Jak zrobić łazienkę w drewnianym domu: komunikacja, hydroizolacja i dekoracja
Lokalizacja i układ łazienki w wiejskim domu lub w drewnianym domu nie ma zasadniczych różnic w porównaniu z domami wykonanymi z innych materiałów. Cechy dotyczą sposobów układania komunikacji inżynierskiej, niuansów wykończenia podłogi i ścian, dokładniejszego badania zagadnień wentylacji w celu utrzymania normalnego poziomu wilgotności. Przeczytaj więcej o tym, jak zrobić łazienkę w drewnianym domu w tym artykule.
Komunikacja
Istnieją dwie opcje ułożenia rur wodociągowych w drewnianym domu - górna i dolna.
W pierwszym przypadku zbiornik magazynowy jest używany w górnym „punkcie” domu - na poddaszu. Ta opcja ma taką funkcję, jak obowiązkowa izolacja poddasza i zbiornika magazynowego. Ale są też zalety - możliwość grawitacyjnego zaopatrzenia w wodę, obecność awaryjnego zaopatrzenia w wodę, ukryte poziome układanie rur wzdłuż sufitu.
Dzięki dolnym okablowaniu rury można układać w sposób otwarty lub dyskretnie - pod podłogą. Metoda otwarta jest prostsza i zapewnia kontrolę stanu rur i szczelności złączy, co jest ważne dla zaopatrzenia w wodę pod ciśnieniem w przypadku przecieków. Ukryte układanie jest bardziej estetyczne, ale nie ma kontroli wizualnej, a podczas montażu należy wziąć pod uwagę sezonowe zmiany wilgotności i reakcję konstrukcji drewnianej na to. I tutaj konieczny jest pewien stopień swobody w lokalizacji i mocowaniu rur:
- jeśli rury przechodzą przez ściany i kłody przez otwory, muszą mieć dużą średnicę z elastycznymi uszczelkami, które nie przeszkadzałyby w ich przemieszczaniu;
- jeśli rury są montowane w piwnicy na zawieszeniach, nie powinny być sztywne.
Podczas układania ukrytych rur wodociągowych należy wziąć pod uwagę, że woda ze studni (lub ze zbiorowego wiejskiego systemu zaopatrzenia w wodę) jest raczej zimna, co stwarza warunki do występowania kondensatu i zwilżania kłód, belek, oraz inne drewniane elementy przegród zewnętrznych. Dlatego konieczne jest zapewnienie izolacji dopływu wody na całej długości poziomego okablowania pod podłogą w łazience drewnianego domu oraz części pionowej, jeśli rura przechodzi przez okładzinę ścienną.
Rury kanalizacyjne nie doświadczają tak dużych „wewnętrznych” obciążeń, jak zaopatrzenie w wodę pod ciśnieniem, ale siła połączenia między sobą i z armaturą nie jest tak wysoka. Dlatego mogą być sztywno przymocowane tylko do solidnej podstawy, która nie podlega skurczowi. A w drewnianym domu może to być tylko fundament z listew lub betonowa płyta podłogowa na pierwszym piętrze. We wszystkich innych przypadkach mocowanie do konstrukcji drewnianych powinno zapewniać „mobilność” rury bez naruszania szczelności połączeń.
Podłoga i hydroizolacja
Bez względu na rodzaj wykończenia podłoga w łazience drewnianego domu musi być wodoodporna. Dotyczy to zarówno pierwszego, jak i drugiego piętra.
Uwaga! Łazienki na drugim piętrze i poddaszu powinny znajdować się tylko nad łazienką na dolnym poziomie, ale nie nad pomieszczeniami mieszkalnymi.
Hydroizolacja walcowana jest uważana za najbardziej niezawodną dla podłogi. Jeżeli dom stoi na monolitycznym fundamencie żelbetowym, a do pokrycia pierwszego piętra użyto płyty żelbetowej, wówczas podłoga w łazience jest uszczelniana na wylewce wyrównującej standardową technologią. W przypadku podłóg drewnianych obowiązują inne zasady:
- sklejka odporna na wilgoć lub płyta gipsowo-kartonowa jest wybierana jako podstawa do układania taśm hydroizolacyjnych;
- standardowe arkusze są cięte na cztery części;
- przykręcić sklejkę (GKL) wkrętami samogwintującymi do podłoża, obserwując szczeliny między częściami 3-4 mm i przesuwając rzędy względem siebie;
- szwy są uszczelnione elastycznym uszczelniaczem;
- wypolerować powierzchnię;
- potraktowany podkładem odpornym na wilgoć;
- układana jest hydroizolacja walcowana (pasy nakładają się na siebie 15-20 cm, a przy wejściu do ścian 10-20 cm);
- wzdłuż obwodu do ścian przymocowana jest taśma tłumiąca, która zapewni mobilność podłogi (technologia „pływająca”, bez sztywnego mocowania do ścian);
- cienkowarstwowy jastrych wyrównujący (do 30 mm) wylewa się ze wzmocnieniem z siatki z włókna szklanego.
Uwaga! Jedynie podłoże „pływające” spełnia wymogi układania płytek na podłożu drewnianym.
