Mury oporowe w projektowaniu krajobrazu: rodzaje i zakres
Konstrukcje wzmacniające skarpy i tarasy znane są od niepamiętnych czasów. W nowoczesnym projektowaniu krajobrazu ściany oporowe są nadal aktualne, ale teraz mają nowe formy użytkowania. Rozumiemy zewnętrzne i konstruktywne różnice w strukturach krajobrazu; dowiadujemy się, jak ozdobna ściana może pełnić kilka funkcji.
O roli murów oporowych
Początkowo struktury zapobiegające zrzucaniu gleby były wykorzystywane przez rolników, którzy z braku płaskich terenów musieli zagospodarować tereny górskie i pagórkowate. W wielu krajach istnieją krajobrazy utworzone przez tarasy, a samo rolnictwo tarasowe znane jest od XI-XII wieku.
Rolnictwo tarasowe najlepiej prezentuje się na terenach pagórkowatych, gdzie tarasy tworzą wielopoziomową strukturę schodkową. W takim systemie głównym zadaniem jest konserwacja gleby, ponieważ z przyczyn naturalnych gleba z czasem zaczyna się kruszyć, a nawet obszary zaczynają się zapadać.
To właśnie ściany oporowe odpowiadają za zachowanie pierwotnego wyglądu tarasu. Zapobiegają erozji powierzchniowej powodowanej przez wodę i utrzymują dogodne warunki dla roślin.
Techniki uprawy tarasowej są z powodzeniem stosowane w nowoczesnym projektowaniu krajobrazu. Potrzebne są na terenach o trudnym terenie – o stromym zboczu lub kilku zmianach wysokości. Starożytna technika pozwala maksymalnie wykorzystać dostępną przestrzeń, wykorzystać każdy centymetr do zorganizowania ogrodu, ogródka warzywnego lub ogrodu kwiatowego.
W organizacji tarasu najważniejsze jest jakościowe wzmocnienie gleby. Nic dziwnego, że w projektowaniu krajobrazu złożonego terenu mury oporowe pełnią rolę formacyjną. Pomagają uniknąć zawalenia się gleby, zamieniają złożoną witrynę w pełnoprawne terytorium z wszelkimi dostępnymi możliwościami.
Starożytni rolnicy nie mieli wyboru, a system cofki był wymuszoną decyzją. W nowoczesnych obszarach o trudnym terenie niezbędny jest również system mocowania skarpy, zwłaszcza jeśli przez teren przepływa strumień.
Jednocześnie zagospodarowane tarasy na działce pełnią również funkcję estetyczną. Dlatego mury oporowe nie tylko chronią przed erozją spowodowaną deszczem i roztopieniem wody. Stają się ważnym elementem dekoracyjnym.
Kiedy potrzebne są mury oporowe?
Nawet jeśli jest to możliwe, nie trzeba tracić czasu i pieniędzy na wyrównanie „falistego” terytorium. Daleka od ideału rzeźba terenu jest przez wielu uważana za zaletę, a nie wadę.
Metody stosowane w nowoczesnym projektowaniu krajobrazu pozwalają pokonać kształt istniejącego terytorium, czyniąc go naprawdę wyjątkowym. Coraz częściej właściciele nie wyrównują terenu, ale wykorzystują nierówności do uporządkowania pierwotnego krajobrazu. Taka działka będzie odbiegała od standardowych płaskich działek, a to przy zachowaniu komfortu przestrzeni mieszkalnej.
Aby krajobraz reliefowy służył przez długi czas i bez problemów, jest ozdobiony ścianami oporowymi, które pełnią następujące funkcje:
- Tworząc tarasy. Stworzenie tarasu to najskuteczniejszy i jednocześnie spektakularny sposób na poprawę złożonego terenu. Pozwala rozbić ogród kwiatowy na stromym zboczu, wyhodować na nim drzewa owocowe. Przy wystarczającej szerokości i stabilności tarasu kładzie się na nim teren rekreacyjny lub plac zabaw.
- Wzmocnij zbocze. Nawet jeśli nie zamierzasz tarasować, w wielu przypadkach skarpę należy wzmocnić murami oporowymi. Dzięki temu będzie stabilny i bezpieczny dla sąsiednich ścieżek, łóżek czy budynków.
- Są koniecznością. Na przykład za pomocą konstrukcji oporowych rozpoznają wejście do garażu, jeśli znajduje się ono w piwnicy. Jeśli teren znajduje się poniżej sąsiedniego terytorium, ogrodzenie należy zaprojektować w formie muru oporowego.
- Stają się podstawą dla innych detali projektowych. Pojemniki na kwiaty i ławki są często wbudowane w ozdobną ścianę w ogrodzie. W skarpie rozmieszczone są wnęki, w których organizują np. miejsce na grilla lub kuchnię na świeżym powietrzu. W tym ostatnim przypadku ważne jest nie tylko zbudowanie kapitału struktury, ale także zapewnienie odpowiedniego drenażu.
