Podłączanie prądu do witryny - jakie są sposoby
Zwiększając zużycie energii lub podłączając witrynę do nowej linii energetycznej, musisz znać podstawowe metody układania kabla w celu podłączenia prądu do witryny. Dowiemy się, jakie dokumenty musisz wypełnić i jak prawidłowo ubiegać się o pracę. Zastanowimy się również, co może oznaczać niezależne podłączenie do linii elektroenergetycznych i jak mogą pomóc alternatywne źródła energii.
Warunki połączenia
Aby podłączyć energię elektryczną do witryny, musisz najpierw zebrać wszystkie niezbędne dokumenty i odpowiednie zezwolenia od organizacji, które się tym zajmują. W celu podłączenia obiektu do sieci należy złożyć wniosek o zawarcie umowy z firmą dostarczającą energię elektryczną. Aby to zrobić, możesz wysłać list pocztą lub stroną internetową (wymagane konto) z listą dokumentów. Jeżeli istnieje możliwość odwiedzenia oddziału OZE, to w nim można dokonać zawarcia umowy.
We wniosku o przyłączenie energii elektrycznej do gruntu należy podać:
- Twoje dane osobowe (imię i nazwisko, kod i numer paszportu, miejsce zameldowania i zamieszkania).
- Adres strony, dla której wymagane jest połączenie.
- Powód prac (budowa nowych obiektów, zwiększenie wielkości domu już stojącego na terenie, zwiększenie mocy prądu w sieci).
- Ilość zużytej energii elektrycznej.
- Terminy projektowe.
- Informacje o dostawcy, który wykonuje pracę.
- Lista dokumentów, które należy dołączyć do wniosku.
- Data sporządzenia i podpis osoby piszącej wniosek.
Do listy dodatkowych dokumentów należy dołączyć schemat sieci elektrycznej witryny, dowód własności gruntu, dla którego wymagane jest połączenie, a także paszport (kopie poświadczone przez notariusza) w celu weryfikacji tożsamości Wnioskodawca. Jeśli właściciel witryny nie wykonuje wszystkich czynności papierkowych, do pozostałych dokumentów wymagane jest dołączenie pełnomocnictwa.
Po uzyskaniu pozwolenia na podłączenie energii elektrycznej do terenu należy sporządzić projekt planu, zgodnie z którym prace będą wykonywane. W tym celu skontaktuj się z organizacją będącą dostawcą energii lub prywatnym biurem specjalizującym się w tej sprawie. Projekt połączenia sieciowego zawiera schemat i tekstową listę parametrów. Wyświetlacz wizualny obejmuje:
- Lokalizacje, w których powinny znajdować się sieci zewnętrzne.
- Lokalizacja liczników wraz z ich charakterystyką.
- Jak będzie podłączony kabel z linii elektroenergetycznej (linie elektroenergetyczne) do stacji pomiarowej.
- Plan terenu.
- Wyświetlacz sprzętu.
W części tekstowej musisz opisać:
- Charakterystyka zasilaczy.
- Wyjaśnienie harmonogramu.
- Dane o sprzęcie, który będzie zasilany z sieci i jego mocy.
- Jakie kable będą używane podczas podłączania.
- Schemat jednoliniowy przedstawiający lokalizację węzłów sieci.
Projekt podłączenia witryny do prądu jest wykonywany w dwóch egzemplarzach. Jeden z nich musi być zawsze u dostawcy energii, a drugi u właściciela gruntu, na którym jest wytwarzany.
W niektórych przypadkach pojawia się pytanie, jak doprowadzić prąd do miejsca bez budynków. W takim przypadku lista dokumentów i kolejność prac nie ulegną zmianie, ale będziesz musiał wziąć ten moment pod uwagę przy sporządzaniu planu. Ponadto odległość do linii elektroenergetycznej od terenu nie powinna być mniejsza niż 10 m, a wysokość linii napowietrznej nie powinna być mniejsza niż 6 m. Należy wziąć pod uwagę odległość do drzew i innych przeszkód, ponieważ powinien być większy niż 2 m.