Zamiast płytek, układając podłogę w łazience drewnianego domu, często wybiera się masywną deskę (aby nie naruszać „integralności” ogólnego projektu). Aby to zrobić, kłody układa się na hydroizolacji w sposób „pływający” (bez sztywnego mocowania do podstawy i ścian) i aby nie poruszały się podczas instalacji, są przymocowane do siebie za pomocą poprzecznych prętów. Odległość między końcami kłody a ścianami musi wynosić co najmniej 10 mm, a krok układania zależy od grubości deski podłogowej. Jako powłokę, jeśli nie bierzesz pod uwagę tak egzotycznych gatunków drewna odpornego na wilgoć jak teak, lepiej użyć modrzewia, który nie boi się wysokiej wilgotności i otwartego kontaktu z wodą. Możesz również wybrać deskę hartowaną - ten sam modrzew lub dowolny inny domowy gatunek drewna.
Oczywiście obróbka cieplna zmniejsza odporność na ścieranie, ale łazienka w drewnianym domu wymaga większej odporności podłogi na wysoką wilgotność.
Uwaga! Bale i deski podłogowe bez obróbki cieplnej należy zaimpregnować roztworem antyseptycznym.
Zamiast tablicy możesz użyć płyty inżynierskiej z już nałożoną ochronną warstwą farby. A zamiast płytek na jastrychu wyrównującym można położyć deskę parkietową, a nawet odporny na wilgoć laminat. Ale w każdym razie połączenie desek podłogowych ze sobą powinno odbywać się zgodnie z zasadą „cierniowego rowka” z obowiązkową obróbką szwów wodoodpornym mastyksem.
Ściany wyłożone kafelkami i hydroizolacja
Po całkowitym wykończeniu łazienki w drewnianym domu z płytkami będziesz musiał dodatkowo zbudować fałszywe ściany na całym obwodzie. Projekt nie jest nowy i służy do wyrównywania ścian za pomocą płyt kartonowo-gipsowych w domach murowanych i mieszkaniach miejskich. Jest tylko jedna różnica - zastosowanie przesuwnego mocowania ościeżnicy (łat) do ścian głównych i ścianek działowych. Ta metoda jest konieczna, aby skurcz drewnianych ścian domu nie miał niszczącego wpływu na kafelki wewnętrzne.
Technologia ta jest ugruntowana zarówno w przypadku drewnianych łat belkowych, jak i metalowej ramy profilowej do montażu płyt kartonowo-gipsowych - istnieją nawet odpowiednie łączniki produkowane specjalnie do takich celów.
Jeśli nie wykafelkujesz wszystkich ścian łazienki, najtrudniejszą częścią jest strefa wanny, prysznica i umywalki. W tym przypadku stosuje się kombinowaną dekorację ścienną, która może znajdować się na tym samym poziomie, gdy płytki i boazerie są przymocowane do wspólnej ramy. Ale może być również na dwóch poziomach, gdy wewnętrzna powierzchnia ścian i ścianek działowych nie wymaga dekoracyjnego wykończenia - na przykład w domach z bali lub klejonych belek.
Ta część hydroizolacji łazienki w drewnianym domu może mieć różne schematy.
W przypadku pełnej okładziny ściennej z odporną na wilgoć płytą gipsowo-kartonową hydroizolację można wykonać na całej powierzchni lub tylko w strefie wanny, prysznica i umywalki.
Przy połączonym wykończeniu taka praca jest potrzebna tylko we wskazanych obszarach.
Ważny! Do hydroizolacji stosuje się specjalne mieszanki polimerowo-cementowe. Nie zaleca się stosowania mas bitumicznych ze względu na ich dużą płynność.
Ale nawet w przypadku całkowitej hydroizolacji podłogi i ścian sufit w drewnianym domu pozostaje niezabezpieczony przed wysoką wilgotnością. A zastosowanie konstrukcji podwieszanych lub sufitu napinanego tylko pogarsza warunki pracy drewnianej podłogi - bez dobrej wymuszonej wentylacji zwilży ją ciepłe powietrze nasycone parą wodną.
Drewniane ściany łazienki
Jeśli wanna i sauna są osłonięte drewnem, to łazienka w drewnianym domu również może być w ten sposób wykończona. A jeśli drzewa iglaste nie są zalecane do łaźni parowej, to do łazienki, a tym bardziej do toalety, nie ma takich ograniczeń - nie te same warunki temperaturowe.
Do wykończenia toalety w drewnianym domu można użyć dowolnej deski elewacyjnej z naturalnego drewna - podszewki, imitacji drewna, bloku.
Podobnie jak w przypadku podłogi, tutaj konieczne jest staranne potraktowanie wszystkich drewnianych elementów konstrukcyjnych środkami antyseptycznymi i obecnością wentylowanej szczeliny po „niewłaściwej stronie” poszycia. Jeszcze lepiej jest zastosować drewno poddane obróbce cieplnej, które dzięki swojej „zamkniętej” strukturze porów jest bardzo odporne na wysoką wilgotność, nawet w bezpośrednim kontakcie z wodą.
Przydatne wideo
Wniosek
Łazienka w każdym domu, a zwłaszcza w drewnianym, jest najtrudniejszym pomieszczeniem pod względem układania komunikacji i technologii wykończeniowej. Nawet kuchnia nie ma tak trudnych warunków pracy, charakteryzujących się znacznymi zmianami wilgotności i temperatury powietrza.
Szczególnie ważną rolę w aranżacji łazienki w drewnianym domu odgrywa wymuszona wentylacja wywiewna – od jej efektywnego działania zależą komfortowe warunki, żywotność materiałów wykończeniowych, bezpieczna eksploatacja oświetlenia i urządzeń elektrycznych. Dlatego projektowaniem łazienki i jej aranżacją powinni zająć się doświadczeni profesjonaliści.
