Którą rurę użyć do kanalizacji w prywatnym domu i do podziemnych rurociągów
Jeszcze 2-3 dekady temu nikt nie myślał, jakiej rury użyć do hydrauliki w prywatnym domu, bo praktycznie nie było z czego wybierać. Zdecydowana większość systemów wodociągowych została zmontowana ze zwykłych rur stalowych. Dziś wybór nie tylko się pojawił, ale stał się tak różnorodny, że nie wszyscy programiści mogą zdecydować, z jakiego materiału wykonać wewnętrzne okablowanie zimnej i gorącej wody oraz jakie rury ułożyć podziemny rurociąg. Aby podjąć właściwą decyzję, musisz zapoznać się z każdym rodzajem fajek wodnych, ich zaletami i wadami.
Dlaczego obecnie nie stosuje się rur stalowych
Z braku alternatywy, rury stalowe były jedyną opcją dla systemów wodociągowych, które były trwałe, niezawodne i ekonomiczne. Do niedawna tylko między nimi a produktami miedzianymi tylko zamożni ludzie mogli sobie pozwolić na wybór, które rury najlepiej nadają się do hydrauliki w prywatnym domu. Ale nie chcąc marnować pieniędzy, często wybierali pierwszą opcję.
Wynika to z dużej wytrzymałości rurociągów stalowych, które mogą wytrzymać zarówno zewnętrzne obciążenia mechaniczne, jak i nadciśnienie wody oraz wstrząsy hydrauliczne. Taki system mógł przetrwać kilkadziesiąt lat, ale wymagał stałej konserwacji i okresowych napraw.
Pomimo wszystkich zalet, rury stalowe mają znacznie więcej wad, które zostały wyrównane w nowoczesnych materiałach, które zostaną omówione poniżej.
- Odporność na korozję.
Jest to główna wada takich rur. Procesy korozyjne wpływają zarówno na ich wewnętrzną, jak i zewnętrzną powierzchnię. Aby zapobiec rdzewieniu, rury muszą być często i regularnie malowane na zewnątrz.
Wewnątrz nie można tego zrobić, dlatego z biegiem czasu jakość transportowanej wody pogarsza się, w układzie tworzą się przetoki i nieszczelności wymagające naprawy.
Jeśli na głównej linii prowadzącej do domu powstał wyciek, nie można go wykryć i wyeliminować na czas, co prowadzi do poważnych wypadków. Dlatego przy wyborze rury lepiej użyć do zaopatrzenia w wodę podziemnej do domu ze studni, nie należy nawet brać pod uwagę opcji ze stali czarnej.
- Niewystarczająca gładkość ścian wewnętrznych.
Zawierają niewidoczną dla oka szorstkość, zatrzymującą cząsteczki rdzy, wapna i innych zanieczyszczeń stałych. Proces ten przebiega w sposób ciągły, na wewnętrznych ściankach tworzą się osady, zmniejszając średnicę rury i ciśnienie wody.
- Powstawanie kondensacji.
Przy dużej różnicy temperatur pomiędzy pompowaną wodą a otaczającym powietrzem stalowe rury „płaczą” - pojawiają się na nich krople skroplin, które spadają na podłogę i są kolejną przyczyną rdzy.
- Trudność instalacji.
Duży ciężar rur utrudnia ich mocowanie na ścianach z materiałów komórkowych, płyt kartonowo-gipsowych. Połączenia rur ze sobą oraz elementów kształtowych wykonuje się metodą spawania, co wymusza korzystanie z usług specjalistów. Możliwy jest również montaż na połączeniach gwintowanych, jednak są one krótkotrwałe, to właśnie w tych miejscach ryzyko wycieku jest duże.
Rury wykonane z chromu, stali ocynkowanej lub nierdzewnej dość dobrze są odporne na korozję, dzięki czemu są wolne od wynikających z niej wad. Ale są znacznie droższe zarówno same w sobie, jak i w instalacji. Materiały te są mniej podatne na obróbkę i spawanie, dlatego do montażu systemu ze stali nierdzewnej potrzebne są specjalne materiały eksploatacyjne. Nie możesz obejść się bez wysoko wykwalifikowanych rzemieślników i specjalnego sprzętu.
