Japońskie domy: cechy orientalnego mieszkania
Minimalizm, bliskość natury to główne kryteria, jakimi kieruje się budownictwo mieszkaniowe Kraju Kwitnącej Wiśni. Japońskie domy różnią się wizualnie i funkcjonalnie od projektów europejskich. Od setek lat technologie budowlane i wykończeniowe pozostają niezmienne, wprowadzając drobne poprawki do współczesnych warunków.
Rozpoznawalne znaki
Japonia to region niebezpieczny sejsmicznie. Budynki na wsi wyróżniają się odpornością, szybkim odbudową po zawaleniu i dużą szansą na przeżycie dla mieszkańców. W budynkach preferowane są modele ramowe, które można łatwo zdemontować i przenieść do nowej lokalizacji.
W japońskiej obudowie panuje minimalizm. W lokalu nie ma zbędnych detali, cena to prostota i zwięzłość. Nagromadzenie śmieci i chaosu są przeciwwskazane dla przestrzeni. W domach nie będzie szafy pełnej zepsutych sprzętów, starych ubrań czy przestarzałych mebli.
Konstrukcja japońskiej obudowy jest starannie przemyślana. W pokojach nie ma zbędnych elementów. Wielofunkcyjne, wbudowane elementy wyposażenia wnętrz nie zajmują dużo miejsca. Rzeczy, sprzęt AGD są ukryte przed wzrokiem ciekawskich.
Mimo prostoty i skromności japoński dom ma wysokie sufity. Ze względu na belki lub drzwi górna przestrzeń wydaje się czasami wizualnie niska, chociaż tak nie jest. Człowiek europejskiego wzrostu nie będzie opierał głowy o sufit.
tradycyjny dom
Stary japoński dom nazywa się minka, czyli „ludzkie mieszkanie”. Na walory architektoniczne budynku wpłynęło zagrożenie klimatyczne i sejsmiczne kraju. Brak luksusu i jedno piętro podkreślają bliskość natury.
Cechy konstrukcyjne
Rama jest podstawą konstrukcji. Tradycyjny japoński dom składa się z belek i słupów połączonych bez użycia gwoździ. Konstrukcja została wykonana z drewna. Złożona technologia wstawiania bali i belek zapewnia stabilność i niezawodność konstrukcji. W centrum budynku znajduje się filar odporny na wstrząsy.
W tradycyjnej ramie jest tylko jedna pusta ściana. Wolna przestrzeń między podporami pokryta jest suszoną trawą, zaprawioną gliną. Wewnątrz nie ma przegród nośnych. Drzwi przesuwne można zdjąć bez narażania integralności japońskiego domu.
W budynku nie ma okien, znanych Europejczykom. Budynek na pomostach bardziej przypomina zadaszony taras niż mieszkanie. Od słońca lub zimnego wiatru stosuje się panele pokryte papierem ryżowym. „Otwór” można zamontować w dowolnej części konstrukcji.
Złożony dach bez kominów składał się często z kilku szczytów, dwóch lub czterech skarp. Projekt wystaje poza przegrody zewnętrzne o 1 m, chroniąc mieszkańców przed słońcem, a elewację przed opadami atmosferycznymi. Deszcz i śnieg nie gromadzą się na powierzchni elementu. Jako materiał na dach zastosowano:
- płytki;
- płytki;
- słoma.
Japońskie domy budowane są na palach. Aby poprawić naturalną wentylację dolnej części budynku, podłoga jest podniesiona 50 cm nad poziom gruntu. Konstrukcja poprawia mikroklimat w pomieszczeniu w upale i zbiera ciepło w zimnie.
Materiały i kolory
W budowie tradycyjnego budownictwa mieszkaniowego wykorzystuje się naturalne surowce. W ramach i dekoracji budynków stosuje się różne rodzaje drewna. Elegancki japoński dom bardziej przypomina lekką składaną zabawkę niż konstrukcję kapitałową.