- Przeznaczenie terenu. Mury oporowe nie tylko wzmacniają poziomy, ale także pomagają podkreślić i podkreślić poziomy terenu. Ze względu na oddzielenie stref o różnych celach stają się bardziej wyraziste, wytłoczone.
- Pomoc w zakładaniu ogrodu na terenie o trudnych warunkach. Czasami teren ma słabą, nieprzydatną pod uprawę glebę lub wysoki poziom wód gruntowych. W takim przypadku najlepszym sposobem na rozwój będzie formowanie wysokich zagonów lub budowa tarasów z importowanej żyznej gleby. Aby wzmocnić krawędzie poziomów, stosuje się również system podpór.
- Stają się elementem dekoracyjnym. Prawidłowo zorganizowane tereny ze zmianami wysokości zawsze wyglądają ciekawiej i są cenione bardziej niż płaskie tereny. Czasami na płaskiej powierzchni organizuje się taras, aby pięknie podzielić terytorium. Ściany oporowe wykonane z różnych materiałów pozwalają na różne sposoby podkreślić trójwymiarową przestrzeń.
O typach i cechach konstrukcyjnych
Niezależnie od tego, czy płaskorzeźba jest tworzona przez naturę, czy przez człowieka, mury oporowe w ogrodzie dzielą się na następujące typy w zależności od ich przeznaczenia:
- Utylitarny (wzmacniający). Ich zadaniem jest zapobieganie osuwaniu się lub zrzucaniu gleby na skarpie. Pomagają również w aranżacji tarasów i przydzieleniu obszarów funkcjonalnych, tworząc warunki do zagospodarowania terenu. W przypadku takich konstrukcji ważne jest dokładne obliczenie wytrzymałości.
- Dekoracyjny. Takie projekty są możliwe na płaskich i lekko wypukłych obszarach. Nie wymagają specjalnej wytrzymałości, służą jako akcent w projektowaniu krajobrazu.
- Typ mieszany. Elementy, które nie tylko wzmacniają glebę, ale służą również jako detal dekoracyjny.
Zsuwanie się lub zawalanie skarpy następuje pod wpływem nacisku gruntu. A to poważna siła, której nie należy lekceważyć. Ściana wymaga wytrzymałości i stabilności, aby wytrzymać poważne obciążenie. Aby system cofania był w stanie oprzeć się ścinaniu, konieczne jest, aby jego konstrukcja spełniała następujące warunki:
- Musi mieć odpowiednie proporcje, czyli kombinację kształtu, wysokości i szerokości. Istnieje specjalna metoda obliczania parametrów w zależności od różnicy wysokości.
- Fundament ściany przejmuje główne obciążenie od siły ścinającej i parcia gruntu. Stabilność umocnień ochronnych zależy od fundamentu.
- Widoczna część zależy od wyboru materiału. Może to być beton, ściana z bali lub mur.
- Projekt należy chronić przed wymywaniem wodą, dlatego należy zadbać o drenaż lub drenaż.
Co jest brane pod uwagę podczas budowy
Proporcje konstrukcji wyznaczają warunki zewnętrzne. Na konstrukcję rozpórki mają wpływ następujące zmienne:
- Wody gruntowe. Nie powinny wznosić się powyżej 1,5 m.
- Głębokość zamarzania gleby. Podeszwa ściany jest obniżona do tej głębokości i nie powinna być niższa niż 1,5m.
- Stabilność gleby. W przypadku luźnych piaszczystych i mokrych gleb projektuje się ścianę o szerokiej podstawie, konstrukcję buduje się ze spadkiem lub zakrzywionym (na przykład łukiem) kształtem. Aby rozłożyć ładunek, wewnętrzna część jest wyposażona w występy, które są nierówne.
- Widoczny materiał. Jego wybór wpływa na szerokość ściany, ponieważ wytrzymałość materiałów jest inna. Liderem jest ściana żelbetowa - może wystarczyć grubość 10-15 cm, grubość konstrukcji kamiennej zacznie się od 40 cm.
- Różnica wysokości określa wysokość ściany. Różnorodne elewacje wymagają wzmocnienia, dlatego są ściany o minimalnej wysokości 20-30 cm (na grządkę ogrodową lub kwietnik); duże ściany osiągają wysokość 1,5-2 m lub więcej.
Prawidłowy drenaż zapewnia odpływ wody i zmniejsza nacisk gruntu na ścianę, a zimą zmniejsza ryzyko pęcznienia gruntu i uszkodzenia konstrukcji. Jest podłużny i poprzeczny. Przed ścianą układany jest rów odwadniający ze żwirem, który jest wygodnym elementem dekoracyjnym. Istnieje również możliwość układania rur drenażowych wzdłuż ściany ze spadkiem i uzupełniania ich rurami drenażowymi osadzonymi w konstrukcji.
