Kotwienie płyty stropowej - co to jest
Podczas budowy budynków i innych kamiennych i zbrojonych konstrukcji murowych, zgodnie z SNiP II-22-81, kotwienie płyt stropowych wykonuje się jako obowiązkowy element wzmocnienia integralności konstrukcji. W tym celu wszystkie płyty betonowe montowane w konstrukcji w pozycji poziomej są ze sobą połączone i dodatkowo przymocowane do ścian nośnych za pomocą kotew. Taki środek zapewnia większą stabilność i bezpieczeństwo wznoszonym projektom podczas trzęsienia ziemi lub nieprzewidzianego osiadania fundamentu.
Co dają kotwy w budownictwie?
Posadzki betonowe układa się w budynkach i konstrukcjach na ścianach nośnych począwszy od piwnicy i na każdej kondygnacji na podłogę i sufit. Po ułożeniu i zakotwieniu płyt są one monolityczne, to znaczy wylewa się je zaprawą cementową w postaci jastrychu, a efektem jest solidne pudełko, które nie podlega żadnym przesunięciom ani zniekształceniom. W rzeczywistości jest to odpowiedź na pytanie o potrzebę połączeń kotwiących: płyta nie przejdzie po stropach nawet przy silnym pchnięciu. Jeśli kiedykolwiek widziałeś na własne oczy lub po prostu na zdjęciach domów po ostrzale, to zapewne zauważyłeś, że sufity są zwykle bardziej nienaruszone niż ściany, a wszystko to jest możliwe dzięki monolitycznym połączeniom.
Możliwe jest niestosowanie kotwienia płyt stropowych tylko w przypadku wznoszenia małego budynku parterowego w obszarze bezpiecznym sejsmologicznie, ale dotyczy to tylko płyt na poddaszu. W większości przypadków dobry właściciel nadal nie zbuduje domu, pozostawiając sufit bez takich elementów złącznych, zwłaszcza że jest niedrogi.
Może wydawać się to dziwne, ale dziś jest wielu przeciwników kotwiczenia, którzy twierdzą, że domy bez takiego ubezpieczenia też się utrzymają i nigdzie nie pójdą. Być może fakt, że Poradnik Projektowania Mieszkaniowego przedstawia takie elementy złączne jako zalecenie, a nie prawo, daje im pewność? Ale nie byłoby zbyteczne zauważyć, że według statystyk to zalecenia częściej ratują ludzkie życie niż prawa.
Okazuje się, że skoro nie ma trzęsień ziemi, nie ma potrzeby stosowania się do zaleceń. Tak, to wszystko prawda, ale tylko dopóty, dopóki w regionie nie będzie najmniejszych trzęsień ziemi, ale czy tak będzie zawsze? Jak rozumiesz, warstwy tektoniczne skorupy ziemskiej nie stoją w miejscu, a obszar, na którym nigdy nie było trzęsień ziemi, może nagle stać się niebezpieczny sejsmicznie. Żywym tego dowodem są uśpione od wieków wulkany, które nagle zaczynają wybuchać. Nasuwa się logiczny wniosek: bez względu na to, co mówią przeciwnicy kotwiczenia, ten rodzaj zapięcia ma dość poważne zalety, które w rzeczywistości negują wszelkie wysiłki, aby jakoś ominąć tę metodę.
Przydatne wideo
Technologia montażu płytowego
Budowniczowie czasami mają pozbawione skrupułów zespoły, a przede wszystkim wpływa to na montaż płyt podłogowych, gdzie wady nie są od razu widoczne. Wszystkie płyty kanałowe, niezależnie od szerokości, mają grubość 220 mm, dzięki czemu po ułożeniu na płaskiej powierzchni taśmy cokołowej lub ściany nośnej cała płaszczyzna jest gładka, bez spadków. Jest to bardzo wygodne przy kontynuacji tynków budowlanych, wylewek i sufitów - sufity i podłogi są gładkie. W przypadku, gdy taśma ma wady w postaci nieusuniętego i zamrożonego napływu cementowego kamienia, nierównego muru lub nieuczciwego montażu bloczków ściennych, nie ma możliwości wyrównania samolotu.