Kamień służy do tworzenia stosów. Mocny materiał jest odpowiedni w projektowaniu zewnętrznym i zewnętrznym, do okładzin elewacyjnych i ściennych. Zamiast znanych Europejczykom tekstyliów we wnętrzu zastosowano słomę, sizal i jutę. Lekki materiał nie gromadzi kurzu i jest łatwy do czyszczenia.
Naturalność to główny wymóg odcieni. Tradycyjny japoński wystrój wnętrz unika jasnych, krzykliwych kolorów. Spokojne naturalne odcienie są jak drewno, piasek i kamień. Wnętrze ma dużo pastelowych kolorów (beż, krem), choć są też ciemne (brąz, czerń).
Wnętrze
W tradycyjnym japońskim domu nie ma wyraźnego podziału na pomieszczenia. Przestrzeń mieszkalna za pomocą ekranów jest dzielona na części na życzenie mieszkańców. Jeśli w ciągu dnia pokój służy jako ogromny salon, to w nocy dzieli się na sypialnię i biuro z ruchomymi ściankami działowymi.
Tradycyjny japoński dom zaczyna się od wąskiego, długiego korytarza, w którym zdejmuje się buty. Wewnętrzna przestrzeń mieszkalna składa się z dwóch części:
- Piętro. Podłogi gliniane lub drewniane pokryte są matami bambusowymi lub matami tatami. Tutaj odpoczywają, jedzą i przyjmują gości.
- Takayuka. Wysokie nisze wzniesione 0,5 m nad poziom gruntu.
Meble w starych budynkach są zawsze niskie. Sercem wnętrza jest stolik (kotatsu), obok którego leży koc lub materac do spania. Do przechowywania rzeczy służyły skrzynie, kosze i pudełka z rattanu. Elementy umieszczono w niszach, zamaskowanych parawanami.
W domu nie ma ogrzewania. Łazienka w tradycyjnym zabudowie jest zawsze osobna. Przy wejściu do lokalu Japończycy zamienili buty w specjalne kapcie. Mieszkańcy myją się pod prysznicem, a kąpiel służy do relaksu i ogrzania na mrozie.
Przydatne wideo
Aktualne rozwiązania
Nowoczesne japońskie domy zachowały tradycyjne, minimalistyczne wymagania, ale stały się bardziej zgodne z trendami mody. Wygląd i wystrój wnętrz dopasowują się do realiów zarówno mieszkańca małego miasteczka, jak i mieszkańca metropolii.
Cechy konstrukcyjne
Podczas budowy zachowano konstrukcję ramową o wyraźnej geometrii. Nowoczesny dom japoński przypomina dom europejski, ale z akcentami orientalnymi. Lakonizm gładkich ścian dopełnia obfitość szkła przepuszczającego światło do pomieszczeń. Tradycyjna bliskość natury została zachowana w postaci tarasów z przeźroczystą attyką.
Mieszkańcy megamiast mieszkają w maleńkich mieszkaniach o powierzchni 10 kwadratów. Zamożne rodziny mogą sobie pozwolić na mieszkania o powierzchni 60-80 m2. Prywatne nowoczesne budynki wznoszone są na 2-3 kondygnacjach. Przestronne mieszkania składają się z salonu i 4-5 sypialni.
W prywatnym japońskim domu zamiast pali używa się fundamentu. Płyta wielowarstwowa składa się z cementu i izolacji, co minimalizuje straty ciepła w chłodne dni. Przegrody zewnętrzne dodatkowo wyłożone są natryskowym poliuretanem. Jako ogrzewanie zainstalowane są panele na podczerwień.
Nowoczesne domy japońskie straciły na lekkości. Konstrukcja posiada ściany główne i przegrody wewnętrzne. Zamiast ekranów pomieszczenia są często dzielone kratami segmentowymi wbudowanymi w konstrukcję. Wizualnie i fizycznie elementy są postrzegane jako bardziej szorstkie niż ich starożytne odpowiedniki wykonane z papieru ryżowego.
Podłoga w mieszkaniu jest podniesiona ponad poziom gruntu. Nawierzchnię montuje się w płycie fundamentowej w odległości 50 cm, ziemię i szorstką podłogę zastąpiono mocnym laminatem. Dachy są zarówno tradycyjne ze spadkami, jak i niestandardowe formy (kopuła, kostka).
