Ogrzewanie parowe w prywatnym domu z kotła: zasada działania, schematy i instalacja
Piece w domu do dziś nie straciły na aktualności, z powodzeniem rozwiązują problem ogrzewania mieszkań. Jeśli dom jest zbyt duży, trudno jest osiągnąć komfortową temperaturę we wszystkich pomieszczeniach za pomocą samego pieca. W takich przypadkach nie można obejść się bez zainstalowania wydajnego wymiennika ciepła, wielu grzejników. Nośnikiem ciepła jest zwykle woda lub para. Dzięki temu powietrze, ściany i podłoga są równomiernie nagrzewane w całym budynku, tworząc dość komfortowy dla ludzi mikroklimat.
Zasada działania
Przy organizowaniu ogrzewania parowego w kraju jako źródło ciepła wykorzystywany jest piec lub kocioł. Z ich pomocą woda jest podgrzewana do temperatury wrzenia, po czym rozpoczyna się proces parowania. Para przez rurociąg wnika do akumulatorów, oddaje ciepło, stopniowo kondensuje. Powstała woda wpływa do wymiennika ciepła przez rurę powrotną.
Boiler parowy
Przy wyborze podgrzewacza wody niezwykle ważne jest zwrócenie uwagi na wydajność urządzenia. Im większa powierzchnia ogrzewanego pomieszczenia, tym mocniejsze powinno być urządzenie grzewcze.
W domach wyposażonych w ogrzewanie parowe często stosuje się kocioł na paliwo stałe. Nowoczesny gazowy generator ciepła ma stosunkowo wyższą sprawność. Wykorzystanie urządzenia elektrycznego do ogrzewania domu jest ekonomicznie nieopłacalne, co wiąże się z wysokimi kosztami energii elektrycznej.
Upiec
Jeśli w domu jest piec, może służyć jako źródło ciepła do ogrzewania parowego. Pozwoli to zaoszczędzić od dodatkowych wydatków na demontaż urządzenia, naprawę lokalu. Warto też pamiętać: węgiel i drewno opałowe to niedrogie paliwa. Podczas korzystania z niego nie ma zależności od scentralizowanego zaopatrzenia w energię elektryczną i gaz.
Wymiennik ciepła pełni rolę generatora pary, można go wykonać samodzielnie lub zamówić. Sam projekt jest dość prosty, składa się z połączonych metalowych rur.
Plusy i minusy
Wyposażony w ogrzewanie parowe w kraju ma następujące zalety:
- zapewnia intensywne ogrzewanie pomieszczeń;
- para natychmiast dostaje się do wszystkich części systemu grzewczego, niezależnie od jego złożoności, wielkości budynku;
- rury nigdy nie zamarzają;
- nie wymaga dużych wydatków na urządzenie;
- może być stosowany w budynkach zamieszkania sezonowego, do ogrzewania kilku pięter;
- maksymalny współczynnik przenikania ciepła;
- może być stosowany z ogrzewaniem podłogowym.
Wady:
- krążąca wokół obwodu para wytwarza dużo hałasu;
- rury i baterie mogą nagrzewać się powyżej 100 ° C, co stwarza ryzyko poparzenia przy kontakcie;
- trudno jest regulować wskaźnik temperatury powietrza w pomieszczeniu;
- system podlega korozji, dlatego nie trwa bardzo długo;
- w przypadku pęknięcia rurociągu powstaje niebezpieczna sytuacja awaryjna (temperatura płynu chłodzącego osiąga wysokie wartości).
Ważny! Ogrzewanie parowe można wykorzystać do ogrzewania domu kilkupiętrowego. Para samodzielnie unosi się na dowolną wysokość, schładza się, powraca w postaci kondensatu. Ponadto w ogóle nie jest wymagana instalacja drogich pomp.
Przydatne wideo
Schemat
System grzewczy funkcjonuje dzięki naturalnej cyrkulacji. Dlatego wymiennik ciepła musi być zainstalowany poniżej poziomu grzejników. Stałą pracę obwodu termicznego zapewnia pompa obiegowa.
Ogrzewanie parowe w domu polega na ułożeniu jedno- lub dwururowego systemu grzewczego. Optymalny wybór tego ostatniego zależy od powierzchni budynku, która ma być ogrzewana.
Pojedyncza rura
W przypadku okablowania jednoliniowego grzejniki są połączone szeregowo. Powstała para przechodzi przez rurociąg z jednej baterii do drugiej. W efekcie pierwszy grzejnik jest zawsze najgorętszy, ostatni jest prawie zimny. System jednorurowy nadaje się tylko do małych przestrzeni (nie więcej niż 80 m²).
Dwururowy
Jeśli dom ma dużą powierzchnię, należy zastosować opcję ogrzewania dwuliniowego. Górna rura zapewnia stały dopływ gorącej pary. Schłodzony kondensat jest zawracany do urządzenia grzewczego dolnym rurociągiem. Niezależnie od odległości od kotła wszystkie baterie grzewcze nagrzewają się równomiernie.
Jak samodzielnie wyposażyć ogrzewanie parowe z pieca?
Możliwe jest zmontowanie systemu grzewczego, który działa skutecznie na parze własnymi rękami. Ponadto ważne jest, aby wziąć pod uwagę wielkość i cechy budynku.
Materiały i ekwipunek
Aby wyposażyć wysokiej jakości ogrzewanie parowe, musisz przygotować:
- wymiennik ciepła;
- grzejniki;
- rury (najlepiej stal ocynkowana, miedź);
- zawór redukcyjny ciśnienia;
- wsporniki;
- zawory;
- klamry, kolana, zapięcia;
- spawacz;
- blokada hydrauliczna;
- urządzenie redukcyjno-chłodzące;
- pompa;
- pojemnik do zbierania skroplonej pary.