Oczywiście po wmurowaniu podłóg i otynkowaniu sufitów takich niuansów nie będzie widać gołym okiem – przy przekazywaniu domu nikt z komisji selekcyjnej nie idzie z poziomem na sprawdzenie samolotów. Wszystkie problemy zaczynają się pojawiać podczas prac wykończeniowych: może to być wyrównanie jastrychu pod laminat, dywan lub linoleum, szpachlówka latarni morskiej sufitów lub montaż sufitów podwieszanych za pomocą kleju. Nawiasem mówiąc, elektrycy również nie są zadowoleni z różnic w płytach podczas układania wewnętrznego okablowania do podłączenia oświetlenia.
Uwaga: przy montażu sufitów na piwnicy i ścianach nośnych domyślnie przyjmuje się, że fundament został wylany zgodnie ze wszystkimi zasadami: poniżej punktu zamarzania gruntu i grubości taśmy, z uwzględnieniem masy przyszłej struktury. Jeśli te zasady nie będą przestrzegane, żadne kotwienie nie pomoże w integralności wznoszonego obiektu.
Funkcje kotwienia
Nie będziemy rozmawiać o celowości kotwiczenia - wszystko już zostało powiedziane i nie tylko w tym artykule. Wystarczy wziąć pod uwagę niektóre cechy tego etapu prac instalacyjnych przy budowie budynków i budowli. Interesują nas również materiały i metody produkcji tego łącznika.
Ważny! W budownictwie istnieje również coś takiego jak „kotwienie ścian nośnych”, które obowiązkowo stosuje się zarówno w budownictwie niskim, jak i wysokim. Ale w tym artykule nie poruszymy tego tematu, ponieważ jest on dość obszerny i wymaga oddzielnych wyjaśnień.
Przydatne wideo
Jakie materiały są używane najczęściej
Do mocowania podłóg jako kotew stosuje się następujące materiały:
- drut stalowy dziewiarski (drut walcowany) o przekroju 4-6 mm (do płyt końcowych);
- wzmocnienie gładkie Ø 10-12 mm (pręt falisty typu A-III z reguły jest utwardzony i pęka pod obciążeniem);
- śruby fundamentowe różnych typów (więcej o nich w następnym akapicie).
śruby fundamentowe
Rodzaj śruby fundamentowej według GOST 24379.1-80 i GOST 24379.0-80 zależy od rodzaju konstrukcji i bezpośredniego miejsca jej instalacji:
- zakrzywiony - ten rodzaj śruby składa się z kołka zakrzywionego w formie haka z jednej strony, dwóch nakrętek i podkładki. Długość nie może przekraczać 1800 mm
- z płytą kotwiącą - na dnie śruby za pomocą dwóch nakrętek mocowana jest płyta kotwiąca zanurzona w betonie;
- kompozyt z płytą kotwiącą - elementy składowe są takie same jak opisane powyżej, ale z drugiej strony na gwint nakręca się złączkę, która pozwala na połączenie go z innym z tej samej śruby;
- zdejmowany - stosowany do fundamentów betonowych (powodziowych), kamiennych i ceglanych;
- prosty - najprostszy ze wszystkich powyższych śrub fundamentowych o długości do 1400 mm. Służy do fundamentów, w których deformacja jest całkowicie wykluczona;
- przekładka - koniec rygla ma kształt stożka, a sam trzpień rozpręża tuleje. Takie łączniki są montowane we wstępnie wywierconym otworze;
- chemiczne - mocowanie odbywa się za pomocą kleju, co jest bardzo wygodne i szybkie, ale jest to kosztowny rodzaj kotwienia.