Do samodzielnego obliczenia skorzystaj z instrukcji projektowania ścian oporowych. Zwykle obliczenia rozpoczynają się od ustalenia szerokości podeszwy (fundamentu) i sprawdzenia w stosunku do niej oporności gruntu i innych parametrów projektowych. Metoda jest dość żmudna, ponieważ opiera się na selekcji. Aby zaoszczędzić czas i uchronić się przed błędami, możesz skorzystać ze specjalnego programu.
Przydatne wideo
Różnorodność materiałów w projektowaniu
Do wzmocnienia zboczy stosuje się różne materiały, z których wiele jest używanych od dawna i pomaga w tworzeniu tradycyjnego krajobrazu. Wybór materiału zależy od charakterystyki witryny, konfiguracji ściany i upodobań właścicieli. Najczęściej wybierane są następujące materiały do ścian oporowych:
- Złóg. Materiał pod wieloma względami praktyczny: trwały i naturalny, dzięki czemu stanowi niezawodną ochronę i wtapia się w każde otoczenie. Kamienna ściana wygląda porządnie, ale dopasowanie wszystkich kamieni do siebie wymaga umiejętności wykonawcy. Ze względu na dużą wagę konstrukcja będzie wymagała solidnego fundamentu.
- Cegła. Ściana jest schludna i wyrazista. Cegła zwykle staje się dodatkiem do tego samego budynku mieszkalnego, dlatego wskazane jest dobranie do niej materiału w kolorze głównego budynku. Cegła może być klinkierowa lub pełna, ale należy ją układać z przesunięciem w rzędach, aby konstrukcja była mocniejsza.
Przydatne wideo
- Drewno. Tradycyjny materiał, rzadziej używany ze względu na podatność na wilgoć. Do budowy ściany wybiera się belkę lub kłodę; w przypadku niskiej konstrukcji odpowiednia jest deska. Aby ochrona była trwała, wybierz wysokiej jakości drewno (na przykład modrzew) i wykonaj hydroizolację.
- Witka. Dzięki ścianie z wikliny możesz wzmocnić niskie łóżko ogrodowe lub mixborder. Będzie wyglądał malowniczo, ale nie potrwa długo, maksymalnie 5-7 lat i będzie wymagał okresowych napraw.
- Gabion. Krajobraz z gabionowymi ścianami oporowymi wygląda stylowo i nowocześnie. Pudełka z siatki metalowej wypełnione kamieniem wymagają fundamentu. Oprócz dekoracyjnego wyglądu ich zaletą jest względna ruchliwość kamieni, co pomaga w redystrybucji nacisku gleby. Kolejną ważną zaletą gabionów jest to, że nie musisz martwić się o drenaż.
- Beton. Żelbet to najbardziej niezawodne konstrukcje, które jednak rzadko gdziekolwiek prezentują się dobrze. Dlatego służy jako podstawa ściany oporowej, a zewnętrzna część jest wyłożona materiałem dekoracyjnym według własnych upodobań. W zależności od stylu krajobrazu wybierz płytki, kamień naturalny lub sztuczny, drewno, mozaiki.
- Z metalu. Metalowe murki oporowe są typowe dla niskich konstrukcji ogrodowych. Zazwyczaj są one wykonane z blachy stalowej, czasem naturalnie zardzewiałej, jeśli wymaga tego projekt. Istnieją projekty z profilowanego arkusza. Są równie niezawodne jak ściany z kamienia czy drewna, ale znacznie łatwiejsze w montażu.
Przydatne wideo
Podsumowanie
Mury oporowe są potrzebne na terenie o trudnym terenie; pomagają go zaplanować i sprawiają, że jest wygodny w eksploatacji. Służą do wzmacniania skarp i formowania tarasów, do tworzenia wielopoziomowego krajobrazu z wygodnym podziałem na strefy. Wykorzystywane są również jako elementy dekoracyjne, nawet na płaskich powierzchniach.
Zgodnie ze sposobem użytkowania wyróżnia się projekty typu użytkowego, dekoracyjnego i mieszanego. Nie możesz się bez nich obejść, jeśli różnica wysokości przekracza znak pół metra. Kształt i wielkość konstrukcji oblicza się na podstawie danych o składzie gruntu i głębokości jego przemarzania. Wysokość ściany zależy od stromości zbocza (różnicy wysokości).
Do budowy widocznej części ściany używa się kamienia, drewna, cegły, rzadziej gabionów lub metalu. Ciekawy element krajobrazu może wypaść ze ściany nośnej, jeśli wykonasz ją betonem i wyłożysz odpowiednim w stylu materiałem: płytkami, mozaiką, kamieniem.
