Piękne drewniane figurki do ogrodu
Rzeźbione wysokie figury wykonane z drewna do ogrodu są efektowną ozdobą projektowania krajobrazu, ale to efekt żmudnej, kilkudniowej pracy. Bardzo trudno jest to zrobić bez umiejętności. Ci, którzy chcą ozdobić witrynę rzeźbami z naturalnego drewna, mogą skorzystać z prostszej opcji: stworzyć rutarię - ogród z kamieni, pniaków, korzeni i pni. Rezultat tego oryginalnego zespołu jest nie mniej spektakularny niż rzeźbione rzeźby.
Przykłady drewnianych figurek do ogrodu
Istnieje wiele opcji rzeźb wykonanych z drewna. Możesz skorzystać z jednej z oferowanych przez nas opcji lub stworzyć własną, oryginalną kompozycję. W każdym razie doskonale uzupełni projekt działki ogrodowej i będzie harmonijnie prezentować się na tle otaczającej zieleni.
Jako przykład podajmy kilka ilustrujących przykładów tego, czym mogą być postacie bajkowych postaci wyrzeźbionych z drewna. W swoim ogrodzie możesz „osiedlić się” Leshy z tajemniczym korzeniem na głowie zamiast kapelusza, Koshchei the Immortal lub policjantem drogówki, który ukarał Babę Jagę grzywną za przekroczenie dozwolonej prędkości lotu na miotle. Jednocześnie musisz zrozumieć, że im bardziej złożona kompozycja, tym więcej czasu i wysiłku zajmie jej wdrożenie. Dlatego początkującym rzeźbiarzem łatwiej będzie wykonać małą figurkę gnoma, a po zdobyciu odpowiednich umiejętności przystąpić do pełnowymiarowych projektów.
Takie warianty kompozycji rzeźbiarskich powstają przez połączenie snycerki i rutaria. Są uważane za najtrudniejsze, ponieważ ich rozmnażanie będzie wymagało nie tylko umiejętności pracy z drewnem, ale także niekończącej się fantazji.
Drewniane figurki dla początkujących. Osoba, która nigdy nie spotkała się z rzeźbieniem w drewnie, będzie mogła wykonać takie lub podobne. Z reguły takie rzemiosła są „montowane” w ciągu jednego dnia, służą przez 1-2 lata, po czym trafiają na złom. Prosta konstrukcja nie oznacza starannego przygotowania materiału, impregnacji specjalnymi związkami. Niektóre elementy można wyciąć ze skrawków desek pozostawionych po budowie.
Drewniana figurka wykonana piłą łańcuchową. Mimo prostego, a nawet surowego wyglądu, potrafią robić nie mniejsze wrażenie niż wyrafinowane profesjonalne okazy. W przeciwieństwie do innych opcji, tutaj wszystko zależy nie od umiejętności mistrza, ale od pokazanej wyobraźni, która wymyśliła kolejny drewniany cud.
Ważny! Jak widać z przedstawionych przykładów, nie trzeba posiadać umiejętności rzeźbienia w drewnie, aby wykonać drewniane figurki do ogrodu. Ingoda wystarczy tylko wyobraźnia, pomysłowość i chęć przełożenia na rzeczywistość tego, co zostało wymyślone.
Jak zrobić figurki, rzeźby do ogrodu i działki
Jak już jasno wynika z podanych wcześniej przykładów, w projektowaniu krajobrazu istnieją 3 obszary, w których wykorzystuje się drewno jako dekorację:
- Rutarium - zespół elementów dekoracyjnych z kilku części. Mogą to być pnie drzew i ich zakrzywione kolby, korzenie, gałęzie.
- Rzeźba w drewnie - figurka lub rzeźba powstaje (w większości przypadków) z jednego kawałka. Zasada wytwarzania przypomina pracę wielkich rzeźbiarzy Rodina i Michała Anioła: „Biorę blok marmuru i odcinam wszystko, co zbędne”. Jedyną różnicą jest to, że w naszym przypadku materiałem jest drewno.
- Technika amatorska polegająca na wytwarzaniu prostych figur.
Aby zrobić proste (amatorskie) drewniane figurki z drewna do ogrodu własnymi rękami, będziesz potrzebować narzędzi:
- Topór
- Piła, piła do metalu, piła łańcuchowa.