Aby uniknąć problemów związanych z wadami rur stalowych i zaoszczędzić sobie konieczności częstych napraw, lepiej wybrać inne materiały do instalacji instalacji wodociągowej.
Decydując, które rury lepiej wykonać system zaopatrzenia w wodę w prywatnym domu, należy wziąć pod uwagę sezonowość jego pracy, objętość i temperaturę pompowanej cieczy, warunki układania i inne czynniki.
Plastikowe rury wodne
Plastik to uogólniona nazwa różnych materiałów polimerowych, z których niektóre są wykorzystywane do produkcji rur wodociągowych. Każdy z nich, oprócz ogólnych, ma swoje cechy, które wpływają na wybór.
Na przykład! Główną wspólną właściwością rur z tworzyw sztucznych jest absolutna odporność na korozję, gnicie i inne destrukcyjne procesy zachodzące podczas długotrwałego kontaktu materiałów z wilgotnym środowiskiem.
Polipropylen
Rury PP są bardzo popularne wśród deweloperów, ponieważ mogą być używane do montażu zarówno systemów zewnętrznych, jak i wewnętrznych, a także mogą być stosowane do zimnej i ciepłej wody.
Notatka! Do instalacji ciepłej wody i ogrzewania stosuje się rury wzmocnione włóknem szklanym.
Polipropylen nie ulega zniszczeniu pod wpływem promieni UV, ale też nie jest dobrze odporny na mróz – zamrożona w nim woda może rozbić ściany. Mogą być używane do otwartego układania sezonowego zaopatrzenia w wodę na zewnątrz, z zastrzeżeniem czyszczenia na zimę. Pod ziemią układa się je poniżej poziomu zamarzania lub izoluje.
Instalacja systemu odbywa się poprzez lutowanie za pomocą specjalnego narzędzia i jest dość dostępna do samodzielnego wdrożenia. Wadą tego sposobu montażu są połączenia jednoczęściowe, zaletą jest ich wysoka szczelność i niezawodność. Aby zmienić średnicę lub materiał rury, dostępne są złączki gwintowane.
Wybierając rury potrzebne do kanalizacji w prywatnym domu, należy wziąć pod uwagę dużą różnicę między średnicą zewnętrzną i wewnętrzną ze względu na dużą grubość ścianki.
Przydatne wideo
PCV
Główną zaletą PVC jest niewielki współczynnik rozszerzalności cieplnej oraz stabilność wymiarów liniowych podczas transportu gorącej wody. Ale takie rury są bardzo kruche, szczególnie w niskich temperaturach i mają wysoką przewodność cieplną. Ze względu na brak możliwości połączeń gwintowych i spawanych, montuje się je na klej, co nie zawsze jest wygodne i zajmuje dużo czasu.
Na przykład! Rury PVC są uważane za idealny materiał do systemów kanalizacyjnych.
Polietylen
Rury wykonane z HDPE - polietylenu niskociśnieniowego - to niekwestionowani liderzy pod względem niezawodności, trwałości, odporności na obciążenia dynamiczne i niskie temperatury. Są bardzo plastyczne i nie pękają, gdy zamarza w nich woda. Właściwości te stają się decydujące, gdy trzeba wybrać, która rura lepiej jest użyć do dostarczania wody podziemnej do domu, ponieważ podziemnego rurociągu nie można dodatkowo zaizolować i ułożyć zwojami bez zbędnych połączeń narożnych.
A podczas instalowania sezonowego źródła wody, które nie jest eksploatowane w zimnych porach roku, nie ma potrzeby silnego pogłębiania linii i jej czyszczenia, gdy system jest przechowywany na zimę.
Jednak te rury nie nadają się do okablowania wewnętrznego i otwartego układania. Powodem jest nie tyle ich kolor, który nie pasuje do większości wnętrz, ale niestabilność na promienie UV i wysoka temperatura pompowanej cieczy. Mogą być używane tylko w instalacjach zimnej wody.