Rada! Aby zminimalizować koszty organizacji ogrzewania parowego, można wypożyczyć drogi sprzęt.
wymiennik ciepła
Budując piec ceglany, należy samodzielnie zamówić lub wykonać urządzenie do wymiany ciepła. Będzie to wymagało spawarki, metalowych rur. Grubość ścianki tego ostatniego powinna być większa niż 2,5 mm. Przy spawaniu muszą być połączone w formie cewki. Dodatkowo warto zadbać o szczelność stawów. Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, że 1 m2 powierzchni zakrzywionej spirali daje około 9 kW.
Po utworzeniu struktury ważne jest, aby sprawdzić przepuszczalność: wypełnić ją naftą, a następnie zakreślić szwy kredą. Ciemnienie tego ostatniego wskaże wnikanie palnej cieczy do wymiennika ciepła. Dlatego niedopuszczalne jest stosowanie takiego urządzenia do ogrzewania parowego.
Proces montażu
Ogrzewanie parowe w prywatnym domu z pieca powinno być zainstalowane w ten sposób:
- Podczas wznoszenia pieca połóż wymiennik ciepła w przestrzeni pieca. Jeśli planowane jest użycie pieca do gotowania, na górze nie powinno być żadnych rur.
- Zainstaluj grzejniki, podłącz do nich rurociągi. Aby zapewnić dalszą naturalną cyrkulację, należy zachować nachylenie (3 mm na 1 m).
- Wszystkie konwertery powinny być wyposażone w krany przeznaczone do usuwania powietrza.
- Ze względów bezpieczeństwa przed każdą baterią lub dla całego systemu należy umieścić zawór odcinający.
- Na początku obwodu zainstaluj urządzenie chłodzące, zawór redukcyjny ciśnienia.
- Zamocuj pojemnik do gromadzenia się kondensatu. Z niego woda pod kątem spłynie z powrotem do wymiennika ciepła. Niepożądane jest stosowanie ekspandera membranowego: nie jest przeznaczony do temperatur powyżej 85°C.
- W przypadku korzystania z wymuszonego obiegu należy zainstalować pompę bezpośrednio przed piecem (w obiegu powrotnym).
Ważny! Systemy grzewcze z naturalną cyrkulacją pary w ogóle nie wymagają instalacji zbiornika ani urządzeń pompujących. Dlatego ich praca nie zależy od obecności lub braku prądu.
Pomocne wskazówki
Wybierając sprzęt do tworzenia systemu ogrzewania parowego, podczas jego instalacji należy wziąć pod uwagę następujące zalecenia:
- Zużytych grzejników nie wolno używać. Jest wysoce prawdopodobne, że mają ukryte uszkodzenia, które następnie spowodują obniżenie ciśnienia w systemie.
- Niepożądane jest stosowanie baterii żeliwnych. Pod wpływem dużych spadków temperatury zaczynają się zapadać.
- Instalacja obwodu musi być wykonywana przez pracowników posiadających określoną wiedzę i umiejętności. W przeciwnym razie stworzony projekt może być nieskuteczny.
- Jeśli zainstalujesz generator pary w konwencjonalnym piecu opalanym drewnem, możesz znacznie zaoszczędzić przestrzeń użytkową. Ponadto koszt ogrzewania domu będzie minimalny.
- Przy wykorzystaniu naturalnego obiegu zaleca się montaż pieca w piwnicy domu. Zapewni to szybkie odprowadzenie kondensatu do najniższego punktu.
- Ze względu na bezpieczeństwo, zapobieganie sytuacji awaryjnej, nie można odmówić zainstalowania zaworów.
Instalacja kotłów parowych w systemie centralnego ogrzewania jest prawnie zabroniona. W domach prywatnych ten rodzaj autonomicznego ogrzewania może działać przez dziesięciolecia, bez konieczności wymiany głównych elementów konstrukcyjnych.
Przydatne wideo
Jaka jest różnica między ogrzewaniem parowym a ogrzewaniem wodnym?
W systemie podgrzewania wody woda często działa jako czynnik chłodzący. Porusza się wewnątrz rurociągu, gdzie stopniowo się ochładza. W przypadku ogrzewania parowego, wlewana ciecz odparowuje, przez rury przepływa gorąca para. Po schłodzeniu skrapla się, a następnie spływa rurociągiem powrotnym z powrotem do urządzenia grzewczego.
Gdy para działa jako czynnik chłodzący, moc grzewcza urządzeń grzewczych jest znacznie wyższa, pomieszczenia nagrzewają się trzy razy szybciej. Taki system uruchamia się szybko nawet po długiej przerwie w użytkowaniu.
Dodatkowo warto zwrócić uwagę na niższy koszt materiałów na parowe urządzenie grzewcze. Wynika to z zastosowania kompaktowego i ergonomicznego sprzętu podczas instalacji (na przykład rur o stosunkowo małej średnicy).
Wniosek
Właściwie wyposażone ogrzewanie parowe ma wysoką wydajność, oszczędność, łatwość użytkowania i inne pozytywne aspekty. Najbardziej nadaje się do budynków, które nie są wykorzystywane jako stałe mieszkania. Podczas ogrzewania mieszkania parą często jako źródło ciepła służy kocioł lub piec, a sam system grzewczy może być jedno- lub dwururowy. Przy samodzielnym montażu takiego projektu ważne jest, aby najpierw dokonać kompetentnego obliczenia wymaganej mocy urządzenia grzewczego, należy wziąć pod uwagę powierzchnię ogrzewanego pomieszczenia.