Odmiany kabli
Istnieją 2 sposoby podłączenia obiektu do prądu bez domu lub w obecności budynków: okablowanie napowietrzne i instalacja podziemna. Do każdego z nich stosowane są różne rodzaje kabli, które są w stanie wytrzymać obciążenie oraz wpływ zewnętrznych warunków atmosferycznych. Muszą być zgodne z normami wyznaczonymi przez dostawcę usług, a przy wyborze sposobu dostawy do planu wprowadza się markę, przekrój i rozmiar kabla.
Możesz również połączyć się z siecią za pomocą połączenia jednofazowego lub trójfazowego. Pierwsza opcja jest prostsza i tańsza, a druga wymaga do działania specjalnej rozdzielnicy, która jest większa niż przy metodzie jednofazowej. Sieć trójfazowa jest najczęściej zasilana napięciem 380 V.
Z zastrzeżeniem wszystkich warunków tego połączenia, możliwe staje się zainstalowanie na miejscu asynchronicznych urządzeń elektrycznych, na przykład kotła, kotła lub grzejnika. Ten rodzaj połączenia bardziej równomiernie rozkłada obciążenie w całej sieci, a przy użyciu wydajnej elektroniki zapewnia zwiększoną niezawodność i ochronę przed zwarciami.
Do wlotu powietrza
Podłączenie domu do sieci odbywa się najczęściej za pomocą 3 marek kabla:
- AVC
To kabel z aluminiowym rdzeniem, koncentrycznym ekranem i winylową osłoną. Może być stosowany w sieci o napięciu do 380 V. Zaleca się nawiązanie połączenia z siecią tą marką, jeśli temperatura powietrza wynosi od -45 do +45 ° C.
Skład AVK obejmuje 1 fazę i 1 zero, więc jest bardziej odpowiedni do podłączenia napięcia 220 V. Ze względu na pewne cechy konstrukcyjne kabla nie można go przeprowadzić na miejscu bez specjalnego złącza.
- SIP-4
Jest to najczęstsza opcja okablowania antenowego. Służy do przesyłania napięcia do 1 kV. Izolacja tego kabla wykonana jest z wytrzymałego polietylenu i jest w stanie wytrzymać temperatury od -60 do +50 °C.
Służy do podłączenia sieci jednofazowej i trójfazowej o napięciu 220 i 380 V. Do połączenia z panelem elektrycznym wymagane jest złącze z przejściem do bardziej elastycznego kabla. Często staje się to problemem przy sporządzaniu umowy z dostawcą energii elektrycznej.
- AVVG (aluminium) i VVG (miedź)
Różnią się jedynie materiałem, z którego wykonany jest rdzeń. Izolacja żyły i osłona kabla wykonane są z PVC. Kabel ten wytrzymuje napięcie do 1 kV i jest przeznaczony do sieci 220 lub 380 V. Może służyć do wykonywania połączeń jednofazowych i trójfazowych.
Zaleca się stosowanie w pomieszczeniach chronionych przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, ponieważ za jego pomocą można przenosić światło do obszaru tylko wtedy, gdy istnieje dodatkowa ochrona. Taki kabel najlepiej stosować w miejscach o dużej wilgotności lub działaniu korozyjnym. W przypadku okablowania napowietrznego wymagane jest użycie kabla i ochrony falistej, która zamknie kabel przed promieniowaniem ultrafioletowym.
Ze względu na to, że w procesie napinania drutu będzie on poddawany naprężeniom, najczęściej stosuje się SIP, który nie potrzebuje dodatkowego kabla do utrzymania ciężaru. Kable miedziane muszą mieć przekrój 10 mm², a aluminiowe - od 16 mm².
Przydatne wideo
Do układania pod ziemią
Jednym ze sposobów doprowadzenia energii elektrycznej do miejsca jest wykonanie podziemnego ułożenia. Wymaga to specjalistycznego kabla, który ma wystarczającą ochronę przed wpływami zewnętrznymi i uszkodzeniami mechanicznymi. Istnieją 2 główne typy takich przewodów:
- AVBbShv
To rodzaj kabla o podwyższonej wytrzymałości i rdzeniu aluminiowym. Wszystkie rdzenie pokryte są izolacją PCV, na której znajduje się mocna ochrona wykonana ze stali ocynkowanej. Cała konstrukcja umieszczona jest w wężu PVC do uszczelnienia. Nie przepuszcza wilgoci do środka i łagodzi ciśnienie zewnętrzne.