Surowce i kolory
Japoński dom łączy w sobie nowoczesne trendy i starożytne tradycje. Szkielet obudowy zbudowany jest z cegły, bitumu lub żelbetu. Konstrukcja nie przypomina już eleganckiej zabawki łatwej do demontażu.
Do dekoracji wnętrz wykorzystywane są naturalne materiały. Na podłodze i suficie deski drewniane. Gra połysku i matowości podłogi pomaga wizualnie podzielić przestrzeń. Ściany uzupełnione belkami. Łazienka musi być wyłożona surowym kamieniem, drogim marmurem lub granitem.
Fasada jest często wyłożona kafelkami lub pozostawiona idealnie płaska. Tradycyjny stiuk na wewnętrznej przegrodzie został zastąpiony teksturowaną tapetą. W zależności od przeznaczenia pomieszczenia gładkie gobeliny łączy się z matami lub wstawkami z kamienia.
Japoński nowoczesny dom ma okna. Zamiast przesuwnych ścianek działowych instalowane są panoramiczne bloki, które zasłaniają zasłony (tkankowe ekrany) na szynach przed wzrokiem ciekawskich. Specjalna powłoka na szkle pomoże imitować papier ryżowy.
Japońskie domy prywatne preferują neutralną kolorystykę. Tradycyjne pastelowe odcienie łączą się z chłodnymi bielami i szarościami, które pasują do skandynawskiego designu. W projekcie często dominują ciemne, naturalne odcienie, przechodzące w pojedyncze jasne.
Dekoracja wnętrz
Nowoczesny japoński dom wykorzystał to, co najlepsze w orientalnym i europejskim wnętrzu. Przestrzeń mieszkalna podzielona jest na 2 części:
- Zachodni. W centralnym pomieszczeniu modne meble i nowa technologia.
- Osobisty. Pokój utrzymany jest w tradycyjnym stylu. Umieszczony z tyłu budynku, z dala od wścibskich oczu.
Sekcje mają jasne wytyczenie celów funkcjonalnych. Zmniejszono wielkość przestrzeni na potrzeby gospodarstw domowych. Miejsca do przechowywania są często przenoszone pod dach. Rzeczy codziennego użytku są przechowywane w meblach wbudowanych w ściany, które nie odstają od ścianek działowych. Sprzęt AGD nie powinien być widoczny, dlatego zawsze jest ukryty.
Nowoczesny japoński dom ma bardzo mały korytarz. Jeśli wcześniej korytarz był długi, teraz jest to mały kawałek przy wejściu. Dla wygody mieszkańców i gości na terenie znajduje się ławka ułatwiająca zmianę obuwia.
W nowoczesnym domu pojawiły się elementy wyposażenia wnętrz na wysokich nogach. Rozmiar modelu jest mniejszy niż w europejskich odpowiednikach, ale wyższy niż w starych japońskich. Jeśli wcześniej mieszkańcy i goście siedzieli na matach, teraz zapewniono krzesła lub ławki.
Nowoczesne wnętrze posiada łóżka. Pełnowartościowe łóżko na niskich nogach wpisuje się w minimalizm projektu. Czasami miejsce do spania jest wyposażone na osobnym podium. Materace mogą być grube lub cienkie.
Łazienka znajduje się w tym samym budynku co część mieszkalna, ale za ścianką działową. Przestrzeń posiada kompaktowy prysznic i pełną wannę. Misa jest często wykonywana w formie starej drewnianej beczki. Modele wykonane z kamienia, wpuszczane w podłogę, prezentują się oryginalnie.
Przydatne wideo
Wniosek
Tradycyjny japoński dom wygląda trochę inaczej niż nowoczesne budynki mieszkalne w Kraju Kwitnącej Wiśni. W budynkach zastosowano lekkie i niewielkie meble, preferując naturalne materiały. W warunkach orientalnego minimalizmu możliwe jest odtworzenie pięknego i wygodnego pokoju, dostosowanego do wymagań właścicieli.