Tworząc bardziej złożone opcje, będziesz musiał dodać kilka dłut o różnych profilach, wyrzynarkę, nóż.
Jeśli planujesz spróbować swoich sił w rzeźbieniu w drewnie, będziesz musiał zaopatrzyć się w minimalny zestaw rzeźbiarzy, w którym do wszystkich wymienionych wcześniej przedmiotów zostanie dodanych kilka dodatkowych przedmiotów:
- Akta.
- Piły do metalu.
- Wiertarka wiertłami o różnych rozmiarach.
- Papier ścierny.
- Wice.
- Słupy.
Wybór materiału
Jedną z głównych ról odgrywa rodzaj drewna, z którego zostaną wykonane figurki. Jakość wykonanej pracy, wygląd i żywotność produktu zależą od właściwego wyboru. Każdy rodzaj drewna ma indywidualne cechy:
- Lipa. Najlepszy wybór dla carverów, zarówno początkujących, jak i mistrzów. Struktura kroju praktycznie nie posiada włóknistego wzoru, co ułatwia pracę nanoszenia wzoru. Miękka skała praktycznie nie jest podatna na pękanie w wyniku suszenia i dalszej eksploatacji.
- Olcha. Ma podobne właściwości. Praca z nią jest równie łatwa i przyjemna.
- Osika. Często używany do produkcji figurek wzrostu. Nadmiar łatwo się rozdrabnia, drewno jest miękkie, łatwe do cięcia. Należy pamiętać, że nielakierowana powierzchnia nabiera oryginalnego srebrnego koloru po kilku miesiącach.
- Brzozowy. Nie zaleca się używania go do cięcia bez odpowiedniego doświadczenia. Skała jest gęsta, nie pocięta w najlepszy sposób. Mistrzowie traktują to jako surowiec ze względu na wyraźną ulgę. W przypadku rzeźb, które nie wymagają wycinania drobnych detali, można zmieścić kłody brzozowe. Dzięki pięknej korze brzozowej (korze) uzyskuje się z nich ciekawe figury, podkreślające ich naturalne pochodzenie. Wadą tej sytuacji jest to, że po 1-2 latach powierzchnia wysycha i zaczyna odpadać z pnia głównego.
- Orzech. Łatwo się wygina, uzyskując niezbędne, nieskomplikowane formy. Cienki pień nie pozwala na wykorzystanie go do rzeźbienia figur ogrodowych, chociaż ma wszystkie niezbędne do tego cechy. Z powodzeniem wykorzystywany jest do produkcji małych, domowych figurek.
- Dąb. Nie służy do rzeźbienia ze względu na duże prawdopodobieństwo zrębków i twardego drewna. Piękny wzór włókien i często dziwaczne skręty tułowia sprawiają, że jest to jeden z ulubionych materiałów do wykonywania prostych figur.
- Sosna. Drewno nie nadaje się do rzeźbienia w drewnie szlachetnym ze względu na duże prawdopodobieństwo pękania w wyniku suszenia i późniejszego użytkowania. Ze względu na dużą popularność i łatwość obróbki (ma miękką strukturę pnia i wyraźną teksturę włókien) jest z powodzeniem stosowany w rzemiośle amatorskim. Jeśli istnieje możliwość wyboru bardziej akceptowalnego drewna liściastego (osika, lipa, olcha), radzimy ich użyć.
- Modrzew. Gęste, twarde drewno, trudne w obróbce, ale trwałe i nie podatne na gnicie i pękanie przez kilka lat.
- Jabłoń. Beczka jest bardzo trudna do jakościowego wysuszenia. Ale jeśli się powiedzie, nie będzie się już wypaczać ani pękać. Drewno jest twarde, ale łatwe w obróbce, polerowane, szlifowane. Jest uważany za doskonałą opcję do wykonywania rzeźbionych rzeźb ogrodowych.
Ogólnie rzecz biorąc, do wykonania rzeźby lub figury do ogrodu może się przydać każda rasa. Różnica między nimi polega na tym, że jedne są uważane za optymalne do cięcia, a inne służą do układania innych elementów.