Taki kabel może wytrzymać napięcie do 3 kV i temperatury od -50 do +50 °C. Przy prawidłowej pracy bez ekstremalnych obciążeń może wytrzymać do 30 lat bez wymiany i konserwacji.
- бШв
To kompletny analog poprzedniej wersji, tylko z przewodami miedzianymi. Nadaje się do układania na zewnątrz budynków, ale może być również stosowany do prądu podziemnego. Podobnie jak AVBbShv może służyć do tworzenia sieci trójfazowej.
Oba modele są zabezpieczone przed wodą gruntową i uszkodzeniami mechanicznymi. Jeśli gleba jest zbyt kamienista lub kwaśna, ta ochrona może nie wystarczyć. Dlatego zaleca się układanie pod ziemią w rurach lub ze zwiększoną ochroną.
połączenie podziemne
Jeśli chcesz zachować wygląd elewacji i możesz podłączyć kabel do domu przez fundament, zaleca się, aby energia elektryczna do miejsca była prowadzona pod ziemią. Ta metoda jest bardziej niezawodna niż układanie powietrzem, ponieważ warunki pogodowe nie mają na nią wpływu. Jest również chroniony przed przypadkowymi klifami przez powalone drzewa lub przejeżdżające wysokie pojazdy. Wadą tej metody jest zwiększony koszt środków, wysiłku i czasu, a jeśli linia się zepsuje, nie będzie można dokonać szybkiej wymiany
W przypadku zasilania podziemnego należy wybrać przewód o przekroju rdzenia 10 mm². Aby zapewnić prawidłowe okablowanie, rurę o długości 2 m należy przymocować pionowo do słupa, z którego będzie wychodził kabel. Pomoże to chronić linię przed zerwaniem, a ludzi przed porażeniem prądem w przypadku uszkodzenia kabla. Następnie musisz zdecydować, czy kabel będzie miał dodatkową ochronę, czy nie, ponieważ od tego zależy głębokość otworu na drut. Jeśli jest w rurze, głębokość wykopu powinna wynosić od 75 do 85 cm, a bez niej ziemię należy wykopać 1 m.
W wycięty otwór w ścianie należy umieścić metalową rurę, której krawędzie należy wygładzić, aby kabel się nie strzępił. Trzeba też zatkać otwory zatyczkami, które zapobiegną przedostawaniu się wody do środka i ucieczce ciepła. Jeśli połączenie przewodowe zostanie wykonane nie przez fundament, ale na zewnątrz ściany, przewód należy przeciągnąć, podobnie jak słup. Rura jest instalowana pod panelem elektrycznym lub obok niego.
Jeśli kabel ma przebiegać przez ścianę, rurę należy ułożyć pod kątem, aby śnieg i woda nie wylatywały. Podczas układania należy zachować ostrożność, aby uniknąć skrzyżowania przewodów elektrycznych z rurami wodociągowymi i gazowymi, ponieważ uszkodzony kabel może dostarczać do nich prąd i spowodować pożar lub obrażenia. Jeśli chcesz wykopać dziurę w pobliżu fundamentu, musisz zachować odległość od niego 60 cm Pod jezdnią lub miejscami, w których samochód może podjechać pod dom, głębokość wykopu kablowego powinna być większa niż 120 cm, a drut należy ułożyć w rurze.
Przydatne wideo
przeciąganie powietrza
Innym sposobem doprowadzenia prądu na działkę bez zabudowy lub do domu jest doprowadzenie powietrza. Aby wykonać takie połączenie, śruba kotwiąca jest wycinana w słupie linii energetycznej i ścianie domu do mocowania kabla. Następnie przyczepia się do niego drut lub kabel i jest ciągnięty między powierzchniami. Aby wprowadzić prąd, należy zachować odległość od ziemi do kabla co najmniej 275 cm.
Jeśli konstrukcja, do której trafia dostawa, nie jest wystarczająco wysoka, wymagana jest instalacja specjalnego stojaka wykonanego z metalowych rur lub profilu. Jego wierzchołek może być prosty lub zakrzywiony („gander”). Płytę z wyłącznikiem RCD (urządzenie różnicowoprądowe) należy montować na ścianie zewnętrznej tylko wtedy, gdy odpowiada wymaganej wysokości.