Rury XLPE świetnie nadają się do gorącej wody, ale są drogie i wymagają specjalnego sprzętu do zainstalowania. Natomiast system HDPE można łatwo zmontować za pomocą zdejmowanych złączek zaciskowych „zrób to sam”.
Przydatne wideo
Wszystkie rury z tworzyw sztucznych mają bardzo gładką powierzchnię wewnętrzną, dzięki czemu nie tworzą się w nich osady. A brak bogatego w składniki odżywcze środowiska dla bakterii i grzybów uniemożliwia rozwój w nich kolonii szkodliwych mikroorganizmów.
Rury metalowo-plastikowe
Produkty te to rury trójwarstwowe, w których ścianka wewnętrzna i zewnętrzna wykonane są z tworzywa sztucznego, a warstwa wewnętrzna znajdująca się między nimi wykonana jest z aluminium. Ten miękki metal pozwala rurom wyginać się i wzmacnia konstrukcję, czyniąc ją bardziej odporną na naprężenia mechaniczne.
Posiadają wszystkie zalety rur z tworzyw sztucznych:
- niewielka waga;
- obojętność na zanieczyszczenia zawarte w wodzie;
- trwałość;
- gładka powierzchnia wewnętrzna;
- łatwość montażu.
Fajka wodna jest montowana z metalu-plastiku na złączkach gwintowanych, które stają się najsłabszym punktem systemu. Z biegiem czasu słabną i przeciekają, co jednak można łatwo wyeliminować poprzez dokręcanie. Ale poważne zmiany temperatury mogą poważnie uszkodzić system.
Jeśli wybierzesz, które plastikowe rury najlepiej nadają się do kanalizacji w prywatnym domu, wówczas metal-plastik można brać pod uwagę tylko w przypadku wewnętrznej dystrybucji zimnej i ciepłej wody w pomieszczeniach o konsekwentnie dodatniej temperaturze przez cały rok.
Miedziane rury
Miedziana instalacja wodno-kanalizacyjna jest najdroższym, ale także najbardziej niezawodnym i stylowym rozwiązaniem problemu zaopatrzenia w wodę w wiejskim domu. Oczywiście zakopywanie drogiego metalu w ziemi w obecności bardziej przystępnych cenowo plastikowych odpowiedników jest bardzo marnotrawne i nierozsądne. Ale w przypadku okablowania wewnętrznego ten materiał można uznać za idealny. Jego zalety są liczne i niezaprzeczalne.
- Właściwości antybakteryjne miedzi nie pozwalają na rozwój bakterii chorobotwórczych w wodzie.
- Trwałość rur wykonanych ze stopów miedzi jest najwyższa i przez dziesięciolecia nie wymagają naprawy.
- Metal ten jest łatwy w obróbce ze względu na swoją ciągliwość i niską twardość.
- Nie podlega korozji, w kontakcie z wodą tylko cienka warstwa metalu może ulec utlenieniu, a powstały film tlenkowy tworzy dodatkową ochronę przed wpływami mechanicznymi i chemicznymi.
- Światło rur nie jest zarośnięte osadami.
- Metal wygląda bardzo szlachetnie i nie wymaga malowania.
Jednak instalacja miedzianej instalacji wodociągowej nie jest taka łatwa, może to zrobić tylko doświadczony rzemieślnik.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Wybór materiału do montażu systemu zaopatrzenia w wodę nie jest trudny, jeśli znasz wszystkie cechy rur, sposób ich montażu i zmianę ich właściwości w różnych warunkach pracy. Na przykład, jeśli musisz wybrać, które rury najlepiej nadają się do kanalizacji w prywatnym domu pod ziemią, idealnym rozwiązaniem będą rury HDPE lub PP. Do okablowania wewnętrznego odpowiednie są wszystkie rodzaje wyrobów z tworzyw sztucznych i metalowo-plastikowych, z wyjątkiem niskociśnieniowych rur z polietylenu, a także rur miedzianych. Można również zastosować tradycyjne rury stalowe, ale trzeba być przygotowanym, że twarda woda szybko je unieszkodliwi, a wygląd trzeba będzie utrzymać przy regularnym malowaniu.