Zdrowy! Podczas regularnego spaceru po lesie można znaleźć odpowiednie okazy do stworzenia niepowtarzalnych kompozycji. Aby to zrobić, wystarczy rozejrzeć się i zwrócić uwagę na dziwaczne korzenie, gałęzie, kikuty. Każdy z nich może stać się pustym miejscem dla przyszłej postaci. A wszystko zależy od Twojej wyobraźni.
Tworzenie figury krok po kroku
Proces tworzenia rzeźbionej rzeźby ogrodowej można warunkowo podzielić na kilka etapów.
Wybór odpowiedniego przedmiotu obrabianego. Aby uzyskać wysokiej jakości figurę, która może przetrwać wiele lat, wymagany jest „dobry pień dobrego drzewa”. Pytanie dotyczące gatunku zostało już ujawnione, należy zwrócić uwagę na samo drewno:
- Nie należy go ostatnio ścinać. Minimalny czas schnięcia przedmiotu obrabianego to 3 miesiące w warunkach zbliżonych do tych, w jakich będzie używany, czyli na ulicy. Świeżo pokrojona kurczy się podczas procesu suszenia, a przesuszona zacznie wchłaniać wilgoć z powietrza i pękać.
- Zwróć uwagę na słoje roczne. Im są gładsze, tym lepiej. Szerokie zdrewniałe warstwy wskazują na luźną strukturę pnia.
- Nie bierz kłód, które mają tunele czasoprzestrzenne, sęki, pęknięcia.
- Jeśli na jednej figurze będzie użytych kilka elementów, weź tylko jeden rodzaj drewna.
Utwórz szkic. Można to zrobić podczas suszenia przedmiotu obrabianego. Model uformowany na przykład z plasteliny pomoże odtworzyć dokładnie taki obraz, jakiego potrzebujesz. Pożądane jest, aby wyświetlał wszystkie najmniejsze elementy, które będą obecne na pełnoprawnej postaci.
Czarne cięcie. Wysuszony blok drewna jest odpiłowywany na wymiar, oczyszczony z kory i innych nierównych występów. Następnie narysowane są na nim główne linie szkicu. Jeśli masz wątpliwości co do poprawności linii, zrób je z marginesem. W rezultacie otrzymasz lekko przycięty blank, w którym możesz już prześledzić sylwetkę lub fabułę przyszłego produktu. Na przykład przy produkcji ludzkiego tułowia przycina się nadmiar drewna - zwężone miejsca: szyja, tułów, znaki, w których będą znajdować się ręce i nogi.
W wynikowym formularzu ponownie rysowane są cechy figury. Tym razem zastosowano mniejsze elementy. Jeśli jest ich dużo, procedurę można powtórzyć (po odcięciu wcześniej zaznaczonych).
Rada! Dla wygody położenia przedmiotu obrabianego można go zacisnąć w imadle. Uważaj na siłę dokręcania, na powierzchni mogą pozostać wgniecenia.
Nierówności pozostałe po pracy nożem i dłutem usuwa się papierem ściernym. Czyszczenie odbywa się najpierw gruboziarnistym papierem ściernym, a następnie drobnym. Jeśli podczas procesu przycinania powstaną drobne wgniecenia lub pęknięcia, należy je uszczelnić kitem do drewna.
Rada! Możesz sam zrobić mieszankę szpachlową. Aby to zrobić, potrzebujesz kleju PVA i małych trocin. Przed nałożeniem nie zapomnij pokryć tego obszaru olejkiem do suszenia i wysuszyć.
Ochrona przed wilgocią odbywa się poprzez wypalanie lub obróbkę specjalnymi związkami. Wydłuży to „żywotność” rzeźby plenerowej. Dopiero po zakończeniu „prac ochronnych” i wyschnięciu figury pokrywa się ją lakierem, farbą alkidową lub innymi związkami.
Rada! Jeśli nie masz umiejętności rzeźbienia w drewnie, zacznij od rzeźb dużych zwierząt: niedźwiedzi, wilków, lisów. Struktura ich ciała ma znacznie mniej detali reliefowych niż ludzkie.
Wniosek
Drewniane figurki do ogrodu to doskonała opcja do dekoracji i nadania miejscu oryginalności i piękna. Rzeźby zrób to sam nie tylko podkreślą Twoją wyobraźnię, ale także podkreślą właściciela jako wykwalifikowanego rzemieślnika.