Przed rozpoczęciem okablowania należy zmierzyć odległość od słupa do punktu wejścia kabla, ponieważ możliwe jest podłączenie domu do sieci elektrycznych drogą powietrzną tylko wtedy, gdy odległość od linii energetycznej nie jest bardzo duża. Jeśli ma więcej niż 10 m, zaleca się wykonanie dodatkowego stojaka do podparcia. Nie powinien znajdować się dalej niż 15 m od linii energetycznej. Przy dostarczaniu energii elektrycznej za pomocą SIP nie jest wymagany dodatkowy kabel, ale do jego podłączenia potrzebne są okucia, które zostaną zainstalowane w ścianie w pobliżu skrzyżowania. Jest potrzebny do zabezpieczenia SIP. Wymagana jest również bardziej elastyczna wersja kabla i urządzenie do izolacji spawów. Najczęściej wykonany jest ze szkła, polimeru lub porcelany.
Aby podłączyć prąd do domu kablem miedzianym, zaleca się zabranie odmiany o rdzeniu od 4 mm² (jeśli długość wynosi do 10 m) do 6 mm² (jeśli odległość wynosi od 10 do 15 m). Jeśli drut musi być rozciągnięty na 15 m lub więcej, przekrój powinien wynosić od 10 mm². W przypadku kabla z rdzeniem aluminiowym należy wybrać rdzeń o średnicy 16 mm² lub większej.
Przydatne wideo
Aby zabezpieczyć sieć przed zerwaniem w przypadku upadku drzewa lub dużej ilości śniegu, zaleca się wykonanie dodatkowego mocowania ze zbrojenia. Jeśli wystąpi sytuacja awaryjna, jeśli zostanie uszkodzona, uchwyt pęknie, a kabel zwisa, ale nie pęknie. W przypadku przewodów, które nie wyginają się dobrze i nie można ich podłączyć bezpośrednio do panelu elektrycznego, potrzebna jest specjalna zworka i bardziej elastyczna próbka.
Podczas łączenia przewodów miedzianych i aluminiowych należy użyć skrzynki zaciskowej, ponieważ nie można ich skręcić. Aby go chronić, stosuje się izolatory z materiałów, które nie przewodzą prądu, a także są odporne na wpływy zewnętrzne i ogień. Podczas połączenia sieciowego należy wziąć pod uwagę położenie kabla, ponieważ musi on znajdować się na wysokości co najmniej 5 m nad jezdnią. Jest to konieczne, aby chronić go przed pęknięciem, jeśli po drodze jeżdżą wysokie pojazdy lub dźwigi samochodowe . Odległość od ziemi do przewodu nad częścią dla pieszych powinna wynosić od 3,5 m.
Proces instalacji kabli
Jeśli wszystkie dokumenty dotyczące podłączenia energii elektrycznej do miejsca są gotowe i certyfikowane, a prace związane z układaniem zostały zakończone, możesz przystąpić do podłączenia kabla do panelu elektrycznego i linii energetycznych. Proces instalacji należy przeprowadzić ściśle według projektu, aby uniknąć ewentualnych przepięć sieci przy dużych obciążeniach. Wszystkie węzły systemu muszą być zainstalowane we właściwych miejscach. Pomoże to zapobiec zwarciu lub pożarowi.
Nie zaleca się samodzielnego łączenia się z siecią, jeśli nie masz odpowiednich umiejętności i uprawnień. Ponadto przy podsumowaniu sieci energetycznej wymagane jest odłączenie odcinka linii elektroenergetycznej. Można to zrobić tylko z pomocą specjalistów z firmy dostawcy.
Przydatne wideo
Następnie inspektor musi sporządzić akt dotyczący wykonanej pracy i wydać zezwolenie na korzystanie z sieci elektrycznej na certyfikowanym obszarze. Następnie potrzebna jest specjalna osoba z firmy dostarczającej prąd do sprawdzania odczytów liczników. Po zakończeniu przeglądu instaluje uszczelki na wszystkich częściach systemu, w których jest to wymagane. Dokument, który musi sporządzić, po wszystkich kontrolach, musi być podpisany zarówno przez właściciela, jak i specjalistę.