Przydatne wideo
Uwaga: wszystkie śruby fundamentowe są używane zgodnie z warunkami dalszej eksploatacji i sposobem montażu, ale to już temat na inny artykuł.
Zacznijmy kotwiczenie
Najpierw spójrz, jak wygląda kotwienie płyt stropowych. na rysunku (obrazek powyżej) – zasada jest dość prosta, choć w praktyce mogą pojawić się drobne trudności. Widzisz, że płyty są połączone nie tylko ze sobą, ale także ze ścianami nośnymi, gdzie spoczywają ich krawędzie. Pokazuje również, że kotwiczenie może być proste lub krzyżowe, ale to niczego nie zmienia technicznie. Jak wspomniano powyżej, nie będziemy szczegółowo analizować montażu ścian, stropów i śrub fundamentowych - to wszystko są osobne tematy. Na tym etapie wystarczy nam, aby taśma fundamentowa i ściana nośna posiadały kotwy, które będą potrzebne do mocowania stropów.
Wyobraź sobie, że wszystkie stropy na fundamencie piwnicy lub ścianie nośnej zostały już zamontowane, czyli ułożone na miejscu za pomocą dźwigu, i mamy platformę, po której możemy chodzić, wkładać na nią narzędzia i materiały. Oczywiście przed przystąpieniem do kotwienia stropów należy sprawdzić sposób ich układania: czy nie ma między nimi zbyt dużych szczelin lub czy jakaś płyta nie przesuwa się na samonośną ścianę. Jeśli coś znajdziesz, lepiej od razu to naprawić, gdy dźwig jest na budowie.
Do podnoszenia i montażu sufitów służy urządzenie, które procarze nazywają pająkiem - są to 4 liny z hakami zamocowanymi na jednym pierścieniu, który zakłada się na hak dźwigu. Podczas podnoszenia z masy zbrojonego betonu uszy na nich są zgięte do wewnątrz, ponieważ są ściągane przez pająka i będziesz musiał to poprawić. Aby to zrobić, po prostu zagnij uszy małym młotem kowalskim do zewnętrznej krawędzi sufitu z lekkim nachyleniem (nie więcej niż 20-25 °). Jeśli jednocześnie beton pokrywający górną część wnęki w jakiś sposób przeszkadza, wystarczy przełamać ją w odległości 13-15 cm w kierunku krawędzi.
Gdy wszystkie ucha montażowe zostaną obrócone we właściwym kierunku, można przystąpić do gięcia haczyków z gładkiego wzmocnienia Ø 10-12 mm. Czasami do tego celu stosuje się stalowy pręt o przekroju 4-6 mm, prowadząc go w kilku rzędach - jest to technicznie dopuszczalne, ale wygodniej jest pracować z litym prętem. Również w przypadku kotwienia podłóg w sieci proponuje się zrobić to za pomocą zbrojenia falistego typu A-III, ale jest to błędne, ponieważ falisty jest sztywniejszy, a czasem nawet utwardzony, co może prowadzić do pękania pod obciążeniem.
Aby zgiąć hak, którego potrzebujesz z pręta, najlepiej użyć narzędzi pomocniczych: jest to metrowy kawałek stalowej rury o średnicy wewnętrznej 20-40 mm i mały młot kowalski (ciężki młotek). Rurę nałożyć na zbrojenie z zanurzeniem 8-10 cm i wygiąć o 180 ° równolegle do pręta. W tym przypadku promień pętli okazuje się dość duży, ale to nie jest problem - połóż drążek na podłodze i spłaszcz hak młotem kowalskim, aby promień nie był większy niż 3-4 cm rura .
Długość każdej kotwy można obliczyć od razu: jest to odległość między uszami plus 10 cm do spawania, na przykład, jeśli odległość między uszami wynosi 100 cm, to 100/2 + 10 = 60 cm.Ale to będzie rozmiar już zakrzywionego produktu, dlatego nadal będziesz potrzebować 10 cm na pętlę, to znaczy 100/2 + 10 * 2 = 70 cm, z tą długością będziesz pracować z półfabrykatami, ale pamiętaj że 100 cm jest wartością warunkową i najprawdopodobniej będziesz miał inne wskaźniki. Ale tolerancje 10 cm na hak i takie same dla spawania pozostaną w mocy w każdej odległości między uchami montażowymi.
