardziej niezawodnym połączeniem jest sztywna metalowa rura, współczesne realia wymagają zwrotności podczas instalacji kuchenki gazowej. Jest to przede wszystkim niezbędne do stworzenia pięknego wnętrza. Ale strona praktyczna również odgrywa znaczącą rolę.
Skąd będzie znajdować się piec, będzie to zależeć od tego, jak łatwo i wygodnie gospodyni poradzi sobie z gotowaniem, a także z pracami domowymi. W rozwiązaniu tego problemu przychodzą elastyczne węże specjalnie wykonane do urządzeń gazowych.
Rury nieznacznie się od siebie różnią. Zwykle właściwości materiałów użytych do produkcji. Ale w większości dobrze wykonują swoją pracę. A wybór konkretnego modelu z reguły zależy od lokalizacji pieca, jego złączy na kranach i powiązanych okoliczności. Na przykład, czy rura gazowa wejdzie w kontakt z innymi urządzeniami gospodarstwa domowego.