Własne połączenie
Jeśli nie wiesz, jak doprowadzić prąd do ziemi, a także nie masz odpowiednich umiejętności i uprawnień, możesz napotkać wiele problemów. W przypadku samodzielnego podłączenia do sieci należy uzyskać zaświadczenie od firmy dostawcy, że taka procedura jest dozwolona. Jeśli nie ma takiego aktu, to taka praca jest uważana za nielegalną i cała sieć będzie musiała zostać zdemontowana.
W przypadku nieautoryzowanego przewodzenia energii elektrycznej, zgodnie z prawem, naruszający musi zrekompensować firmie dostawcę szkody. Kalkulacja kary jest przeprowadzana z uwzględnieniem maksymalnej przepustowości, jaką może dostarczyć kabel. Należy go pomnożyć przez 24 godziny i okres, jaki upłynął od ostatniego badania kontrolnego, ale nie więcej niż 3 lata. Wysokość rekompensaty będzie maksymalną możliwą ilością energii zużytej w tym okresie.
Ponadto, jeśli podłączysz go samodzielnie, bez odpowiedniego doświadczenia i wiedzy, możesz nieprawidłowo podłączyć węzły, co może spowodować częste spadki napięcia, zwarcie lub pożar. Może to spowodować uszkodzenie urządzeń elektrycznych lub stworzyć ryzyko obrażeń.
Alternatywne źródła zasilania
Istnieją sposoby na doprowadzenie energii elektrycznej do działki, jeśli w pobliżu nie ma linii energetycznej, a także, jeśli chcesz uzyskać autonomiczne zasilanie dla konstrukcji:
- Podłączanie paneli słonecznych. Ta metoda może być wykorzystana do zaopatrzenia domu w energię elektryczną lub ciepło. Dzięki systemowi 2 ogniw o łącznej mocy 1,25 kW można zasilać niewielką powierzchnię. Wadą źródła prądu słonecznego jest to, że w zimnych lub ciemnych czasach praktycznie nie dostarcza energii, a koszt takiego systemu przekracza 130 tysięcy rubli.
- Turbina wiatrowa to metoda generowania prądu, która może działać niezależnie od pory dnia lub roku, ale podlega zmianom w produkcji energii w przypadku braku wiatru. Generator, którego moc sięga od 3 do 5 kW/h, może dostarczyć energię elektryczną do średniej wielkości powierzchni. Taka instalacja kosztuje 90 tysięcy rubli. Wadą tego zasilacza jest wysoki poziom szumów.
- Źródła geotermalne to jeden z rodzajów generatorów elektrycznych. Jeśli możliwe jest wykorzystanie mocy pary, może to zapewnić domowi zarówno energię elektryczną, jak i ciepło. Wadą tej metody połączenia jest to, że bardzo trudno jest znaleźć źródło geotermalne, a jest ich bardzo niewiele w pobliżu obszarów mieszkalnych.
- Generator wody może pomóc w dostarczeniu prądu do domu, jeśli w pobliżu nieruchomości znajduje się rzeka. Zainstalowanie takiego źródła prądu pozwala korzystać z prądu niezależnie od pogody, ale zimą trzeba będzie przełamać lody wokół stacji i prąd może zwolnić. Zaleca się stosowanie tego typu zasilacza wyłącznie po uzyskaniu odpowiedniego zezwolenia służby kontroli energii.
Za pomocą tych instalacji możliwe jest zarówno doprowadzenie światła do miejsca bez zabudowy, jak i doprowadzenie prądu do pomieszczeń mieszkalnych. Tego typu alternatywne źródła zasilania pozwalają zaoszczędzić na energii elektrycznej, a także stworzyć niezależną sieć energetyczną. Umożliwi to użycie światła, jeśli napięcie w ogólnej sieci jest wyłączone.
Podsumowanie
Istnieją dwa główne sposoby doprowadzenia energii elektrycznej do gruntu: za pomocą przewodów napowietrznych lub połączenia podziemnego.
Podłączając dom do sieci, wymagane jest sporządzenie wszystkich niezbędnych dokumentów, a także sporządzenie planu pracy i poświadczenie go u specjalisty.
Alternatywne źródła energii mogą zaoszczędzić pieniądze lub zapewnić dodatkowe zasilanie do domu, gdy zerwie się główna linia.
Samodzielne podłączenie zasilania może skutkować wypadkiem lub grzywną.