Aby zahaczyć gotową kotwę za uchem, skieruj ją ostrym końcem do środka zakładki, załóż haczyk i obróć urządzenie prostopadle do płyty o 180°. W rezultacie kotwica zostanie obrócona ostrym końcem do maty drugim uchem, a hak będzie w pozycji pionowej krótszym końcem do góry. Zrób to samo z drugą przeciwległą kotwą, która spotka się z ostrymi końcami zachodzącymi na siebie 10 cm, jak pokazano na górnym zdjęciu. Zgrzej to połączenie za pomocą spawania elektrycznego lub autogenicznego - połączenie powinno być sztywne, a drut dziewiarski nie zadziała.
Uwaga: na styku haczyka z uchem niektórzy wzmacniają ten węzeł przez spawanie, a niektórzy po prostu zginają haczyk do stanu owalnej pętli. To jest twój wybór i nie ma fundamentalnego znaczenia technologicznego.
Na ścianie nośnej w większości przypadków znajdują się kanały wentylacyjne i bardzo źle będzie, jeśli stalowy pręt kotwy będzie przez nie przechodził. Faktem jest, że okucia i tak są wykonane z czarnej stali, co oznacza, że pod wpływem wilgoci i tlenu będzie korodować. W rzeczywistości, będąc w tej pozycji, rdzewieje i pęka za 8-12 lat, co według standardów domu ogólnie oznacza nowy budynek. Należy tego unikać.
Aby pręty kotwiące płyt kanałowych nie przechodziły przez kanały wentylacyjne, należy je po prostu lekko przekręcić w bok, ustawiając inny kierunek. Oznacza to, że jeśli zamierzasz połączyć się z najbliższą śrubą, zmień kąt kierunku i zahacz o dalszą kotwicę. Dzięki temu całe zbrojenie znajdzie się pod warstwą betonu (po wmurowaniu i wylaniu), a wpływ wilgoci i tlenu zostanie ograniczony do bezpiecznego minimum.
Kiedy zakończysz kotwienie podłóg, będziesz musiał dokonać ostatniego szlifu - monolitować wszystkie płyty między sobą a ścianą nośną. Obejmuje to nie tylko szczeliny między nimi, ale także puste przestrzenie w miejscach, w których kotwica przylegała do ucha. Internet znów mówi, że takie przestrzenie są wypełnione zaprawą piaskowo-cementową, ale to błąd, który będzie kosztował nerwy.
Faktem jest, że zaprawa piaskowo-cementowa jest dość rzadką substancją i będzie się rozprzestrzeniać, szczególnie w pustkach, w których kotwy przylegają do uszu. Dlatego, aby uniknąć takiego bałaganu, mieszaj mieszankę betonową z najdrobniejszego tłucznia, jaki można znaleźć na budowie, a jeszcze lepiej - z przesiewaczy granitowych. Proporcje cementu / skratek / piasku są tutaj w przybliżeniu następujące: 1/2/3 z cementem portlandzkim M400. Jeśli to jest M500, dodaj kolejną połowę udziału piasku i skratek. Dzięki przesiewowi uzyskujesz gładki monolityczny, jak na górnym zdjęciu.
Przydatne wideo
Wniosek
Podsumowując można powiedzieć, że kotwienie płyt stropowych na jednej kondygnacji lub podpiwniczeniu fundamentu odbywa się bardzo szybko, nawet jeśli dom ma więcej niż 200 m2 (duże ekipy pracują na większych powierzchniach). Oczywiście nie jest to godzina, ale w ciągu dnia bez problemu można sobie poradzić, w tym uszczelniać szczeliny i ubytki.
